อานิสงส์การสร้างลูกนิมิต

[ปาริชาต]

๑. การทำบุญเป็นเจ้าภาพสร้างลูกนิมิตมีอานิสงส์อย่างไรคะ จะมีอานิสงส์เท่าวิหารทานไหมคะ โยมอ่านเจอว่าการปิดทองสร้างลูกนิมิตไม่ใช่พุทธแท้ เรื่องนี้เป็นความจริงไหมคะหลวงพ่อ กราบหลวงพ่อขอความเมตตาอธิบายด้วยนะคะ
๒. การละสมมุติบัญญัติเกิดขึ้นเมื่อเราปล่อยวางในขันธ์ ๕ ได้ใช่ไหมคะ คือครั้งหนึ่งตอนนั่งสมาธิ จิตกับกายแยกจากกัน แล้วดูเหมือนว่าจิตจะอยู่เหนือสภาวะสิ่งคู่ เช่น ทุกข์สุข ดีใจเสียใจ ชอบเกลียด บางทีโยมอาจจะตั้งคำถามไม่ถูกต้อง ขอหลวงพ่อให้อภัยด้วยค่ะ

[เถรี]

ถาม : การทำบุญเป็นเจ้าภาพสร้างลูกนิมิตมีอานิสงส์อย่างไรคะ ? จะมีอานิสงส์เท่าวิหารทานไหมคะ ?
ตอบ : ถ้าตั้งใจว่าสิ่งที่เราทำเป็นส่วนหนึ่งที่จะทำให้โบสถ์ซึ่งเป็นสถานที่ทำสังฆกรรมนั้นเสร็จลง ภายในโบสถ์ตั้งไว้ด้วยพระพุทธรูป สิ่งที่เราทำนั้นเป็นสิ่งที่เราสละออกตามพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า โบสถ์หลังนี้พระสงฆ์ทั้งหลายได้ทำสังฆกรรม ก็แปลว่าเราจะได้อนุสติทั้งพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ไปพร้อมกัน

[เถรี]

ถาม : โยมอ่านเจอว่าการปิดทองสร้างลูกนิมิตไม่ใช่พุทธแท้ เรื่องนี้เป็นความจริงไหมคะ ?
ตอบ : พระพุทธเจ้าท่านอนุญาตให้ว่า จะใช้สถานที่ใดทำสังฆกรรมก็ได้ หากมีนิมิตคือมีเครื่องหมายบอกเขตอย่างชัดเจน แต่สมัยนี้ส่วนใหญ่ก็เอาเฉพาะก้อนหินมาเป็นนิมิตเท่านั้น ในเมื่อเป็นเช่นนี้จะเรียกว่าไม่ใช่พุทธแท้ก็ไม่ใช่ ส่วนใหญ่พวกที่กล่าวลักษณะนี้ไม่ได้ดูบริบทว่าสังคมได้เปลี่ยนไปแล้ว

สมัยก่อนพวกสิ่งก่อสร้างโดยเฉพาะวัสดุต่าง ๆ หายากมาก ไม่ว่าจะเป็นหวาย เป็นไม้ เป็นจากมุงหลังคา พระพุทธเจ้าจัดเป็นครุภัณฑ์ที่ห้ามแบ่งปันกับวัดอื่น ที่ห้ามแบ่งปันไม่ใช่หวง แต่ถ้าตัวเองแบ่งให้คนอื่นไป ก็ต้องไปรบกวนไปขอจากชาวบ้านเขาอีก จะสร้างความเดือดร้อนให้กับชาวบ้านมาก

ดังนั้น โบสถ์สมัยก่อนก็เลยใช้นิมิตในลักษณะที่ว่า แต่ละทิศมีอะไรเป็นเครื่องหมาย แล้วก็ทำสังฆกรรมกันในนั้น แต่สมัยนี้การก่อสร้างต่าง ๆ เป็นไปโดยง่าย วัสดุต่าง ๆ หาง่าย ญาติโยมมีศรัทธา จะสร้างโบสถ์ให้ใหญ่สักเท่าไรก็ไม่มีใครว่า ถ้าไม่ไปรบกวนญาติโยมให้เขาเดือดร้อน ดังนั้น...ในส่วนนี้ถ้ากล่าวว่าไม่ใช่พุทธแท้ ก็ต้องไปอยู่ป่าอยู่ดงอย่างเดียว แสดงว่ามีความคิดแบบเดียวกับพระเทวทัต คือเคร่งแบบไม่ดูตาม้าตาเรือ

[เถรี]

ถาม : การละสมมติบัญญัติเกิดขึ้นเมื่อเราปล่อยวางในขันธ์ ๕ ได้ใช่ไหมคะ ?
ตอบ : การละสมมติบัญญัติมีเป็นลำดับไป ทันทีที่เราเห็นคำว่าธรรมดา เราก็จะเริ่มละได้บางส่วน คราวนี้คำว่าธรรมดานั้นลึกซึ้งไม่เท่ากัน ธรรมดาของปุถุชนอย่างหนึ่ง ธรรมดาของผู้ทรงฌานอย่างหนึ่ง ธรรมดาของพระอริยเจ้าแต่ละระดับขั้นก็แต่ละอย่างของท่านไป