ลัก...ยิ้ม
11-04-2011, 11:14
การเจ็บป่วยได้กำไร หรือขาดทุน
สมเด็จองค์ปฐม ทรงมีพระเมตตาตรัสสอนเรื่องนี้ไว้ดังนี้
๑. “การป่วยของร่างกาย ทำให้ได้กำไรหรือขาดทุนล่ะ” (ตอบว่า ขาดทุนมากกว่าได้กำไร)
๒. “อย่างไหนเรียกว่ากำไร อย่างไหนเรียกว่าขาดทุน” (ตอบว่า กำไรคือใช้เวทนาของร่างกายมาพิจารณาให้เกิดประโยชน์ในการเจริญพระกรรมฐาน ส่วนขาดทุนก็คือถ้าจิตมีอารมณ์ไปเกาะทุกขเวทนาของร่างกาย ทำให้จิตเศร้าหมอง)
๓. “ก็เป็นธรรมดา ถ้าหากเจ้าจักให้ได้กำไร ๑๐๐% เจ้าก็เป็นพระอรหันต์แล้ว เพราะฉะนั้นเมื่อเจ้ายังไม่ใช่พระอรหันต์ก็ต้องได้กำไรบ้าง ขาดทุนบ้างเป็นธรรมดา พิจารณาไปเถิดให้เกิดความช่ำชอง สักวันหนึ่งเจ้าก็จักได้กำไรตลอดกาล”
๔. “พยายามดูอารมณ์ที่เกาะติดร่างกายให้มาก ต้องหมั่นใช้ปัญญาพิจารณาให้เห็นว่า มันไม่มีในเราให้จงหนัก (หมายถึงเวทนาของร่างกายไม่มีในเรา) ยกกายคตา-อสุภะ-มรณานุสติขึ้นมาควบคู่เข้าไว้กับอาการเวทนาของร่างกาย จักเห็นได้ชัดว่า คำว่าสุขจริง ๆ ไม่มีเลยสำหรับร่างกายนี้”
๕. “เมื่อพิจารณาจนเห็นได้ชัดเจน ร่างกายของเรามันไม่มีสุข ร่างกายของคนอื่นก็ไม่มีสุขเหมือนกัน จุดนั้นเจ้าจักเกิดความสงสารตนเองเป็นอันมาก เกิดมีพรหมวิหาร ๔ เข้ามาเต็มในใจ รักสงสารจิตของตนเอง รักสงสารจิตของคนอื่น ที่มันต้องมาทุกข์อยู่กับร่างกายนี้ เวลานั้นความอ่อนโยนของจิตจักเกิดขึ้นมาก มุทิตามีกำลังสูง และมีอุเบกขาวางเฉยกับกฎของกรรมที่อันจะเกิดขึ้นได้อย่างไม่ยากเย็น มีกำลังสูง ค่อย ๆ พิจารณากันไปนะ คิดจนกว่าจิตจักยอมรับกฎของกรรมโดยความสงบ”
ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น เล่ม ๗
รวบรวมโดย พล.ต.ท. นพ.สมศักดิ์ สืบสงวน
ขอเชิญทุกท่านเข้าไปอ่านได้ที่ www.tangnipparn.com (http://www.tangnipparn.com)
สมเด็จองค์ปฐม ทรงมีพระเมตตาตรัสสอนเรื่องนี้ไว้ดังนี้
๑. “การป่วยของร่างกาย ทำให้ได้กำไรหรือขาดทุนล่ะ” (ตอบว่า ขาดทุนมากกว่าได้กำไร)
๒. “อย่างไหนเรียกว่ากำไร อย่างไหนเรียกว่าขาดทุน” (ตอบว่า กำไรคือใช้เวทนาของร่างกายมาพิจารณาให้เกิดประโยชน์ในการเจริญพระกรรมฐาน ส่วนขาดทุนก็คือถ้าจิตมีอารมณ์ไปเกาะทุกขเวทนาของร่างกาย ทำให้จิตเศร้าหมอง)
๓. “ก็เป็นธรรมดา ถ้าหากเจ้าจักให้ได้กำไร ๑๐๐% เจ้าก็เป็นพระอรหันต์แล้ว เพราะฉะนั้นเมื่อเจ้ายังไม่ใช่พระอรหันต์ก็ต้องได้กำไรบ้าง ขาดทุนบ้างเป็นธรรมดา พิจารณาไปเถิดให้เกิดความช่ำชอง สักวันหนึ่งเจ้าก็จักได้กำไรตลอดกาล”
๔. “พยายามดูอารมณ์ที่เกาะติดร่างกายให้มาก ต้องหมั่นใช้ปัญญาพิจารณาให้เห็นว่า มันไม่มีในเราให้จงหนัก (หมายถึงเวทนาของร่างกายไม่มีในเรา) ยกกายคตา-อสุภะ-มรณานุสติขึ้นมาควบคู่เข้าไว้กับอาการเวทนาของร่างกาย จักเห็นได้ชัดว่า คำว่าสุขจริง ๆ ไม่มีเลยสำหรับร่างกายนี้”
๕. “เมื่อพิจารณาจนเห็นได้ชัดเจน ร่างกายของเรามันไม่มีสุข ร่างกายของคนอื่นก็ไม่มีสุขเหมือนกัน จุดนั้นเจ้าจักเกิดความสงสารตนเองเป็นอันมาก เกิดมีพรหมวิหาร ๔ เข้ามาเต็มในใจ รักสงสารจิตของตนเอง รักสงสารจิตของคนอื่น ที่มันต้องมาทุกข์อยู่กับร่างกายนี้ เวลานั้นความอ่อนโยนของจิตจักเกิดขึ้นมาก มุทิตามีกำลังสูง และมีอุเบกขาวางเฉยกับกฎของกรรมที่อันจะเกิดขึ้นได้อย่างไม่ยากเย็น มีกำลังสูง ค่อย ๆ พิจารณากันไปนะ คิดจนกว่าจิตจักยอมรับกฎของกรรมโดยความสงบ”
ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น เล่ม ๗
รวบรวมโดย พล.ต.ท. นพ.สมศักดิ์ สืบสงวน
ขอเชิญทุกท่านเข้าไปอ่านได้ที่ www.tangnipparn.com (http://www.tangnipparn.com)