เก็บตกจากบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนกุมภาพันธ์ ๒๕๕๘

[เถรี]

ถาม : แล้วมนุษย์ต่างดาวที่รูปร่างเหมือนอีทีมีจริงไหมครับ ?
ตอบ : ตัวอีทีนั่นเป็นเครื่องแบบของเขา เราลองนึกถึงมนุษย์ของเราใส่ชุดอวกาศดูสิ คนดาวอื่นเห็นก็จะว่ามนุษย์เราตัวอ้วน ๆ ป่อง ๆ แล้วมีตากลม ๆ สีดำอยู่ตรงกลางดวงเบ้อเร่อ ความจริงเป็นหน้ากากของชุดอวกาศ

หลายจักรวาลของเขาใช้พลังจิตบังคับ ลักษณะเป็นจิตศาสตร์ผสานกับวิทยาศาสตร์ ที่ทางโลกเราใฝ่ฝันว่าจะสามารถใช้สมองสั่งคอมพิวเตอร์ได้ แต่ของเขาใช้งานกันเป็นปกติเลย ของเรายังอยู่ในระหว่างช่วงที่ใฝ่ฝันอยู่ ก็มานึกดูว่าแค่ช่วงไม่กี่ปีที่เขาต้องการโทรศัพท์ที่เห็นหน้าคนพูด เดี๋ยวนี้ก็เห็นกันเป็นปกติ ก่อนหน้านั้นก็ถือว่าฝันไป คุณมีจินตนาการที่เลิศมากเลย แต่ไม่รู้จะทำได้จริงหรือเปล่า เดี๋ยวนี้ทำได้เป็นปกติ ขอให้ตั้งโจทย์ขึ้นมา เดี๋ยวเขาก็แก้โจทย์กันเองแหละ

ถาม : อะไรก็ทำได้ถ้าตั้งใจ ?
ตอบ : แต่บางอย่างความตั้งใจก็ผิด เราลองไปนึกถึงสมัยจูลส์ เวิร์น ที่เขียนใต้ทะเลสองหมื่นโยชน์ มีเรือดำน้ำแล้ว สมัยนั้นมีที่ไหน ? แล้วคนรุ่นหลังก็สร้างขึ้นมาจนได้ แล้วเรือดำน้ำลำแรกของโลกก็ใช้ชื่อ นอติลุส ตามแบบของจูลส์ เวิร์น อ่านดูแล้ว โอ้โห..จินตนาการสุดยอด กับตันนีโมไปเจอไข่มุกลูกเท่ามะพร้าว นั่นก็มีได้นะ ถ้าไปเจอหอยมือเสือตัวใหญ่สัก ๓ - ๕ เมตร ไข่มุกลูกเท่ามะพร้าวก็เป็นเรื่องเล็ก

ถาม : เป็นสัญญาเก่าของเขาไหมคะ ?
ตอบ : น่าจะเป็นของเก่าประมาณนั้น หรือไม่ก็อาจจะเป็นลักษณะของทิพจักขุญาณ พอถึงเวลานึกจะให้ไปทางด้านไหน ทิพจักขุญาณก็ผสมผสานไปด้วย ก็คิดไปได้ มีเรื่องที่มีเค้าความเป็นจริงก็คือ "Journey to the Center of the Earth" ลักษณะว่าเข้าไปใต้พื้นโลกแล้วมีบึงน้ำ มีสัตว์ประหลาดอะไรต่าง ๆ แล้วตอนหลังก็โดนภูเขาไฟระเบิดดันออกมา ชื่อไทยสมัยนั้นคือ "ผจญภัยใต้พิภพ"

[เถรี]

ถาม : การโคลนนิ่ง ?
ตอบ : คาดว่าการโคลนนิ่งจะเจริญสูงสุดสมัยพระศรีอาริยเมตไตรย เพราะว่าทุกคนหน้าตาเหมือนกันหมด เขาบอกว่าออกจากบ้านแล้วถ้าไม่กลับขึ้นบ้านนี่จำกันไม่ได้ หน้าตาเหมือนกันหมด

ถาม : เพราะว่า ?
ตอบ : บารมีอะไรทุกอย่างเท่ากันหมด ต่างกันตรงที่ดวงจิต เจ้าของร่างหนึ่งเป็นดวงจิตหนึ่ง ต้องบอกว่าวิบากในเรื่องของบุญส่งผลให้ กับเรื่องของวิชามัยฤทธิ์ วิทยาศาสตร์ทำออกมาไล่ ๆ ตามกัน แต่ว่าในปัจจุบันนี้เรื่องการโคลนนิ่งไม่ประสบความสำเร็จ เพราะว่าสิ่งที่สร้างมามีอายุเท่าต้นฉบับ ถ้าต้นฉบับตายตัวโคลนก็ตายด้วย พวกวัวพวกแกะที่เขาทำขึ้นมาตายไปหมดแล้ว

ตอนนี้โครงการอวตารที่เขาสร้างตัวอวตารจากเซลล์ของตัวต้นฉบับ แล้วพอถึงเวลาตัวต้นฉบับจะเสียชีวิตก็ย้ายสมองมาอยู่ในร่างอวตาร เขาทำเป็นจริงเป็นจัง ทุ่มเทงบประมาณยี่สิบล้านล้านดอลลาร์ในขั้นต้น แต่เป็นไปไม่ได้ เพราะว่าสมองเป็นอายุของร่างเก่า ถ้าไม่มีวิธีการกระตุ้นให้เพิ่มเซลล์ได้ก็จะฝ่อไปในระยะเวลาไม่นาน อย่างไรก็อยู่ไม่ได้ แม้ว่าอาจจะยืดระยะขึ้นมาได้ แต่ว่าอยู่ไม่ได้ เราจะไปฝืนธรรมชาติได้อย่างไร ? ในเมื่อพระพุทธเจ้าตรัสว่า สพฺเพ สงฺขารา อนิจฺจา สังขารทั้งหลายทั้งปวงไม่เที่ยง

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ในเรื่องของมีดนั้น ทรง Drop Point จะเป็นทรงที่เราเคยชินและติดตามากที่สุด ลักษณะทรงเราเห็นก็จะรู้ว่าเป็นมีดต่อสู้ มีดใช้งาน ทรงอื่นส่วนใหญ่แล้วคนออกแบบเพื่อสนองกิเลสตัวเอง ไม่ได้ตั้งใจให้ใช้งาน ทำอวดฝีมือเฉย ๆ"

ถาม : แล้วทรงเปอร์เซียน ?
ตอบ : ทรงเปอร์เซียนเป็นของทางด้านทะเลทราย ของจีนก็มีมีดที่ดังมาก ที่ใครไปแถวซินเจียงแถวคาน่าสือก็จะต้องไปซื้อ ชื่อมีดอะไรจำไม่ได้ ลักษณะทรงออกไปทางเปอร์เซียนเหมือนกัน ทางด้านซินเจียงเขาก็ใช้กันเป็นปกติ

เรื่องของมีดเป็นภูมิปัญญาท้องถิ่นของแต่ละที่ ทางด้านอเมริกา ฟังให้ดี ๆ นะ อเมริกานะ..ไม่ใช่สหรัฐอเมริกา ทางทวีปอเมริกาก็พวกมีดมาร์เช่ต์ บางทีก็เรียกมาเช็ตเต้ ทางด้านสหรัฐอเมริกาก็พวกมีดโบวี่ มาทางด้านอาหรับของเราก็พวกมีดโค้ง ดาบโค้งทรงเปอร์เซียน มาทางบ้านเราก็มีดปาดตาล อย่างทางใต้ของเราก็พวกกริช

ถาม : ทางใต้เคยเห็นกริชลาย ?
ตอบ : ไม่ใช่เหล็กลาย เป็นเหล็กที่เขาตอกลายไว้บนผิว เหมือนกับว่ามีแบบลาย ๆ อยู่แล้วตีเหล็กอัดลงไป ไม่ใช่เอาเหล็กเป็นร้อย ๆ ชิ้นมาตีจนเป็นชิ้นเดียว รุ่นของเรานี่ถือว่าโชคดี เพราะว่าเหล็กลายสามารถทำด้วยกรรมวิธีทางวิทยาศาสตร์ได้ ถึงเวลาก็เอาเหล็กหลาย ๆ แผ่นมาบีบอัด เผา ตอก ตีเข้าด้วยกัน สมัยโบราณต้องตีด้วยมือ กว่าจะได้แต่ละเล่มบางทีก็ทั้งชีวิต อย่างของประเทศจีนที่เขาเรียกว่ากระบี่ลายสน ก็คือเหล็กลายนี่แหละ

ถาม : ญี่ปุ่นมีไหมครับ ?
ตอบ : อย่างญี่ปุ่นก็มีพวกดาบซามูไร ขนาดยาวก็พวกคาตาน่า ขนาดกลางก็พวกวากิซาชิ ขนาดพกพาก็พวกตันโตะ สมัยก่อนการค้าขายทางทะเลรุ่งเรือง เทคนิคการทำมีดทำดาบพวกนี้ก็เผยแผ่ออกไป ผสมปนเปกันไปเรื่อย ลองไปค้นคำว่า "เหล็กดามัสกัส" ดู จะเห็นว่าต้นกำเนิดไม่ได้อยู่ทางเอเชีย เขาเอาเหล็กเป็นร้อย ๆ แผ่นมาทบ ๆ เผาแล้วก็ตีจนเป็นเนื้อเดียวกัน แล้วพอถึงเวลาตะไบตกแต่ง แต่ละชั้น ๆ ที่โดนตอกไปจะแสดงชั้นของตัวเองออกมา

ถาม : แต่ทำไมเหล็กลายเป็นสนิมง่ายคะ ?
ตอบ : เหล็กส่วนใหญ่ก็ขึ้นสนิม ต้องอบไล่ความชื้น แต่ถ้าไล่ความชื้นหมดความเปราะจะเกิดขึ้น เหล็กส่วนใหญ่พอถึงเวลาแล้วเขาจะชุบน้ำมัน สมัยโบราณของเราชุบน้ำ สมัยปัจจุบันเราจะชุบน้ำมัน เพื่อให้ความชื้นอยู่ในเนื้อเหล็กน้อยหน่อย ถ้าชุบน้ำนี่ความชื้นจะมาก

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ในส่วนของโลหะที่หลอมเป็นมีดหมอเพชราวุธ มีบรรดาเหรียญกษาปณ์ของประเทศต่าง ๆ ที่มีรูปผู้นำอยู่ในเหรียญ ๘-๙ ประเทศ ผู้นำประเทศส่วนใหญ่ท่านเป็นพระโพธิสัตว์ อาตมาจึงขอกำลังของท่านมาช่วยอีกแรง"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ตอนนี้อาตมาทำสรุปกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการปกครองคณะสงฆ์ให้ลูกศิษย์เขาอยู่ มีโอกาสจะทำเป็นหนังสือสักเล่มหนึ่ง ดึงเอาเฉพาะส่วนที่เกี่ยวกับพระโดยตรงออกมา

ตอนที่เรียนกฎหมายคณะสงฆ์ พวกกฎหมายอาญาอะไรไม่ได้หนักใจหรอก เพราะว่าส่วนที่ชัดเลยก็คือ ภิกษุที่เป็นพระสังฆาธิการหรือเจ้าอาวาสขึ้นไป ถือเป็นพนักงานโดยกฎหมาย ตรงนี้ชัด แต่คราวนี้ในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มีเป็นพัน ๆ มาตรา ปรากฏว่าอาตมาเดาได้ตรงเป๊ะเลย ที่เดาแม่นเพราะว่าประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ที่เกี่ยวข้องกับพระมีน้อย ก็เลยเดาว่าน่าจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับการรับมรดกของพระ ออกมาตรงเป๊ะเลย

พระห้ามฟ้องร้องเรียกร้องมรดก ฟ้องเมื่อไรศาลยกฟ้องทันที เพราะคุณเป็นพระต้องเป็นผู้ละกิเลส ไปฟ้องเรียกร้องมรดกไม่ได้ สามารถรับมรดกตามพินัยกรรมได้ แต่ถ้าฟ้องร้องเพื่อจะเอานี่ไม่ได้เลย โดนยกฟ้องหมด ใครจะฟ้องให้สึกไปฟ้องก่อน ได้มาแล้วค่อยไปบวชใหม่ จะว่าไปแล้วผู้พิพากษาท่านก็พิพากษาสมกับสถานภาพ"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ช่วงประมาณ ๒-๓ สัปดาห์ที่ผ่านมา ทองผาภูมิทั้งพระและโยมมรณภาพและตายไปติด ๆ กัน ๕ ศพ มีเจ้าคณะตำบลหินดาด (หลวงพ่อเคิง) แล้วก็มีหลวงพ่อวิเชียร เจ้าอาวาสวัดดงโคร่ง

คราวนี้อาตมาไม่มีวัตถุมงคลจะช่วยงานเขาแล้ว ก็เลยเอาเหรียญ ๑๐๐ ปีหลวงปู่สาย เนื้อนวโลหะ ไปให้แจกในงาน ปรากฏว่าพระและแม่ชีวัดท่าขนุนไม่ยอม เหมารถตามไปรับคืน เขาบอกว่าอย่างไรก็คุ้ม เฉลี่ยกันออกค่ารถ เดี๋ยววันที่ ๙ นี้เขาจะเหมารถไปอีกรอบหนึ่ง

งานหลวงพ่อวิเชียรเป็นเหรียญนวโลหะเล็ก ส่วนงานของหลวงพ่อเคิง เจ้าคณะตำบลหินดาด เป็นเหรียญนวโลหะใหญ่ ตอนงานเจ้าคณะอำเภอ อาตมาเอาไปช่วยงาน ๒,๐๐๐ เหรียญ คนรับจะเหยียบกันตาย พอรู้ว่ามีเหรียญหลวงปู่สายแจก เขาไปกันมืดฟ้ามัวดิน เดี๋ยวนี้ถ้าเป็นพระเณรทองผาภูมิ พอรู้ว่าเป็นวัตถุมงคลวัดท่าขนุนนี่รีบแบมือไว้ก่อน ถึงเวลาไล่แจกพระเณร ญาติโยม เดินผ่านเจ้าคณะอำเภอ ท่านแบมือรับก่อนเลย

วัตถุมงคลบางอย่างตอนมีอยู่ก็รู้สึกว่ามาก ถึงเวลาออกไป ๆ พอตอนทำพิพิธภัณฑ์ไม่รู้ว่าจะมีเหลือหรือเปล่า ? แต่มั่นใจว่าถ้าตั้งใจทำ เดี๋ยวก็มีคนบริจาคเอง"

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "วันก่อนอาตมาหาพระขุนแผนมหาอุตม์ไม่เจอ ไม่รู้โดนใครเอาไปซ่อน แต่ไปเจอพระปิดตามหาอุตม์แทน จะให้เขาเอาลงในกระทู้ ถึงเวลาพวกเราก็ไปจองบูชากัน มีโค้ด "นะโมตาบอด" ตอกอยู่ด้วย นะโมตาบอดบางตำราเรียกว่า "นะปฐมกัป" หรือ "นะมหาอุตม์" เป็นเรื่องของความแคล้วคลาด คงกระพัน ถ้าใครทำถึงจริง ๆ ล่องหนหายตัวก็ได้ ใช้คาถากำกับว่า "นะตันโต นะโมตันติ ตันติตันโต นะโมตันตัน" มีแค่ ๕๐๐ องค์ ไปตีกันเอาเองก็แล้วกัน"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวถึงเด็กคนหนึ่งว่า “น้องคนนี้ชื่อใบบุญ เป็นเด็กที่ไม่กลัวคนแปลกหน้า ประเภทนี้ชาติก่อนสมาธิสุดยอดเลย มาถึงตอนนี้เกิดความมั่นใจในตัวเอง จึงไม่กลัวคนแปลกหน้า”

[เถรี]

ถาม : ช่วงหลังนี้แม่เขาสวดมนต์แล้วเห็นผีเป็นปกติ เห็นบ่อย เขาก็ยังกลัวอยู่ จะมีอุบายอย่างไรให้ท่านใช้ตรงนี้ให้เป็นประโยชน์ ?
ตอบ : ก็บอกกับแม่ว่าอีกไม่นานเราก็เป็นแบบนั้นแหละ แล้วถ้าเราเองไม่ได้สั่งสมคุณความดีเอาไว้ก็จะเป็นผีที่แย่กว่านั้น เพราะฉะนั้น..ให้แม่เร่งสั่งสมความดีไว้ให้มากกว่านี้ มีทาน มีศีล มีภาวนาอะไรก็เร่งทำไป

ถาม : ท่านกลัวอยู่ครับ ?
ตอบ : กลัว..เป็นเรื่องปกติ บอกไปว่าสิ่งที่เราทำเป็นคุณความดีระดับพรหมหรือเทวดาแล้ว ทำไมต้องไปกลัวผีทั่วไปด้วย เขามาก็ให้อุทิศส่วนกุศลให้เขาไป มีอะไรที่ไม่เกินวิสัยที่เขาจะช่วยก็ให้ช่วยมา

[เถรี]

ถาม : นั่งภาวนาแล้วรู้สึกว่าท้องยุบลง ๆ เหมือนเกร็งลงไปเรื่อย ๆ ค่ะ ?
ตอบ : เขาให้สนใจที่ลมหายใจจ้ะ อย่าไปสนใจที่อาการพองหรือยุบของท้อง ลักษณะนั้นบางทีเขาเรียกว่าขันธมาร เป็นอาการที่เขากลั่นแกล้งเพื่อให้เราเลิกปฏิบัติเพราะกลัวเราจะได้ดี ฉะนั้น..ต่อไปไม่ต้องใส่ใจ การปฏิบัติเขาแลกกันด้วยชีวิต..ตายเป็นตาย กับแค่ท้องยุบไม่เห็นต้องเดือดร้อนอะไร ดูลมหายใจกับภาวนาของเราไป อย่างอื่นไม่ต้องไปสนใจ อยากเป็นอย่างไรก็ช่าง ทำไม่รู้ไม่ชี้ เดี๋ยวก็เลิกไปเอง

ถาม : ที่หนูภาวนานี่ทำถูกแล้วใช่ไหมคะ ?
ตอบ : ถ้าหากว่าอยู่กับลมหายใจก็ถูก ถ้าหากว่ามัวแต่คิดอย่างอื่นก็ผิด

[เถรี]

ถาม : เมื่อวานนี้มีลูกค้ามาถอนไสยศาสตร์ เมื่อมาถึงผมให้ทำบุญ และขอบารมีพระท่านสงเคราะห์ กำลังพระท่านก็มา และผมก็ให้เรียนคาถาของสมเด็จพระพุทธกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า ให้เสกน้ำมนต์กิน กำลังพระท่านก็แผ่มาสงเคราะห์ พอครั้งที่สามผมอาราธนามีดหมอเพชราวุธ นิ่งครับ..กำลังไม่มา ไม่ทราบว่าเพราะผมวางกำลังใจผิด หรือผมใช้ไม่ถูกวิธี ?
ตอบ : ไม่มีอะไรเหลือแล้วจะไปทำอะไรอีกล่ะ ? กวาดบ้านจนสะอาดแล้ว เอาเครื่องดูดฝุ่นไปดูดซ้ำจะได้อะไรเล่า ?

[เถรี]

ถาม : จะทำบุญอุทิศให้กับมาร ให้เขาไม่มายุ่งกับเรา ?
ตอบ : อ๋อ..ฝันไปเถอะ เขาทำหน้าที่ของเขา เราทำหน้าที่ของเรา ต่างคนต่างทำไม่ต้องไปสนใจเขา ก็เท่านั้นเอง

ถาม : จะได้ชนะ พ้นจากเขา ?
ตอบ : ชนะก็เป็นพระอรหันต์สิจ๊ะ คนที่จะชนะมารได้คือคนที่เข้าพระนิพพานไปแล้วโน่น ขนาดเป็นพระอรหันต์แล้ว ขันธมารยังตามเล่นงานได้อยู่เลย..! เพราะฉะนั้น..ศีล สมาธิ ปัญญาทำไปเถอะ ชนะเมื่อไรก็พ้นเขาได้เมื่อนั้น

ถาม : แล้วมีอะไรอีกไหมคะ ?
ตอบ : อย่าแบกให้มากนัก

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวถึงมีดหมอเพชราวุธว่า “นาน ๆ ท่านถึงจะทำให้ครบทุกอย่างสักที ส่วนใหญ่ก็ให้อย่างเดียวเอาไว้ใช้เฉพาะด้าน งวดนี้เหมือนกับท่านทิ้งทวนอย่างไรไม่รู้ ?

รุ่นถัดไปที่คนทำจะเป็นลูกเป็นหลานสายตรงของท่านปู่พระอินทร์ก็ไม่ใช่แล้ว ถึงเวลาอาตมาบางที่เรียก “พ่อปู่” เรียกทั้งพ่อเรียกทั้งปู่ ในเมื่อเป็นสายตรงถึงเวลาท่านก็ให้เต็มที่

หลวงพ่ออุตตะมะเจอหน้าครั้งแรกท่านบอกเลย ท่านใช้คำว่า “ผู้เป็นเชื้อสายสักกเทวราช” ท่านบอกตรงเลย ท่านปู่พระอินทร์ท่านสร้างบารมีมาเพื่อเกิดในสมัยพระศรีอาริยเมตไตรย เพราะฉะนั้นท่านจึงเกิดมาก เมื่อเกิดมากลูกหลานท่านก็มาก แต่คราวนี้การที่ลูกหลานมากก็ต้องดูว่าใครเกิดกับท่านบ่อย อาตมาเกิดกับท่านบ่อยก็เลยเป็นสายตรง ถึงขนาดหลวงพ่ออุตตะมะท่านเจอหน้าท่านทักเลย

หลวงพ่ออุตตะมะท่านรับปากว่าท่านจะสงเคราะห์อาตมาเป็นคนสุดท้ายอาตมา ก็ดึงเกมส์มาเรื่อยจนกระทั่งท่านอายุ ๙๐ กว่าปี ตัวเองจะโดนวิธีนี้บ้างหรือเปล่า ? จะไม่รับปากใครเด็ดขาดว่าจะสงเคราะห์เขา ไม่อย่างนั้นโดนดึงเกมยาวแน่"

ถาม : ...(ไม่ได้ยิน)...
ตอบ : อาตมาไม่นิมนต์ท่านเลย จนกระทั่งทำมีดหมอถอนโบสถ์ วัดทองผาภูมิ ถึงได้นิมนต์ท่านช่วยเสกซ้ำ ปกติงานวัดท่าขนุนอื่น ๆ นี่ท่านอาจารย์สมพงษ์นิมนต์ ส่วนอาตมาหุบปากเงียบ

[เถรี]

ถาม : เวลาเราเอาพระแขวนคอ แต่เราเอาไว้ใต้ตะกรุด เป็นอะไรไหมครับ ?
ตอบ : หมายความว่าคุณเอาพระไว้ตรงกลางแล้วตะกรุดอยู่ข้าง ๆ ก็เลยกลายเป็นตะกรุดสูงกว่า ? ไม่เป็นไรหรอก เพราะเรายังถือพระเป็นประธานอยู่ เราตั้งใจเอาพระเป็นประธาน คราวนี้พระเป็นประธานเขาก็ไม่ยอมทำตรงกลางให้สูงขึ้น มีใครสามารถทำสร้อยให้ตรงกลางสูงข้าง ๆ ต่ำได้ไหม ...(หัวเราะ)...

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวเตือนโยมว่า "เวลาพบญาติอย่าสิ้นสติมากนะ ถ้าสิ้นสติมากแล้วเสียงจะดังขึ้นเรื่อย ๆ รบกวนการสนทนาธรรม"

[เถรี]

ถาม : ผมเป็นลิ้นหัวใจรั่ว ?
ตอบ : อาตมาเจอโยมคนหนึ่งตั้งแต่ ๓๐ กว่าปีที่แล้ว เป็นลิ้นหัวใจรั่ว ก็เลยเอามาฝึกกรรมฐาน อาจจะเป็นเพราะเขาไม่ได้คิดจะอยู่แล้ว ก็เลยตั้งหน้าตั้งตาฝึก ปรากฏว่าโรคนั้นหายไปเฉย ๆ เป็นไปได้ว่ากรรมฐานอาจจะพอช่วยได้ เพราะฉะนั้น..เรื่องนี้ไม่มีประสบการณ์เอง แต่ว่าเจอประสบการณ์คนข้างเคียงว่า ถ้าลิ้นหัวใจรั่ว ฝึกสมาธิแล้วหาย

ถาม : ทำงานจนเครียด นอนไม่หลับ ?
ตอบ : เป็นเรื่องปกติ คุณทำงานเกินเหตุ เป็นพระเป็นเณรหน้าที่ของเราก็คือศึกษาเล่าเรียน อันดับแรกก็คือสร้างตัวเองให้มั่นคงก่อน อันดับที่สองพอมั่นคงแล้วจะได้ช่วยเหลือสืบพระศาสนา คุณประเภทรีบไปทำงาน กำลังใจยังไม่ได้เรื่อง ก็เครียดสิ

ถ้าหากว่าไมยราพเอาไม่อยู่ก็แกงขี้เหล็ก..อร่อยด้วย เป็นพระเป็นเณรไปขอแกงขี้เหล็กชาวบ้านจะน่าเกลียดไหมนี่ ? เดี๋ยวนี้แกงขี้เหล็กถุงหนึ่งก็ไม่ใช่ถูก ๆ แล้ว น่าจะ ๔๐-๕๐ บาทแล้วกระมัง ?

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เรื่องของพระธาตุโยมไม่ต้องเอามาถวาย ถ้าอาตมาอยากได้นี่เอารถสิบล้อไปขนนานแล้ว เจอเป็นถ้ำเลย สมัยทิดตู่ยังบวชเป็นเณรอยู่ อุตส่าห์เตือนแล้วเตือนอีกว่าอย่าไปยุ่งด้วย ดันพาคนเข้าไปเอา ปรากฏว่าคนอื่นปลอดภัย ทิดตู่ตกเขาเกือบตาย..! เรื่องของพระธาตุนั้นมีเจ้าของ เขาหวง อย่าไปยุ่ง..เดี๋ยวจะเรื่องเดือดร้อน

มีอยู่เที่ยวหนึ่ง ช่วงนั้นช่างธูปทำงานให้ที่เกาะพระฤๅษี อาตมาพาไปเที่ยวถ้ำ เจอพระธาตุพระสีวลี แกอยากได้ ทั้ง ๆ ที่เตือนแล้วแกก็แอบเอามา เดินออกมาจะถึงปากถ้ำอยู่แล้ว อยู่ ๆ ช่างธูปก็บอกว่า “อาจารย์คอยผมพักหนึ่ง” แล้วก็วิ่งอ้าวกลับเข้าไปใหม่ หายไปพักหนึ่งแล้วก็ออกมาใหม่ ถามแกว่าอะไร ? แกบอกว่า “เดี๋ยวกลับไปก่อนแล้วจะเล่าให้ฟัง”

พอกลับไปเขาบอกว่า ตอนที่เดินออกจากถ้ำมีคนเดินตามมา ก็ถามว่า “แล้วทำไมข้าไม่เห็นวะ ?” เขาบอกว่า “มีแต่รอยตีน” พวกเราเดินกี่ก้าวเขาก็เดินเท่านั้นก้าว ถ้าพวกเราหยุดเขาก็หยุด แกก็เลยต้องกลับไปที่เดิม บอกว่าเอาสตางค์ไปขอชำระหนี้ค่าพระธาตุ “แล้วเอ็งเอาสตางค์อะไร” “พวกเหรียญ พวกแบงก์ไม่ได้ เขาไม่ยอม” ธนบัตรถึงเวลาก็ผุพังหมด แสดงว่าที่คนจีนบอกถ้ามีเงินก็ใช้ผีโม่แป้งได้ท่าจะจริง

ความจริงเป็นการอาศัยบารมีในหลวง เทวดาเขาเกรงใจ บารมีพระโพธิสัตว์ใหญ่ ตกลงยอมให้ก็ได้"

ถาม : คนไทยโชคดีที่มีในหลวง ?
ตอบ : ยังไม่รู้จะโชคดีได้อีกนานเท่าไร ทุกวันนี้บ้านเราเมืองเรายังอยู่รอดปลอดภัยอยู่ก็เพราะบารมีในหลวง สิ้นท่านเมื่อไรก็วุ่นวายน่าดูเหมือนกัน

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "อาตมานั่งคิดบัญชี ปรากฏว่าศาลา ๑๐๐ ปีหลวงปู่สาย ๔๙.๕ ล้านเศษแล้ว รับประกันว่าขึ้น ๗๐ ล้านบาทแน่นอน ราคาที่ว่ามานี่ไม่ได้เกี่ยวกับมณฑปประดิษฐานพระพุทธรูปทองคำ และไม่ได้เกี่ยวกับการหล่อพระประธานเลย พอสร้างเสร็จก็ไม่พอใช้งาน จะเป็นอย่างนั้นทุกที ขยายใหญ่แค่ไหนก็ใหญ่ไปเถอะ เต็มทุกทีแหละ"

[เถรี]

ถาม : การทำความดีที่ทำตามกำลังของตัวเอง ถือว่าก็แค่นั้นใช่ไหมคะ ?
ตอบ : ถ้าไม่ใช่สายพระโพธิสัตว์ก็แค่นั้นแหละ ถ้าพระโพธิสัตว์ส่วนใหญ่ท่านเกินตัว สละได้แม้กระทั่งชีวิต

ถาม : เราเจริญเมตตา แต่อุเบกขาไม่ได้ ?
ตอบ : แสดงว่าปัญญาไม่พอ ในเมื่อปัญญาไม่พอ วางไม่ได้ ก็ทุกข์ทรมาน ต้องบอกว่าเป็นสุดยอดอัจฉริยภาพของพระพุทธเจ้าท่านที่ให้อุเบกขาไว้ เป็นวิธีแก้ไม่ให้เราบ้า..! ไม่อย่างนั้นเมตตากรุณาจนเกินไป ช่วยเขาไม่ได้ ตัวเองก็มาเสียอกเสียใจ

ถาม : อย่างนี้การที่เราทำความดีสร้างสมกุศลไว้ก่อน..?
ตอบ : อะไรที่เป็นศีล สมาธิ ปัญญา ทำไปเถอะ จะมากจะน้อยก็ช่วยเราได้ในสักวันหนึ่ง

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ในพระไตรปิฎกมีสิสิรฤดู ซึ่งบ้านเราไม่มี บ้านเราก็มีแต่ฤดูร้อน (คิมหันต์) ฤดูหนาว (เหมันต์) ฤดูฝน (วัสสา) แต่ถ้าเอาละเอียดแบบจีนนี่เขาแบ่งเป็น ๒๔ ฤดู จะมีฤดูใหญ่แบบร้อน ฝน หนาว แล้วยังมีฤดูย่อยออกไปอีก ฤดูสัตว์จำศีล ฤดูสัตว์ตื่นจากจำศีล ฯลฯ เขาจะมีชัดมากเลย

สิสิรฤดูนี่บ้านเราไม่มี สิสิเรนี่อย่างที่ในบทสวดถวายวิหารทาน เขาบอกว่าเพื่อเพื่อประโยชน์ในด้านไหนบ้าง มี สิสิเร จะ มะกะเส จาปิ วุฏฐิโย สิสิเรคือน้ำค้างหนัก ป้องกันน้ำค้าง น่าจะอยู่ในราว ๆ ฤดูใบไม้ร่วงก่อนที่จะหนาว"