เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนตุลาคม ๒๕๖๑

[เถรี]

ถาม : ผมพยายามหาบทอาราธนาพระกริ่งปลดหนี้เนปาลในเว็บวัดท่าขนุน แต่ก็ไม่เจอครับ ผมอาราธนาเป็นภาษาไทยได้ไหมครับ ?
ตอบ : จะภาษาอะไร จะใช้บทไหนก็ได้ให้นึกถึงท่านก็แล้วกัน

[เถรี]

ถาม : เขาบอกว่าเทวดาดีกว่า มีโอกาสทำบุญมากกว่าคน ?
ตอบ : เทวดาโอกาสสร้างความดีมีน้อยกว่า เพราะว่ามัวแต่เพลิดเพลินกับทิพย์สมบัติ ในเมื่อตัวเองโอกาสทำมีน้อย ก็ต้องรอจากคนอื่น

ภพภูมิของมนุษย์เป็นภพภูมิที่เหมาะแก่การปฏิบัติธรรมมากที่สุด ไม่สบายจนเกินไป แล้วก็ไม่ลำบากจนเกินไป สบายเกินไปก็ไม่นึกถึงความดี ลำบากจนเกินไปก็มัวแต่ตะเกียกตะกายเอาตัวรอด โอกาสนึกถึงความดีก็น้อย

ถาม : ถ้าเทวดาตั้งใจรักษาศีล เพราะไม่มีขันธ์ ๕ เบียดเบียนเหมือนคน น่าจะได้บุญมากกว่านะคะ ?
ตอบ : เขาทำเป็นปกติอยู่แล้ว เพียงแต่ว่าศีลจะเป็นศีลต้องมีความตั้งใจ ในเมื่อไม่ตั้งใจงดเว้นแล้วจะเป็นศีลได้อย่างไร ? เหมือนกับเราอยู่เฉย ๆ ไม่ทำผิดเลยแล้วบอกว่าเราเป็นคนดีได้ไหม ? แต่ถ้าตั้งใจทำแล้วลงมือทำ ภพภูมิของเขาย่อมได้เปรียบมากกว่า เพราะว่าสภาพที่จะละเมิดศีลนั้นไม่มี

[เถรี]

ถาม : เวลาเรานั่งสมาธิแล้วอุทิศส่วนกุศลให้พ่อแม่ ถ้าเราเข้าใจเนื้อหาข้อความธรรมะที่เราฟัง ขอให้ท่านเข้าใจในธรรมะนั้นด้วย จะมีผลไหมคะ ?
ตอบ : เรื่องของการบรรลุธรรมเป็นของเฉพาะตน พระพุทธเจ้าตรัสไว้ชัดแล้วว่า บุคคลหนึ่งจะทำอีกบุคคลหนึ่งให้บริสุทธิ์ไม่ได้ ไม่อย่างนั้นท่านอธิษฐานทีเดียว พวกเราก็ไปหมดแล้วสิ แต่ถ้าทำแล้วสบายใจก็ทำไป

[เถรี]

ถาม : ทำไมลูกชายดื้อมาก ก้าวร้าว ?
ตอบ : อยู่ที่เราเลี้ยง ดื้อมากก็ฟาดเข้าไป...! มีไม้เรียวเท่าไรแจกให้ไปกิน ดูสิว่าจะดื้อไหวไหม ? ส่วนใหญ่แล้วเราไปเลี้ยงลูกเป็นเทวดา ไม่กล้าแตะ ถ้าเป็นย่าเป็นยายยิ่งหนักเข้าไปใหญ่ พ่อแม่จะตีก็ห้ามอีกต่างหาก

โบราณเขาบอก รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี ไม่อย่างนั้นจะเสียหาย ถ้าดื้อมากก็ตีให้กระจายไปเลย กลับไปเริ่มฟาดได้เลย ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ดูซิ...ว่าจะดื้อไปได้สักกี่น้ำ เลี้ยงลูกอย่าตามใจมาก เลี้ยงให้ลูกเป็นลูก อย่าไปเลี้ยงเขาให้เป็นพ่อเป็นแม่

เคยเห็นฝรั่งเลี้ยงลูกไหม ? พอลูกเริ่มตั้งไข่ เขาปล่อยให้เดินเองเลย พ่อแม่จะไปไหนเดินนำไป เดี๋ยวลูกตะเกียกตะกายตามไปเอง อยากร้องไห้ก็ปล่อยให้ร้องไป เดี๋ยวไม่มีคนสนใจเขาก็ต้องตามมาเอง ส่วนบ้านเรานี่ไม่ได้หรอก โตเป็นควายจนหมาเลียตูดไม่ถึงแล้ว ก็ยังไปอุ้มอยู่เลย

ฝรั่งเขานี่ถ้าลูกจับช้อนเล่นเมื่อไรก็ส่งจานให้กินข้าวเอง ถึงเวลาจะละเลงเละเทะขนาดไหนก็ช่างมัน หมดมื้ออาหารเก็บล้างเสร็จสรรพเรียบร้อย จับอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า ไม่ถึงมื้อใหม่ไม่มีให้กิน โดนเข้าไปแค่ครั้งสองครั้งเด็กก็รู้ ถ้าหากว่าไม่กินก็จะหิว เขาก็กินเอง ส่วนบ้านเรา ๑๐ กว่าขวบ ยังวิ่งไล่ป้อนรอบบ้าน ถึงเวลามาหาพระจะเป็นจะตาย ลูกไม่ยอมกินข้าว ก็ปล่อยให้อดไปสัก ๒ วันดูซิว่าจะกินไหม ? ต้องบอกว่าเลี้ยงลูกผิดวิธีเอง

[เถรี]

ถาม : แม่เขาให้หนูมาเรียนถามค่ะ ?
ตอบ : ไปตัดสินใจเอาเอง เขาเรียกว่าชอบมาจับพระเป็นตัวประกัน

ทุกอย่างโยมมีการคิด มีการตัดสินใจแล้ว แต่โยมจะถามพระ พอพระแนะนำให้ไม่ตรงกับที่ตัวเองต้องการ ก็ยังทำตามที่ตัวเองตัดสินใจไว้นั่นแหละ แต่ถ้าหากว่าพระแนะนำไปตรงกับที่ตัวเองคิด เขาก็อ้างหลวงพ่อแนะนำมา สรุปก็คือพระซวยทั้งขึ้นทั้งล่อง

[เถรี]

สมัยก่อนท่านอาจารย์สมพงษ์ อดีตเจ้าอาวาส ตอนนั้นท่านยังเป็นเจ้าอาวาสวัดท่าขนุนอยู่ มาปรึกษาว่าจะซื้อรถกระบะเครื่องสามพันรุ่นแรก อาตมาก็บอกว่าอย่าไปซื้อ รุ่นนี้เขาเรียกว่า "ไอ้อืดจอมแดก" วิ่งก็วิ่งไม่ออก กินน้ำมันฉิบหาย แต่ท่านจะซื้อ ท้ายสุดก็ซื้อมาจนได้ ซื้อมาแล้วก็ซ่อม คิดว่าตัวเองมีฝีมือ เพราะว่าท่านชอบรื้อ ๆ ถอด ๆ ท้ายสุดจากที่ซื้อมาเจ็ดแสนกว่าขายไปได้สี่แสนกว่าบาท เพราะว่าดันไปรื้อของเขาเสียกระจาย

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เด็ก ๆ รู้ว่าเขาจะจัดการกับพ่อแม่เขาอย่างไร ในเมื่อเขารู้ ถึงเวลาเขาก็ลงมือตามที่เขารู้นั่นแหละ ถึงเวลาพอเขาดื้อมา แทนที่เขาจะไม่ได้อะไร แทนที่จะโดนลงโทษ เราดันไปง้อให้เขาทำโน่นทำนี่ แล้วจะได้อย่างโน้นอย่างนี้ เขาก็ยิ่งดื้อเข้าไปใหญ่"

[เถรี]

ถาม : มุทิตา คือความยินดีใช่ไหมครับ ?
ตอบ : ความยินดี เวลาเห็นคนอื่นทำความดี เขาได้ดีก็ไม่อิจฉาริษยา

[เถรี]

ถาม : ฟังคำสอนครูบาอาจารย์แล้วกลับไปคิด ?
ตอบ : ฟังแล้วทำตาม ไม่ใช่ฟังแล้วไปคิด

อยู่กับครูบาอาจารย์ไม่ได้แปลว่าเรามีข้าวของอะไรของท่านมากกว่าคนอื่นแล้วจะดี สำคัญอยู่ที่ว่าเอาคำสอนท่านไปปฏิบัติแล้วได้ผลหรือเปล่า ไม่ใช่บางคนสะสมวัตถุมงคลทุกรุ่นเพื่อจะได้ไปคุยทับคนอื่นเขา บางคนอ่านหนังสือของท่านทุกเล่มเพื่อจะได้ไปคุยทับคนอื่นเขา นั่นไม่ใช่สาระ สาระอยู่ตรงที่ว่าเราเอาคำสอนท่านไปปฏิบัติให้เกิดประโยชน์จริง ๆ หรือเปล่า

ในเรื่องของคำสอนมีหน้าที่ทำตามก็พอ เรื่องอื่นปล่อยไปเลย ถ้าเราทำจริง ๆ คำตอบจะได้อยู่ในตัวเองอยู่แล้ว ส่วนใหญ่ที่มีปัญหาก็คือไม่ทำแต่มานั่งคิด อ่านแล้วแทนที่จะลงมือทำ กลับมานั่งคิดนั่งสงสัย กลายเป็นนิวรณ์ใหญ่ที่เรียกว่าวิจิกิจฉา แล้วชาตินี้จะไปได้อะไร ?

[เถรี]

ถาม : คำภาวนานี่มีผลหรือเปล่าครับ ?
ตอบ : ขึ้นอยู่กับว่าสมาธิของเรามีหรือเปล่า ? ถ้ามีสมาธิตั้งแต่อุปจารสมาธิขึ้นไป คำภาวนาทุกอย่างจะมีผล

ถาม : รวมถึงคำอธิษฐานด้วยหรือเปล่าครับ ?
ตอบ : คำอธิษฐานอยู่ที่ตัวเรา ถ้าหากว่าเราทำมาน้อย ยังไม่ถึงจุดที่เพียงพอ อธิษฐานให้ตายผลก็ไม่เกิด สมมติว่าคุณจะซื้อรถเบนซ์แต่เก็บเงินได้สองหมื่น คุณจะซื้อได้ไหม ? อธิษฐานแปลว่าความตั้งใจ คุณก็ได้แค่ตั้งใจว่าจะซื้อเอาไว้ก่อน

[เถรี]

ถาม : อุเบกขาใช้หยุดอารมณ์ได้ทุกอย่างไหมครับ ?
ตอบ : ขึ้นอยู่กับว่าคุณทำได้แค่ไหน ถ้าเป็นอุเบกขาของพระอรหันต์ก็หยุดได้ทุกอย่าง ถ้าเป็นอุเบกขาของปุถุชนก็หยุดอะไรไม่ได้สักอย่าง..!

ไปถามมาร์ค ซัคเคอร์เบิร์กหรือบิลเกตต์ จะซื้ออะไรเขาก็ซื้อได้ทั้งโลก แล้วเราซื้อได้อย่างเขาไหม ? ก็ขึ้นอยู่กับระดับของกำลังใจ ในเรื่องของกำลังใจ ถ้าทำดี ทำถูก ทำถึง ต้องการอะไรก็ได้อย่างนั้น เขาเรียกว่ามโนมยา สำเร็จด้วยใจ แต่ถ้ายังทำไม่ถึงก็ต้องรอไปก่อน

[เถรี]

มีหนังสือจากตำรวจแจ้งมาเพื่อขออนุเคราะห์ข้อมูลจากกล้องวงจรปิด วัดท่าขนุน

"เดี๋ยวนี้อะไรเกิดขึ้นรอบวัด ตำรวจต้องมาขอข้อมูลในวัด เพราะว่าวัดท่าขนุนมีกล้องวงจรปิดระบบ HD เลเซอร์ไนท์วิชั่น กลางวันกลางคืนชัดเท่ากัน ห้าสิบตัวราคาสี่แสนกว่าบาท อาตมาสงสัยว่ากล้องห่วย ๆ ของสภาผู้แทนราษฎรตัวหนึ่งแสนสี่คืออะไร ? ห้าสิบตัวสี่แสนกว่าบาทนี่เขาแถมฮาร์ดดิสก์ สองเทราไบต์ให้ตั้ง ๖ ตัว

คราวที่แล้วโดนจับไปคนหนึ่ง แสดงว่าเจ้านี่ไม่รู้ว่าในวัดมีกล้อง เหตุที่เขาไม่รู้เพราะว่ากล้องที่วัดตัวเล็กมาก ๆ เล็กจนไม่สะดุดตาเลย เอาเป็นว่าแค่ในศาลา ๑๐๐ ปีหลวงปู่สายที่เราไปงาน ไปรับยันต์ฯ ไปพุทธาภิเษกวัตถุมงคลมีกล้องอยู่ ๑๒ ตัว มีใครมองเห็นบ้าง ?

เขาถามว่าหลวงพ่อเงิน หลวงพ่อนาก หลวงพ่อทองคำ ไม่ได้ปิดประตูล็อกสักคืนหนึ่ง ทำไมไม่กลัวหาย ? จะไปกลัวอะไร เขาอยากได้ก็ให้เขาแบกไป ถือว่าเป็นการช่วยทำโฆษณาประชาสัมพันธ์อย่างหนึ่ง...! แบกไปเมื่อไรโดนจับแน่นอน เพราะว่ามีกล้องรอบไปหมด"

[เถรี]

ถาม : การที่เราภาวนาพระคาถาเงินล้าน เฉพาะวันที่เราเดินทางไปทำงาน ไม่ได้ภาวนาทั้ง ๗ วัน ถือว่ามีความตลอดไหมครับ ?
ตอบ : ก็ดีกว่าไม่ได้ภาวนาเลย

ถาม : ถ้าเราภาวนา ๑๖๐ จบ ด้วยความตั้งมั่น ชาตินี้ผมพอจะมีโอกาสได้พระโพธิญาณไหมครับ ?
ตอบ : ทำไปเดี๋ยวก็รู้เอง

ถาม : ผมตั้งเป้าหมายแสนจบ ล้านจบ ?
ตอบ : ก็อยู่ที่เรา อาตมาเคยภาวนาได้วันหนึ่งตั้งพันกว่าจบ แสนจบจะสักกี่วันเอง ?

ถาม : ตอนนี้พระอาจารย์ถึงล้านจบแล้วสิครับ ?
ตอบ : ป่านนี้ทะลุล้านไปนานหลายปีแล้ว

ถาม : ถ้าถึงล้านจบจะมีอะไรเห็นหน้าเห็นหลังบ้างไหมครับ ?
ตอบ : ก็ไม่รู้เหมือนกัน ก็ได้แค่ที่เห็นอย่างทุกวันนี้เท่านั้น

[เถรี]

ถาม : การที่เราจับภาพพระไปเรื่อย ๆ กรรมฐานกองพระนิพพานเราได้ด้วยหรือเปล่าครับ ?
ตอบ : คิดเป็นก็ได้ คิดไม่เป็นก็ได้แค่พุทธานุสติ

ถาม : จริง ๆ ภาพพระที่เรานึก ก็คือใจของเรา ?
ตอบ : ต้องบอกว่าเป็นมโนภาพ คือ ภาพที่เกิดขึ้นในห้วงนึก

ถาม : แต่ก็ไม่ใช่ใจของเรา ?
ตอบ : ใจคือใจ การกำหนดภาพเป็นการทำงานของใจ ถ้าบาลีเรียกว่าจิตกับชวนะ เป็นคนละส่วนกัน

ถาม : ถ้าเรา “อิน” มากกับภาพพระ เหมือนเราอยู่บนพระนิพพาน ภาพนั้นก็ไม่ใช่ใจของเรา ?
ตอบ : ก็บอกแล้วว่าเป็นการทำงานของใจ

[เถรี]

ไม่ว่าจะภาพพระหรือภาพกสิณอะไรก็ตาม ถ้าว่ากันตามความเป็นจริงแล้วก็เป็นการปรุงแต่งของใจ เรียกว่าเป็นจิตสังขารอย่างหนึ่ง แต่เป็นจิตสังขารฝ่ายกุศล สร้างความดีความเจริญให้เกิดขึ้นกับใจของเรา

ยิ่งทรงสมาธิมั่นคงจนสามารถใช้อานุภาพของกสิณหรือว่าขยายภาพพระได้ ทำให้เล็กได้ กำลังใจของเราก็จะยิ่งมั่นคงมากขึ้น กุศลผลบุญตรงนั้นก็มีมากขึ้น แต่ก็เป็นแค่กามาวจรกุศลเท่านั้น จะไปให้มากกว่านั้น ต้องอาศัยวิปัสสนาญาณเข้ามาช่วย พิจารณาให้เห็นถึงความไม่เที่ยง ความเป็นทุกข์ ความไม่มีอะไรยึดถือมั่นหมายได้ ถ้าอย่างนั้นโอกาสที่จะหลุดพ้นถึงจะมี

ดังนั้น..เราจะเห็นว่าองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็ดี หรือหลวงพ่อวัดท่าซุงก็ตาม ถึงเวลาที่ท่านสอน ท่านจะปิดท้ายไว้เสมอ หลวงพ่อวัดท่าซุงจะให้เราเกาะพระนิพพานเป็นปกติ ส่วนพระพุทธเจ้า ถ้าเราไปอ่านมหาสติปัฏฐานสูตรจะเห็นว่าทุกบรรพ ทุกตอน ถ้าหากว่าภาษาอังกฤษก็น่าจะเป็น chapter จะลงท้ายว่า นะ จะ กิญจิ โลเก อุปาทิยะติ เราจะไม่ยึดอะไร ๆ ในโลกนี้ นั่นคือการสรุปจบของแต่ละตอนเลย ก็แปลว่าถ้าทำดีทำถูก เราทำแค่นั้นก็บรรลุได้แล้ว

[เถรี]

เก็บตกเดือนตุลาคม ๒๕๖๑ หมดแล้วค่ะ
ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย ทาริกา คะน้า เถรี รัตนาวุธ และนายกระรอก