เมื่อต้องตัดสินใจในหน้าที่การงาน ควรจะยึดหลักใด ?

[โอรส]

ถาม : เวลาเราต้องตัดสินใจในหน้าที่การงาน ?
ตอบ : ต้องไม่ประกอบด้วย อคติ ๔ ต้องตรงไปตรงมาจริง ๆ

อคติ ๔ คือ

ลำเอียงเพราะรัก
ลำเอียงเพราะโกรธ
ลำเอียงเพราะกลัว
ลำเอียงเพราะหลง

มักจะอดไม่ได้หรอก แต่อาตมาไม่มีลำเอียง สมัยเป็นฆราวาสฝึกมาดี หลวงพ่อท่านสอนไว้เยอะ

พอถึงวันเกิดหลวงพ่อคนเยอะ ไปเฝ้าประตูคอยกั้นคนเอาไว้ โอ๊ย..สารพัดเลย คนโน้นก็เส้นใหญ่ คนนี้ก็เส้นโต พอมาถึงก็ประกาศตน ฉันเป็นคนนั้น ฉันเป็นคนนี้ ต้องเข้าหาหลวงพ่อตอนนี้ให้ได้ เลยบอกให้เขาหันไปดูข้างหลังโน่น..แม่ผมเองผมยังไม่ให้เข้าเลย ยังไม่ถึงคิว ขนาดแม่ตัวเองยังไม่ให้เข้า คนอื่นไม่ต้องมาอ้างเลย

ฝึกเอาไว้ดีแบบนี้ เรื่องอคติจึงไม่ค่อยมี

[โอรส]

ถาม : ฝึกอย่างไรล่ะครับ ?
ตอบ : จริง ๆ ก็คือ ตัวสติ สมาธิจะต้องทัน ถ้าหากไม่ทันก็อดไม่ได้

สมมติว่าผู้หญิง ๒ คนนั่งอยู่ตรงหน้าเราอย่างนี้ เราเห็นว่าคนหนึ่งสวยคนหนึ่งไม่สวย อย่างนี้ก็เจ๊งแล้ว ใจเราจะเริ่มลำเอียงแล้ว

ตัวนี้เขาเรียก ฉันทาคติ ลำเอียงเพราะรัก ก็จะไปลำเอียงคิดว่า คนนี้ต้องดีแน่ กว่าจะรู้ตัวว่าแม่เจ้าประคุณไม่ดี ก็หลงเมตตาสงเคราะห์ไปบานแล้ว

ถาม : ต้องประกอบไปด้วยสติหรือครับ ?
ตอบ : สติ ปัญญา ต้องไปพร้อม ๆ กัน

มีสติอย่างเดียวปัญญาไม่พอ ก็ไม่กล้าทำอะไร จด ๆ จ้อง ๆ อยู่นั่นแหละ กลัวผิดกลัวพลาด

มีปัญญามากไป สติไม่พอ ก็โฉ่งฉ่าง เดี๋ยวก็หกล้มหัวแตก

ฉะนั้น..สองอย่างต้องไปพร้อมกันถึงจะเกิดประโยชน์

ถาม : ถ้าขาดทั้ง ๒ อย่างละครับ ?
ตอบ : ขาดทั้ง ๒ อย่างก็เกิดอีกนาน..!


สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนกุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๔๔