ธรรมะจากนกกระทุง

[ทิดตู่]

เคยเห็นนกกระทุงไหม ? ไอ้ที่ใช้ปากช้อนปลา ไอ้ที่ปากเป็นถุง ๆ นะ ?

ถาม: ก็คล้าย ๆ นกกระสา ?

ตอบ: ไม่เกี่ยวกัน นกกระสาคล้าย ๆ นกกระยาง ขายาว ๆ ไอ้นกกระทุงนี่ก็ห่านดี ๆ นี่เอง ใหญ่กว่าห่านอีก ปากเบ้อเริ่มเลย ใช้ปากเป็นสวิงช้อนปลา

ถาม: แล้วช้อนทันหรือครับ ? ปลาไวขนาดนั้น

ตอบ: นกเขาฉลาดพอที่จะรู้จักรวมหมู่สามัคคีกัน ถึงเวลาก็ว่ายน้ำแปรขบวนต้อนปลา แล้วจะเล็งตัวเดียว จำเอาไว้นะ ! พวกเราก็เหมือนกัน นักปฏิบัติ...ไอ้ที่เอาดีไม่ได้ทุกวันนี้ เพราะไม่ได้เล็งกรรมฐานกองเดียว กรรมฐานนั้นยากแค่กองแรกเท่านั้น ถ้ากองแรกได้ กองอื่นก็เหมือนกันหมด เพียงแต่เปลี่ยนวิธีกรรมหน่อยเดียว ใช้กำลังใจเท่ากันหมด นกกระทุงก็เหมือนกัน อย่าเห็นว่าช้านะ นกเขาฉลาด...พอถึงเวลาต้อนปลาเข้าฝั่ง ก็ต่างคนต่างไล่ ๆ ๆ ๆ ไป แล้วจะเล็งปลาตัวเดียว ไอ้ตัวที่โดนเล็งนี่รอดยาก ถ้าหลายตัวหลายใจ ไม่ได้กินหรอก เพราะว่าปลาเร็วกว่า


จากหนังสือ"กระโถนข้างธรรมาสน์ รวมเล่ม ฉบับที่ (๑-๒๐) หน้าที่ ๔๓"

[คนเก่า]

อยากขอแสดงเนื้อหาที่ไม่เกี่ยวกับหัวข้อกระทู้ครับ ท่านทิด

พอเห็นคำว่านกกระทุง ก็นึกถึงเพลงกล่อมนอน ที่ได้ยินมา
ตั้งแต่เด็ก ๆ

"นกกระทุงเอย ทำตูดตุง ๆ นกกระทุงว่าจะไข่
สานพ้อมเอาไว้ใหญ่ ๆ เอาไว้ใส่ไข่ให้นกกระทุง
ไข่มันโตเหลือโต เท่าแตงโมบางละมุง
เอาไปกินก็ไม่ได้ หนทางมันไกลเสียเกินกรุง"

ที่นับวันจะสูญหาย ไม่เป็นที่รู้จักของอนุชนชาวไทย
จึงขอถือโอกาสบันทึกไว้ตรงนี้ เพื่อให้เห็นผ่านตากันบ้าง

จำได้ว่าพอคนเลี้ยงร้องให้ฟัง ก็จะนอนคิดสงสัยว่า
แตงโมบางละมุงเป็นอย่างไร ใหญ่สักขนาดไหน
แล้วนกกระทุงหน้าตาเป็นอย่างไร เวลาทำตูดตุง ๆ นี่
จะมีลักษณะอาการอย่างไร อดรนทนไม่ได้ ถามคนเลี้ยง
ก็ตอบไม่ได้อีก ต้องนอนสงสัยต่อมาอีกนานหลายปี