มหาเศรษฐีไปบรมพุทโธ ตอนที่ ๑

[สุธรรม]

http://www.watthakhanun.com/webboard/attachment.php?attachmentid=18910&stc=1&d=1357845153
พระมหาเจดีย์บรมพุทโธ (Borobudur) สัญลักษณ์ทางพระพุทธศาสนาที่ยิ่งใหญ่แห่งมหาอาณาจักรศรีวิชัย

อาตมาเป็นคนที่ขี้เกียจเดินทางไปต่างประเทศเป็นที่สุด ทั้งที่มีผู้นิมนต์ให้ไปตั้งหลายประเทศ โดยจะออกค่าใช้จ่ายทั้งหมดให้ แต่อาตมาก็ไม่เคยยอมไปกับใครเสียที...

กฎทุกกฎย่อมมีข้อยกเว้น เมื่อ “วาระ” มาถึง ทำอย่างไรก็ต้องไปจนได้ แต่ไม่คิดว่า ประเทศแรกที่ได้นั่งเครื่องบินไปจะเป็นอินโดนีเซีย..!

อินโดนีเซียนั้นเป็นประเทศอิสลามที่มีประชากรมากที่สุดในโลก แต่ในอดีตเคยเป็นอาณาจักรพระพุทธศาสนาที่ยิ่งใหญ่ คือ อาณาจักรศรีวิชัย...

มหาอาณาจักรแห่งพระพุทธศาสนาอย่างอาณาจักรศรีวิชัย ยิ่งใหญ่ขึ้นมาได้ก็ด้วยการเผยแผ่พระพุทธศาสนาโดยไม่เห็นแก่ความเหนื่อยยากของหลวงปู่พระโสณะเถระ...

อาตมาเลื่อมใสในปฏิปทาการทำงานเพื่อพระพุทธศาสนาอย่างไม่คำนึงถึงชีวิต ของหลวงปู่พระโสณะเถระ ที่พระเจ้าอโศกมหาราชส่งมาเผยแผ่พระพุทธศาสนาในสุวรรณภูมิ

หลวงปู่ท่านเดินทางข้ามป่าข้ามเขา มาเผยแผ่พระพุทธศาสนายังอาณาจักรทวาราวดีพร้อมกับคณะ เมื่อพระพุทธศาสนามั่นคงแล้ว หลวงปู่ท่านก็พาคณะศิษย์ข้ามน้ำข้ามทะเลไปเผยแผ่พระพุทธศาสนาที่อาณาจักรศรีวิชัยต่อไป...

เมื่อพระพุทธศาสนาแผ่ขยายไปทั่วเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ หลวงปู่ท่านได้ชื่นชมผลงานไม่นาน ก็ละสังขารในต่างแดน ไม่ได้กลับคืนมาตุภูมิที่ชมพูทวีปอีกเลย...

ผลงานที่ยิ่งใหญ่ของหลวงปู่กับคณะที่อาณาจักรทวาราวดี ในสมัยพระเจ้าตะวันอธิราช ก็คือพระปฐมเจดีย์ที่ยังคงงามเด่นเป็นหลักชัยแก่พระพุทธศาสนามาจนถึงทุกวันนี้...

แต่ผลงานอันยิ่งใหญ่ของหลวงปู่ ในดินแดนที่ไกลโพ้นอย่างอาณาจักรศรีวิชัย ตั้งแต่สมัยขุนอินทร์ไศเรนทร์จอมกษัตริย์ ซึ่งได้แก่บรมพุทโธนั้น ยืนยงมาได้ไม่กี่ร้อยปีก็โดนศาสนาอิสลามกลืนไปจนสิ้น...

[สุธรรม]

http://www.watthakhanun.com/webboard/attachment.php?attachmentid=18911&stc=1&d=1357893944
มุมหนึ่งของพระมหาเจดีย์บรมพุทโธ

อาตมาเป็นอาจารย์พิเศษ สอนวิชาพระพุทธศาสนากับสถานการณ์ปัจจุบัน ให้กับมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้องเรียนวัดไชยชุมพลชนะสงคราม จังหวัดกาญจนบุรี สิ่งหนึ่งที่ต้องนำเสนอแก่พระนิสิต ก็คือสถานการณ์ของพระพุทธศาสนาในประเทศต่าง ๆ ประมาณ ๒๐ ประเทศ ว่าปัจจุบันนี้เขาไปกันถึงไหนแล้ว...

โดยเฉพาะประเทศพม่า ที่อาตมาเดินทางไปอยู่ ๕ – ๖ ปีติดต่อกัน มีข้อมูลทางพระพุทธศาสนาและภาพประกอบเป็นจำนวนมหาศาล สร้างความสนใจกับพระนิสิตเป็นอย่างยิ่ง ถึงขนาดเมื่อสองปีก่อนมีการจัดไปไหว้พระที่พม่ากันก็ด้วยบทเรียนที่อาตมานำมาเสนอ...

แต่พอมาถึงประเทศอินโดนีเซียทีไร ก็มีข้อมูลให้แค่ ๔ – ๕ บรรทัดทุกครั้ง รู้สึกขัดใจและอับอายขายหน้าเป็นอย่างยิ่ง อาตมาปฏิญาณกับตนเองในใจว่า ถ้าปะเหมาะเคราะห์ดี จะเดินทางไปเสาะหาข้อมูลด้วยตนเองสักที...

[สุธรรม]

http://www.watthakhanun.com/webboard/attachment.php?attachmentid=18925&stc=1&d=1358111943
พระมหาเจดีย์บรมพุทโธ มองจากทางขึ้นด้านหน้า

แล้ววาระที่สมควรก็มาถึง เมื่อเกรซ (เกสรมณี จารย์ไธสงค์) ซึ่งไปได้สามีเป็นชาวอินโดนีเซีย เดินทางมาปฏิบัติธรรมที่วัดท่าขนุนอยู่เสมอ...

เมื่อคุ้นเคยกันเกรซจึงปวารณาเอาไว้ว่า ถ้าอาตมาเดินทางไปอินโดนีเซีย ทางครอบครัวจะเป็นผู้รับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมด ยกเว้นผู้ติดตามที่ต้องรับผิดชอบตนเอง...

ช่วงนั้นอาตมาติดเรียนปริญญาโทอยู่ ทำให้หาเวลาปลีกตัวไปไม่ได้ จนกระทั่งวิทยานิพนธ์ได้รับการตรวจผ่านทั้ง ๕ บทแล้ว จึงพอจะมีเวลาบ้าง...

กระนั้นก็ยังแจ้งทางเกรซว่า ให้วางกำหนดการในการเดินทางทางไปเยือนบรมพุทโธให้สั้นที่สุด เพื่อประหยัดทั้งเวลาและค่าใช้จ่าย...

[สุธรรม]

http://www.watthakhanun.com/webboard/attachment.php?attachmentid=18918&stc=1&d=1357967162
มุมยอดฮิตของพระมหาเจดีย์บรมพุทโธ ใครมาถึงก็ถ่ายภาพมุมนี้กันแทบทั้งนั้น


เมื่อได้กำหนดการมาแล้ว ก็มาทำการปรับเพื่อความเหมาะสม จนกระทั่งได้วันเวลาที่คิดว่าว่างแน่นอนแล้ว ทางเกรซก็จัดการจองตั๋วเครื่องบินให้...

พอเห็นค่าตั๋วเครื่องบินจากจากาตาร์ไปยังยอร์กจากาตาร์ ราคาหนึ่งล้านรูเปียร์ อาตมาก็เกือบจะเป็นลม..! โชคดีที่เกรซรีบบอกว่า “แค่สามพันสี่ร้อยบาทเองค่ะ” โอ๊ย..หัวใจแทบวาย ทำไมถึงได้เป็นตัวเลขมากมายจนปานนี้หนอ..?

นั่งเครื่องบินระยะเวลาไม่นาน จ่ายกันทีเป็นล้านแบบนี้ ไม่ใช่มหาเศรษฐีทำไม่ได้หรอก ถึงอาตมาจะไม่มีบ้านหลังที่สองอยู่ที่ดูไบ แต่ได้นั่งเครื่องบินค่าตั๋วเป็นล้าน ก็ทำให้รู้สึกว่าเป็นมหาเศรษฐีขึ้นมาทันทีเหมือนกัน...

[สุธรรม]

http://www.watthakhanun.com/webboard/attachment.php?attachmentid=18921&stc=1&d=1358020533
อุเทสิกเจดีย์รอบพระมหาเจดีย์บรมพุทโธชั้นบน


ช่วงก่อนจองตั๋วเครื่องบิน มีป้านุช (คุณสุภัคนันท์ กาญจนทิพย์ขจร) กับแม่ป๋อม (คุณกนกวลี วิริยประไพกิจ) แจ้งความประสงค์ขอร่วมเดินทางไปด้วย คนหลังนี่เป็นลูกสาวของอาตมาคนหนึ่ง แต่บอกว่าขี้เกียจไปแย่งความรักกับลูกหลวงพ่อที่มีเป็นโหล จึงขอเป็นแม่ดีกว่า จะได้ไม่มีใครแย่ง นับว่าบังอาจคนเดียว เพราะถ้าบังอาจมากก็ต้องบังอาจกันหลายคน..!

เมื่อจองตั๋วเครื่องบินแล้ว มีผู้แจ้งความประสงค์จะติดตามไปอีกหลายคน แต่ตัดสินใจช้าจนเกินไป เพราะอาตมาไปแบบประหยัดที่สุด จึงทำให้ตั๋วเต็มเร็ว ถ้าจองทีหลังเป็นคนละเที่ยวบินกันจะทุลักทุเลมาก ไม่รู้ว่าต้องไปรอกันนานเท่าไร จึงต้องปิดรับไปโดยปริยาย โอกาสหน้าต้องตัดสินใจให้ไวกว่านี้นะจ๊ะ...

ป้านุชยังเมตตาช่วยทำประกันชีวิต แบบตามคุ้มครองถึงต่างประเทศให้ด้วย โดยทำเองจ่ายเองเสร็จสรรพ เอาเอกสารมาให้อาตมาเซ็นอย่างเดียว ได้ยินว่าต้องจ่ายเบี้ยประกันทุกหกเดือน ใครต้องการบุญตรงนี้ก็ติดต่อร่วมบุญกับป้านุชได้เลย...

[สุธรรม]

http://www.watthakhanun.com/webboard/attachment.php?attachmentid=18922&stc=1&d=1358068476
ธนบัตรอินโดนีเซีย ใบละ ๕๐,๐๐๐ รูเปียห์

http://www.watthakhanun.com/webboard/attachment.php?attachmentid=18923&stc=1&d=1358068476
ธนบัตรอินโดนีเซีย ใบละ ๑๐๐,๐๐๐ รูเปียห์

ในงานบวงสรวงไหว้ครูประจำปี พุทธาภิเษกวัตถุมงคลและเป่ายันต์เกราะเพชรที่วัดท่าขนุน เกรซเอาเงินอินโดนีเซียมาถวายเป็นส่วนตัว ๓,๐๐๐,๐๐๐ รูเปียห์..! เป็นของตนเองและสามีคือ Mr. Elben Priyadhi Taufik ๑ ล้านรูเปียห์ และช่วยจ่ายค่าเครื่องบินช่วง กรุงเทพฯ – จากาตาร์ และ สิงคโปร์ – กรุงเทพฯ อีกประมาณหนึ่งหมื่นห้าพันบาทให้ด้วย...

ส่วนของครอบครัว Mr. Tony Tukimin และ ครอบครัว Mr. Suhardi Kho จำนวน ๒๕ ล้านรูเปียห์นั้น เกรซจัดสรรมาให้ ๒ ล้านรูเปียห์ ที่เหลือเป็นค่าใช้จ่ายอื่น ๆ เช่น ค่าตั๋วเครื่องบิน ค่ารถ ค่าอาหาร ค่าโรงแรม เป็นต้น เหลือเท่าไรค่อยถวายให้อาตมาหลังจากจบการเดินทางแล้ว...

อาตมานั่งดูธนบัตรใบละ ๕๐,๐๐๐ รูเปียห์ และ ๑๐๐,๐๐๐ รูเปียห์ จำนวนสามล้านแล้วก็มานั่งปลงว่า นี่ถึงจะเป็นแค่ของสมมติ แต่ถ้าบ้านเราเมืองเราค่าเงินบาทเกิดตกลงไป จนต้องมีธนบัตรใบละหมื่นใบละแสนบ้าง ชาวบ้านจะทุกข์ยากถึงปานไหนหนอ ?

[สุธรรม]

http://www.watthakhanun.com/webboard/attachment.php?attachmentid=18924&stc=1&d=1358110783
จะไปใกล้ไปไกล เนิ่นนานแค่ไหน ก็มีไปเท่านี้

กำหนดการเดินทางคือวันจันทร์ที่ ๖ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๕๕ อาตมาต้องรับสังฆทานและสอนกรรมฐานที่บ้านวิริยบารมี ในวันศุกร์ – เสาร์ และอาทิตย์ ส่วนเช้าวันจันทร์ที่ ๖ ยังต้องวิ่งไปสอนหนังสือที่ห้องเรียนวัดไชยชุมพลชนะสงครามก่อน เสร็จแล้วจึงมาเตรียมตัวเดินทางเหมือนกับคนอื่นเขา...

อาตมาติดนิสัย “ย่ามใบเดียวเที่ยวทั่วโลก” แต่มาคราวนี้ไปได้กระเป๋าเดินทางมาจากงานฉลองพระเจดีย์ศรีชัยผาผึ้ง ของพระอาจารย์นิล (พระอาจารย์ธวัชชัย ชาครธมฺโม) ความหนาของกระเป๋าประมาณ ๔ นิ้ว จึงเหมาะที่จะใช้งานในครั้งนี้เป็นอย่างยิ่ง...

นอกจากของใช้ส่วนตัวแล้ว สิ่งสำคัญที่ติดไปด้วยคือหนังสือ ๒ เล่ม เผื่อเอาไว้อ่านตอนนั่งเครื่องบินนาน ๆ และพระปิดตามหาเศรษฐีเงินล้าน (๒) เนื้อเมฆพัตร ๑๒ องค์ ที่ติดไปเผื่อแจกให้แก่ญาติโยมที่ช่วยสงเคราะห์ในการเดินทางครั้งนี้...