โอรส
29-01-2011, 03:47
ถาม : จะถามเรื่องคาถาย่นระยะทาง เราภาวนาคาถาเงินล้านหรือว่าภาวนาพุทโธ ถือเป็นการย่นระยะทางได้หรือเปล่าคะ ?
ตอบ : จริง ๆ แล้ว การย่นระยะทางต้องเป็นพื้นฐานของวาโยกสิณ
และไม่ใช่วาโยกสิณตัวเดียว ลักษณะของการย่นระยะทางเป็นของผู้ชำนาญในกสิณ ๑๐ พอตั้งใจใช้กำลังของอภิญญา กำลังของกสิณอธิษฐานแล้วถึงจะเป็นไปตามนั้น แต่เท่าที่เคยใช้ได้ผล ให้ภาวนาว่า "สัมปจิตฉามิ"
อาตมาเดินแต่เขาขับมอเตอร์ไซค์ไล่ไม่ทัน ตัวเราเองไม่รู้หรอก รู้สึกว่าเดินตามปกติ สมัยที่ไปอยู่ทองผาภูมิใหม่ ๆ ออกเดินบิณฑบาตระยะทางไป ๕ กิโลเมตรเศษ กลับ ๕ กิโลเมตรเศษ รวมแล้ว ประมาณ ๑๐ กิโลครึ่ง คราวนี้ต้องเดินขึ้นเขาขึ้นเนินตั้งหลายลูก เมื่อไปบิณฑบาตแล้วได้ข้าวของมาเยอะ
พอได้ข้าวของมาเยอะ ชาวบ้านเขาก็ถือมาส่ง ชาวบ้านส่วนใหญ่ก็เป็นพวกมอญ ทวาย ที่ทำงานอยู่กับหน่วยป่าไม้ที่ไปตั้งแคมป์อยู่กันข้างบน เขาก็ถือของมาส่ง วันแรก วันสอง วันสามก็มาส่ง พอวันท้าย ๆ เขาหายกันหมด อาตมาเองก็ไม่รู้เรื่องว่าเป็นเพราะอะไร
จนกระทั่งวันหนึ่งหัวหน้าคนงานเขามาบอกว่า "หลวงพี่เดินเร็วจริง ๆ ครับ"
อาตมาก็ถามว่า "ทำไมวะ ?"
หัวหน้าคนงานตอบว่า "ปกติพวกคนงานเดินกัน ผมต้องวิ่งไล่ตาม แต่หลวงพี่เดินคนงานต้องวิ่งไล่ เขาวิ่งไล่กันไม่ไหว..บอกว่าเหนื่อย จึงไม่ถือของตามมาส่งให้หลวงพี่อีก"
"ผมก็สงสัยว่าหลวงพี่เดินอย่างไร พวกคนงานถึงไล่ไม่ทัน ผมจึงลองเอามอเตอร์ไซค์ไล่ตามดู ไล่ไม่ทันจริง ๆ ครับ..!" เขาว่าอย่างนั้น เราไม่รู้เรื่องอะไรเลย รู้อยู่อย่างเดียวว่าเดินตามปกติ
ตอบ : จริง ๆ แล้ว การย่นระยะทางต้องเป็นพื้นฐานของวาโยกสิณ
และไม่ใช่วาโยกสิณตัวเดียว ลักษณะของการย่นระยะทางเป็นของผู้ชำนาญในกสิณ ๑๐ พอตั้งใจใช้กำลังของอภิญญา กำลังของกสิณอธิษฐานแล้วถึงจะเป็นไปตามนั้น แต่เท่าที่เคยใช้ได้ผล ให้ภาวนาว่า "สัมปจิตฉามิ"
อาตมาเดินแต่เขาขับมอเตอร์ไซค์ไล่ไม่ทัน ตัวเราเองไม่รู้หรอก รู้สึกว่าเดินตามปกติ สมัยที่ไปอยู่ทองผาภูมิใหม่ ๆ ออกเดินบิณฑบาตระยะทางไป ๕ กิโลเมตรเศษ กลับ ๕ กิโลเมตรเศษ รวมแล้ว ประมาณ ๑๐ กิโลครึ่ง คราวนี้ต้องเดินขึ้นเขาขึ้นเนินตั้งหลายลูก เมื่อไปบิณฑบาตแล้วได้ข้าวของมาเยอะ
พอได้ข้าวของมาเยอะ ชาวบ้านเขาก็ถือมาส่ง ชาวบ้านส่วนใหญ่ก็เป็นพวกมอญ ทวาย ที่ทำงานอยู่กับหน่วยป่าไม้ที่ไปตั้งแคมป์อยู่กันข้างบน เขาก็ถือของมาส่ง วันแรก วันสอง วันสามก็มาส่ง พอวันท้าย ๆ เขาหายกันหมด อาตมาเองก็ไม่รู้เรื่องว่าเป็นเพราะอะไร
จนกระทั่งวันหนึ่งหัวหน้าคนงานเขามาบอกว่า "หลวงพี่เดินเร็วจริง ๆ ครับ"
อาตมาก็ถามว่า "ทำไมวะ ?"
หัวหน้าคนงานตอบว่า "ปกติพวกคนงานเดินกัน ผมต้องวิ่งไล่ตาม แต่หลวงพี่เดินคนงานต้องวิ่งไล่ เขาวิ่งไล่กันไม่ไหว..บอกว่าเหนื่อย จึงไม่ถือของตามมาส่งให้หลวงพี่อีก"
"ผมก็สงสัยว่าหลวงพี่เดินอย่างไร พวกคนงานถึงไล่ไม่ทัน ผมจึงลองเอามอเตอร์ไซค์ไล่ตามดู ไล่ไม่ทันจริง ๆ ครับ..!" เขาว่าอย่างนั้น เราไม่รู้เรื่องอะไรเลย รู้อยู่อย่างเดียวว่าเดินตามปกติ