เก็บตกจากบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนมิถุนายน ๒๕๕๖

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวกับโยมที่ถวายสังฆทานว่า "คราวหน้าอุ้มพระมาก็ได้จ้ะ ไม่ต้องถึงขนาดกับเทินหัวมาหรอก แต่ประเภทหิ้วคอพระนั่นเกินไป สภาพจิตหยาบเกิน ส่วนประเภทเทินหัวมาก็จิตละเอียดเกิน การปฏิบัติจะเป็นอย่างนี้แหละ กาย วาจา ใจ ค่อย ๆ ขัดเกลาไปเรื่อย ๆ เขาถึงได้เรียก สัลเลขะตา มีการขัดเกลา อัปปิจฉตา เป็นผู้มักน้อย สันตุฏฐิตา เป็นผู้สันโดษ เป็นต้น"

[เถรี]

ถาม : ลูกสาวหนู เวลานั่งสมาธิแล้วสัปหงก แสดงว่าต้องหลับแน่เลยหรือเปล่าคะ ?
ตอบ : ไม่เป็นไรจ้ะ ให้นั่งก็แล้วกัน ไม่ต้องไปสนใจว่าเขาจะหลับหรือไม่หลับ จะเป็นถีนมิทธะหรือว่าจะเป็นนิวรณ์ก็ช่างเขา ขอให้ได้ทำ

ถาม : แต่พอเลิกเขาก็ยืนยันว่าเขาไม่ได้หลับ หนูเลยชักไม่แน่ใจ หรือตกลงไม่ได้หลับจริง ๆ ?
ตอบ : สภาพจิตของเขาอาจจะรู้ตัวตลอด แต่อาการข้างนอกพาไป ถ้าลักษณะอย่างนั้นอาจจะเป็นเรื่องของปีติก็ได้ เพราะว่าโอกกันติกาปีติก็จะเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว

ถาม : เขาเป็นแทบทุกครั้งเลยค่ะ ?
ตอบ : พอนาน ๆ ก้าวข้ามไปได้ก็เลิก ตอนนี้ยังข้ามไม่ได้ก็ทนไปก่อน

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ใครอ่านเรื่องเจ้าพ่อหลักเมืองสิงคโปร์ในเว็บวัดท่าขนุนบ้าง ถ้าไปสิงคโปร์แล้วมีเรื่องอะไรเดือดร้อนขอให้ท่านช่วย แก้บนด้วยบุหรี่ ๑ มวนนะจ๊ะ จุดติดแล้วก็วางไว้ที่สูงหน่อย ถ้าเป็นซิการ์ฮาวานาได้จะดีมาก"

[เถรี]

ถาม : ช่วงนี้เวลานั่งสมาธิ ผมตั้งใจว่านั่ง ๓๐ นาที เหมือนเป็นช่วงตั้งตัวที่ดีขึ้น จิตจะคลายตัวออกมารับรู้ช่วงหนึ่ง และจะเข้าไปทำสมาธิอีกช่วงหนึ่ง ผมจะทำอย่างไรให้ขยายเวลาได้ยาวอย่างนั้น ?
ตอบ : ช่วงที่คลายออกมานั้นแสดงว่ากำลังใจตันแล้ว ไปต่อไม่ได้แล้ว ก็จะหลุดของออกมาเอง ตอนนั้นให้เราพิจารณาวิปัสสนาญาณต่อไปเลย ถ้าเราพิจารณาวิปัสสนาญาณ จิตจะนิ่งแล้วกลับไปเป็นสมาธิอีกช่วงหนึ่ง แล้วช่วงจะยาวขึ้นเรื่อย ๆ แต่คุณไม่ได้พิจารณา เอาแต่จะตะบันเข้าไปอีก ก็จะได้ระยะเวลานิดเดียว ใหม่ ๆ เป็นอย่างนี้ทุกคนแหละ จนกว่าจะรู้วิธี

ถาม : บางครั้งผมเคยพิจารณาละเอียดจนภาวนาได้ แต่หลัง ๆ นี่ไม่เป็น เพราะอะไรครับ ?
ตอบ : ก่อนหน้าเคยทำอย่างไรให้ทำอย่างนั้น ย้อนกลับไปดูว่าตอนที่เราพิจารณาได้เราทำอย่างไร สร้างเหตุเหมือนเดิม ผลเดิมก็เกิดอีก

ถาม : เกี่ยวกับผลการปฏิบัติของพระคาถาเงินล้าน ถ้าทำมาหลายเดือนแล้วแต่ไม่ค่อยเห็นผล เราควรจะต้องย้อนกลับไปดูตรงไหนเป็นหลัก ?
ตอบ : อย่าภาวนาด้วยความอยาก เรามีหน้าที่ภาวนาอย่างเดียว ผลจะเกิดหรือไม่เกิดก็ช่าง เราก็ว่าของเราไป ถ้าอยากจะโดนตัดไปเลย

[เถรี]

ถาม : เวลาทุกครั้งที่ทำสมาธิ ถ้ากำลังใจคลายออกมาก็คือให้พิจารณา ?
ตอบ : ต้องพิจารณาเลย ไม่อย่างนั้นถ้าฟุ้งคราวนี้ก็สาหัสเลย เพราะเอากำลังของสมาธิไปฟุ้ง เราจะฟุ้งชนิดที่หยุดไม่อยู่

ถาม : ผมไม่เข้าใจว่า ทำไมบางครั้งถึงทำสมาธิได้ยาว เป็นเพราะสมาธิจิตหรือครับ ?
ตอบ : เพราะสิ่งแวดล้อม เราคิดอย่างไร พูดอย่างไร ทำอย่างไร อยู่ในสิ่งแวดล้อมอย่างไร ถ้าทำแล้วดี ก็เท่ากับว่าเราต้องคิดอย่างนั้น พูดอย่างนั้น ทำอย่างนั้น อยู่ในสิ่งแวดล้อมอย่างนั้น ถ้าอยู่ผิดที่ก็เหลือสั้นหน่อยเดียว

[เถรี]

ถาม : วัตถุมงคลเกี่ยวกับเสือ เช่น เขี้ยวเสือ เป็นเมตตาตรงไหน ?
ตอบ : มหาอำนาจ ป้องกันภัย ส่วนเมตตานี่เป็นของแถม ในหลวงรัชกาลที่ ๕ สงสัย ถามหลวงปู่ปาน วัดบางเหี้ย ว่า “ขรัวตา..เสือมีเมตตาอย่างไร เพราะเอาแต่ฆ่าสัตว์อื่น” ท่านบอกว่า “มหาบพิตรลองจับเสือมาขังไว้สิ มีแต่คนแห่มาดู” เมตตาตรงเป็นมหานิยมในตัว คนสนใจเพราะเป็นสัตว์ดุร้าย

อย่างตัวที่ให้ท่านเจ้าคุณพระราชปริยัติโมลีดู ตัวนั้นไม่เคยใช้มาก่อนเลย เก่าแห้งไปเฉย ๆ เสร็จแล้วท่านถามว่า “มึงได้มาอย่างไรวะ? กูหามาทั้งชีวิตก็หาไม่ได้” กราบเรียนท่านว่า “เขาตั้งใจขาย ๓,๕๐๐ ครับ ผมเห็นว่าเขี้ยวเก่า ต่อให้ปลอมก็คุ้ม แต่ดันเป็นของแท้” ตัวนั้นเก่าแห้งกรอบเลย ถ้าอยู่กับเนื้อคนตลอด จะฉ่ำเป็นเงาธรรมชาติ

ถาม : เป็นเพราะอะไร ?
ตอบ : เหมือนกับได้รับพลังอะไรบางส่วนจากตัวคนไปด้วย

ถาม : และการที่เราเอาน้ำมันไปชุบ ?
ตอบ : ไม่มีประโยชน์ เพราะต่างกัน ประเภทค่อย ๆ เป็นค่อย ๆ ไป กับประเภทไปทีเดียว ต่างกันมากนะ ถ้าคนเขามีตา เขาดูออก เดี๋ยวครั้งนี้จะพาเสือตัวนี้ไปเที่ยวยุโรปด้วย

[เถรี]

เขาบอกว่าวัตถุมงคล ถ้ามีของจริงดูแล้วจะชิน ต่อไปจะได้จำได้ เราจะได้เห็นข้อต่างว่า ของที่เขาไปรมควันมา ทอดน้ำมันมา กับของเก่าจริงนั้นต่างกันเยอะมาก

คนโบราณแกะเก่งจริง ๆ ชิ้นแค่นี้ แกะออกมาเป็นธรรมชาติมากเลย เซียนเขาบอกว่า ต้องหูหนู หน้าแมว เขี้ยวโปร่งฟ้า ยันต์กอหญ้า ตาลูกเต๋า ถึงจะเป็นของวัดบางเหี้ยแท้ ๆ แต่ก็อย่างว่า..คนเราได้ยินอย่างเดียว ถ้าไม่มีของจริงเป็นตัวอย่างก็โดนเขาหลอกได้

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวเตือนว่า "ภาษิตจีนเขาบอกว่า ทหารหนีทัพ ๕๐ ก้าว หัวเราะเยาะคนหนี ๑๐๐ ก้าว หาว่าอีกฝ่ายขี้ขลาด ทั้งที่หนีด้วยกันนั่นแหละ เพราะฉะนั้น..ต่อให้ตัดกิเลสได้มากกว่าเขา เราก็ยังหัวเราะเขาไม่ได้ เพราะยังไม่หลุดจากกิเลสเหมือนกัน"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "จะเล่นพระเครื่องต้องเอาทีละอย่าง ศึกษาทีละเนื้อ ไม่อย่างนั้นแล้วจะมั่วไปหมด แม้กระทั่งศึกษาทีละเนื้อ อย่างเช่นเนื้อผงหรือเนื้อดิน เราก็ต้องรู้ว่าเนื้อนี้สร้างด้วยอะไรบ้าง ต้องรู้ถึงลักษณะเด่นว่าเวลาสร้างขึ้นมาแล้ว จะมีอะไรเป็นจุดเด่นของเนื้อชนิดนั้น ลักษณะของเนื้อใหม่เป็นอย่างไร เนื้อปานกลางเป็นอย่างไร เนื้อเก่าเป็นอย่างไร ซึ่งจะดูยากสักหน่อย

แต่ว่าถ้าเป็นเสียครั้งแล้วก็จะจำได้ตลอดชีวิตเลย ถ้าเล่นหลาย ๆ อย่าง ใครว่าอะไรดีก็แห่ตามเขาไป เดี๋ยวก็เจ๊ง เพราะค่าครูมักจะแพง กว่าจะรู้จริงแต่ละอย่างนี่หมดไปไม่รู้เท่าไรต่อเท่าไร

อาตมาได้เปรียบ เพราะพี่ชายเล่นพระมาตั้งแต่อาตมายังตัวเล็ก ๆ วัน ๆ กับพวกเพื่อนร่วมก๊วน ๔ - ๕ คน มากินน้ำชากาแฟส่องพระกันทั้งวัน เสร็จแล้วพระน้องชายก็มาชอบต่อ ตั้งแต่พวกเรายังเรียนป. ๕ - ๖ ก็มีพระเก่าดี ๆ กันคนละหลาย ๆ องค์ อย่างพระถ้ำเสือพิมพ์ตุ๊กตา พระถ้ำเสือพิมพ์ใหญ่ พระขุนแผนพิมพ์ไข่ผ่าซีก ฯลฯ เพราะตอนนั้นบ้านอยู่กำแพงแสนติดสุพรรณบุรี ก็ต้องเล่นของในพื้นที่ก่อน คราวนี้พอดูเป็นแล้วก็สบาย

บางทีรุ่นใหญ่เขาสอนถึงขนาดให้เอาน้ำหยดใส่พระถ้ำเสือ หยดลงก็หายวาบเลย องค์นี้ตีไปเลย ๘๐ เปอร์เซ็นต์ของแท้ ถามว่าทำไม ? เพราะของที่ผ่านการเผามาเก่านานขนาดนั้น ความชื้นจะมีน้อยมาก ฉะนั้น..ถ้าความชื้นลง จะถูกดูดวูบหายเกลี้ยงเลย เขาจะมีจุดเด่นจุดตาย ลักษณะพิมพ์ทรงที่ต้องจำให้แม่น เรียนทีละอย่างแล้วจะแม่น ถ้าเรียนหลาย ๆ อย่างมักจะมั่ว"

[เถรี]

ถาม : สีของพระผงหลวงปู่ปานล่ะครับ ?
ตอบ : เป็นสีขาว แต่ว่าพอถึงเวลาแล้วเขาอุดด้วยซีเมนต์ เพราะฉะนั้น..ที่ข้างนอกด้านบนจะเป็นซีเมนต์

ถาม : ผมก็คิดว่าเป็นผง ?
ตอบ : ไม่ใช่ ผงส่วนผง ซีเมนต์อุดส่วนซีเมนต์

ถาม : จำเป็นไหมครับที่รอยอุดจะต้องนูนขึ้นมา ?
ตอบ : อยู่ที่คนอุด ถ้าคนอุดประณีตหน่อยก็แทบจะเสมอเลย ถ้าคนอุดไม่ประณีตก็เป็นก้อนเชียว สำคัญตรงพิมพ์ทรงกับเนื้อหา เนื้อพระหลวงปู่ปานจะเป็นดินท้องนา ถ้าคุณเป็นลูกชาวบ้าน เคยเห็นเขาเผาอิฐ จะจำแม่นเลยว่าดินท้องนาเผาแล้วหน้าตาจะเป็นอย่างนี้ ดูทีเดียวจะจำได้เลย ในเรื่องของแบบพิมพ์อะไรก็ตาม สำคัญที่สุดตรงอักขระ อักขระจะมี ๔ ตัว หรือจะเป็นยันต์อะไรของหลวงปู่ก็ตาม อักขระจะคมชัดมาก ถ้าเลือน ๆ นี่ระวังไว้ก่อนว่าไม่ใช่

พระหลวงปู่ปาน ส่วนใหญ่คนได้ไปจะใช้งานเลย เพราะฉะนั้น..ก็มักจะเจอที่เขาใช้งานมาจนกระทั่งเนื้อหาเก่าเยอะต่อเยอะด้วยกัน ประเภทใหม่แล้วไม่ได้ใช้งานเลย ถ้ามาอยู่ถึงมือเรา บางทีเราก็ตีปลอมไปเลย ต้องระวังให้ดี ต้องจำจุดตำหนิพิมพ์ทรงให้แม่น ถ้าดวงเฮง ๆ ไปเจอใหม่เอี่ยมไม่เคยใช้แล้วตีปลอมนี่เจ๊งเลยนะ..!

[เถรี]

ถาม : แล้วจริงไหมว่าที่ว่าด้านหลังเขาจะใช้ไม้ไผ่ช่วยพิมพ์ เพราะบางทีก็มีลายนิ้วมือครับ ?
ตอบ : อยู่ที่เรา เหมือนกับเราจับพลิกไปมาก็ติดลายไป เพราะฉะนั้น..สำคัญตรงพิมพ์ทรงกับลักษณะของอักขระเลขยันต์ พวกนี้จะเป็นตัวชี้ขาด เนื้อหาก็สำคัญมาก เพราะว่าดินท้องนาต่างจากดินอย่างอื่น ถ้าอยากจะดูพระที่เนื้อใกล้เคียงของหลวงปู่ปาน ให้ดูเนื้อพระของหลวงปู่โหน่ง วัดคลองมะดัน แต่พระของหลวงปู่โหน่ง วัดคลองมะดัน ท่านทำเยอะเป็นลำเรือ ก็จะไม่มีเวลามากรองดิน พระของหลวงปู่ปานจึงเนื้อละเอียดกว่า แต่ลักษณะสีสันของเนื้อจะเหมือนกัน

หลวงปู่โหน่งท่านตั้งใจจะทำแค่เป็นพุทธบูชา เพราะฉะนั้น..พิมพ์อะไรสวยท่านทำหมด แต่พระของหลวงปู่ปานท่านทำตามตำราพระร่วง ลักษณะที่พระขี่หนุมาน ทำน้ำมนต์รักษาโรค พระขี่ครุฑก็ออกไปทางอำนาจ พระขี่ปลาก็ไปค้าขายทางเรือ ถ้าพระขี่ไก่ก็เมตตามหานิยม ถ้าพระขี่นกให้ไว้ทำนา ถ้าพระขี่เม่นก็เอาไว้ทำมาหากินเข้าป่าเข้าดง ก็เลยกลายเป็นว่าคุณสมบัติคนละอย่างกัน แต่หลวงปู่ปานท่านทำผงเสร็จแล้ว ท่านเอามาคลุกรวมกัน องค์เดียวก็มีอานุภาพครบทุกอย่าง

พระของหลวงปู่ปาน ถ้าจะเล่นก็เล่นรุ่นหลัง ก็คือรุ่นล่าสุดที่ท่านทำ ถ้าเป็นรุ่นโบราณ มักจะไปปนกับของวัดคู้สลอด เพราะของวัดคู้สลอดหลวงปู่ปานท่านทำ บางคนก็มักง่ายแหกตาชาวบ้าน เอาของวัดคู้สลอดมาหลอกว่าเป็นพิมพ์โบราณของหลวงปู่ปาน

[เถรี]

เล่นพระให้เล่นด้วยตา อย่าเล่นด้วยหู ไม่ใช่เขาชักประวัติว่าดีอย่างนั้นอย่างนี้แล้วเชื่อเลย โดนต้มมาเยอะแล้ว อย่างจับพลังนี่อาตมาเจ๊งเลย เพราะจับแล้วมีพลังทุกองค์

ถาม : องค์นี้จริงหรือปลอมครับ ?
ตอบ : พระของหลวงปู่ปานท่านบอกว่า จะจริงจะปลอม จะใหม่จะเก่า ถ้านึกถึงท่านอานุภาพเท่ากันหมด เพราะฉะนั้น..อย่าสงสัย มี ๒ องค์ที่ให้พรไว้อย่างนี้ก็คือ หลวงพ่อวัดระฆังกับหลวงพ่อปาน ๒ องค์นี้ท่านจะพิเศษหน่อย เพราะว่าเป็นสายพระโพธิสัตว์มาก่อน กำลังท่านสูง ก็สงเคราะห์ให้ได้มาก

[เถรี]

อาตมาไม่ชอบเลี่ยมพระให้แกะง่าย ๆ เลี่ยมแกะง่าย ๆ แล้วเขาแกะส่องกันจัง สมเด็จวัดเกศไชโยโดนเขางัดบิ่นไปมุมหนึ่งแล้ว ที่น่าฆ่าที่สุดก็คือ พระโคนสมอเนื้อว่านจำปาสัก เขาดันจิกออกมาดู เอาเล็บจิกจนแหว่งเลย พวกส่องพระแบบนี้ต้องบ้องหู..!

[เถรี]

อาตมาไม่อยากเอาพระผ่านด่านตรวจต่างประเทศ บางรายโหดขนาดที่ว่า “เอายาเสพติดมาปั๊มเป็นรูปพระหรือเปล่า..!?”

ระยะหลังนี่เจอไป ๒ ครั้ง ตอนไปอินโดนีเซีย มัวแต่เพลินดูคนอื่นเขา ลืมอาราธนาพระ เครื่องเลยดัง ตอนไปเขมรเขาเอาลูกมายกให้ รับไปรับมาลืมอาราธนา เครื่องดังอีก กี่ครั้ง ๆ ไม่ดัง ไปดังตอนเผลอทุกที แล้วที่ขำก็คือเรื่องของพระเรื่องของเทวดาท่านสอนให้เรารอบคอบ อาราธนาแค่ไหนได้แค่นั้น กันที่ตัวไปดังที่กระเป๋า กันที่กระเป๋ามาดังที่ตัว..ยุ่งไปหมด..!

[เถรี]

สมัยก่อนอาตมาไม่พกเครื่องรางของขลัง คำว่าสมัยก่อนก็คือ เมื่อรับยันต์เกราะเพชรมาแล้ว ด้วยความที่เคยฝึกมโนมยิทธิมาก่อน พอนึกถึงก็เห็นยันต์สว่างอยู่ในท้อง ก็ไปแล้ว...สบาย ไม่ได้พกอะไรอยู่หลายปีเลย จนกระทั่งหลวงพ่อวัดท่าซุงท่านบอกว่า ตัวเรามีโอกาสเผลอได้ ถ้าเผลอสติไม่ได้อาราธนา พระท่านก็ไม่ได้คุ้มครองให้ แล้วท่านก็เล่าเรื่องของหลวงปู่ปานให้ฟัง

หลวงปู่ปานมีศัตรูตามจองล้างจองผลาญอยู่ตลอด เพราะเขาหากินทางไสยศาสตร์ ส่วนหลวงปู่ปานรักษาคนที่โดนไสยศาสตร์ เขาก็เลยหากินไม่ได้ เพราะทำแล้วไม่มีประโยชน์ หลวงปู่ท่านแก้ได้หมด เขาก็จ้องเล่นงานหลวงปู่ จนเขาไปได้จังหวะตอนท่านสรงน้ำ ท่านถอดอังสะที่ในกระเป๋ามีพระ แขวนไว้จะสรงน้ำ ท่านล้มทั้งยืนเลย โดนเขาบังฟันเอา ขนาดหลวงปู่ยังโดนเลย..!

หลวงพ่อท่านบอกว่า ถ้าวาระกรรมมาถึง จะมีจังหวะปลอด ทำให้เราเผลอพอดี ถ้าเราอาราธนาพระท่านคุ้มครอง ถึงเราเผลอสติ พระหรือเทวดาที่ท่านรักษาพระเครื่อง ท่านก็ปกป้องคุ้มครองให้ ดังนั้นโอกาสที่เราเผลอก็มีเหมือนกัน จึงต้องพกไว้บ้าง

[เถรี]

ถาม : ต้องอาราธนาเช้าเย็นหรือเปล่าครับ ?
ตอบ : อาราธนาเช้าเย็นได้จะปลอดภัย ส่วนอาตมาอาราธนาทุกครั้งที่ขึ้นรถ ขนาดนั้นยังชนมาหลายต่อหลายครั้ง เพียงแต่เป็นการชนที่คนไม่เป็นอะไรสักที ล่าสุดก็เพิ่งอัดเสาจนหน้ารถยุบเป็นสี่เหลี่ยมเลย แต่ก็แปลก ไม่ได้รัดเข็มขัดเลย ตัวโยกแค่นิดเดียวเอง โยกเหมือนเรานั่งโยกเล่น แต่พอลงไปดู โอ้โห...รถยุบเป็นคืบเลย หน้ารถกลายเป็นรูปเสาไปเลย

มีอยู่ครั้งหนึ่งแยกตึกชัย ต้องให้เขามาช่วยงัดออกจากรถ เพราะออกจากรถไม่ได้ ตอนที่วิ่งมาไฟเขียวอยู่ ต่างคนต่างก็เร่งจะให้พ้นไฟ พอไปถึงกลางสี่แยก ไฟเหลืองขึ้น คันหน้าเบรกหยุดทันที ลักษณะนั้นต่อให้ไฟแดงยังต้องวิ่งตามกัน ๒ - ๓ คัน แต่พอไฟเหลืองขึ้นรถคันหน้าเบรกหยุด คันของอาตมาก็ส่งคันหน้าข้ามแยกไปเลย เขามาสารภาพทีหลังว่า ภรรยาบอกให้เบรก แสดงว่ารักเมียมาก อยากได้เมียใหม่เร็ว ๆ การเบรกลักษณะนั้นตายมาเยอะแล้ว งวดนั้นโดนค่าซ่อมไป ๑๘,๐๐๐ กว่าบาทเพราะไปชนท้ายเขา

ทุกครั้งที่เกิดอุบัติเหตุไม่เคยสนใจว่าตัวเองเป็นอะไร เพราะค่อนข้างมั่นใจว่าไม่เป็นไรแน่ จะลงไปดูคู่กรณีเขาก่อน ถามเขาก่อนว่าเป็นอะไรไหม ? มีใครบาดเจ็บหรือเปล่า ?

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "สมเด็จองค์ปฐมรุ่นแรกที่อาตมาทำ ใช้แบบของวัดพระธาตุห้าดวง ตอนนั้นวัดพระธาตุห้าดวงสร้างสมเด็จองค์ปฐมทองคำ หน้าตัก ๕ นิ้ว แล้วก็ทำองค์เล็ก อาราธนาหลวงพ่อสมเด็จฯ วัดสระเกศ กับหลวงปู่ครูบาไชยวงศ์ มาพุทธาภิเษกให้ อาตมาเห็นว่ามีโอกาสดีอย่างนี้ ก็เลยฝากเขาผลิตเพิ่มมา ๕,๕๐๐ องค์ จึงกลายเป็นสมเด็จองค์ปฐมที่แบบเหมือนกับทางวัดพระธาตุห้าดวงทุกประการ คนเสกก็คนเดียวกัน เพียงแต่ว่าเป็นของวัดเกาะพระฤๅษี หรือของวัดท่าขนุนเท่านั้นเอง

เชื่อว่ารุ่นพวกเราคงไม่ค่อยมีใครได้เห็นกระมัง ๕,๐๐๐ กว่าองค์ ไม่รู้ว่าหายไปไหนหมด"

[เถรี]

ถาม : จะเปิดร้านค่ะ ทำที่นี่ดีหรือเปล่า ?
ตอบ : ทำที่ไหนก็ทำไปเถอะ ถึงเวลาก็ถวายสังฆทานอุทิศให้เจ้าที่เขาหน่อย จุดธูปเทียนบอกเขา ขอความสะดวกคล่องตัว ขอให้เจริญรุ่งเรืองอะไรก็ว่าไป

ถาม : เปิดตอนเก้าโมงหรือคะ ?
ตอบ : เวลาไหนก็ได้จ้ะ ฤกษ์พรหมประสิทธิ์ใช้ได้ทั้งวัน

งานที่ต้องอาศัยพึ่งคนอื่นเขา ไม่ค่อยได้อย่างใจหรอก เพราะฉะนั้น..ถ้าทำงานจะเอาสบายใจ ให้ทำแค่พอกำลังของตัวเอง ที่ดอนหวายใกล้ ๆ วัดไร่ขิง มีนายเงี้ยบ ขายเป็ดพะโล้ สัปดาห์หนึ่งทำงาน ๓ วัน ตีเสียว่า ๔ วันก็แล้วกัน วันพฤหัสบดีซื้อเป็ดทำเป็ด วันศุกร์พะโล้ เสาร์กับอาทิตย์ขาย แล้วของแกจำกัดด้วยนะ ขายวันละ ๒๐๐ ตัวเท่านั้น ใครมาช้าก็อด..!

เป็ดพะโล้ ๒๐๐ ตัวควรจะเป็นเงินเท่าไร ? เขาขาย ๒ วัน ก็ ๔๐๐ ตัว เริ่มงานพฤหัสบดีกับวันศุกร์ ขายวันเสาร์กับอาทิตย์ วันจันทร์, อังคาร, พุธนอนตีพุง..สบายไป...

[เถรี]

ถาม : แล้วถ้าเราเปลี่ยนชื่อ เพื่อให้ดีขึ้น ?
ตอบ : ถ้ากำลังใจแย่ก็กลายเป็นเราแช่งตัวเอง ถ้ากำลังใจดี ทุกอย่างก็ดีหมด เพราะฉะนั้น..ชื่อนี่แทบจะไม่มีอิทธิพลต่อชีวิตเลย ไม่อย่างนั้นปู่ย่าตาทวด ชื่อนายดำ นายแดง นายหมู นายหมา ก็คงอยู่มาไม่ถึงเราหรอก เพราะชื่อไม่เป็นมงคล คงตายหมดแล้ว เพราะฉะนั้น..อย่าเสียเวลาไปเปลี่ยนเลย คนรู้จักก็เรียกชื่อเดิมของเราอยู่ดี

[เถรี]

ถาม : พลังจิตสามารถแผ่ได้ ขอความเมตตาช่วยอธิบายด้วยค่ะ ?
ตอบ : ไม่เห็นมีอะไรต้องอธิบาย ที่วัดก็สอนให้เขาทำอย่างนี้กันทุกวัน เพียงแต่เราแผ่ไปลักษณะเหมือนกับแผ่เมตตา ซักซ้อมกระจายออกแล้วรวมเข้า รวมเข้าแล้วกระจายออก เป็นการซ้อมกีฬาสมาธิ ทำให้สมาธิมั่นคง แล้วก็เป็นฌานใช้งานไปในตัว ถึงเวลาจะทำอะไรก็สะดวก เท่ากับเราซ้อมสมาธิอยู่ทุกวัน

ถาม : ต้องกำหนดรูปพระไหมคะ ?
ตอบ : กำหนดนึกถึงรูปพระ แล้วก็กำหนดให้รัศมีของรูปพระให้แผ่ออกไป

ถาม : แล้วถ้ากำหนดรูปพระไว้ตรงศีรษะ ?
ตอบ : ได้..ไว้ตรงไหนก็ได้ อยู่ที่เราจะทำเอง