เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนพฤษภาคม ๒๕๖๒

[เถรี]

ถาม : พระราชพิธีเฉลิมราชมณเฑียร คือขึ้นบ้านใหม่หรือเปล่าครับ ?
ตอบ : พระราชพิธีเฉลิมราชมณเฑียร ต้องบอกว่าคือเข้าอยู่อาศัยอย่างเป็นทางการ ต้องมีการบอกกล่าวเจ้าที่เจ้าทาง โดยเฉพาะพระเสื้อเมือง พระทรงเมือง

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "นมถั่วเหลืองควรจะให้เด็กผู้หญิงเล็ก ๆ กิน เพราะว่ามีฮอร์โมนผู้หญิงเยอะ ผู้ใหญ่กินไปก็ไร้ประโยชน์ ดีไม่ดีถ้าผู้ชายกินมาก ๆ เพศสภาพก็เพี้ยนอีก"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "มีใครสู้บ้าง ? กินทุเรียน ๔ กิโลกรัม ถ้ากินหมด เขาให้ ๕,๐๐๐ บาท ถ้ากินไม่หมด จ่ายเขา ๑,๐๐๐ บาท ยังสงสัยว่ากินเข้าไปได้อย่างไร ๔ กิโลกรัม ไม่ใช่ทุเรียนทั้งเปลือกมาชั่งนะ เนื้อล้วน ๆ ที่อาจจะมีเม็ดอยู่ด้วย

ถ้าจะกินทุเรียนให้ได้ประโยชน์ เขาให้กินก่อนอาหารเช้า แล้ววันนั้นงดอาหารเช้าไปเลย เขาว่ากินแล้วจะไปล้างลำไส้ แล้วก็ปรับธาตุในร่างกาย ถ้ากินเวลาอื่น มีแต่จะอ้วนกับอ้วน แต่ว่าทุกอย่างต้องพอดี ถ้ามากเกินไปนี่เท่ากับขาดมัชฌิมาปฏิปทา ก็เจ๊งอีกเหมือนกัน

สถิติสูงสุดที่อาตมาเห็น ก็คือกินคนเดียว ๔ ลูก นับได้ ๒๒ เม็ด..! ไม่รู้ว่ากินเข้าไปได้อย่างไร ถ้าเป็นอาตมาคาดว่าคงจะร้อนในไปสักครึ่งปี ก่อนนี้ปีหนึ่งอาตมากินทุเรียนได้หนึ่งเม็ด ตอนนี้แก่แล้ว อายุ ๖๐ ปีกินเพิ่มได้อีกหน่อยหนึ่ง ที่กินเพิ่มได้เพราะว่าแก่แล้วไฟธาตุเริ่มขาด ก็เลยกินของร้อนเพิ่มขึ้นได้"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ช่วงนี้ตามบ้านเรือน ถ้าเป็นไปได้ก็ให้ประดับธงตราสัญลักษณ์พระราชพิธีบรมราชาภิเษกสักผืนหนึ่งก็ยังดี ไม่ต้องคู่กับธงชาติก็ได้ ที่วัดของอาตมานี่..เฉพาะบริเวณพระใหญ่หน้าวัดก็ประดับไป ๕๐ ผืนแล้ว"

[เถรี]

ถาม : ยังจารตะกรุดเมอยู่ไหมครับ ?
ตอบ : ไม่แล้วครับ เลิกนานแล้ว ไปสะท้อนเขาจนตายไป ๒ ศพ เลยต้องเลิก..!

[เถรี]

ถาม : ผมทำสมาธิตั้งแต่เด็กแล้วครับ อยากรู้ต้องทำไปด้านไหนต่อ และอีกเรื่องคือช่วงนี้เห็นแต่อนาคต เห็นเรื่องนั้นเรื่องนี้ ไม่ทราบเป็นเพราะเหตุใดครับ ?
ตอบ : เรื่องสมาธิ ถ้าต้องการใช้งานจริง ๆ อย่างน้อยต้องให้ได้ฌาน ๔ หรือถ้าทำได้ก็เอาสมาบัติ ๘ ไปเลย ส่วนเรื่องการเห็นอย่าเพิ่งเชื่อ เพราะว่าทุกอย่างถ้ามีองค์ประกอบเพิ่มขึ้นมาเมื่อไร สิ่งที่เราเห็นในปัจจุบันก็จะไม่ใช่

เหมือนอย่างกับว่าตอนนี้เราขับรถด้วยความเร็ว ๑๐๐ กิโลเมตรต่อชั่วโมง ๔๐ นาที เราจะไปถึงนครปฐม แต่ถ้าเราเร่งความเร็วขึ้น หรือลดความเร็วลง ก็จะไปไม่ถึงตามเวลานั้น ฉะนั้น...เรื่องที่เห็นเป็นแค่ปัจจุบัน ตอนนั้น เดี๋ยวนั้น เลยไปแค่วินาทีเดียวก็อาจจะไม่ใช่แล้ว ครูบาอาจารย์ท่านถึงได้สอนว่าไม่ต้องไปใส่ใจ

[เถรี]

ถาม : เรื่องฌาน ๔ เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเราถึงแล้ว ?
ตอบ : สังเกตว่าสามารถกด รัก โลภ โกรธ หลง เอาไว้ได้นิ่งสนิท ชนิดไม่กระดิกเลย

ถาม : นิ่งเฉพาะในสมาธิหรือครับ ?
ตอบ : ถ้าหากว่าคนทำเป็น เวลาไหนก็นิ่งได้ ถ้าคนทำไม่เป็น ก็ได้เฉพาะตอนนั่งสมาธิ

ถาม : ถ้าได้เฉพาะตอนนั่งสมาธิถือว่าใช้ได้หรือไม่ครับ ?
ตอบ : ใช้การไม่ได้ เพราะว่าพอคลายออกมา ก็โดนกิเลสตีตายเหมือนเดิม

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ใครที่เป็นความดันต่ำ ระยะนี้ถ้าจะออกจากห้องปรับอากาศก็หายใจยาว ๆ ก่อนสัก ๓ - ๔ ครั้ง เร่งระบบในตัวเองก่อน ไม่อย่างนั้นออกไปเจออากาศร้อนข้างนอก บางทีจะร่วงเอาง่าย ๆ

สมัยนี้ความดันต่ำ เขาไม่ค่อยจะเป็นกันแล้วนะ เป็นแต่ความดันทุรังสูง...!"

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "ก่อนสิ้นเดือน ๒ วัน คุณสุรีย์ เสียมสกุล ผู้รับเหมาที่ทำงานกับวัดท่าขนุนตั้งแต่ต้น งานหมดแล้วก็เลยมาลากลับบ้าน ทำด้วยกันมา ๑๔ ปี ไม่เคยไปไหนเลย จนเหมือนเป็นคนครอบครัวเดียวกันไปแล้ว

ปีแรกที่ทำก็คือ ปี ๒๕๔๙ เริ่มที่เกาะพระฤๅษี ปี ๒๕๔๙ - ๒๕๕๐ อยู่ที่เกาะพระฤๅษี เสร็จได้ ๒ วันก็มาต่อที่วัดท่าขนุนเลย จนถึงปี ๒๕๖๒ รวมแล้ว ๑๔ ปี เหตุที่เขาทำแล้วอยู่ด้วยกันนาน เพราะว่าไปทำที่อื่นแล้วขาดทุน คือบางทีตีราคาไปแล้ว พวกวัสดุต่าง ๆ ข้าวของต่าง ๆ ขึ้นราคา แต่ก็ต้องทำให้เขาตามสัญญา ส่วนของวัดท่าขนุนไม่มีการตีราคา ทำไปเถอะ..เบิกเท่าไรก็ให้แค่นั้นแหละ ไม่มีคำว่าขาดทุน ก็เลยทำด้วยกันมานานถึง ๑๔ ปี"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ดูจากน้ำหนักพระมหาพิชัยมงกุฎแล้ว ต้องบอกว่าในหลวงท่านแข็งแรงจริง ๆ ถ้าเป็นพวกเราใส่ไป อาจจะมีคอย่น..!

พระราชพิธีแบบนี้ ถ้าเป็นไปได้ก็ต้องนั่งจ้องจอกันตาไม่กระพริบ เพราะว่าของบางประเภททั้งชีวิตไม่ปรากฏออกมาให้เห็นง่าย ๆ แม้กระทั่งพระเต้าบรรจุน้ำอภิเษก ใครจะไปนึกว่ามีตั้ง ๒๒ พระเต้า แต่ละองค์สร้างขึ้นในรัชกาลไหน เขาบอกไว้หมด แค่ได้เห็นก็เป็นบุญตาแล้ว"

[เถรี]

"เราจะสืบสานรักษา และต่อยอด และครองแผ่นดินโดยธรรม เพื่อประโยชน์สุขแห่งอาณาราษฎรตลอดไป"

พระปฐมบรมราชโองการพระบาทสมเด็จพระปรเมนทรรามาธิบดี ศรีสินทรมหาวชิราลงกรณ พระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว ๔ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๒

คนโบราณนี่น่าจะตัวใหญ่กว่าคนปัจจุบันเยอะจริง ๆ ในหลวงรัชกาลที่ ๙ ว่าใหญ่ไม่แพ้ฝรั่งแล้ว รัชกาลที่ ๑๐ ท่านใหญ่กว่าอีก แต่ว่าพอใส่พระมหามงกุฎแล้วยังรู้สึกว่าหลวม ๆ เลย

พวกเราไม่ค่อยได้สังเกตว่าในหลวงรัชกาลที่ ๙ พระองค์ท่านจริง ๆ แล้วใหญ่มาก ยืนคู่กับฝรั่งนี่ไม่ได้เล็กกว่าเลย แล้วรัชกาลที่ ๑๐ ท่านใหญ่กว่าอีก ขนาดนั้นใส่พระมหาพิชัยมงกุฎแล้วยังดูหลวม ๆ เลย"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ปีนี้ทางด้านสายวัดท่าขนุนและเมืองกาญจนบุรี มีพระจบปริญญาเอกอีก ๒ รูป รวมตอนนี้มีผู้ปริญญาเอก ๑๑ รูป เป็นของสายวัดท่าขนุนไป ๖ รูป

เพียงแต่ว่าปีนี้มีท่านที่ขอเรียนปริญญาโทรูปเดียว เพราะว่า ๒ รุ่นที่ผ่านมาตกกันระเนระนาด ทำให้รุ่นน้องหวาดกลัว ไม่เหมือนกับตอนที่หลวงพ่อเรียน หลวงพ่อเรียนพักเดียวจบปริญญาโท อีกพักจบปริญญาเอก คนอื่นก็เลยมีกำลังใจเข้าไปเรียนกันใหญ่

สองรุ่นนี้พาเสีย ดันตกแล้วตกอีก พอคนอื่นได้ยินว่ายากก็หมดกำลังใจ ไม่อยากเรียน ปีนี้ก็เลยมีผู้กล้าหาญแค่ ๒ ราย รายหนึ่งเรียนปริญญาโทสาขาพระพุทธศาสนา อีกรายหนึ่งเรียนปริญญาโทสาขาวิปัสสนาภาวนา

จากที่ต้องจ่ายค่าเทอมปริญญาโททีหนึ่ง ๗ - ๘ รูป ปีนี้น่าจะเหลือน้อยหน่อย ของเก่าที่เป็นปี ๒ เหลืออยู่ ๔ รูปเป็นพระวัดอื่นที่มาขอทุนทั้งหมด ปีนี้เข้าอีก ๒ รูป รวมแล้วปริญญาโทก็เรียนก็ประมาณ ๖ รูปเท่านั้น จ่ายน้อยหน่อย ปริญญาเอกปีนี้ยังหาผู้กล้าหาญไม่ได้

ถามว่าที่เรียนมาไม่ประสบความสำเร็จมีไหม ? มี...ประเภทออกกลางคันตั้งแต่ปริญญาตรี ๒ ราย แล้วก็ออกกลางคันปริญญาเอกอีก ๑ ราย ปริญญาเอกนี่เสียดายมาก เพราะว่าค่าเทอมแพง..ตั้งสามแสนห้า เรียนไปสองเทอมท่านสู้ไม่ไหวก็ออกกลางคัน คงจะกลัวหลวงพ่อบ่นด้วย พอไม่เรียนก็สึกไปเลย"

[เถรี]

ถาม : หนูอยากแก้ปัญหาเรื่องความอยากมีอยากได้ ควรจะเริ่มต้นอย่างไรคะ ?
ตอบ : แล้วจะทำไปทำไม ?

ถาม : หนูคิดว่าความอยากมีอยากได้ เป็นปัญหาใหญ่ในเรื่องการปฏิบัติค่ะ ?
ตอบ : ดูอนาถปิณฑิกเศรษฐี หรือ นางวิสาขามหาอุบาสิกา ค้าขายรวยเป็นโกฏิ สำคัญว่าเราควบคุมได้ไหม ? ไม่ใช่ไปตัดไปละ แต่ตีกรอบให้อยู่ในกรอบของศีลของธรรมต่างหาก

[เถรี]

ถาม : ผมห้อยเหรียญพุุทธบารมีเนื้อชิน ห้อยทุกวันอย่างไรก็บุบ ผมต้องวางกำลังใจอย่างไรครับเวลาที่เหรียญบุบ ?
ตอบ : อ๋อ..ทำใจว่าเดี๋ยวค่อยหาใหม่..!

[เถรี]

ถาม : จะหล่อพระอีกองค์ใช่ไหมคะ ?
ตอบ : ใช่จ้ะ

ถาม : วันที่เท่าไรคะ ?
ตอบ : ยังไม่รู้..ต้องให้ทองได้ครบก่อน

ถาม : เห็นบอกว่าใช้ทองใกล้เคียงกัน ?
ตอบ : ถ้าใกล้เคียงกันก็เกือบ ๑๐๐ กิโลกรัม

ถาม : เห็นมีงอกมาเป็นประจำไม่ใช่หรือคะ ?
ตอบ : ตอนนี้งอกมาประมาณ ๖๐ กิโลกรัมแล้ว ยังเหลืออีก ๔๐ กิโลกรัม เดี๋ยวต้องกลับไปรดน้ำพรวนดินอีกหน่อย เผื่อว่าจะงอกมาอีกนิด

ส่วนใหญ่แล้วพวกเราวางกำลังใจผิด ไปยินดียินร้ายกับผลที่จะได้ คราวนี้ถ้าเราไม่ยินดียินร้ายกับผลที่จะได้ ใจเป็นอุเบกขา สมาธิจะสูงกว่า ผลที่ได้รับก็จะมากกว่า ก็แค่นั้นเอง ฟังดูเหมือนง่ายนะ...!

ถ้าภาวนาเพราะอยากได้...ก็เรียบร้อย หายไปครึ่งหนึ่งแล้ว

ถาม : ภาวนาเพราะอยากได้คืออธิษฐานบารมีไม่ใช่หรือคะ ?
ตอบ : ไม่ใช่....เป็นโลภเจตนา ตั้งความโลภนำหน้า

[เถรี]

ถาม : ถ้าผมตั้งกำลังใจให้อยู่ตรงกลาง กิเลสตีกลับแหลกมากครับ ?
ตอบ : ก็ดันโง่ไปปล่อยให้ตีกลับนี่หว่า..! ก็อย่าไปปล่อยตีกลับสิ

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "สมัยก่อนมีคุณยายคนหนึ่ง มากราบหลวงพ่อวัดท่าซุงที่บ้านสายลม คุณยายพูดไทยอีสานปนส่วยปนเขมร มาถึงแต่เช้าเลย ใส่ชุดขาวแบบผู้ปฏิบัติธรรม แต่ด้วยความที่ว่าพออยู่ต่างจังหวัดก็เป็นชุดขาวมอม ๆ รอจน ๘ โมงครึ่ง หลวงพ่อวัดท่าซุงลงมา ก็กราบ "ขออนุญาตถามหน่อย" แล้วยายก็ใช้ภาษาอย่างที่ว่านั่นแหละ หลวงพ่อท่านก็หัวเราะ "เฮ้ย..ใครฟังออกช่วยเป็นล่ามทีวะ" กราบเรียนว่า "ผมพอฟังได้แต่ไม่หมด" "เออ ๆ แปลให้หน่อย"

ยายแกถามว่า แกตั้งใจถือศีลปฏิบัติธรรมอยู่คนเดียว แล้วคนทั้งหมู่บ้านว่าแกบ้า แกบ้าจริงหรือเปล่า ? หลวงพ่อบอก "ทั้งหมู่บ้านมันบ้า มียายสติดีอยู่คนเดียว"

แล้วก็ถาม "ไม้ฟ้าผ่ามีอาถรรพ์ เขาไม่ให้ใช้ จริงไหม ?" หลวงพ่อบอกว่า "ไม่จริงหรอก ใช้ได้ก็ใช้ไปเถอะ" ด้วยความที่ยายอัดอั้นตันใจ ไม่มีใครให้ถามมานานมาก เลยถามเยอะ แปลไปแปลมา อาตมาเหนื่อย หยุดหายใจ ยายถามต่อ หลวงพ่อตอบมาตรงคำถามเป๊ะเลย อ๋อ...ท่านก็ฟังออก แต่ท่านแกล้งถามหาล่ามไปอย่างนั้นเอง"

[เถรี]

"ท่านฟังเป็นภาษาใจ ไม่ใช่คำพูด อย่างพวกต้นไม้ฟ้าผ่า โบราณว่ามีอาถรรพ์ เขาก็กลัวกัน ไม่กล้าใช้ บางทีก็เอามาทำเป็นมีดหมอบ้าง มีดแหกบ้าง เอาไว้ไล่โรคไล่ผีอะไรให้ยุ่งไปหมด เพราะถือว่าได้รับอำนาจจากเทวดาส่งสายฟ้าลงมา หลวงพ่อท่านบอกว่า ถ้ามันล้มแล้วก็เผาถ่านไปเถอะ ไม่เป็นไรหรอก

คำถามจำนวนมากเป็นความเชื่อแบบชาวบ้าน แล้วไม่มีใครเปลี่ยนแปลงความเชื่อตรงนี้ พอตัวเองไปทำเข้า สายตาคนอื่นเขาก็ว่า อีผีบ้า"

[เถรี]

ถาม : คุณยายแกไปภาวนามาจากไหนคะ ?
ตอบ : เขาทำของเขาเอง เขาอยากทำ ไปวัด ฟังพระเทศน์ก็หัดถือศีล ปฏิบัติธรรมเอง แต่พระที่วัดก็ดีแต่เทศน์ตามคัมภีร์ สอนอะไรไม่ได้ ท้ายสุดได้ยินชื่อเสียงหลวงพ่อวัดท่าซุง อุตส่าห์ตะเกียกตะกายมาจนถึง ไม่ยักหลงทาง คาดว่าน่าจะมีใครช่วยนำทางให้

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "วันก่อนคุณอรอนงค์ ปัญญาวงศ์ ขอไปฟ้อนสาวไหมในงานสืบชะตา ระบุวันว่าจะฟ้อนวันที่ ๑๖ ก็เลยบอกบอกว่า ถ้าจะให้คุณอรอนงค์ฟ้อนวันที่ ๑๖ วันอื่นก็ไม่ให้ฟ้อนแล้ว เพราะว่าตั้งใจเอาไว้แล้ว ส่วนท่านอาจารย์ธนิสร์ ศรีกลิ่นดี บอกว่าเดี๋ยวจะให้เลขาฯ บันทึกไว้ ว่าจะมาเป่าขลุ่ยให้สักเพลงหนึ่ง บอกว่าจะเป่าเพลงค้างคาวกินกล้วย ลืมไปว่าตอนนี้อาตมาจะเอาเพลงทานตะวัน

ฟังค้างคาวกินกล้วยของท่านอาจารย์ธนิสร์แล้วขำ ๆ คนเล่นดนตรีเล่นเก่งมาก เหมือนค้างคาวไปขโมยกล้วยในสวน แล้วก็โดนเขาฟาด โอ๊ย...คร่ำครวญเสียไม่มี คราวนี้ก็ประเภทบินเซซ้ายเซขวา โดนเขาตีบาดเจ็บ บินไปบ่นไป ประมาณว่าแบ่งกันกินแค่นี้ก็ไม่ได้ ปรากฏว่าอีกสักพักหนึ่งกระดี๊กระด๊ามาอีกแล้ว เจอกล้วยใหม่ เป่าได้สุดยอดมาก ฟังแล้วเห็นภาพเลย

คนรุ่นเก่า ๆ เขาแต่งเพลงมองเห็นภาพ รุ่นใหม่มองไม่เห็น มีรุ่นใหม่ไม่กี่เพลงหรอกที่แต่งเพลงแล้วเรามองเห็นภาพได้"