โอรส
10-02-2013, 23:00
ยิ่งสมาธิดิ่งลึกมากเท่าไร เวลาจะผ่านไปแบบไม่รู้ตัว
อาตมาเคยตื่นขึ้นมาเวลาตีสอง ๕๕ นาที จะตื่นเวลานั้นประจำ สมัยก่อนจะจำกัดตัวเอง บังคับว่าต้องทำความดี ปกติก็จะตั้งนาฬิกาปลุกไว้ตีสาม แต่ตื่นขึ้นมาปิดนาฬิกาปลุกก่อนทุกที พอตื่นขึ้นมาดูนาฬิกา อ้อ..ตีสอง ๕๕ นาที เดี๋ยวท่องคาถาเงินล้านสักจบหนึ่งแล้วลุกไปล้างหน้าล้างตาเจริญกรรมฐาน
ปรากฏว่าพอท่องคาถาเงินล้าน ๑ จบ ลืมตามาฟ้าสว่างโร่ เพื่อนพระออกบิณฑบาตแล้ว อาตมาคว้าบาตรไล่ตามเขาแทบไม่ทัน ขอยืนยันว่าท่องจบเดียว ไม่ได้หลับ มีสติรู้ตัวอยู่ตลอด
ถ้าสมาธิยิ่งลึกมากเท่าไร เวลาจะผ่านไปโดยที่เราไม่รู้ตัว ผ่านไปเร็วมากเลย พอวันรุ่งขึ้นก็เอาใหม่ คราวนี้พยายามตั้งสติจับให้อยู่ ว่าผ่านไปได้อย่างไร ปรากฏว่าวันรุ่งขึ้นได้ ๓ จบ เยอะขึ้นมาหน่อย บิณฑบาตเกือบไม่ทันเหมือนเดิม จะลองดูบ้างไหมวิธีแบบนี้ สนุกดีเหมือนกัน...(หัวเราะ)...
สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนพฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๔๕
อาตมาเคยตื่นขึ้นมาเวลาตีสอง ๕๕ นาที จะตื่นเวลานั้นประจำ สมัยก่อนจะจำกัดตัวเอง บังคับว่าต้องทำความดี ปกติก็จะตั้งนาฬิกาปลุกไว้ตีสาม แต่ตื่นขึ้นมาปิดนาฬิกาปลุกก่อนทุกที พอตื่นขึ้นมาดูนาฬิกา อ้อ..ตีสอง ๕๕ นาที เดี๋ยวท่องคาถาเงินล้านสักจบหนึ่งแล้วลุกไปล้างหน้าล้างตาเจริญกรรมฐาน
ปรากฏว่าพอท่องคาถาเงินล้าน ๑ จบ ลืมตามาฟ้าสว่างโร่ เพื่อนพระออกบิณฑบาตแล้ว อาตมาคว้าบาตรไล่ตามเขาแทบไม่ทัน ขอยืนยันว่าท่องจบเดียว ไม่ได้หลับ มีสติรู้ตัวอยู่ตลอด
ถ้าสมาธิยิ่งลึกมากเท่าไร เวลาจะผ่านไปโดยที่เราไม่รู้ตัว ผ่านไปเร็วมากเลย พอวันรุ่งขึ้นก็เอาใหม่ คราวนี้พยายามตั้งสติจับให้อยู่ ว่าผ่านไปได้อย่างไร ปรากฏว่าวันรุ่งขึ้นได้ ๓ จบ เยอะขึ้นมาหน่อย บิณฑบาตเกือบไม่ทันเหมือนเดิม จะลองดูบ้างไหมวิธีแบบนี้ สนุกดีเหมือนกัน...(หัวเราะ)...
สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนพฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๔๕