โอรส
17-10-2010, 04:21
ถาม : พอดีกระผมจะบวช ขอโอวาทด้วยครับ ?
ตอบ : ถ้าบวชน้อยก็ต้องตั้งใจทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะดีได้
ระวังเอาไว้ว่าอาบัติหนักอย่างปาราชิก ๔ ข้อ และสังฆาทิเสส ๑๓ ข้อ อย่าให้โดนเป็นอันขาด
เพราะว่าโดนแล้ว อย่างปาราชิก ๔ ข้อนั้น ขาดความเป็นพระไปเลย คือบวชใหม่ก็ไม่เป็นพระ ห่มเหลืองอยู่ก็ไม่เป็นพระ
สังฆาทิเสส ๑๓ ข้อ โดนแล้วขาดความเป็นพระไปชั่วคราว และแก้ไขได้ยาก จนกว่าจะได้รับโทษคืออยู่ ปริวาส ตามกำหนดที่เขาตั้งเอาไว้ แล้วก็ขอให้พระอีก ๒๐ รูป สวดคืนความเป็นพระให้ แก้ไขลำบากมาก
อาบัติข้ออื่น ๆ นั้นมีจำนวนมากด้วยกัน โอกาสพลาดย่อมมีอยู่ ในเมื่อโอกาสพลาดมีอยู่ก็อย่าปล่อยให้ข้ามคืน ถึงเวลาถ้าโดนก็รีบแสดงคืน คือสารภาพเสียโดยไว
ของวัดท่าซุงเขาดีอยู่อย่างหนึ่งคือหลวงพ่อให้ใช้ภาษาไทย จะได้รู้ชัด ๆ ว่าเราทำอะไรผิด อย่างเช่นว่า "ข้าแต่สงฆ์ทั้งหลายผู้เจริญ ข้าพเจ้าต้องอาบัติปาจิตตีย์ ด้วยได้โกหกคนอื่นเขา ข้าพเจ้าตอนนี้ทราบถึงความชั่วหยาบของอาบัตินี้แล้ว ต่อไปนี้ข้าพเจ้าจะไม่คิดอย่างนี้อีก ไม่พูดอย่างนี้อีก ไม่ทำอย่างนี้อีก ขอสงฆ์ทั้งหลายโปรดรับทราบด้วยเถิด"
เขาจะได้ช่วยกันให้เราด้วย ขืนทำซ้ำเขาจะได้โห่เอา เราต้องอายเขา ก็ไม่กล้าทำอีก
คราวนี้ว่าเราบวชน้อยก็ให้ตั้งใจไว้ว่า กุศลทั้งหมดที่เราทำนั้นเราปรารถนาอะไร ? ทาน ศีล ภาวนา ของเราในช่วงนั้นมีเท่าไร ก็ว่าให้เต็มที่ไปเลย
อย่างเช่นว่า ออกบิณฑบาตก็ตั้งใจเลยว่า อาหารที่เราบิณฑบาตวันนี้ขอถวายเป็นสังฆทานเลี้ยงพระทั้งหมดถึงเวลาเทรวมกัน เราเองก็ฉันด้วย ทั้งหมดมีเท่าไร เราก็ได้ส่วนกุศลนั้นด้วย ง่ายออก
ถ้าหากว่าในเรื่องของศีล ให้พยายามทบทวนอยู่ทุกวัน นวโกวาทต้องติดมือเอาไว้เสมอ เย็น ๆ ก็เปิดทวนทุกวัน ๆ ให้จำขึ้นใจ
เรื่องของการภาวนา ถึงเวลาเรื่องอื่น ๆ ต้องวางให้หมด ไม่ต้องมากมายอะไร เอาใจเกาะนิพพานอย่างเดียว พยายามอยู่กับพระบนนิพพานให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ถ้ากำลังใจเคยชินเมื่อไร ถ้าตายตอนนั้นก็ไปนิพพานเลย แค่นั้นแหละ จำคร่าว ๆ ก็พอ ต้องใช้คำว่า "ไปทำเอา"
ตอบ : ถ้าบวชน้อยก็ต้องตั้งใจทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะดีได้
ระวังเอาไว้ว่าอาบัติหนักอย่างปาราชิก ๔ ข้อ และสังฆาทิเสส ๑๓ ข้อ อย่าให้โดนเป็นอันขาด
เพราะว่าโดนแล้ว อย่างปาราชิก ๔ ข้อนั้น ขาดความเป็นพระไปเลย คือบวชใหม่ก็ไม่เป็นพระ ห่มเหลืองอยู่ก็ไม่เป็นพระ
สังฆาทิเสส ๑๓ ข้อ โดนแล้วขาดความเป็นพระไปชั่วคราว และแก้ไขได้ยาก จนกว่าจะได้รับโทษคืออยู่ ปริวาส ตามกำหนดที่เขาตั้งเอาไว้ แล้วก็ขอให้พระอีก ๒๐ รูป สวดคืนความเป็นพระให้ แก้ไขลำบากมาก
อาบัติข้ออื่น ๆ นั้นมีจำนวนมากด้วยกัน โอกาสพลาดย่อมมีอยู่ ในเมื่อโอกาสพลาดมีอยู่ก็อย่าปล่อยให้ข้ามคืน ถึงเวลาถ้าโดนก็รีบแสดงคืน คือสารภาพเสียโดยไว
ของวัดท่าซุงเขาดีอยู่อย่างหนึ่งคือหลวงพ่อให้ใช้ภาษาไทย จะได้รู้ชัด ๆ ว่าเราทำอะไรผิด อย่างเช่นว่า "ข้าแต่สงฆ์ทั้งหลายผู้เจริญ ข้าพเจ้าต้องอาบัติปาจิตตีย์ ด้วยได้โกหกคนอื่นเขา ข้าพเจ้าตอนนี้ทราบถึงความชั่วหยาบของอาบัตินี้แล้ว ต่อไปนี้ข้าพเจ้าจะไม่คิดอย่างนี้อีก ไม่พูดอย่างนี้อีก ไม่ทำอย่างนี้อีก ขอสงฆ์ทั้งหลายโปรดรับทราบด้วยเถิด"
เขาจะได้ช่วยกันให้เราด้วย ขืนทำซ้ำเขาจะได้โห่เอา เราต้องอายเขา ก็ไม่กล้าทำอีก
คราวนี้ว่าเราบวชน้อยก็ให้ตั้งใจไว้ว่า กุศลทั้งหมดที่เราทำนั้นเราปรารถนาอะไร ? ทาน ศีล ภาวนา ของเราในช่วงนั้นมีเท่าไร ก็ว่าให้เต็มที่ไปเลย
อย่างเช่นว่า ออกบิณฑบาตก็ตั้งใจเลยว่า อาหารที่เราบิณฑบาตวันนี้ขอถวายเป็นสังฆทานเลี้ยงพระทั้งหมดถึงเวลาเทรวมกัน เราเองก็ฉันด้วย ทั้งหมดมีเท่าไร เราก็ได้ส่วนกุศลนั้นด้วย ง่ายออก
ถ้าหากว่าในเรื่องของศีล ให้พยายามทบทวนอยู่ทุกวัน นวโกวาทต้องติดมือเอาไว้เสมอ เย็น ๆ ก็เปิดทวนทุกวัน ๆ ให้จำขึ้นใจ
เรื่องของการภาวนา ถึงเวลาเรื่องอื่น ๆ ต้องวางให้หมด ไม่ต้องมากมายอะไร เอาใจเกาะนิพพานอย่างเดียว พยายามอยู่กับพระบนนิพพานให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ถ้ากำลังใจเคยชินเมื่อไร ถ้าตายตอนนั้นก็ไปนิพพานเลย แค่นั้นแหละ จำคร่าว ๆ ก็พอ ต้องใช้คำว่า "ไปทำเอา"