|
ฝากคำถามถึงหลวงพ่อ คุณสามารถตั้งคำถาม และทีมงานจะรวบรวม และคัดกรองเพื่อนำไปถามหลวงพ่อในตอนเย็นวันอาทิตย์ที่หลวงพ่อมารับสังฆทาน |
|
คำสั่งเพิ่มเติม |
#1
|
|||
|
|||
การเกิดอานุภาพของวัตถุมงคล
ตอนสมัยที่ผมอายุประมาณ ๗ ปี ผมได้โดนสุนัขกัด ต้องเข้าโรงพยาบาลเพื่อฉีดยากันพิษสุนัขบ้า ทำให้แม่ผม ได้นำเหรียญวัตถุมงคลของหลวงปู่แหวน สุจิณโณ มาห้อยคอให้ผมไว้เพื่อป้องกันตัว
แต่ตอนนั้นผมไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย ลืมไปเลยว่าตัวเองกำลังห้อยพระอยู่ และในวันหนึ่ง ในขณะที่ผมกำลังเดินกลับบ้านเพลิน ๆ ผมก็ได้โดนสุนัขตัวเดิมกัดที่ขาอีกครั้ง ตอนนั้นผมรู้สึกว่าเหมือนกับว่ามีอะไรมาชนที่ขาด้านหลัง พอหันไปดูก็ปรากฎว่ากำลังโดนสุนัขกัดที่ขาอยู่ เมื่อเห็นดังนั้นผมก็ได้ร้องไห้ออกมาดังมาก สุนัขตัวนั้นคงตกใจ จึงได้คายปากที่กำลังงับอยู่ออก แม่ผมเมื่อได้ยินเสียงก็ได้วิ่งเข้ามาดู พอรู้ว่าโดนสุนัขกัด ก็เลยดูที่ขาของผม พอได้ยินแม่บอกว่ามันกัดไม่เข้า ผมก็หันลงมามองดูที่ขาตัวเองที่โดนกัด ก็ปรากฎว่า ไม่เข้าจริง ๆ เป็นแค่รอยเขี้ยวกดลงไปเท่านั้น แต่ไม่มีแผล ผมจำได้ชัดเจนมาก แล้วก็เลยคิดว่าสุนัขคงกัดไม่แรง เลยไม่เข้า แล้วก็ลืมไปว่าตัวเองก็เคยโดนสุนัขตัวนี้กัดมาแล้ว จนต้องเข้าโรงพยาบาลเพื่อไปฉีดยา ก็เลยนึกว่าเป็นเรื่องธรรมดาที่สุนัขจะกัดคนไม่เข้า ได้ยินแต่แม่ผมพูดว่าน่าจะเป็นเพราะบารมีของหลวงปู่แหวนที่ท่านได้ช่วยคุ้มครองไว้ แต่ตอนนั้นผมก็แค่ได้ยินผ่าน ๆ ไป ไม่ได้คิดอะไรเพราะยังไม่เข้าใจเรื่องที่ผู้ใหญ่พูด เข้าใจแต่ว่าสุนัขกัดคนไม่เข้าเท่านั้น แต่มาตอนนี้ผมมานึกขึ้นได้ ว่าไม่น่าจะเป็นเรื่องธรรมดาแล้ว เพราะเท่าที่ผมทราบมา เวลาสุนัขกัดกันเอง หรือ กัดคนแปลกหน้า สุนัขไม่เคยออมแรงเลย กัดจริงทุกครั้ง ทำให้ผมต้องมาคิดว่าครั้งนั้นน่าจะเป็นเพราะอานุภาพขององค์หลวงปู่แหวนจริง ๆ ที่ท่านได้ช่วยผมไว้ และตอนนี้ผมก็ได้เก็บเหรียญองค์นั้นไว้กับตัวแล้ว เพราะเคยมีประสบการณ์มากับตัวเอง แต่ที่ผมสงสัยก็คือ ตอนนั้นผมไม่รู้เรื่องอะไรเลย อาราธนาพระก็ไม่ได้ทำ ไม่ได้นึกถึงพระเลย คิดแต่เรื่องเล่นเท่านั้น ทำไมวัตถุมงคลถึงมีอานุภาพขึ้นมาได้ครับ
__________________
ที่อยู่สำหรับจัดส่งของเวลาผมร่วมบูชาวัตถุมงคลในเว็บนี้คือ นาย ปริวัฒน์ วงศ์มาศ บ้านเลขที่ ๓ ถ.เกษมวัน ต.วารินชำราบ อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี ๓๔๑๙๐ โทร ๐๙๖-๙๕๔-๔๗๒๙ เท่านั้น (คำอวยพรประจำฤดูกาล) หน้าฝนเศรษฐี หน้าหนาวมั่งมี หน้าร้อนรวยทรัพย์ แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย รุ้งทรงกลด : 12-09-2021 เมื่อ 21:58 |
สมาชิก 23 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ รุ้งทรงกลด ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
#2
|
||||
|
||||
ถาม : ตอนสมัยที่ผมอายุประมาณ ๗ ปี ผมได้โดนสุนัขกัด ต้องเข้าโรงพยาบาลเพื่อฉีดยากันพิษสุนัขบ้า ทำให้แม่ผม ได้นำเหรียญวัตถุมงคลของหลวงปู่แหวน สุจิณโณ มาห้อยคอให้ผมไว้เพื่อป้องกันตัว
แต่ตอนนั้นผมไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย ลืมไปเลยว่าตัวเองกำลังห้อยพระอยู่ และในวันหนึ่ง ในขณะที่ผมกำลังเดินกลับบ้านเพลิน ๆ ผมก็ได้โดนสุนัขตัวเดิมกัดที่ขาอีกครั้ง ตอนนั้นผมรู้สึกว่าเหมือนกับว่ามีอะไรมาชนที่ขาด้านหลัง พอหันไปดูก็ปรากฏว่ากำลังโดนสุนัขกัดที่ขาอยู่ เมื่อเห็นดังนั้นผมก็ได้ร้องไห้ออกมาดังมาก สุนัขตัวนั้นคงตกใจ จึงได้คายปากที่กำลังงับอยู่ออก แม่ผมเมื่อได้ยินเสียงก็ได้วิ่งเข้ามาดู พอรู้ว่าโดนสุนัขกัด ก็เลยดูที่ขาของผม พอได้ยินแม่บอกว่ามันกัดไม่เข้า ผมก็หันลงมามองดูที่ขาตัวเองที่โดนกัด ก็ปรากฏว่าไม่เข้าจริง ๆ เป็นแค่รอยเขี้ยวกดลงไปเท่านั้น แต่ไม่มีแผล ผมจำได้ชัดเจนมาก แล้วก็เลยคิดว่าสุนัขคงกัดไม่แรง เลยไม่เข้า แล้วก็ลืมไปว่าตัวเองก็เคยโดนสุนัขตัวนี้กัดมาแล้ว จนต้องเข้าโรงพยาบาลเพื่อไปฉีดยา ก็เลยนึกว่าเป็นเรื่องธรรมดาที่สุนัขจะกัดคนไม่เข้า ได้ยินแต่แม่ผมพูดว่าน่าจะเป็นเพราะบารมีของหลวงปู่แหวนที่ท่านได้ช่วยคุ้มครองไว้ แต่ตอนนั้นผมก็แค่ได้ยินผ่าน ๆ ไป ไม่ได้คิดอะไรเพราะยังไม่เข้าใจเรื่องที่ผู้ใหญ่พูด เข้าใจแต่ว่าสุนัขกัดคนไม่เข้าเท่านั้น แต่มาตอนนี้ผมมานึกขึ้นได้ ว่าไม่น่าจะเป็นเรื่องธรรมดาแล้ว เพราะเท่าที่ผมทราบมา เวลาสุนัขกัดกันเอง หรือ กัดคนแปลกหน้า สุนัขไม่เคยออมแรงเลย กัดจริงทุกครั้ง ทำให้ผมต้องมาคิดว่าครั้งนั้นน่าจะเป็นเพราะอานุภาพขององค์หลวงปู่แหวนจริง ๆ ที่ท่านได้ช่วยผมไว้ และตอนนี้ผมก็ได้เก็บเหรียญองค์นั้นไว้กับตัวแล้ว เพราะเคยมีประสบการณ์มากับตัวเอง แต่ที่ผมสงสัยก็คือ ตอนนั้นผมไม่รู้เรื่องอะไรเลย อาราธนาพระก็ไม่ได้ทำ ไม่ได้นึกถึงพระเลย คิดแต่เรื่องเล่นเท่านั้น ทำไมวัตถุมงคลถึงมีอานุภาพขึ้นมาได้ครับ ? ตอบ : วัตถุมงคลมีอานุภาพเป็นปกติ ผ่อนเคราะห์หนักเป็นเบา จากเบาเป็นหาย ถึงไม่อาราธนาถ้าเคราะห์เบาก็พอที่จะช่วยกันได้ |
สมาชิก 29 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
Tags |
วัตถุมงคล |
ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 1 คน ( เป็นสมาชิก 0 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน ) | |
|
|