คำถามเกี่ยวกับพระบรมสารีริกธาตุ

[คิมหันต์]

วันพิธีพระขรรค์โสฬส มีน้องคนหนึ่งได้สละชีพเพื่อชาติ (เพื่อธรรมะ) นำพระบรมสารีริกธาตุเข้าไปกราบเรียนถามหลวงพ่อท่านว่า พระบรมสารีริกธาตุนี้เป็นของจริงหรือไม่ครับ ?

หลวงพ่อท่านได้เมตตาตอบว่า ทีหลังอย่ามาถามคำถามนี้อีก... สาระสำคัญมันไม่ได้อยู่ตรงที่ว่าจริงหรือปลอม มันอยู่ตรงที่ว่าเราเคารพบูชาท่านอย่างจริงจังหรือไม่ ถึงเป็นของแท้ แต่ถ้าเราไม่ได้เคารพกราบไหว้บูชาอย่างจริงจัง ก็ไม่ต่างอะไรจากของปลอม....

(ประมาณนี้นะครับ ผมจำมาเล่าต่ออีกที)

[ทิดตู่]

เรื่องในลักษณะนี้ หลวงพี่ท่านเคยเล่าให้ฟังว่า(เท่าที่ผมพอจำความได้นะครับ)
"มีแม่ลูกอยู่คู่หนึ่ง แม่เป็นผู้มีความเคารพในพระรัตนตรัยมาก ส่วนลูกมีอาชีพเป็นพ่อค้าออกเรือเดินทะเล
มีวันหนึ่ง ลูกชายได้แจ้งแด่ผู้เป็นแม่ว่า ตนเองจะออกเดินทางไปที่แห่งหนึ่ง ผู้เป็นแม่ได้ยินดังนั้นก็ดีใจ กำชับกำชาสั่งกับลูกไว้ว่า ถ้าลูกเสร็จธุระ ขอให้อัญเชิญพระธาตุพระสารีบุตรมาให้แม่บูชาให้ชื่นใจสักหน่อยหนึ่งเถิด ฝ่ายลูกก็รับปากผู้เป็นแม่อย่างแข็งขัน
ผลปรากฏว่า หลังจากตัวลูกชายเดินทางไปค้าขายจนเสร็จธุระ ในขณะเดินทางกลับมาสู่บ้านนั้น พลันนึกขึ้นได้ว่าก่อนไปแม่ได้สั่งนักสั่งหนาว่าให้อัญเชิญพระธาตุพระสารีบุตรมาให้บูชา แต่ตนเองมัวสาละวนกับการค้าจนทำให้ลืมคำสัญญากับแม่ไป
ในขณะที่กำลังเดินกลับบ้านอยู่นั่นเอง สายตาก็เหลือบไปพบซากของสุนัขนอนตายอยู่ข้างทาง จึงเกิดอุบายคิดว่า เราจะนำเอาเศษกระดูกของซากสุนัขตัวนี้เอากลับไปให้แม่ แล้วจะบอกกับแม่ว่าเป็นพระธาตุของพระสารีบุตร เพื่อที่จะได้ไม่ถูกต่อว่าและแม่ไม่เสียกำลังใจ
ครั้นกลับถึงบ้าน เมื่อผู้เป็นแม่ได้รับพระธาตุ(ที่ลูกนำมาจากซากสุนัข) ก็เกิดความดีใจปลาบปลื้ม รีบนำขึ้นสู่ที่บูชาแล้วทำการบูชาด้วยดอกไม้ เครื่องหอม ต่าง ๆ นั่งกราบไหว้ระลึกนึกถึงคุณแห่งพระศรีรัตนตรัยอยู่เป็นประจำอย่างสม่ำเสมอ
ฝ่ายลูก เมื่อเห็นแม่มีความสบายใจก็โล่งใจ คิดแต่เพียงว่าเมื่อแม่มีศรัทธาการสักการะกระดูกสุนัขก็คงจะทำให้แม่มีความสุขได้แล้ว
ปรากฏว่าวันหนึ่ง ขณะที่ฝ่ายแม่กำลังทำการบูชาสักการะพระธาตุอันนั้นอยู่นั่นเอง พลันเกิดเหตุมหัศจรรย์ โดยองค์พระธาตุนั้นบังเกิดมีแสงสว่างโชติช่วงเป็นฉัพพรรณรังสีรัศมีหกประการสว่างไปทั่วทั้งเรือน คนเป็นลูกตกใจจึงรีบออกมาดู พบว่าพระธาตุ(กระดูกสุนัข)นั้น ได้กลายเป็นพระธาตุของพระสารีบุตรไปจริง ๆ เสียแล้ว...

พุทโธ อัปปมาโณ คุณแห่งพระพุทธเจ้าหาประมาณมิได้
ธัมโม อัปปมาโณ คุณแห่งพระธรรมหาประมาณมิได้
สังโฆ อัปปมาโณ คุณแห่งพระอริยสงฆ์หาประมาณมิได้
"ถ้าใจเราถึงพระ พระท่านก็ถึงเรา"

[ยายนุ้ย]

น้ำค้างเคยสละชีพเพื่อชาติ (เพื่อธรรมะ) เช่นกันค่ะ ก่อนที่จะเข้าไปกราบเรียนถามท่าน ต้องรวบรวมกำลังใจอยู่นานแต่ในที่สุดก็คลานเข้าไปจนได้ เอาวะ..จะโดนท่านตำหนิก็ยินดีน้อมรับ คิดว่าเป็นคำพรที่ท่านเมตตาให้เราเป็นกรณีพิเศษก็แล้วกัน ในงานเป่ายันต์เมื่อปีที่แล้ว ได้นำพระบรมสารีริกธาตุจำนวนหนึ่ง ที่ท่านเสด็จมาเองในพิธีหล่อสมเด็จองค์ปฐม ได้คลานเข้าไปยื่นถวายเพื่อถามท่านว่า เป็นพระบรมสารีริกธาตุ ของพระองค์ใด ท่านตวัดสายตามองหน้าน้ำค้าง และหยิบถุงที่ใส่พระบรมสารีริกธาตุ ขึ้นมาดูพร้อมทั้งพูดว่า อยากรู้ก็ไปเรียนถามท่านเอาเอง น้ำค้างมิกล้าเอ่ยวาจาใดออกมาได้อีก รีบก้มกราบและรับพระบรมสารีริกธาตุคืนมา จึงปรึกษากับน้องที่ไปด้วยกันในวันนั้นในที่สุดตกลงกันว่าจะมอบถวายท่านทั้งหมด และคลานกลับเข้าไปใหม่เพื่อถวายพระบรมสารีริกธาตุต่อท่านค่ะ.

ตอนผมได้มาใหม่ ๆ มีคนที่ปฏิบัติธรรมด้วยกัน รู้จักกันวันเดียวเขาก็เมตตาผม อัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุมาให้ผมบูชา ตอนแรกก็สงสัยว่าเป็นของจริงหรือเปล่าเพราะดูแล้วไม่สวย ไม่เห็นเหมือนในรูปที่เคยเห็น สันฐานอันนี้เป็นดั่งเมล็ดงาครับ มีเศษไหม้สีดำผสมด้วย ดูผิวเผินคล้ายเมล็ดกรวดละเอียด แต่พอปฏิบัติทางจิตนาน ๆ ไป ก็เริ่มหมดสงสัย แล้วก็ได้ความคิดหนึ่งมาว่า เราจะสงสัยเพื่ออะไร แม้ว่าจะเป็นของจริง หากเรานั้นเลว ไม่มีใจเคารพจริงในพระรัตนตรัย จะต่างอะไรกับวานรได้แก้ว ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่สนใจเรื่องจริงเรื่องปลอม ตลอดจนถึงพระเครื่องวัตถุมงคลต่าง ๆ ที่ได้มาฟรีตลอด ส่วนใหญ่ท่านที่เมตตาให้มา จะยืนยันว่าเป็นของแท้ หายากด้วย อย่างพระคำข้าวและพระหางหมากรุ่นที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านทำเอง ก็ได้มาฟรี อานุภาพก็เป็นไปตามที่ได้ยินกันมาทุกประการ