บันทึกการเดินทาง "ไปเยี่ยมบ้านทศกัณฐ์"

[ตัวเล็ก]

ขวามือทางเข้าเป็นจารึกโบราณบอกประวัติการสร้างถ้ำ


ถ้ำที่ ๑ ถ้ำเทวะราชา








ภายในเป็นพระนอนองค์ใหญ่ ปลายพระบาทเป็นพระพุทธรูปอีก ๒ องค์


แม้จะเหนื่อยจากการเดิน แต่มัคคุเทศก์ยังทำหน้าที่อย่างแข็งขัน

[ตัวเล็ก]

ถ้ำที่ ๒ ถ้ำมหาราชะ












ภายในใหญ่โตกว้างขวางมีพระพุทธรูป เทวรูป และพระสถูปอยู่ด้านในด้วย


น้ำศักดิ์สิทธิ์หยดจากเพดานถ้ำมานับพันปีไม่มีหมด


มีคนบอกว่าช่างปั้นพระน่าจะกินบะหมี่สำเร็จรูปมากเกินไป..!

[ตัวเล็ก]

ถ้ำที่ ๓ ถ้ำมหาอรุทธวิหาร






พระนอนองค์นี้งดงามมาก


รูปปั้นพระเจ้ากีรติสิริราชสิงหะ ผู้ขอพระสงฆ์จากอยุธยาไปสืบพระพุทธศาสนาในศรีลังกา


ช่างปั้นรีบไปหน่อยลืมใส่กลีบจีวร

[ตัวเล็ก]

ถ้ำที่ ๔ ถ้ำโสมาวดี เป็นถ้ำเล็ก ๆ ที่ลือกันว่าเป็นที่ซ่อนสมบัติ




ถ้ำที่ ๕ ถ้ำอรุทธเลนะ ใหญ่กว่าถ้ำที่ ๔ ไม่มากนัก






ดอกไม้ที่มีผู้ถวายเป็นพุทธบูชาในถ้ำต่าง ๆ

[ตัวเล็ก]

เดินย้อนกลับมาทางเดิม


นักท่องเที่ยวกำลังไหลมาเทมา


เดินลงจากเขาไปทางวัดดัมบุลละด้านล่าง






ด้านนี้มีเจ้าถิ่นเพียบเลย






ใกล้ถึงตีนเขามีร้านขายของมากมาย


ชาวบ้านทั่วไปเดินจากวัดข้างล่างขึ้นไปไหว้พระข้างบนถ้ำ


ลงมาถึงวัดใหม่ดัมบุลละบริเวณนี้

[ตัวเล็ก]

ในวัดมีพระพุทธรูปพร้อมวิหารหลังใหญ่ เป็นพิพิธภัณฑ์พระพุทธศาสนา


มีสถานีวิทยุกระจายเสียงเป็นของวัดเอง


บริเวณวัดสะอาดมาก มีถังแยกขยะด้วย






ย้อนกลับเข้าตัวเมืองเพื่อไปหาร้านอาหาร

[ตัวเล็ก]

ห้องอาหารของ Gimanhala Hotel




คณะเล็กมีความคล่องตัวสูง จึงต้องมาเดินชมโรงแรมรอห้องอาหารเปิด


ได้น้ำมะนาวมาก่อน ๑ แก้ว


ผักบุ้งน่าจะถกจากพื้นมาก็โยนลงกระทะผัดเลย มาทั้งเถา..!

[ตัวเล็ก]

เวลา ๑๒.๑๕ น. (ศรีลังกา) ออกเดินทางไปเมืองลอยฟ้าสิคิริยา


ระยะทางไม่ไกลแต่ทางขึ้นเขาว่าโหดมาก..!




ผ่านทะเลสาบ..คุณอสังคะจอดให้ถ่ายรูป

[ตัวเล็ก]

ถนนหนทางต้นไม้มากเป็นปกติ




เลี้ยวซ้ายผ่านด่านตรงนี้เข้าไป เป็นสำนักงานบูรณะเมืองโบราณสิคิริยา


จะเจอลานจอดรถนักท่องเที่ยว






เดินเลี้ยวขวาไปทางนี้จะเจอพิพิธภัณฑ์สิคิริยาและสถานที่ขายตั๋ว


มีค่างหน้าดำเป็นพนักงานต้อนรับฝูงใหญ่




เดินตากแดดตัวดำปี๋ไปเจอด่านตรวจบัตรเข้าชมที่ทันสมัยมาก






ผ่านคูเมืองเข้าไปด้านใน




เดินตากแดดอย่างเดียว อย่าเพิ่งท้อนะจ๊ะ






กรมอุตุนิยมวิทยาศรีลังกาต้องโดนโละทิ้ง แดดจัดขนาดนี้บอกว่าจะโดนฝนแน่นอน..!

[ตัวเล็ก]

เริ่มเข้าตัวเมืองช่วงที่ ๒ ต้องขึ้นเขาแล้ว






มัวถ่ายรูปอยู่ข้างล่าง หลวงพ่อโดนลมหอบขึ้นช่วงที่ ๓ ไปแล้ว..!


มารออยู่ที่หน้าบันไดเท้าสิงห์


ถ่ายรูปไว้ก่อน..พ่อสอนไว้..!


ใครหลอกว่ามีรถวิ่งมาถึงตรงนี้จ๊ะ ?

[ตัวเล็ก]

หลวงพ่อหายขึ้นยอดเขาไปอีกแล้ว..!


จากยอดสูงสุดของพระราชวังลอยฟ้าสิคิริยา


ไม่รอกันบ้างเลย..ฮึ..!








บนยอดพระราชวังลอยฟ้า ลมแรงมาก


หลวงพ่อหายลงไปข้างล่างแล้ว..!


เลาะซ้ายมาทางกำแพงกระจก


ช่วงนี้ลมพัดแรงจนเกือบหงายหลัง..!


ขึ้นบันไดเวียนไปดูรูปนางอัปสร


เขาห้ามถ่ายรูปนางอัปสร ดูเสร็จเขาให้ลงทางด้านนี้






ตอนขึ้นก็ไม่เท่าไหร่ ทำไมตอนลงรู้สึกว่าสูงแท้..!


ออกมาเจอร้านขายน้ำ


และร้านขายของที่ระลึก


ยกน้ำอัดลมให้ลิงไปแล้ว


ออกมาขึ้นรถที่ลานนี้


ออกจากเมืองโบราณลอยฟ้าไปยังเมืองแคนดี้

[ตัวเล็ก]

ชมบรรยากาศรายทางไปเรื่อย


เจอร้านขายผลไม้บริเวณอุโมงค์ต้นจามจุรี


แทบทุกคนไม่รู้จักทุเรียนเทศ จึงขอสั่งมาลองชิมดู


สรุปว่าหลวงพ่อรู้จริง ไปกันต่อเถอะ..!




ธรรมชาติสวยทุกที่




สมกับที่เป็นเมืองพระพุทธศาสนา


ต้นใหญ่แบบนี้บ้านเราไม่เป็นกระดานก็กลายเป็นเฟอร์นิเจอร์..!


แวะปั๊มแต่ไม่มีน้ำมันชนิดที่เราจะเติม


แวะสวนสมุนไพร Ranweli


ตั้งใจมาเข้าห้องน้ำ


แต่โดนต้อนมาชมสวนสมุนไพรจริง ๆ












ใครรู้จักต้นไหนบ้าง ?

[ตัวเล็ก]

Go So Big..!




เสียเงินจนได้ รู้จักแขกน้อยไป..!


ขืนอยู่ต่อเดี๋ยวหมดตัว..เผ่นดีกว่า..!


อีก ๓๔ กิโลเมตร จะถึงเมืองแคนดี้


วัดอะลุวิหาร ซึ่งจารพระไตรปิฎกลงใบลานเป็นที่แรก








ภายในตัวจังหวัดมาตะเล


อีก ๒๓ กิโลเมตรถึงเมืองแคนดี้


มีพระพุทธรูปอยู่บนเขา แต่จังหวะถ่ายถูกต้นไม้บังพอดี




คุณอสังคะจอดให้ถ่ายวิวตรงนี้

[ตัวเล็ก]

นาฬิกาหมู่บ้านนี้ช้าไป ๔ นาที


มะพร้าวไฟหรือมะพร้าวหมูสี บ้านเขาส่วนใหญ่เป็นพันธุ์นี้


มีสุเหร่าสวยงามอยู่ข้างทางด้วย


เข้าชายขอบเมืองแคนดี้แล้ว


เวลา ๑๘.๑๕ น. (ศรีลังกา) ฟ้ายังไม่มืดเลย


มีสถานีกระจายเสียงบนยอดเขา


สุเหร่าหลังใหญ่มาก


ที่พักคืนนี้อยู่บนเขา ต้องวิ่งสูงขึ้นไปเรื่อย


อีก ๓ กิโลเมตรจะถึงที่พัก


ยิ่งขึ้นสูงสิ่งก่อสร้างก็ดูดีขึ้นไปเรื่อย




ถึงแล้ว..โรงแรมถั่วแปบ (Topaz)


รหัส WIFI โรงแรมไหนก็ไม่ได้ใช้ เครื่องสะเดาะรหัสเข้าเองได้ทุกที่..!








ห้องพักแบ่งเป็นห้องทำงาน (รับแขก) และห้องนอน หรูเกินไปไหมนี่..?

[ตัวเล็ก]

วันจันทร์ที่ ๑๗ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖


แจ้งว่ากำลังมีพายุฝนฟ้าคะนอง




แต่บรรยากาศข้างนอกกำลังดีเลย..!

[ตัวเล็ก]

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันจันทร์ที่ ๑๗ กรกฎาคม ๒๕๖๖

[ตัวเล็ก]

บรรยากาศช่วง ๐๕.๔๐ น. (ศรีลังกา)








ระหว่างรอห้องอาหารเปิดก็ถ่ายรูปไปเรื่อย








ได้เวลาห้องอาหารเปิดพอดี






เวลาอาหารมื้อเช้าที่ช้ากว่าเมืองไทยชั่วโมงครึ่ง




ไม่ได้หิวแสงครับ..!


มื้อนี้กว่าจะอิ่มก็หน้าไหม้ไปเลย..!

[ตัวเล็ก]

เด็กหญิงไพรินทร์กำลังทำการบ้าน




รถมารับแล้ว


วงเวียนต้นโพธิ์

[ตัวเล็ก]

ลงจากเขาไปเรื่อย ๆ


มาถึงวัดอัสคีรียะที่ประชุมเพลิงสังขารหลวงปู่อุบาลี ต้นลัทธิสยามวงศ์ในศรีลังกา


ต้นโพธิ์ใหญ่ในวัดเริ่มแห้งลงไปทุกวันแล้ว


คุณเอทำหน้าที่มัคคุเทศก์ให้ข้อมูล


ถ่ายรูปบริเวณที่ประชุมเพลิงหลวงปู่พระอุบาลี


ช่วงนี้มีดอก Phanera งดงามมาก


มณฑปพระ Gedige เก่าแก่มาก


ประตูทางเข้าเก่าแก่และงดงามสุด ๆ


มัคคนายกผู้ดูแลวัดเปิดให้เข้าไปกราบพระด้านใน


มีพระบรมสารีริกธาตุด้วย


อุโบสถที่ใช้บวชพระตั้งแต่สมัยหลวงปู่อุบาลี






เหลือแต่เสมาที่เป็นของเก่า อุโบสถนั้นสร้างใหม่ทั้งหลัง


สามเณรเปิดอุโบสถให้เข้าไปกราบพระด้านใน


กุญแจดอกใหญ่เท่าขวาน..!


ภายในวัดสะอาดเรียบร้อยมาก

[ตัวเล็ก]

เวลา ๐๘.๐๐ น. (ศรีลังกา) เดินทางไปยังวัดมัลลวัตตะ


มัลลวัตตะ แปลว่าสวนดอกไม้ (วัดบุปผาราม) คุณอสังคะเลยพาไปสวนสาธารณะ..!


กว่าจะรู้เรื่องแล้วย้อนกลับมาก็รถติดฉิบ..!


เวลาไม่พอ ต้องเปลี่ยนมาวัดมัลลิกาวะ (วัดพระบรมธาตุเขี้ยวแก้ว) แทน


ผ่านเครื่องเอ๊กซเรย์เข้มงวดมาก


เดินผ่านหลายต่อหลายประตูจนมาถึงตรงนี้


เจ้าหน้าที่พามาฝากรองเท้าและซื้อตั๋วเข้าวัด


สิทธิพิเศษสำหรับคนไทย


เจ้าหน้าที่พาเข้ามาด้านในซึ่งเป็นชั้นล่างของอาคารที่ประดิษฐานพระบรมธาตุเขี้ยวแก้ว


แล้วพาขึ้นไปชั้นบน หน้าห้องประดิษฐานพระบรมธาตุเขี้ยวแก้ว


ถวายเครื่องบูชาอื่น ๆ ตรงนี้


แขกพิเศษต้องนั่งรอในห้องนี้


เมื่อได้เวลาเขาเคาะระฆังสัญญาณให้เข้าไปสักการะพระบรมธาตุเขี้ยวแก้ว


ข้างในห้ามถ่ายรูป ต้องออกมาถ่ายข้างนอกแทน






แล้วพามาสักการะพระบรมธาตุและพระสำคัญอื่น ๆ (ส่วนใหญ่ห้ามถ่ายรูป)


พวกเรากลับออกมาขณะที่นักท่องเที่ยวหลั่งไหลเข้าไป