|
|||||||
| เส้นทางพระโพธิสัตว์ การท่องไปในเมืองพม่า โดยพระครูวิลาศกาญจนธรรม (หลวงพ่อเล็ก สุธมฺมปญฺโญ) |
 |
|
|
คำสั่งเพิ่มเติม |
|
#1
28-01-2012, 21:43
|
|||
|
|||
เส้นทางพระโพธิสัตว์ ตอนที่ ๒๐
ตื่นเช้ามานั่งภาวนาจนครบชุด แล้วลุกไปเข้าห้องน้ำ จัดการล้างหน้า แปรงฟัน ด้วยน้ำที่เย็นเจี๊ยบเกือบเป็นน้ำแข็ง ตอนเก็บที่นอนเจอเรือดเกือบสิบตัวกลิ้งเกลื่อนพื้น..! เจ้าพวกนี้เกาะมากับอังสะไหมพรมสำหรับกันหนาวตั้งแต่มัณฑะเลย์ เจออากาศแบบนี้เข้า แข็งตายหมด..!
หนาวแสนหนาว หายใจเป็นควันเหมือนสูบบุหรี่ รอแล้วรอเล่าเฝ้าแต่รอ จากเจ็ดโมงเป็นเจ็ดครึ่ง เป็นแปดโมง รองเจ้าอาวาสที่ไม่รู้เรื่องรู้ราว มาบอกว่าท่านอาจารย์กุสะละไปกิจนิมนต์ ไม่ต้องคอยลาหรอก... จะขาขึ้นหรือขาล่อง ถนนสายนี้ก็อันตรายสุด ๆ..! พอทราบความจริงเข้า ท่านถึงกับตบอกผาง บอกว่าเป็นอย่างนี้ได้อย่างไร...แล้วกุลีกุจอพาไปฉันเช้า อิ่มขึ้นมาจึงมีอารมณ์คอยต่อไป เก้าโมงเศษเจ้าหน้าที่จึงมาถึง เวลาเจ็ดโมงเช้าของมัน แดดจัดขนาดนี้เชียว..? เขาให้เรานำหน้า อาตมาเห็นว่าพวกเราได้หลักฐานคืนมาแล้ว จึงให้โซยุนท์ปล่อยฝีมือเต็มที่ ไม่กี่โค้งก็ทิ้งซะไม่เห็นฝุ่น มาพักร้านเมื่อคืนให้เครื่องหายร้อน เจ้าของร้านเลี้ยงน้ำชากับขนม อาตมามอบประคำของหลวงพ่อนารทะให้เป็นสินน้ำใจ...
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 30-01-2012 เมื่อ 03:40 
|
| สมาชิก 78 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ คิมหันต์ ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#2
28-01-2012, 21:46
|
|||
|
|||
|
ผ่านศาลเจ้าเขา โซยุนท์ลงไปบอกกล่าวตามเคย จากนั้นรูดยาวมาถึงทางแยกเมืองเพียวบ่วย เลี้ยวซ้ายไปตามทางที่ค่อนข้างเปลี่ยว เกือบเที่ยงจึงหยุดพักเพื่อฉันเพล มีทั้งแพะย่าง นกเขาทอดกรอบ โดนหวดไปพันเก้าร้อยจั๊ต..!
แวะเยี่ยมโยมชาวมุด่งที่เมืองตัตกง โยมผู้หญิงเสื้อลายเป็นอัมพฤกษ์ ฝ่าความร้อนแล้งกันต่อไป น่าชมเชยบรรดาด่านบุญเป็นอย่างยิ่ง แดดร้อนหัวแทบแตก เขายืนบอกบุญกันหน้าตาเฉย ซ้ำยังมากมายแทบจะนับด่านไม่ถ้วน ท่านนาวินหลับคอพับคออ่อน แทบเลยบ้านโยมที่เมืองตัตกง ดีที่อาตมาโวยขึ้นมาก่อน... ญาติโยมดีใจร้องไห้ตามเคย คนเราถ้าห่างบ้านไปเป็นสิบ ๆ ปี มีคนบ้านเดียวกันมาเยี่ยมย่อมดีใจเป็นธรรมดา โยมผู้หญิงที่ปีก่อนมีอาการอัมพาต ปีนี้อาการแย่กว่าเดิม อาตมามอบประคำให้คนละเส้น โยมกำแนบอกแล้วร้องไห้ยกใหญ่... ด่านบุญนอกเมืองตัตกง เอาหุ่นช้างตัวเดิมมาเต้นจนข้ามปี..! กว่าจะตัดใจลาได้ตกบ่ายสองโมง ด่านบุญนอกเมืองยังคงใช้หุ่นช้างตัวเดิมมาเต้นบอกบุญ คนเต้นเป็นคนเดิมหรือเปล่าก็ไม่รู้ ? ถ้ามันเต้นข้ามปีได้ ก็ต้องยอมรับว่าเขาอึดจริง ๆ ทำบุญแล้วเรารีบเดินทางต่อ...
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 30-01-2012 เมื่อ 03:45
|
| สมาชิก 80 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ คิมหันต์ ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#3
03-02-2012, 10:01
|
|||
|
|||
|
ตามกำหนดการเดิม เราจะนอนตองอู ๑ คืน แต่โซยุนท์ท้วงว่า เมืองนี้ชายแดนติดรัฐกะเหรี่ยง การตรวจตราเข้มคล้ายตองยี ท่าเราจะขาดวาสนากับไอ้สองตองนี้กระมัง..? มาสองครั้งไม่ได้เข้าเมืองทั้งสองครั้ง...
พ้นตองอูก็มืดสนิท ทั้งคน ทั้งเกวียน รถม้า จักรยาน ฯลฯ จะหลีกรถใหญ่สักนิดก็ไม่มี ถ้าเป็นเมืองไทยมีหวัง คุณร่วมฯ คุณปอฯ ทำงานกันไม่หวาดไม่ไหว หนึ่งทุ่มพอดีที่ลุงขาวหยุดให้โยมได้กินข้าวกัน... ผลของการเข้าร้านหรูเกินไป โดนซะ ๙๐๐ จั๊ต..! แล้วไปเสี่ยงตายบนถนนต่อ เพิ่งเห็นความอึดของยอดโชเฟอร์ก็ครั้งนี้เอง พ่อลากยาวชนิดไม่ให้ใครเปลี่ยน จากเมืองกะลอของรัฐฉาน ผ่านมัณฑะเลย์ ปะโก มายันพะยาจี..! ตียาวรวดเดียวมาถึงเชิงเขาพระบรมธาตุอินทร์แขวนตอนตีสอง..! ๒๓.๐๐ น. ถึงพะยาจี ๒๔.๐๐ น. ข้ามสะพานซิตต็อง ๐๒.๐๐ น. ถึงเชิงเขาพระธาตุอินทร์แขวน จากคนไม่สูบบุหรี่ กลายเป็นอัดบุหรี่ชนิดมวนต่อมวน ระยะทางสามร้อยกว่าไมล์ หยุดกินกาแฟแก้วเดียว ก็พาพวกเรามานอนหนาวสั่นงั่ก ๆ มีเวลาซุกหัวประมาณ ๓ ชั่วโมง ก็จะได้ขึ้นพระธาตุอินทร์แขวนแล้ว..! คลิกเพื่ออ่านตอนต่อไป
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย คิมหันต์ : 18-02-2012 เมื่อ 21:30
|
| สมาชิก 70 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ คิมหันต์ ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
| ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 1 คน ( เป็นสมาชิก 0 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน ) | |
|
|
