เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนกุมภาพันธ์ ๒๕๖๒

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "มีญาติโยมจำนวนมากตั้งใจร่วมสร้างพระพุทธรูปทองคำ แต่สิ่งที่ส่งไปมีทั้งทองเหลือง มีทั้งทองแดง อาตมาเก็บรวบรวมไว้เป็นลังใหญ่ จะส่งไปร่วมหล่อพระ ๒๘ องค์กับตุ๊พ่อสิงห์ที่วัดพระพุทธบาทถ้ำป่าไผ่ ยังสงสัยอยู่เหมือนกันว่า อาตมาระบุชัด ๆ ว่าหล่อพระพุทธรูปทองคำ แล้วทำไมเขาส่งทองเหลือง ทองแดงไปให้ ? อาจจะคิดว่าเหมือนกับวัดอื่น ก็คือมีทองคำอยู่หน่อยหนึ่ง นอกนั้นเป็นทองเหลือง ทองแดงก็ได้ แต่ของวัดท่าขนุนไม่ใช่ วัดท่าขนุนเป็นทองคำแท้ทั้งองค์

ฉะนั้น...ในส่วนที่ท่านทั้งหลายตั้งใจหล่อพระ ก็ไม่ได้หล่อพระทองคำวัดท่าขนุน แต่ไปหล่อพระ ๒๘ องค์ของวัดพระพุทธบาทถ้ำป่าไผ่หรือวัดอื่น ๆ มีคนถามอาตมาว่า ทำอย่างนั้นไม่กลัวย้ายเจดีย์ใช่ไหม ? บอกว่าไม่กลัวหรอก เจดีย์ประเภทนี้อาตมารื้อทิ้งมาเยอะแล้ว ก็คือไม่รู้ภาษา บอกว่าหล่อพระทองคำแล้วเอาทองเหลืองส่งไปให้ จะไปใช้อย่างไร ? อาตมาพยายามหาที่ลงให้แล้ว"

[เถรี]

ถาม : เมื่อวันศุกร์ไปวัดสุทัศน์ฯ ปกติไม่เคยไปที่โบสถ์ ไปแค่วิหารตรงที่อยู่หน้าเสาชิงช้า แต่พอเดินไปด้านหลัง ไปที่โบสถ์ รู้สึกว่ามีความสงบมาก บอกไม่ถูก น่าตกใจมากที่วัดกลางเมืองแท้ ๆ แต่กลับสงบได้ขนาดนั้น ?
ตอบ : วัดสุทัศน์ฯ มีของอะไรดี ๆ อยู่เยอะแยะไปหมด ตำหนักสมเด็จพระสังฆราช (แพ) ก็มีข้าวของอะไรที่น่าสนใจอยู่เยอะมาก เคยได้ยินชื่อหลวงพ่อกลักฝิ่นไหม ? สมัยก่อนฝิ่นบรรจุไว้ในกลักโลหะประมาณพวกทองเหลือง ทางราชการยึดฝิ่นมาได้ก็เผาทำลาย แล้วก็เอาทองเหลืองไปหล่อเป็นพระ ไปค่อย ๆ ดูยังมีอีกเยอะ

ถาม : สงบยิ่งกว่าอยู่วัดโพธิ์อีกค่ะ ?
ตอบ : เหมือนกัน สถานที่ดีเพราะว่าเคยมีพระดีอยู่มาก่อน อย่างสมเด็จพระสังฆราช (แพ) วัดสุทัศน์ฯ ก็ดี สมเด็จพระพุฒาจารย์ (เสงี่ยม) วัดสุทัศน์ฯ ก็ดี ท่านเป็นพระสายปฏิบัติ แล้วหลวงพ่อสมเด็จพระพุฒาจารย์ (เสงี่ยม) ท่านก็ไปแล้วไปลับไม่กลับเหมือนกัน ฉะนั้น...ท่านทั้งหลายเหล่านี้อยู่ที่ไหน พลังงานหลงเหลืออยู่ที่นั่นก็สบายสำหรับนักปฏิบัติ

[เถรี]

ถาม : (โยมอยากถวายพระไตรปิฎก)
ตอบ : ที่วัดมีเป็นร้อยชุด ต้องไปไล่แจกวัดอื่นอยู่ ปัจจุบันนี้ที่วัดยังมีอยู่ ๖ ชุด แล้วก็มีอีกชุดหนึ่งที่ไม่มีตู้ รวมแล้วก็คือ ๗ ชุด อาตมากำลังจะหาวัดที่ท่านไม่มีแล้วก็ถวายอยู่เหมือนกัน ช่วงที่ผ่านมาก็ถวายวัดอื่นไปหลายชุด

ถาม : หลวงพ่ออยากจะรับสักชุดไหมคะ ?
ตอบ : ไม่มีความอยากเลย เพราะว่าที่มีอยู่ก็มีแต่อาตมาอ่านอยู่คนเดียว คนอื่นเขาก็ไม่ค่อยจะอ่านกัน

[เถรี]

พระไตรปิฎกชุดหนึ่งราคาประมาณ ๒๐,๐๐๐ บาท ตู้อีกต่างหาก ค่อนข้างจะราคาสูง แต่ไม่ค่อยได้ใช้ให้คุ้ม หลวงพ่อวัดท่าซุงบอกกับอาตมาว่า พยายามอ่านพระไตรปิฎกให้ได้ปีละจบ แต่ผลที่เกิดขึ้นก็คือตั้งแต่บวชมาจนป่านนี้เพิ่งอ่านไปได้ ๗ - ๘ จบ ถ้าอ่านได้ปีละจบนี่ต้องสุดยอดมากเลย เพราะว่าช่วงท้าย ๆ พวกพระอภิธรรม ทำความเข้าใจยากมาก เนื้อหาเป็นหลักธรรมล้วน ๆ

ถ้าหากว่าจะเข้าใจพระอภิธรรมต้องไปศึกษาพระอภิธรรมเองต่างหากเลย ซึ่งเท่าที่เจอพรรคพวกที่ไปเรียนมาก็เรียนแค่ครึ่ง ๆ กลาง ๆ สู้ไม่ไหว...ถอยกันหมด เพราะว่าพระพุทธเจ้าไม่ได้สอนพระอภิธรรมให้คนทั่วไป พระองค์ท่านสอนพรหมเทวดาที่เป็นอุคฆฏิตัญญูบุคคล ฟังเฉพาะหัวข้อก็บรรลุธรรมเลย ซึ่งในลักษณะอย่างนั้นพระองค์ท่านยังเทศน์อยู่ตั้ง ๓ เดือนของโลกมนุษย์ แล้วคิดดูว่าจะมีใครทนฟังพระอภิธรรมได้ ๓ เดือน โดยไม่เป็นลมตายเสียก่อนบ้าง ?

ฉะนั้น...ในส่วนนี้พระองค์ท่านตั้งใจโปรดพุทธมารดาและพรหมเทวดา แต่ว่าปัจจุบันนี้มีหลักสูตรเรียนพระอภิธรรมกัน ต้องบอกว่าท่านเหล่านี้น่าจะเก่งกว่าพรหมเทวดา ก็เลยตั้งใจไปเรียนกัน

[เถรี]

แต่ว่าการเรียนก็เป็นสิ่งที่ดี เพราะว่าการเรียนถ้าทรงจำไว้ได้ ก็เท่ากับเป็นการรักษาพระธรรมไว้อย่างหนึ่งเหมือนกัน ถ้าเรียนแล้วทำความเข้าใจได้ สามารถปฏิบัติตามได้นั่นก็ยิ่งวิเศษเข้าไปใหญ่

แต่ส่วนใหญ่แล้วพระอภิธรรมเป็นส่วนที่เข้าใจได้ยาก เพราะว่าเป็นหลักธรรมล้วน ๆ มีแต่กระดูกให้เคี้ยว ไม่มีน้ำ ไม่มีเนื้อเลย แล้วพระไตรปิฎกที่ออกมา ฉบับของมหาจุฬาฯ ก็เป็นอย่างหนึ่ง ฉบับของมหามกุฏฯ ก็เป็นอย่างหนึ่ง ก็คือคล้าย ๆ กับว่าคำสอนของพระพุทธเจ้าเหมือนกัน แต่ว่าในเมื่อมหามกุฎฯ ทำมาอย่างนี้ มหาจุฬาฯ ก็ต้องไปอีกทางหนึ่ง

อาตมาไปเปิดหาอปริหานิยธรรม ๗ เสียแทบตาย ปรากฏว่าหาไม่เจอ ในสารบัญก็ไม่มี ท้ายสุดต้องไปเปิดดูทีละหน้า ปรากฏว่าของมหาจุฬาฯ เขาใช้คำว่า ปฐมสัตตกสูตร เพราะว่าอปริหานิยธรรมมีหลายอย่าง มีทั้งอปริหานิยธรรมของพระ อปริหานิยธรรมของฆราวาส แล้วมีหมวดหนึ่งที่ไม่ได้เข้า ๗ กับเขาเลย แต่ว่ามาด้วยกัน ก็คือสาราณียธรรม ๖

[เถรี]

ถาม : ลูกชาย ๙ ขวบ ว่าจะให้ไปบวชเณรที่วัดท่าขนุน รับไหมคะ ?
ตอบ : รับ...แต่ถ้ากินข้าวเย็นเจอไม้เรียว...! อยู่ที่โน่นถ้ากินบะหมี่สำเร็จรูป พระพี่เลี้ยงท่านนับเส้นตี เส้นละที ก็สงสัยนับเส้นได้อย่างไร ? กินลงท้องไปแล้ว สงสัยจะไปนับจากซองที่ยังไม่ได้กิน

ตอนแรกเห็นพระพี่เลี้ยงตีเณรไม่หยุด ถามว่าตีอะไรเยอะแยะ เขาบอกเณรกินบะหมี่ครับ แล้วกินบะหมี่ต้องตีเยอะขนาดนั้นด้วยหรือ ? ท่านว่านับเส้นตี เล่นเส้นละที ไปถามเณรว่าเอาบะหมี่มาจากไหน ? เพราะว่าโรงครัววัดนี้หลังเที่ยงก็ปิดหมดแล้ว เณรบอกว่าพ่อแม่มาเยี่ยมแล้วเอามาฝาก

[เถรี]

เรื่องของการบวชสามเณรภาคฤดูร้อน ปัจจุบันมีหลายแห่งที่มีพวกวิปริตชอบเด็กผู้ชาย ประเภทบวชเป็นพระแล้วก็พยายามแทรกเข้าไปในงานพวกนี้

เมื่อปีก่อนทางวัดท่าขนุนก็มีอยู่รายหนึ่ง ตอนเป็นนาคก็ทำตัวเรียบร้อยมาก พอบวชเป็นพระก็ลายออก ก็คือเห็นพระรูปไหนหน้าตาดีหน่อยก็ตามตื๊อ กลางคืนไปเคาะประตูเรียก ถามแล้วยังเถียงอีกว่าไม่ได้ทำ ก็เลยต้องเอาหลักฐานให้ดู เพราะว่าที่วัดมีกล้องวงจรปิดอยู่ ๕๐ ตัว เอ็งจะมามุมไหนก็หลบไม่ได้

พอจนด้วยหลักฐานแต่ไม่ยอมสึก...หนีไปที่ลำปาง แทรกเข้าไปที่งานบวชสามเณรเขาอีก เสร็จแล้วก็ไปทำอนาจารสามเณร ปรากฏว่าโดนพระพี่เลี้ยงช่วยกันจับตัวได้ เจ้าคณะอำเภอแม่ทะให้เลขาฯ โทรมา ถามว่าจะจัดการอย่างไร ? อาตมาบอก "หลวงพ่อจับสึกไปเลยครับ แล้วส่งตัวให้ตำรวจไปเลย"

[เถรี]

ส่วนใหญ่เวลาพระท่านทำผิดอะไร โดยหลักปฏิบัติแล้วเขาต้องแจ้งพระอุปัชฌาย์ที่เป็นคนบวชให้ ซึ่งก็คืออาตมาเอง ถามความเห็นว่าพระอุปัชฌาย์จะเอาอย่างไร หลายรายก็ปกป้องลูกศิษย์ตัวเองอย่างไม่ลืมหูลืมตา ก็คืออย่างไรลูกศิษย์ของกูจะต้องไม่ผิด ซึ่งลักษณะอย่างนั้นจะทำให้คนชั่วได้ใจ

แต่สำหรับอาตมาไม่มี เพราะว่าจะจับเขาสึกเองแล้วเขาหนีไปอยู่วัดอื่น ไปเจอลักษณะอย่างนั้นพยานหลักฐานคาตา โดยเฉพาะในโทรศัพท์มีแต่ภาพประเภทนี้เยอะแยะไปหมด ก็เลยมีหลักฐานให้เจ้าคณะอำเภอแม่ทะท่านจับสึก แต่ไม่ทราบว่าท่านส่งตัวให้ตำรวจหรือเปล่า ? ประเภทนี้เดี๋ยวก็คงไปขอบวชใหม่ที่วัดไหนวัดหนึ่ง แล้วก็ไปทำแบบเดิมอีก ฉะนั้น...เวลาบวชสามเณรภาคฤดูร้อน อาตมาให้พระพี่เลี้ยงนอนสี่มุมศาลาเลย เฝ้าเณรไว้...ไม่ได้กลัวเณรหนีเที่ยว แต่กลัวพวกวิปริตอย่างนี้จะเข้าไป

[เถรี]

ถาม : ตอนที่ท้องแรก รับยันต์เกราะเพชรไปแล้ว คลอดลูกชายออกมา ก็ไม่รู้ใช่ลายหรือเปล่า ถึงตอนนี้ยังไม่หาย ?
ตอบ : ปล่อยไป เดี๋ยวคนต่อไปค่อยก็ดูใหม่

ถาม : คนต่อไปก็จะรับยันต์เกราะเพชรวันที่ ๙ นี้แหละค่ะ
ตอบ : ลวดลายที่เกิดจากยันต์เกราะเพชรบางทีเหมือนกับว่าเป็นปาน เป็นลายอะไรเฉย ๆ บางทีก็เป็นจุด เป็นแต้ม เป็นขีดอะไรก็มี น้อยคนที่จะเป็นรูปร่างสมบูรณ์ แต่ว่าหลักเดียวกันก็คือ ภายใน ๗ วันหายเข้าไปอยู่ในกระดูกหมด

มีอยู่รายหนึ่ง ขึ้นเต็มตัวเลย จนกระทั่งหมอเขาเรียกว่าเด็กตุ๊กแก เป็นจุด ๆ ทั้งตัว พ่อแม่บอกว่าไม่เป็นไร หมอก็ไม่ยอม จับเจาะเลือด ตรวจเลือดอยู่นั่นแหละว่าติดโรคอะไรหรือเปล่า เจาะจนกระทั่งต้องบอกว่าเด็กเกิดมาซวย พอโดนเข้าไปเต็ม ๆ แล้ว ๗ วันก็หาย หมอก็ยังคงคิดว่าตัวเองมีฝีมือรักษาหาย

[เถรี]

ถาม : แล้วคนที่ ๒ จะมีไหมคะ ?
ตอบ : บอกไม่ได้ ต้องรอดู ปกติแล้วจะมีเฉพาะลูกชายคนแรก มีอยู่รายหนึ่งอยู่ที่ลพบุรี ลายขึ้นเป็นรูปกงจักรบนหัว แล้วขึ้นทุกวันพระขึ้น ๑๕ ค่ำ เขามารายงานหลวงพ่อวัดท่าซุง ท่านก็แปลกใจ ถามว่าทำอย่างไรถึงได้พิเศษอย่างนี้ ? เขาบอกว่าทันทีที่ท้อง แม่ก็แยกห้องกับพ่อเลย ไปนอนอยู่ห้องพระแทน ตั้งใจรักษาศีล ๘ ให้ลูก

ฉะนั้น...คนนี้เป็นตัวอย่างเรื่องยันต์เกราะเพชรที่ชัดมาก เพราะว่าทุกวันพระ ๑๕ ค่ำจะขึ้น แต่ก็คงต้องไปโกนหัวดู ต้องบอกว่าแม่ใจเด็ดมาก พอรู้ว่าท้องนี่ประเภทปล่อยพ่อนอนคนเดียวไป ตัวเองหนีไปสวดมนต์ไหว้พระอยู่ในห้องพระ

[เถรี]

ถาม : เวลาทำกรรมฐาน แผ่เมตตาไปทั่วจักรวาล ก็สว่างนิ่ง แต่ไม่ชุ่มชื่นเหมือนกับเห็นสัตว์เห็นคนเดือดร้อน แล้วเราพุ่งเข้าไปช่วย ?
ตอบ : แผ่เมตตา ถ้าหากว่าสมาธิทรงตัว ก็จะต้องนิ่งอยู่แล้ว

ถ้าสมาธิทรงตัวจะเป็นฌาน จะไปรู้สึกรู้สาอะไร ก็แค่นิ่งอย่างเดียว ไปช่วยบ้านสวนรักที่ชุมพรก็ได้ เลี้ยงหมาไว้สามสี่ร้อยตัว อยากจะเมตตามากก็เอา

[เถรี]

เก็บตกเดือนกุมภาพันธ์ ๒๕๖๒ หมดแล้วค่ะ
ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย ทาริกา คะน้า เถรี เผือกน้อย รัตนาวุธ และนายกระรอก