เก็บตกจากบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนกันยายน ๒๕๕๗

[เถรี]

ถาม : มีดหมอที่จะทำเป็นรุ่นสุดท้าย เปิดจองหรือยังครับ ?
ตอบ : ยัง..ปีหน้าโน่น...

ถาม : ราคากำหนดหรือเปล่าครับ ?
ตอบ : กำหนด..แต่แพงโคตร..!

[เถรี]

ถาม : แม่เป็นมะเร็งค่ะ
ตอบ : จะว่าไปแล้วคนเป็นมะเร็งนี่โชคดีนะ อันดับแรก..ต้องคอยเตือนสติให้รู้ตัวเองอยู่ตลอดเวลาว่าจะตาย อันดับสอง..ความเจ็บของมะเร็งบางทีมอร์ฟีนเอาไม่อยู่ พึ่งได้อย่างเดียวคือกำลังใจตัวเอง

ตัวอย่างชัดที่สุดก็คือหลวงพ่อเจ้าคุณไสว (พระเทพวิสุทธิเวที วัดอนงคาราม) ท่านมรณภาพแล้วไปเป็นพรหม ท่านบอกว่าตอนที่ท่านเป็นมะเร็งรู้สึกปวดมาก จนกระทั่งนึกอะไรไม่ออก กรรมฐานก็ไม่เคยปฏิบัติ แต่เจ้าคุณวีระ (หลวงพ่อวัดท่าซุง) ท่านพูดกรอกหูอยู่บ่อย ๆ ก็เลยต้องเอา ก็คือเวลาเจอหน้าหลวงพ่อวัดท่าซุงแต่ละครั้งท่านก็ชวนให้ปฏิบัติ จะได้ช่วยได้ ท่านก็เลยหันมาจับลมหายใจ หันมาภาวนา เออ..ทำให้อาการเจ็บปวดเบาลงจริง ๆ ก็เลยต้องเกาะลมหายใจเป็นหลัก ไม่อย่างนั้นท่านบอกว่า ตายแล้วยังไม่รู้เลยว่าจะหลุดไปไหน นี่ต้องบอกว่าเป็นความดีของมะเร็งที่ทำให้ไปถึงพรหม

ถาม : ให้แม่สวดมนต์ ?
ตอบ : ก็ดีแล้วนี่..ถ้าเราร่วมสวดได้ก็สวดไปด้วย

ถาม : กลัวว่าสวดด้วยแล้วคนอื่นจะตกใจ ?
ตอบ : ไม่เป็นไรหรอก ให้ท่านรู้ว่าเราอยู่ใกล้ แล้วทำให้ท่านไม่ลืมความดี

[เถรี]

ถาม : คนที่จะเกษียณส่วนใหญ่เขาไม่รู้เรื่องภาษีบำเหน็จที่เขาจะได้ คราวนี้เรามีความรู้ตรงนี้อยู่ เราจะไปสงเคราะห์อย่างไรจึงจะไม่ไปยุ่งกับคนอื่นมากเกินไปครับ ? เพราะผมจะไปพูดให้เขาฟังว่ามีวิธีการทำผลที่จะต้องเสียภาษีแบบนี้ได้ โดยที่จำนวนภาษีตรงนี้จะน้อยลง ?
ตอบ : รวบรวมข้อมูลสักหน้าหรือสองหน้าเป็นเอสี่ แล้วก็พิมพ์ให้เขาไป

ถาม : ผมมาอ่านพบว่าไปได้อีกหลายทาง ถ้าทำต่อแบบขึ้นทะเบียนก็หลุดได้อีกเยอะ แต่ว่าสิ่งที่ผมคิดต่อก็ยังหมิ่นเหม่ว่า บางทีเจ้าหน้าที่กรมสรรพากรจะตีความเข้าข้างแบบนี้ด้วยหรือเปล่า ?
ตอบ : เรามีหน้าที่แนะนำ ส่วนเขาจะเอาหรือไม่เอาก็เรื่องของเขา

ถาม : แต่เราแนะนำเขาได้ใช่ไหมครับว่า เราตีความเป็นแบบนี้ ถูกหรือไม่ถูก ให้เขาไปตัดสินใจเอาเอง ?
ตอบ : อย่าลืมวงเล็บไว้ด้วยแล้วกันว่า เจ้าหน้าที่อาจจะตีความเป็นอีกอย่างหนึ่ง

ถาม : แบบนี้ถือว่าเราไม่ยุ่งกับกรรม ?
ตอบ : เราไม่ได้ยุ่งอะไรกับเขาหรอก เราแค่ส่งให้เฉย ๆ เขาจะอ่านไม่อ่าน ทำไม่ทำ ก็เป็นเรื่องของเขา

ถาม : แล้วเราให้ความรู้ทางโลก จะอธิษฐานว่าเป็นความรู้ทางธรรมได้ไหมครับ ?
ตอบ : นั่นเป็นธรรมทานอยู่แล้ว ในเมื่อเป็นธรรมทานอยู่แล้ว เราก็ตั้งใจว่าผลบุญนี้เราต้องการอะไร ก็อธิษฐานไป

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวถึงรูปหล่อหลวงปู่สายว่า "เป็นรูปหล่อหลวงปู่ที่เหมือนจริงมากที่สุดในโลก เพราะว่าถอดแบบด้วยคอมพิวเตอร์ เอาองค์เก่าเป็นต้นแบบองค์ท่าน แล้วก็เอารูปถ่ายเป็นต้นแบบใบหน้าของท่าน เพราะฉะนั้น..ไม่เหมือนก็ไม่ได้หรอก อย่างไรต้องเหมือน คุณบอลบอกว่า “หลวงปู่ท่านก็อายุมาก จะใส่รอยย่นที่หน้าผากสักหน่อยไหมครับ ?” อาตมาบอกว่า “มะเหงกแน่ะ...! ข้าไม่เคยเห็นหลวงปู่มีรอยย่นเลย” หลวงปู่ท่านเป็นคนผอม แล้วท่านผอมแบบประเภทหน้าตอบ ไม่มีรอยย่นเลย"

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "มีพระวัดท่าขนุนท่านถามว่า พุทธาภิเษกงวดนี้ วัตถุมงคลมีหลายอย่าง ถ้าเป็นอาตมาจะเอาอย่างไหน ? อาตมาบอกว่าเอาหลวงปู่สายเป็นหลัก ท่านถามว่าทำไม ? ก็หลวงปู่สาย ๑๐๐ ปีมีครั้งเดียว แต่รุ่นอื่นอาจจะมี ๑, ๒ ,๓, ๔ ไล่ไปจนไม่รู้จบได้ แต่ ๑๐๐ ปีมีรุ่นที่ ๒ ไม่ได้ เพราะรุ่นถัดไปก็ต้องเป็น ๑๐๑ ปี"

ถาม : มีหลายรุ่นแล้วจะเอาไปตั้งตรงไหน ?
ตอบ : เออ...ถามเข้าท่า พูดถึงเรื่องนี้แล้วบางทีอาจจะต้องหาวัตถุมงคลไปใส่ตู้ไว้ให้ชม ไม่รู้ว่าจะหาได้ครบหรือเปล่า ? เพราะว่าเกือบทุกรุ่นอาตมาไม่มี โดยเฉพาะตะกรุดมหาสะท้อนรุ่นแรก แจกหมดเกลี้ยง

[เถรี]

"อาตมาทำตะกรุดมหาสะท้อนมา ๕ รุ่นแล้ว รุ่นแรกเป็นเนื้อเงินล้วน ๆ ๖๐ ดอก ต้องบอกว่าทำลองวิชา ดูว่าขลังจริงหรือเปล่า ? ก็เลยต้องไล่แจกเขาจนหมด รุ่นแรกนี่ม้วนแน่นเปรี๊ยะเลย พอมารุ่นที่ ๒ ทำตอนอยู่วัดท่ามะขาม รุ่นนั้นบอกให้เขารีดแผ่นเงินมากว้าง ๒ นิ้ว ยาว ๕ นิ้ว เขาดันรีดแผ่นเงินมากว้าง ๒ นิ้ว ยาว ๒ นิ้ว โอ้โฮ...ม้วนแทบตายกว่าจะได้ ขนาดให้พระครูน้อยประเภทลูกชาวบ้านแรงควายนะ บิดบุบไปนิดเดียว บอกว่าม้วนไม่ไป อาตมาก็เลยต้องม้วนอยู่คนเดียว แต่คราวนี้ถ้าดอกไหนที่ม้วนแรก ๆ นี่ก็จะแน่น ดอกที่ม้วนหลัง ๆ ก็ค่อนข้างจะบาน ๆ หน่อย เพราะแรงหมด กดไม่เข้าแล้ว นี่พอจะเป็นจุดสังเกตได้

พอมารุ่นที่ ๓ นี่สั่งทางโรงงานเขาทำ เขามีเจตนาชัด ๆ เลยก็คือว่า มาส่งเอาเช้าวันปลุกเสก จะพุทธาภิเษก ๗ โมงครึ่ง เขามาถึง ๖ โมงกว่า ไม่มีโอกาสตรวจรับอะไรเลย ถึงออกมาเป็นรุ่นมีห่วง แต่คราวนี้คำว่า "ห่วง" กับ "ห่วย" ก็ใกล้เคียงกัน แล้วก็เลยกลายเป็นเอกลักษณ์ไปว่า รุ่นนั้นไม่เหมือนใคร ห่วยจริง ๆ

มารุ่นที่ ๔ นี่นอกจากม้วนแน่นแล้วยังเขียนรหัสเลข ๔ ไทยไว้ด้วย ทั้งเนื้อทองคำทั้งเนื้อเงินเลย"

ถาม : มีทองคำด้วย ?
ตอบ : มี...รุ่น ๔ นี่ทองคำเยอะ น่าจะ ๕๐-๖๐ ดอกได้ แต่ว่าอาตมาจะมีรายชื่อเจ้าของอยู่ด้วย คิดเขาแพงโหดร้ายมากเลย คือให้เจ้าของหาทองคำมาเอง แล้วอาตมาคิดค่าเขียนเท่ากับตะกรุดเงิน ๑ ดอก

รุ่นล่าสุดนี่เพิ่งทำเสร็จ ถือว่าเป็นรุ่นที่ ๕ แต่ความจริงไม่ใช่รุ่นหรอก เพราะทำบรรจุในมีดหมอเพชราวุธ รุ่นนี้ทำแค่ ๑๐๘ ดอก แต่ว่ามีเกินมา ๔-๕ ดอก ถ้าใครเจอตะกรุดมหาสะท้อนที่แกะออกมาแล้วมีรหัสตัวขอม คือตัว "วะ" ให้รู้ว่าเป็นรุ่นพิเศษ ทำเพื่อบรรจุในมีดหมอเพชราวุธ ร่วมกับตะกรุดพระพุทธเจ้า ๕ พระองค์ (ทองคำ) ตะกรุดมหาอำนาจ (นาก) และตะกรุดแก้วสารพัดนึก (เงิน)

[เถรี]

ถาม : มีดหมอออกเมื่อไรครับ ?
ตอบ : ปีหน้าจะออก

ถาม : เล่มหมื่นกว่าหรือครับ ?
ตอบ : เล่มเป็นแสนครับ..! เพราะว่าเป็นเนื้อนวโลหะที่อาตมาใส่ทองคำลงไปเกือบสี่สิบบาท แล้วบรรจุตะกรุดทองคำ นาก เงิน แล้วก็ตะกรุดมหาสะท้อน (เงิน) ด้วย เพราะฉะนั้น..ไม่ต้องคิดเลยว่าจะราคาถูก ๆ

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "เมื่อวานไปงานหล่อพระที่วัดไร่แตงทอง พระครูวิโรจน์ท่านบ่นว่า “สมุดบันทึกประจำวันของผมหาย น้องชายซื้อคืนมาให้” แล้วท่านก็งัดซัมซุงแกแล็กซี่ออกมา อาตมาก็ถาม “แล้วใช้เป็นหรือวะ ?” “พอได้ครับ” นั่งจิ้มอยู่ได้เป็นวัน"

ถาม : หล่อพระอะไร ?
ตอบ : วัดไร่แตงทองเขาจะหล่อพระอัครสาวก ๘๐ องค์ให้ครบ เขาหล่อปีละองค์ไล่ไปเรื่อย ปีนี้เป็นพระอัญญาโกณฑัญญะ ปีก่อนเป็นพระอุบาลี ปีก่อนโน้นเป็นพระอานนท์

ถาม : หล่อเมื่อวานกี่โมง ?
ตอบ : เมื่อวาน ๑๓.๑๙ น. สงสารแต่จามจุรีต้นนั้นแหละ กิ่งก้านไหม้แล้วไหม้อีกตอนหล่อพระ กำลังเริ่มแตกใบใหม่ก็หล่อองค์ใหม่ทุกที เพราะมีลานอยู่เฉพาะตรงนั้นที่ว่างพอ ไปทีไรท่านอาจารย์สายชลจะใช้วิธีว่า ไหน ๆ ก็มาแล้ว นิมนต์พวกเราไปนั่งพักที่คลังวัตถุมงคล ประจำเลย นั่งพักของท่านก็คือไปนั่งเสกวัตถุมงคลของท่านให้ด้วย

[เถรี]

ถาม : มีดหมอเพชราวุธที่จะทำยาวเท่าไรครับ ?
ตอบ : ใบ ๗ นิ้ว แหลมเปี๊ยบน่ากลัวมาก ไล่ได้ทั้งคนทั้งผี..!

[เถรี]

ถาม : วัตถุมงคล ทำให้เรายึดติดแล้วมาเกิดใหม่ครับ
ตอบ : อย่างน้อยก็ได้เกิดในที่ดี ดีกว่าลงข้างล่างตั้งเยอะ..!

คุณตือบอกว่าออกวัตถุมงคลแล้วทำให้โยมติด แล้วต้องมาเกิดใหม่ แต่ระยะนี้มีคนหากินกับวัตถุมงคลของอาตมาโดยเฉพาะ เล่นกันแพงมากเลย พอรับไปหมอเสือก็เอาไปออกเว็บ ๒๐,๑๐๐ บาท ๑๐๐ บาทเป็นค่าส่ง เขาคิดราคามากกว่าทางวัดแค่เท่าตัวเท่านั้น คุณล้อมเดชก็ ๑๘,๕๐๐ บาท ไปจ้อยเหมือนกัน เขาใส่ราคาแบบกล้าตายมาก แล้วดันมีคนสู้ราคาด้วย

ตะกรุดพระแม่ธรณีเนื้อทองคำ รุ่นแรก ออกมาของวัดท่าขนุน ๕,๐๐๐ บาท เขาไปลงให้บูชาในเว็บ ๒๘,๕๐๐ บาท แล้วก็ออกได้ด้วย พูดง่าย ๆ ก็คือเอา ๒๓,๕๐๐ ใส่กระเป๋าฟรี ๆ แล้วก็มีหลายรายจับเสือมือเปล่า ทันทีที่ได้รูปจากเว็บท่าขนุนก็เอาลงกระทู้เลย พอคุณโอนเงินมาผมก็เอาเงินคุณไปจ่ายวัดท่าขนุนครึ่งหนึ่ง อาตมาไปไล่ดูแล้วมีอยู่ประมาณ ๓๐ รายชื่อ เปิดกระทู้กันครึกครื้นมากเลย ได้เก็บข้อมูลไว้หมดแล้ว มีทั้งชื่อนามสกุล เบอร์โทรศัพท์ หมายเลขบัญชี คือไม่นึกว่าจะได้ราคากันขนาดนั้น ก็คิดดู..บูชาไป ๑๐,๐๐๐ บาท แล้วออก ๒๐,๐๐๐ บาทก็มีคนบูชาด้วย

[เถรี]

พระกริ่งพิชัยสงครามนี่ปลอมเต็มตลาดเลย ถ้าไม่มีที่มาที่ไปชัดเจนอย่าไปแตะนะ

ถาม : เหมือนเลยหรือครับ ?
ตอบ : เหมือนเป๊ะ พิมพ์เดียวกันเลย เพราะสมัยนี้ถอดบล็อกด้วยคอมพิวเตอร์ เล็กกว่า ๑-๒ มิลลิเมตรจะไปวัดกันอย่างไร เขายอมลงทุนใช้เลเซอร์สแกน ต่อให้คุณมีตำหนิเท่าไรก็ได้หมด พระองค์ที่ ๑๑ นี่ปลอมกระทั่งองค์ ๙ นิ้ว ปลอมไม่เหมือนก็ยังอุตส่าห์ปลอม แล้วก็ยังยืนยันว่าเป็นของวัดท่าขนุน

ถาม : มีแล้วหรือครับ ?
ตอบ : มี..ท่าพระจันทร์มี ไปเดินหาเอา ขนาดองค์ ๙ นิ้วยังมีเลย แต่เขาไม่รู้ว่าของอาตมาหน้าตัก ๑๐ นิ้ว ทำใหญ่กว่าปกตินิ้วหนึ่ง คราวนี้ของเขาปั้นแบบมา ๙ นิ้ว ก็เห็นชัด ๆ ว่าไม่ใช่ ขอให้หากินได้เขาก็หากินไปเรื่อยแหละ

ถาม : อย่างนี้ถือว่าบาปไหมครับ ?
ตอบ : ถ้าตั้งใจหลอกลวงเขาแล้วไม่บาปก็คงไม่มีหรอก

ถาม : ตั้งใจแค่สร้างให้คล้าย ๆ ?
ตอบ : เขาไม่ได้ตั้งใจให้คล้าย เขายืนยันว่าเป็นของวัดท่าขนุน ส่วนพวกปลอมตะกรุดมหาสะท้อนนี่ แหม..หากินง่ายเหลือเกิน เขาเอาแผ่นเงินมาม้วนเฉย ๆ ไม่มีอะไรเลย จะลงทุนเขียนอักขระสักหน่อยก็ไม่มี..!

[เถรี]

ถาม : มาจากกระบี่ครับ จะมาขอช่วยสร้างศาลาที่พักสงฆ์ที่กระบี่ครับ
ตอบ : จะมาช่วยอาจารย์สร้างศาลา ? ด้วยความยินดี

ถาม : มาขอความช่วยเหลือจากพระอาจารย์ครับ ?
ตอบ : ถ้าจะมาขอความช่วยเหลือไม่ต้องขอหรอก งานอาตมาท่วมหัวอยู่แล้ว สำนักสงฆ์อยู่แถวไหน ? (...อยู่ที่คลองยาครับ...)

ปัจจุบันนี้อาตมากำลังหน้ามืดอยู่ ค่าใช้จ่ายเฉพาะค่าแรงช่างเดือนหนึ่ง ๘๐๐,๐๐๐ บาท ค่าเรียนของบรรดาพระนักเรียนประมาณเดือนละแสนเศษ ถ้าช่วยหาเงินได้จะเป็นพระคุณอย่างยิ่ง แต่ถ้าให้ไปช่วยที่อื่นนี่ไม่ไหวแล้ว วันก่อนยังถามวิศวกรที่ไปคุมงานอยู่ “ใครวะ..ดันตีราคาศาลาให้กูราคา ๔๐ ล้าน ? ตอนนี้ ๓๑ ล้านบาทเพิ่งได้ชั้นเดียวเอง” พระที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ท่านบอกว่า “อาจารย์ครับ..นั่นเป็นวิธีหางานของเขา ถ้าเขาตีแพงเดี๋ยวท่านอาจารย์ไม่ทำ” อ๋อ..ที่แท้พอถึงเวลาทำไปแล้ว รายจ่ายบานปลายไปเรื่อย ๆ ประเมินราคามา ๔๐ ล้าน ตอนนี้ ๓๑ ล้านกว่าบาท เพิ่งได้มาชั้นเดียวเอง อีก ๒ ชั้นไปเอาที่ไหนจ่ายวะ ?

[เถรี]

แค่คนที่เขาต่อคิวขอความช่วยเหลืออยู่ก็ยาวเป็นหางว่าวแล้ว ตอนงานทำบุญวันแม่ อาตมาบอกกับท่านอาจารย์วันชาติว่า "การถวายเงินช่วยสร้างพระ ปีหน้าผมจะช่วยอีกปีหนึ่ง ถ้าต่อไปก็ตัวใครตัวมันนะ" ท่านรีบส่งเสียง “วู้...ส่งมาตั้งกลางทางแล้วมาปล่อยทิ้งได้อย่างไร ?” สำหรับท่านอาจารย์ชาติอาตมาให้ไปปีละล้านมา ๔ ปีแล้ว

ส่วนของท่านอาจารย์โนรี ตอนแรกก็ตกลงกันว่า พวกเรา ๙ รูปช่วยกันรูปละ ๑ ล้านบาท ปรากฏว่าเอาเข้าจริง ๆ เหลืออาตมาคนเดียว ก็เลยเหมาไปคนเดียว ๘ ล้านกว่าบาท พรรคพวกพอเขาถีบอาตมาออกหน้าได้ เขาก็ถอยกันแล้ว มีคนไปตายแทนแล้วนี่ อาตมาถวาย ๑ ล้านบาทให้ท่านอาจารย์โนรีไปก็สบายใจ ท่านอาจารย์โนรีบอกว่า “อาจารย์ครับ...เพิ่งจะมีอาจารย์ให้มา คนอื่นไม่มีใครให้เลยครับ” อาตมาก็เลยต้องช่วยหาให้เขา สรุปแล้วสมเด็จองค์ปฐมของท่านทำไปเกือบ ๒๐ ล้านบาท อาตมาช่วยไป ๘ ล้านเศษ

สมเด็จองค์ปฐมของท่านอาจารย์โนรีหน้าตักแค่ ๔๐ ศอก ส่วนสมเด็จองค์ปฐมของท่านอาจารย์วันชาติ ๕๐ ศอก จำไว้ว่าอย่าปากไว พอท่านเห็นท่านอาจารย์โนรีสร้าง ๔๐ ศอกก็ “ฮื้อ..ถ้าผมทำต้อง ๕๐ ศอก” เสียงสาธุสนั่นเลย..! หันไป..โอ้โฮเว้ย...พระ พรหม เทวดา พนมมือสาธุไปเรียบร้อยแล้ว ถอยไม่ได้แล้ว ต้องขึ้นหน้าอย่างเดียว

เพราะฉะนั้น..อย่าบารมีเข้มมาก บารมีเข้มมากนี่ลำบาก พระพุทธเจ้าท่านสร้างบารมี ท่านคิดว่าจะเป็นพระพุทธเจ้า ๙ อสงไขยกัป พูดว่าจะเป็นพระพุทธเจ้า ๗ อสงไขยกัป และทำกาย วาจา ใจ เพื่อความเป็นพระพุทธเจ้าอย่างน้อยอีก ๔ อสงไขยกัป เพราะฉะนั้น..ถ้าพูดออกมาแสดงว่ากำลังใจใช้ได้แล้ว พระ พรหม เทวดาท่านสาธุเลย โมทนาด้วย คราวนี้คุณก็ทำตายชักไปเถอะ

อะไรที่เป็นของใหญ่ ๆ แพง ๆ อย่าเพิ่งหลุดปากไป คิดโครงการเงียบ ๆ ไว้ในใจก่อน พิมพ์ไว้ก่อนก็ได้ ยังไม่แน่ใจอย่าเพิ่งไปประกาศ อย่างหลวงปู่ปาน วัดบางนมโค ถึงเวลาทำบุญท่านก็อธิษฐาน ถ้าท่านอยู่ใกล้เครื่องเสียงก็ออกไมค์เลยว่า สิ่งที่ท่านทำนั้นเพื่อความปรารถนาในพระโพธิญาณ ถ้าคนที่กำลังใจไม่ถึงจะไม่กล้าประกาศออกมาอย่างนั้น พยานทั้งที่มีชีวิตและไม่มีชีวิตเยอะแยะไปหมด เท่ากับบังคับตัวเองว่าต้องทำให้ได้ เพราะว่าพยานเยอะ

[เถรี]

ถาม : กำลังใจที่รับได้ กระทบกันอย่างไร ?
ตอบ : กระทบกันอย่างไร ? ก็เหมือนกับวิทยุคลื่นเดียวกัน พออยู่ใกล้กันก็รับกันได้ พออยู่ห่างหน่อย กำลังไม่ดีก็รับไม่ถึง

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "พระพุทธรูปงาช้างองค์นี้เป็นพระพุทธรูปประจำตัว ไปไหนอาตมาก็พกไปด้วย หลวงปู่มหาอำพันท่านพกพระแก้วมรกต พวกเราลองนึกดูว่าขนาดพระอย่างหลวงปู่มหาอำพันนะ ถึงเวลาท่านไม่ได้อยู่ในวัด ท่านก็จะอัญเชิญพระพุทธรูปออกจากย่าม มาตั้งตรงหน้า กราบงาม ๓ ทีแล้วก็เริ่มทำวัตรสวดมนต์ แล้วพวกเรายังจะประมาทอยู่อีกหรือ ?

องค์นี้เป็นฝีมือช่างหลวงสมัยรัชกาลที่ ๗ เป็นงาแค่ซีกเดียว แสดงว่าต้องมีอีกองค์หนึ่ง แต่ไม่รู้อยู่กับใครที่ไหน ?"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "พระพุทธเจ้าท่านเปรียบบุคคลไว้ ๔ จำพวก
จำพวกที่หนึ่ง ฟ้าก็ไม่ร้อง ฝนก็ไม่ตก
จำพวกที่สอง ฟ้าร้อง แต่ฝนไม่ตก
จำพวกที่สาม ฟ้าไม่ร้อง แต่ฝนตก
จำพวกที่สี่ ทั้งฟ้าร้องและฝนตก

เหมือนกับบุคคลผู้ศึกษาธรรม

ไม่มีความรู้ก็ไม่พูด ก็เหมือนกับฟ้าไม่ร้อง ฝนไม่ตก
ไม่มีความรู้แต่พูด เหมือนอย่างกับฟ้าร้อง แต่ฝนไม่ตก
มีความรู้แล้วไม่พูด เหมือนกับฟ้าไม่ร้อง แต่ฝนตก
มีความรู้ด้วยแสดงแก่ผู้อื่นด้วย เหมือนกับฟ้าร้องและฝนตก"

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "มีคนถามในเว็บพลังจิตว่า มีเงินอยู่ ๓,๐๐๐ บาท เอาไปหล่อพระ หรือว่าเอาไปช่วยหมาที่บาดเจ็บสาหัสจะตาย อย่างไหนจะได้บุญมากกว่ากัน ? ปัญหานี้มีใครกล้าตอบบ้าง ? เถียงกันแหลกลาญเลย ปัญหานี้อยู่ที่ระยะเวลา ถ้าถามว่าอย่างไหนได้บุญมากกว่ากัน ? หล่อพระได้บุญมากกว่าจนประมาณไม่ได้อยู่แล้ว

แต่สำคัญที่ระยะเวลาต่างหาก ว่าหมาตัวนั้นบาดเจ็บจะตาย แล้วเราควรช่วยหมาก่อนหรือเปล่า ? คนตั้งคำถามนั้นตั้งผิด ถ้าเขาถามว่าหล่อพระกับช่วยหมาควรจะทำอย่างไหนก่อนถึงจะถูก เขาดันไปถามว่าอย่างไหนจะได้บุญมากกว่ากัน แบบนี้ตั้งใจจะให้คนทะเลาะกันมากกว่า มีอีกวิธีหนึ่งนะ..ไปหล่อพระแล้วก็กลับมาบอกหมาว่า "เอ็งตายได้แล้ว โมทนาด้วยนะ.."

หลายต่อหลายครั้งที่รู้ว่าโยมตั้งคำถามผิด แต่อาตมาก็ตอบไปตรง ๆ ตามนั้นแหละ ส่วนเขาจะมีปัญญาพอหรือมีปัญญาไม่พอก็เป็นเรื่องของเขา"

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "หลังงานทำบุญวันแม่ อาตมาขึ้นไปงานตุ๊ป้อสิงห์ที่วัดพระพุทธบาทถ้ำป่าไผ่ ท่านก็เอาพานดอกไม้ธูปเทียนมากราบ ขอให้ช่วยเป็นประธานสร้างพระจุฬามณีให้ด้วย ความจริงตุ๊ป้อท่านกังวลเกินไป ท่านบอกว่าเห็นมาตั้งแต่สมัยหลวงปู่ครูบาวงศ์ ว่าการสร้างพระจุฬามณีนั้นเป็นบุญใหญ่ เป็นเรื่องที่กระทำได้โดยยาก

หลวงปู่ครูบาวงศ์จะตัดไม้วามา แล้วก็อธิษฐานวัด เพื่อที่จะได้รู้ว่ามีบุญพอที่จะสร้างได้หรือไม่ ตุ๊ป้อท่านก็กลัวว่าวัดแล้วไม้จะยาวขึ้นกระมัง ? ก็เลยใช้วิธีง่าย ๆ มานิมนต์อาตมาเป็นประธาน หมดเรื่องหมดราวไปเลย

เรื่องของการวัดไม้อธิษฐานเป็นการเสี่ยงบารมีอย่างหนึ่ง ถ้าหากว่าจัดแล้วก็อยู่ในอธิษฐานบารมี แต่คราวนี้กำลังใจของบางคนตั้งผิด พออธิษฐานแล้วไม่เป็นไปตามนั้น บางคนก็หมดกำลังใจ เฉาไปเลย"

[เถรี]

"มีอยู่ช่วงหนึ่ง ตอนหลวงพ่อวัดท่าซุงมรณภาพใหม่ ๆ เวลาจะทำอะไรมีพระผู้ใหญ่รูปหนึ่ง ใช้วิธีอธิษฐานแล้วหยิบก้านธูปมา ว่าจะเป็นคู่หรือเป็นคี่ สรุปก็คือทำได้หรือทำไม่ได้ อาตมาได้ยินแล้วก็ แหม..ถ้าอยู่ใกล้ ๆ กำลังหยิบนี่จะยันให้สักที เพราะการหยิบลักษณะนั้นก็ครึ่งต่อครึ่ง ได้กับไม่ได้แน่นอนอยู่แล้วว่าต้องเป็นอย่างหนึ่ง ก็เลยบอกว่า "ผมนั่งอยู่นี่ทั้งคน ทำไมไม่ถามผม ?" อาตมาอวดดีเกินไป ตอนนั้นอาตมายังเป็นเด็ก พอเห็นเขาทำอย่างนั้นก็เลยอวดดี ยังโชคดีที่ท่านไม่ถือโกรธ

จะลองเสี่ยงดูไหม ? จะทำอะไรก็หยิบเอา ก้านไม้ขีดก็ได้ หรือไม่ก็กำถั่วไปเลย ก็คู่คี่เหมือนกัน ถึงเวลาก็เอาโก๋แก่มาถุงหนึ่ง ฉีกเทเลย หลุดออกมาคู่หรือคี่ อย่างโบราณเขาบอกว่าห้าสิบห้าสิบ ครึ่งต่อครึ่ง วิธีการที่เป็นวิทยาศาสตร์กว่านั้นมีตั้งเยอะทำไมไม่ทำ ?

เรื่องของการอธิษฐานวัดไม้ อาตมาทำไม่ได้ เพราะว่าวัดแล้วเกินทุกทีเลย ก็เลยเสี่ยงไม่ได้ สรุปว่าทำอะไรก็ทำไปเถอะ อย่างไรก็สำเร็จอยู่แล้ว ท่านให้ตัดไม้หรือว่าหาเชือกมาให้ยาวจากนิ้วกลางข้างหนึ่ง แล้วกางให้สุดไปถึงนิ้วกลางอีกข้างหนึ่ง อธิษฐานแล้ววัดใหม่ ถ้าเรื่องนั้นจะสำเร็จเชือกหรือไม้นั้นจะยาวขึ้น ถ้าเรื่องนั้นไม่สำเร็จ เชือกหรือไม้นั้นจะสั้นลง เขาใช้คำว่า "วัดวา" เพราะสมัยก่อนเขากางแขนออกมา คนโบราณเขาถือว่าได้หนึ่งวาพอดี"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "มีดบ้านจ่าตุ่มนี่ เขามีคติว่าถ้าเห็นให้คว้าไว้ก่อน ถ้าช้าแล้วหายวับไปกับตา ในเว็บวัดท่าขนุนลงพระขรรค์โสฬสเหล็กดามัสกัสไปไม่กี่นาทีเอง โยมจองไปเรียบร้อยแล้ว ใครจะไปนึกว่าเร็วขนาดนั้น แสดงว่าคนที่เศรษฐกิจดีก็มีเยอะเหมือนกัน อย่างนั้นขอให้เศรษฐกิจดี ๆ ทุกคนแล้วกันนะ

ลูกกวางกล่าวหาหลวงพ่อ เขาบอกว่า "หนูคิดว่าหนูทำคาถาเงินล้านไม่ขึ้น ดูไปดูมาแล้วทำขึ้น แต่เงินไปอยู่กับหลวงพ่อหมด" แล้วใครไปบีบบังคับให้มาบูชาพระวะ ? แบบนี้กล่าวหากันชัด ๆ..!"