เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนมกราคม ๒๕๖๒

[เถรี]

ถาม : ศีล ๘ ข้อวิกาลโภชนาฯ ตามจริงต้องหลังเที่ยงหรือหลังบ่ายสอง ?
ตอบ : บ้านเราเขายึดถือหลังเที่ยงก็หลังเที่ยงไป ที่หลังบ่ายสองนั่นหลวงพ่อวัดท่าซุงท่านบอกเอาไว้สำหรับบุคคลที่เลิกงานตอนเที่ยง ในเมื่อเลิกงานตอนเที่ยง ไปกินหลังเที่ยงไม่ได้ก็อดนะสิ ก็เลยบอกว่าโดยปกติแล้วถ้าเราถือว่าเป็นมื้อกลางวันมื้อเดียว ก็อย่าให้เกินบ่ายสองโมง

ถาม : หลังเที่ยงแล้ว สิ่งที่ฆราวาสกินได้มีอะไรบ้าง ?
ตอบ : ดูตามแบบของพระก็ได้ น้ำมัน น้ำผึ้ง น้ำอ้อย น้ำตาล เนยใส เนยข้น ประมาณนี้

ถาม : พวกน้ำผลไม้ ?
ตอบ : ถ้าหากว่าเป็นของพระ เขาห้ามมหาผล ของฆราวาสไม่เห็นว่าห้าม เพราะว่ามหาผลส่วนใหญ่มีฮอร์โมนเยอะ รับฮอร์โมนเข้าไปเยอะ ๆ พระหาที่ไปไม่ได้ก็งุ่นง่านตาย

ถาม : เวลาเดินทางไปต่างประเทศ ขณะอยู่บนเครื่องบินจะใช้เวลาที่ไหน ?
ตอบ : ใช้เวลาของเขา

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวกับโยมว่า “ชื่อคุณเขียนว่า “ฐิติ” จะอ่าน “ธิติ” ได้อย่างไร ? ภาษาไทยแท้ ๆ ยังอ่านผิดอีก

ไม่ใช่แต่โยมอย่างเดียว พระก็ออกเสียงผิดกันตลอด ระยะหลัง ๆ ของวัดท่าขนุนให้แก้ไขจนเหลือผิดน้อยมากแล้ว อย่างเช่น “สุสะมารัทธายะ” กลายเป็น “รัทถายะ” ทุกที การออกเสียงพอออกผิดจะกลายเป็นคนละความหมายกันไป

สมัยก่อนที่อยู่วัดท่าซุงก็มีหลวงพี่ฐิติ ออกเสียงต่ำเป็นเสียงสูงทุกที “โฆรัมปะนาฬะวะกะมักขะมะถัทธะยักขัง” ท่านจะออกเป็น “โขรัมปะ” ทุกครั้งไป”

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “อาตมารับสังฆทานที่บ้านเติมบุญแห่งนี้ก็เป็นปีที่ ๒ แล้ว ปกติตามสัญญาที่เขียนเอาไว้จะต้องมีการขึ้นค่าเช่า ปรากฏว่าเจ้าของบ้านใจดีบอกว่าไม่ขึ้น ..(หัวเราะ).. เพราะว่าพวกเราดูแลบ้านให้เขาดีมาก สิ่งที่เจ้าของบ้านเช่ากลัวมากที่สุดก็คือ การปล่อยปละละเลยจากคนเช่า บางบ้านเข้าไปนี่กองขยะชัด ๆ เลย

พระครูแสง น้องชายไปทำงานอยู่ซาอุดีอาระเบีย ๕ ปี กลับมาก็ต้องบอกว่ารวยมาเลย คราวนี้มีปัญหาที่ว่า พอมาแล้วเขาซื้อบ้าน เมื่อตัวเองไปบวชก็เลยต้องให้คนอื่นเช่า ไปเก็บค่าเช่าทีไรด่าแหลกทุกที..! เพราะว่าบ้านเละเป็นโจ๊กเลย ..(หัวเราะ)..”

[เถรี]

ถาม : น้องชายเป็นมะเร็งกระเพาะปัสสาวะ ลามไปที่ต่อมน้ำเหลืองเลย มีเทคนิคอะไรทำให้เขายอมรักษาด้วยวิธีสมุนไพร ถ้าไปหาพระ เขาคงปรามาสแน่นอน ?
ตอบ : เทคนิคไม่มี อยู่ที่ตัวเขาเอง อยากหายเขาก็ดิ้นรนรักษา ถ้าไม่อยากหาย บีบคอให้ตายก็รักษาไม่ได้

ถาม : หมอจะให้เขาตัดกระเพาะแล้วค่ะ ถ้าตัดแล้วรักษาด้วยสมุนไพรน่าจะยาก ?
ตอบ : ลองถามอาจารย์บ๊ะดูดีกว่า

พวกมะเร็งที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับอวัยวะสืบพันธุ์เกิดจากความเครียด พอเครียดแล้วฮอร์โมนแปรปรวนก็เลยเป็น ผู้ชายก็มักจะเป็นมะเร็งต่อมลูกหมาก ผู้หญิงก็เป็นมะเร็งเต้านมบ้าง มะเร็งปากมดลูกบ้าง สำคัญตรงที่ว่าหายเครียดได้ไหม ? ถ้าหายเครียดได้บางทีไม่ต้องรักษาก็หายไปเฉย ๆ แต่ว่ามีเทคนิคอย่างหนึ่งก็คือว่า มะเร็งเกิดในที่ขาดออกซิเจน เพราะฉะนั้น..วิธีหายใจแบบโยคะหรืออานาปานสติน่าจะช่วยได้เยอะ เพียงแต่ว่าเขายอมทำไหม ? หรือว่าจะปรามาสหนักเข้าไปอีก ?

[เถรี]

ถาม : เสียดายมาก เมื่อก่อนเขาเคยฝึกธรรมกาย ..(ไม่ชัด).. พอช่วงเขาปล่อยข่าวทำลาย เขาก็หนีห่าง ไม่เอาเลย ?
ตอบ : ต้องบอกว่าขาดปัญญาไปหน่อย ตัวเองทำแล้วเห็นผลแท้ ๆ ยังจะไปเชื่อใคร ปกติก็ต้องเชื่อตัวเอง แต่ก็อย่างว่าแหละ...ธรรมดา ปุถุชนย่อมถือมงคลตื่นข่าวเป็นปกติ พระพุทธเจ้าถึงได้สอนว่าอย่าเชื่อโดยเหตุ ๑๐ ประการ ในเกสปุตตสูตร บางคนเรียกว่ากาลามสูตร เพราะว่าตรัสกับชาวกาลามะ

ถาม : ช่วงนั้นเขาปล่อยข่าวตลอด ?
ตอบ : หลวงวิจิตรวาทการท่านถึงได้เตือนไว้ว่า “อันที่จริงคนเขาอยากเห็นเราดี แต่ถ้าเด่นขึ้นทุกทีเขาหมั่นไส้ จงทำดีแต่อย่าเด่นจะเป็นภัย ไม่มีใครเขาอยากเห็นเราเด่นเกิน” ธรรมกายต้องบอกว่านอกจากเด่นเกินแล้ว ยังมีจุดผิดพลาดคือคำสอนไม่ตรงพระไตรปิฎก เกิดจากการยึดมั่นถือมั่น เนื่องจากไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าสภาพพระนิพพานเป็นอย่างไร ในเมื่อไม่เข้าใจ ตัวเองไปได้ สัมผัสได้ พบเห็นได้ ก็ไปยึดมั่นว่าเป็นอัตตา..เจ๊งเลย เพราะว่าไปค้านกับคำสอนพระพุทธเจ้า

[เถรี]

ถาม : บ้านไฟไหม้ ?
ตอบ : เสียหายมากไหม ?

ถาม : ครัวไปหมดครับ ?
ตอบ : อดีตเราเคยทำกรรมเอาไว้ ถึงเวลาปัจจุบันเขามาทวงก็ถือว่าใช้หนี้กันไปแล้วเริ่มต้นใหม่ ถ้าเราเคยทำอทินนาทานใหญ่เอาไว้ ทรัพย์สินจะเสียหายด้วยไฟไหม้ น้ำท่วม ลมพัด อะไรประมาณนั้น ก็ถือว่าใช้เศษกรรมไป ต่อไปจะได้เจริญรุ่งเรือง

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวกับโยมว่า “นามสกุลนี้จริง ๆ เป็นภาษาบาลีคือ “ปัณรสี” ปัณรส แปลว่าสิบห้า คือวันขึ้น ๑๕ ค่ำ แต่พอไปออกเสียงเป็นภาษาเหนือก็เพี้ยนเป็น “ปันต๊ะรสี”

ภาษาเหนือติดบาลีเยอะมาก อย่าง “สะป๊ะมากมี” สะป๊ะ ก็คือ “สัพพะ” ในภาษาบาลีนั่นแหละ”

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “อาตมาจะต้องกัดฟันทนหายใจไว้อย่างน้อยก็อีก ๓-๔ เดือน เพื่อจะรอดูพิธีบรมราชาภิเษก เป็นพิธีที่เกิดมายังไม่เคยได้เห็นของจริง ต้องกัดฟันอยู่ดูให้ได้ รัฐพิธี พระราชพิธีอื่น ๆ ดูมาเยอะแยะแล้ว ไล่ตั้งแต่รัชดาภิเษกมา แต่บรมราชาภิเษกนี่เกิดไม่ทัน ต้องมาดูในยุคนี้แหละ

อายุ ๖๐ ปีผ่านไป ถึงจะมีโอกาสได้ดูสักครั้งหนึ่ง เพราะว่ารัชกาลที่ ๙ ครองราชย์ตั้ง ๗๐ ปี รัชกาลอื่นจะตามก็ยากแล้ว สมัยก่อนสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถครองราชย์ ๓๐ ปี เขาก็ว่านานมาก เพราะส่วนใหญ่กว่าจะขึ้นครองราชย์ก็พระชนมายุมาก ๆ แล้วทั้งนั้น แล้วอีกอย่างหนึ่งก็มักจะมีศึกเสือเหนือใต้อยู่ตลอด ถึงพระชนมายุน้อยก็อาจจะออกรบแล้วก็สวรรคตในที่รบได้

มาถึงรัชกาลที่ ๑ ครองราชย์ ๒๗ ปีก็ว่านานมาก แต่ก็ทำลายสถิติไม่ได้ มารัชกาลที่ ๕ ครองราชย์ตั้งแต่พระชนมายุ ๑๑ พรรษา ยาวไปเลย ทำลายสถิติได้ มีการจัดงานรัชมังคลาภิเษก

แล้วรัชกาลที่ ๕ ก็ทรงครองราชย์นานถึง ๔๒ ปี คิดว่าไม่มีใครทำลายสถิติได้แล้ว รัชกาลที่ ๙ ก็ทำลายสถิติไป จัดรัชมังคลาภิเษกปี พ.ศ. ๒๕๓๑ คราวนี้พระองค์ท่านครองเสีย ๗๐ ปี อายุจะให้ถึง ๗๐ ยังยากเลย ต้องเกิดวันนั้นแล้วครองราชย์เลยจึงมีโอกาสทำลายสถิติ ..(หัวเราะ)..”

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “โยมบอกว่าพ่อแม่เป็นอิสลาม มาทำบุญให้พ่อแม่ที่เสียชีวิต ต้องบอกว่าเป็นความโชคดีของพ่อแม่ที่มีเขาเป็นลูก”

ถาม : พ่อแม่เป็นอิสลาม ลูกมาทำให้ พ่อแม่รับได้ไหมคะ ?
ตอบ : อยู่ที่ว่าเขาโมทนาได้ไหม ? ถ้าโมทนาได้ก็รับได้ การทำบุญให้ไม่ใช่เครื่องรับประกันว่าจะได้หมด ต้องอยู่ในเขตที่โมทนาได้ด้วย

[เถรี]

ถาม : ถือศีล ๘ เตียงที่บ้านเป็นเตียงสี่เสา สูงประมาณเข่า ใช้ได้ไหมครับ ?
ตอบ : ไม่ผิด คำว่าที่นอนสูงที่นอนใหญ่ไม่ได้หมายถึงขาเตียงสูง แต่หมายถึงฟูกสูง ฟูกสูงที่เขาบอก คือ ที่นอนสูงที่นอนใหญ่ภายในยัดด้วยนุ่นและสำลี...สูงได้คืบหนึ่งนะ สมัยนี้ก็คือหนาเป็นศอก ทำให้ตายก็ไม่ถึงศอกหรอก นอนไปเถอะ ที่พระพุทธเจ้าท่านห้ามเพราะกลัวพระจะติดสบาย อาตมาก็เอาผ้าห่มปูกับพื้นแล้วนอนเลย

ที่นอนสูงที่นอนใหญ่เขาหมายถึงตัวที่นอน ไม่ได้หมายถึงขาเตียง ขาเตียงสูง ๆ ก็ดี ถึงเวลาจะได้แอบเขาได้ ..(หัวเราะ).. เห็นในการ์ตูนชอบมุดใต้เตียงไม่ใช่หรือ..?!

แม้กระทั่งไปต่างประเทศ นอนห้องสูท อาตมาเองก็ยังคงนอนกับพื้นเหมือนเดิม เพราะว่านอนเตียงแล้วปวดหลัง โห..ห้องเขามหึมามโหฬาร จะมีห้องด้านหน้าสำหรับรับแขก ห้องด้านใน และห้องนอน คนเดียวจะนอนอะไรขนาดนั้น..! ถึงเวลาบริกรจะเข้ามาช่วยเปิดเครื่องปรับอากาศ เปิดไฟ เปิดสารพัด แล้วก็เดินวนอยู่นั่น ไม่ไปจนกว่าจะได้ทิป ..(หัวเราะ).. ไปต่างประเทศต้องมือหนัก ๆ หน่อย

มีประเทศเดียวที่ไปแล้วไม่ต้องจ่ายทิปก็คือญี่ปุ่น คนญี่ปุ่นถ้าไปให้ทิปนี่โกรธนะ ..(หัวเราะ).. เขาถือว่าเขาทำงานได้ค่าตอบแทนอยู่แล้ว ต้องบอกว่ามีความหยิ่งในศักดิ์ศรี ส่วนถ้าไปอินเดีย เนปาล ก็ “One dollar, one dollar” เอะอะก็ ๑ ดอลลาร์ ทำไมไม่เอาสัก ๒-๓ ดอลลาร์วะ ?

[เถรี]

โยมซื้อรองเท้าคู่ใหม่มาถวายพระอาจารย์ "ไม่ต้องหรอก ใช้ได้ก็ใช้ไปก่อน อาตมาไม่ได้มีนิสัยชอบของใหม่ เป็นคนค่อนข้างจะอนุรักษ์นิยม ไม่ค่อยเปลี่ยนอะไรง่าย ๆ หรอก ไปโดนเขาขโมยเปลี่ยนรองเท้าทีหนึ่ง เขาทนไม่ได้ที่เห็นใส่รองเท้าหมาแทะ..! กลับมาใส่รองเท้า เอ๊ะ..วันนี้ทำไมรองเท้าฝืดแท้ ? ปรากฎว่าเขาเปลี่ยนให้ใหม่เอี่ยมมาเลย ของเก่าไม่รู้ว่าโดยขโมยไปไว้ที่ไหน ?"

[เถรี]

ถาม : จะไปผ่าตัด ?
ตอบ : สมัยนี้หมอเก่ง ขนาดผ่าสมองยังไม่เป็นอะไรเลย บอกวิสัญญีแพทย์ว่าวางยาสลบแบบตื่นขึ้นมาแล้วไม่เจ็บ เขาทำได้นะ ปกติพอฤทธิ์ยาหมดเราจะเจ็บ แต่หมอสมัยใหม่เขามีตัวยาของเขา วางแล้วตื่นขึ้นมาจะไม่เจ็บ

เมื่อสักครู่หมอไพบูลย์มา ท่านเป็นวิสัญญีแพทย์ เคยบอกว่า “ถ้าพระอาจารย์จะผ่าเมื่อไรบอกผม เดี๋ยวผมวางยาให้ รับรองว่าตื่นมาไม่เจ็บแผล” ได้แต่หวังว่าคงไม่ต้องใช้บริการของท่านนะ ..(หัวเราะ)..

[เถรี]

ถาม : งานที่ทำมีเวลาภาวนาได้มาก แต่มีความเสี่ยงบางอย่าง ผมก็เลยไม่รู้ว่า อันนี้ก็ดี อันนี้ก็เสีย จะต้องวางกำลังใจอย่างไร ?
ตอบ : ถึงเวลาก็ลงรายการซ้ายขวา ดีอย่างไร...ไม่ดีอย่างไร...ก็ไล่ไป อันไหนดีมากกว่าก็เอาอันนั้นแหละ

ส่วนใหญ่แล้วพวกเรากลัวการเปลี่ยนแปลง ซึ่งจริง ๆ ก็คือกลัวตายอย่างหนึ่ง ในเมื่อกลัวการเปลี่ยนแปลงก็ไม่มั่นใจตัวเอง ขอบอกว่า ถ้าหากว่าต้องตัดสินใจ ในโลกน้อยคนที่จะมั่นใจตัวเอง เพียงแต่เขาตัดสินใจจากประสบการณ์ ว่าสิ่งนี้ถ้าหากว่าทำแล้วน่าจะดีกว่า เขาก็กล้าตัดสินใจ ก็แค่นั้นเอง ไม่มีใครมั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์หรอก

ถาม : น่าจะดีกว่าในทางโลก แต่ทางธรรมน่าจะแย่ลง ?
ตอบ : เราก็หาเวลาปฏิบัติของเราเองสิ นอนให้น้อยลงบ้าง..! เล่นไลน์เล่นเฟซบุ๊กยังเล่นได้ข้ามวันข้ามคืน ก็เอาเวลามาภาวนาแทนสิ

[เถรี]

ถาม : ถ้าเราอยู่ในส่วนงานที่ต้องจ่ายเงินให้เจ้าหน้าที่รัฐ เพื่อเกิดความรวดเร็วในการดำเนินธุรกิจ จะผิดศีลไหมครับ ?
ตอบ : ถ้าหากว่านับก็ใช่ แต่เราลองดูว่าสิ่งนั้นเป็นความต้องการของบริษัทหรือเปล่า ? ถ้าหากว่าเป็นความต้องการของบริษัทหรือของหน่วยงาน เขามีงบประมาณส่วนนั้นอยู่แล้ว เราก็ถือว่าเราทำตามหน้าที่

[เถรี]

ถาม : ถ้าลูกน้องเรามีนิสัยแนวศรีธนญชัย มีธรรมข้อใดสามารถนำไปใช้ได้ ?
ตอบ : อย่าลืมว่าพระเดชเขามีเอาไว้เหมือนกัน ไม่ใช่มีแต่พระคุณ ในเมื่อศรีธนญชัยมาก ๆ ก็คาดโทษไว้สิ ถึงเวลาก็...คาดโทษ...ภาคทัณฑ์...ตัดเงินเดือน...ตบหน้า...ยึดเมีย...ไล่ออก...! อะไรก็ทำไป

[เถรี]

ถาม : ไม่มั่นใจว่าที่ภาวนาอยู่จะได้ผลไหม แต่ไหน ๆ แล้วก็ทำไป สิ่งที่ทำอยู่คือเราไม่ได้นั่งภาวนา แต่เวลาขับรถ กินข้าว ล้างจาน การภาวนาพระคาถาเงินล้านจะได้ผลไหมครับ ?
ตอบ : ต้องภาวนาในทุกอิริยาบถ จะกินจะขี้ก็ต้องภาวนาได้..!

ถาม : ถ้าภาวนาคาถาเร็วบ้างช้าบ้าง ตามอารมณ์ ?
ตอบ : ไม่เป็นไร ขอให้ทำให้ครบถ้วนสมบูรณ์สม่ำเสมอเท่านั้น ถึงเวลามีผลแน่นอน คราวนี้คุณเข้าใจหรือยัง คำว่าวิจิกิจฉาคืออะไร ? ก็คืออารมณ์นี้ อารมณ์ขาดความมั่นใจว่าทำแล้วจะได้ผลจริงหรือเปล่า ถ้าตราบใดที่ตัวนี้ยังอยู่ แปลว่ากำลังใจยังไม่ทรงตัว ถ้ากำลังใจยังไม่ทรงตัวจริง ๆ โอกาสที่จะได้ผลก็น้อย ฉะนั้น..เรามีหน้าที่ทำ จะเกิดอะไรขึ้นหรือไม่เกิดก็เรื่องของเขา

ถาม : คาถาเงินล้านต้องภาวนากี่ล้านจบจึงจะมีผล ?
ตอบ : ไม่จำเป็นต้องกี่ล้านจบ สำคัญตรงจริงจังสม่ำเสมอ บอกแล้วว่า ๓ จบ ๗ จบ ๙ จบ เขาก็มีผลกันทั้งนั้น สำคัญตรงที่เราทำจริงหรือเปล่า ?

[เถรี]

ถาม : เวลานึกถึงภาพพระ ถ้าไม่มีลมหายใจเป็นพื้นฐาน แต่ใช้คำภาวนาแทนจะได้ไหมครับ ?
ตอบ : ถ้ามีลมหายใจเป็นพื้นฐานกำกับ ก็จะมีความมั่นคงมากกว่า

[เถรี]

ถาม : ภาวนากสิณไฟ เวลานึกถึงลูกไฟ ไม่ได้มาเป็นลูก ๆ แต่มาเป็นทะเลเพลิง จะทำอย่างไร ?
ตอบ : รักษาภาพนั้นไว้ เขาเรียกว่าปฏิภาคนิมิต ก็คือขยายใหญ่ได้ แต่คราวนี้เรายังทำให้เล็กไม่ได้ ก็แค่กำหนดนึกถึงเท่านั้น เพียงแต่ว่าเรื่องทั้งหลายเหล่านี้ถ้าจะทำจริง ๆ ต้องสละเวลาทำไปเลย ไม่ใช่ไปรอจนนิมิตมาแล้วค่อยมาทำ

[เถรี]

ถาม : พระพุทธชินราชเป็นองค์แทนของสมเด็จพระพุทธกัสสปหรือครับ ?
ตอบ : อยู่ที่เราว่านึกถึงใคร พระพุทธรูปทุกองค์ ถ้านึกเหมารวมคือองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วถ้าเหมารวมก็มักจะเป็นสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน แต่คราวนี้ถ้าเรานึกจำเพาะเจาะจง เรานึกถึงองค์ไหนก็องค์นั้นแหละ

[เถรี]

ถาม : ถ้าเราสูบบุหรี่ แล้วกลิ่นเหม็นไปรบกวนคนอื่น ผิดศีลไหมครับ ?
ตอบ : ไม่ผิดศีลตรงไหน เพียงแต่ว่าสังคมรังเกียจ

เอาตัวอย่างนักบวช ถ้าคุณไปสูบบุหรี่ที่ลังกาหรืออินเดีย เขาเห็นว่าแย่ขนาดปาราชิกเลย เขาถือว่าคุณเป็นนักบวชแล้วของแค่นี้ละไม่ได้หรือ ? ทั้ง ๆ ที่เป็นของที่ไม่มีโทษ แต่ชาวบ้านเขาเห็นว่าเป็นโทษ เขาเรียกว่า “โลกวัชชะ” คือโลกติเตียน ขณะเดียวกัน ในปัจจุบันของเราก็เพิ่มปัณณัตติกวัชชะ ก็คือกฎหมายห้ามด้วย ก็เลยกลายเป็นว่าการสูบบุหรี่ต้องดูด้วยว่าอยู่ในที่สาธารณะหรือเปล่า ?

การสูบจริง ๆ เงินก็เงินของเราเอง โรคภัยไข้เจ็บก็กินเราเอง ไม่ได้เดือดร้อนใครหรอก เพียงแต่ว่าพอถึงเวลาแล้วทำให้คนอื่นเขาเดือดร้อนหรือเปล่า ? เพราะว่าเขาไม่สูบกันทั้งหมด แล้วเราไปสูบอยู่คนเดียว โทษเกิดกับคนอื่นน้อย แต่โทษเกิดกับเราเยอะ ถ้าหากว่ามีปัญหาข้อกฎหมายขึ้นมา

ถาม : อย่างเราเผากองขยะ แล้วส่งกลิ่นเหม็นเข้าบ้านคนอื่น จะบาปไหม ?
ตอบ : ถ้าหากนับว่าเป็นบาปก็เป็น แต่ขณะเดียวกันจะไม่ให้เป็นก็ไม่เป็น ต้องดูที่เจตนา เราเจตนาเผาเพื่อให้เพื่อนบ้านเดือดร้อนหรือเปล่า ? ถ้าไม่มีเจตนาตรงนั้น โทษก็ไม่มี

ถาม : เขาไม่ระวังครับ ?
ตอบ : พยายามฟุ้งซ่านให้มาก ๆ เข้าไว้ สภาพจิตจะได้ไม่ต้องรวมตัวกันสักที ตายตอนนี้ก็ลงนรกไปเลย..!