เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๑ ตุลาคม ๒๕๖๘

[ตัวเล็ก]

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๑ ตุลาคม ๒๕๖๘

7KWsP7zDs7Y

[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพุธที่ ๑ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ ย่างเข้าสู่เดือนตุลาอาถรรพ์แล้ว กระผม/อาตมภาพสุขภาพชำรุด เนื่องเพราะว่าขณะที่พี่น้องชาวไทยทั้งภาคเหนือและภาคกลาง ส่วนใหญ่เดือดร้อนเพราะน้ำท่วม แต่ว่าทองผาภูมิกลับกลายเป็นฤดูหนาวเอาดื้อ ๆ ฝนฟ้าหายขาดไปตั้งแต่เมื่อคืน อากาศเหมือนกับฤดูหนาว ตอนบิณฑบาตเห็นทะเลหมอกเต็มไปหมดทั้งอำเภอ..!

เมื่อกลับจากบิณฑบาตมา ก็ต้องเร่งทำบัญชีรายรับรายจ่ายประจำปีงบประมาณ ๒๕๖๘ ซึ่งสิ้นสุดลงเมื่อวานนี้ โดยคณะสงฆ์กำหนดว่าให้ส่งภายในไม่เกินวันที่ ๑๐ ตุลาคม ๒๕๖๘ แต่ว่ากระผม/อาตมภาพนั้นมักจะส่งตั้งแต่วันที่ ๑ ตุลาคมทุกครั้ง เนื่องเพราะว่าทยอยทำบัญชีไปทุกวัน แล้วก็มาใส่บรรทัดสุดท้ายของการบริจาคออนไลน์ ซึ่งจะตัดยอดหลังเที่ยงคืน

อาจจะเป็นเพราะว่ารีบร้อนไปหน่อย ก็เลยบวกเลขผิด ๆ พลาด ๆ ไปอยู่ ๓ - ๔ รอบ ต้องใช้ความอดทนและใจเย็น ค่อย ๆ มาเล็งตัวเลข ซึ่งส่วนใหญ่แล้วญาติโยมก็มักจะโอนมามีเศษสตางค์บ้าง เป็นเศษสตางค์ที่ท่านคิดว่าสวยบ้าง อย่างเช่นว่า ๑ สตางค์ (๐.๐๑ บาท) ๙๙ สตางค์ (๐.๙๙ บาท) เหล่านี้เป็นต้น สร้างความลำบากลำบนให้กับคนทำบัญชีอยู่ไม่น้อยเลย..!

เมื่อบัญชีเสร็จแล้วก็ได้โทรเรียกไวยาวัจกรวัดท่าขนุน ก็คือนายสมควร มีราศรี ข้าราชการครูบำนาญ ซึ่งทำหน้าที่ไวยาวัจกรมาตั้งแต่กระผม/อาตมภาพเป็นเจ้าอาวาสวันแรกเลย ครั้นได้ลายเซ็นรับรองและประทับตราวัดแล้ว ก็สแกนเป็นไฟล์ส่งเข้าไปในกลุ่มไลน์ก่อน หนังสือนำและเอกสารตัวจริงจะส่งตามไปทีหลัง การส่งงานเข้าไปก่อน ก็เพื่อกระตุ้นให้วัดอื่นรู้ตัวว่า "ถึงเวลาต้องส่งรายงานบัญชีประจำปีแล้ว"

จากนั้นก็พักผ่อนประมาณ ๑๐ กว่านาที โดยการเข้าสมาธิ เพื่อจะได้เก็บแรงเอาไว้ใช้งาน แล้วแต่งองค์ทรงเครื่องเต็มยศ เดินทางไปยังวัดปรังกาสี หมู่ที่ ๓ ตำบลท่าขนุน ซึ่งอยู่ห่างออกไปประมาณ ๑๕ กิโลเมตร เพื่อไปร่วมพิธีเปิดการสอบนักธรรมชั้นตรี (สนามหลวง) ประจำปี ๒๕๖๘ โดยที่หลังฉันเพลแล้ว ก็ต้องรอให้กองงานเลขานุการคณะสงฆ์อำเภอทองผาภูมิ ทำการโหลดข้อสอบของวันนี้ออกมาบรรจุซองให้เรียบร้อย

กระผม/อาตมภาพเป็นประธานนำทุกรูปบูชาพระรัตนตรัย อ่านสาส์นจากแม่กองธรรมสนามหลวง ให้โอวาททั้งพระนวกะและน้องสามเณรผู้เข้าสอบนักธรรมชั้นตรีทั้ง ๙๔ รูป แล้วมาเซ็นเปิดข้อสอบ และอ่านข้อสอบให้ทุกคนฟัง

[เถรี]

เหตุที่ต้อง "เป็นทุกอย่างให้กับเธอ" ก็เพราะว่าตำแหน่งที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรีค้ำคออยู่ นอกจากจะอายุพรรษามากกว่าพระครูวรกาญจนโชติ, ดร. เจ้าคณะอำเภอทองผาภูมิแล้ว ตำแหน่งยังใหญ่กว่าอีกต่างหาก ท่านก็เลยถวายภาระมาให้ทุกอย่าง..!

ครั้นทำพิธีเปิดข้อสอบเสร็จเรียบร้อย ก็ดูความเรียบร้อยของห้องสอบอยู่อีกพักใหญ่ ครั้นเห็นว่าทุกอย่างลงตัวแล้วก็เบาใจ ขออนุญาตเดินทางกลับวัดท่าขนุนก่อน เพราะว่ายังต้องมาทำเอกสารขอรับนิตยภัตผ่านธนาคาร ส่งให้กับทางสำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดกาญจนบุรี ซึ่งกระผม/อาตมภาพเองก็เบื่อมาก ที่ต้องมาทำเอกสารกันทุกปีงบประมาณแบบนี้..!

แล้วใครที่บอกว่าไม่ต้องใช้สำเนาบัตรประชาชนหรืออะไร ไม่ต้องมาพูดเลย เพราะว่านอกจากเขาขอสำเนาบัตรประชาชนพระแล้ว ยังขอสำเนาหนังสือสุทธิทุกหน้า สำเนาหน้าบัญชีธนาคาร และสำเนาตราตั้งอีกต่างหาก พูดง่าย ๆ ว่า "ขอทุกอย่างที่ขวางหน้า" สามารถที่จะเอาไปกู้เงินเถื่อนได้เลย..!

เมื่อทำเสร็จสรรพเรียบร้อย ปรากฏว่าบรรดาแมลงภู่คำทั้งฝูง ซึ่งครูบาพันแสน (เจ้าอธิการธรรมชัย อคฺคธมฺโม) เจ้าอาวาสวัดศิลาวาส จังหวัดเชียงใหม่ รักษาการเจ้าคณะตำบลปิงโค้งถวายมา ได้เตือนว่า "ไหนว่าเมื่อเสกเสร็จสรรพเรียบร้อยแล้วจะจารเพิ่มให้ ?" ก็เลยต้องมานั่งจารกันอีกเป็นเวลาค่อนข้างจะนาน..!

เรื่องพวกนี้ต้องบอกว่า ถ้าไม่มีประสบการณ์ด้วยตนเอง ก็เหมือนกับเพ้อเจ้อ พูดไปข้างเดียว แต่พอดีกระผม/อาตมภาพนั้นเป็นบุคคลที่ต้องการพยานหลักฐานอยู่ด้วย ดังนั้น..มีอะไรเกิดขึ้นก็มักจะบอกบุคคลข้างเคียงอยู่เสมอ ครั้นเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นจริง ๆ จะได้มีพยานยืนยันว่า เรื่องทั้งหลายเหล่านี้กระผม/อาตมภาพได้บอกกล่าวไปแล้ว เป็นต้น

[เถรี]

วันนี้ก็ยังต้องเดินทางไปร่วมโครงการคอนเสิร์ต "หนึ่งเสียงล้านดวงใจ" เพื่อที่จะหาทุนร่วมสร้างหอพักหญิงสำหรับนักเรียนบ้านไกล โรงเรียนทองผาภูมิวิทยา ซึ่งกระผม/อาตมภาพเป็นกรรมการสถานศึกษาอยู่ และได้สร้างหอพักชายให้ไปแล้ว ในนามของชมรมรักษ์ธรรมรักษ์ไทย

แต่ด้วยเหตุที่ว่าวัสดุก่อสร้างต่าง ๆ ราคาขึ้นไปหูดับตับไหม้..! ทำให้หอพักชายต้องปรับลดวัสดุและทำกันเองจนเสร็จสรรพเรียบร้อย มาถึงหอพักหญิง ราคาก็ขึ้นไปอีกหลายเท่า ปล่อยให้ทางโรงเรียนเขาดิ้นรนกันเองก็หามาได้ไม่กี่สตางค์ จึงได้ให้ไอ้ตัวเล็กเปิดกระทู้รักษ์ธรรมรักษ์ไทย บอกว่า "รบกวนช่วยหาเงินสร้างหอพักนักเรียนหญิงบ้านไกลให้เขาหน่อย"

ส่วนเขาไปเปิดคอนเสิร์ตแล้วจะเหลือกำไรกี่สลึง กี่เฟื้องก็ไม่ทราบ ? เพราะว่าไปเอาน้องต้นข้าว สุปรียาที่ได้ยินว่าดังมาก มาเป็นนักร้อง และมีวงดนตรีของโรงเรียนทองผาภูมิวิทยาร่วมเล่นด้วย

แต่ว่าท่านนายอำเภอชาคริต ตันพิรุฬห์ นายอำเภอทองผาภูมิ ได้ให้ความร่วมมือกับทางวัดและโรงเรียนแบบสุดใจขาดดิ้น..! โดยกลายเป็นเด็กจำหน่ายบัตรชมคอนเสิร์ตในครั้งนี้ ให้แก่หน่วยราชการต่าง ๆ ภายใต้การปกครองของที่ว่าการอำเภอทองผาภูมิ ได้ยินว่าขายบัตรได้หมด ถ้าอย่างนั้นหักรายจ่ายแล้วก็น่าจะพอมีกำไรสัก ๒ แสนบาท..!

แต่ว่าราคาหอพักหลายล้านบาท ดูท่าว่าต้องเก็บเงินกันอีกหลายยก กว่าที่จะสร้างได้สำเร็จเรียบร้อย หรือไม่ก็จะเป็นแบบอาคารสำนักงานของ กสร. ซึ่งก่อนหน้านี้ก็คือศูนย์การศึกษานอกโรงเรียนและตามอัธยาศัยอำเภอทองผาภูมิ ที่กระผม/อาตมภาพให้สร้างไปก่อนจนเสร็จ แล้วก็ไปจัดการ "เคลียร์หนี้" ให้เขาทั้งหลาย จนกระทั่งกลายเป็นไทแก่ตัวเองทีหลัง

พูดง่าย ๆ ว่าอยู่ทองผาภูมิ ไม่ว่าจะทางคณะสงฆ์ โรงเรียน หรือส่วนราชการ ก็ยกให้หลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุน "เป็นทุกอย่างให้กับเธอแล้ว" ไม่ทราบเหมือนกันว่าสร้างบุญสร้างกุศลอะไรมา จึงได้กลายเป็นที่ต้องการของผู้คนมากมายขนาดนั้น ทำให้ต้องมาบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนก่อนเวลาอีกตามเคย

[เถรี]

หลังจากบันทึกเสียงแล้วก็น่าจะต้องฉันยาไปด้วย เนื่องเพราะว่าพิธีเปิดนั้นจะเริ่มตอน ๑ ทุ่มตรง ซึ่งเป็นเวลาที่มาลาเรียเรื้อรังของกระผม/อาตมภาพจะกำเริบพอดี แล้วช่วงอากาศเปลี่ยนอย่างนี้ ก็มักจะเล่นงานเอาจนกระทั่งแทบจะนั่งไม่ติดอยู่แล้ว..!

ยังไม่ทราบเหมือนกันว่าจะสามารถอยู่จนครบตามเวลาของเขาหรือเปล่า ? แต่ก็ถือว่าทำหน้าที่ของตนเองอย่างเต็มที่ ได้เท่าไรญาติโยมก็น่าจะเข้าใจ

บางงานบางแห่ง เจ้าภาพก็ทำหน้าไม่ดีเมื่อกระผม/อาตมภาพอยู่ ๆ ก็ขอตัวกลับเอาดื้อ ๆ โดยที่เจ้าภาพหารู้ไม่ว่า กระผม/อาตมภาพกำลังจะสั่นให้ขายหน้าชาวบ้านเขาอยู่แล้ว..! จนกระทั่งภายหลังพอเขาทราบ ก็เลยไม่มีใครกล้านิมนต์ในงานยามค่ำคืนอีก หรือว่าถึงนิมนต์ กระผม/อาตมภาพก็ปฏิเสธไปแทบทั้งนั้น

แต่ว่างานนี้ ไม่ว่าจะโดยหน้าที่ก็ดี หรือว่าจะโดยภาระงานก็ตาม จะต้องไปเป็นแขก VVIP เพื่อที่เป็นกำลังใจให้กับคนทั้งหลาย เกิดความมั่นใจว่าอย่างไรเสียหอพักหลังนี้จะต้องเสร็จอย่างแน่นอน พูดง่าย ๆ ว่า "เอาหน้าตัวเองไปเป็นประกันให้กับเขา" ส่วนหลวงพ่อจะต้องจ่ายเท่าไร ญาติโยมเขาไม่คิดถึงอยู่แล้ว..!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพุธที่ ๑ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)