เก็บตกจากบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนพฤศจิกายน ๒๕๕๕

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวกับโยมว่า "ครอบครัว ณ ระนอง เป็นครอบครัวอายุยืน แต่ละคนอยู่ถึงเลข ๙ ทั้งนั้น คนเราอายุยืนเพราะปาณาติบาตน้อย บุคคลที่จิตใจประกอบด้วยเมตตาย่อมทรงศีลได้อัตโนมัติ ในเมื่อมีศีล การที่จะไปเบียดเบียนฆ่าสัตว์เล็กสัตว์น้อยอื่น ๆ ตลอดจนฆ่าสัตว์ใหญ่หรือฆ่าคนก็ไม่มี จึงอายุยืน"

ถาม : ที่เขานิยมอวยพรให้มีอายุยืนนานถึง ๑๒๐ ปีนี่มีที่มาจากไหนหรือคะ ?
ตอบ : ปกติเขาแค่นิยมให้มีอายุยืนนาน บาลีว่า อายุวัฑฒโก แม้กระทั่งทุกวันนี้ในลังกาเวลาเจอหน้ากัน เวลาทักทายก็บอกว่า “อายุบวร” คือเจริญด้วยอายุ

สมัยพระพุทธเจ้า เกณฑ์อายุ ๑๒๐ ปีเป็นเรื่องปกติ ก็เหมือนกับยุคเรา เกณฑ์อายุเหลือแค่ ๗๔-๗๕ ปี แต่คนที่อายุถึง ๘๐-๙๐ ยังมีอยู่ สมัยก่อนเกณฑ์อายุ ๑๐๐ ปี ท่านที่สร้างปาณาติบาตมาน้อย อายุถึง ๑๒๐ ปีก็มีเป็นปกติ อย่างพระน้านางปชาบดีโคตมี ๑๒๐ ปี พระมหากัสปเถระ ๑๒๐ ปี
พระอานนท์เถระ ๑๒๐ ปี

แต่ที่สุดยอดจริง ๆ ก็คือ พระพากุลเถระอยู่จนถึงอายุ ๑๕๐ ปี เบื่อเต็มทีแล้ว ตัดสินใจเข้าสมาบัติไปเลยดีกว่า ไม่รู้ว่าจะอยู่ไปทำไม เกิดมาไม่เคยป่วย แม้กระทั่งสมอสักชิ้นจะฉันเพื่อรักษาโรคก็ไม่เคยแตะต้อง เพราะสุขภาพแข็งแรงมาตลอด ในอดีตชาติท่านเคยสร้างเว็จกุฎี คือสร้างส้วมถวายวัด ในเมื่อปลดทุกข์ให้คนอื่น ตัวเองก็เลยไม่ค่อยจะมีทุกข์กับใคร

[เถรี]

ถาม : ทำบุญกับท่านเป็นบุญใหญ่ ?
ตอบ : ถ้าบุญใหญ่นี่ต้องอุบาสิกาเพียงเดือน เมื่ออาทิตย์ก่อนคุณยายแม่ชีเพียงเดือนโทรศัพท์มา “โอ๊ยท่านคะ ที่ขออนุญาตเชื่อมสายบุญของท่าน หวังจะอาศัยทานบารมี พอรับไปพระท่านบอกเดี๋ยวรวยกว่าบิล เกตต์ ตอนนี้ดิฉันรวยกว่าจริง ๆ เจ้าค่ะ” อาตมาก็ถามว่าเกิดอะไรขึ้น

"อยู่ ๆ ไม่ทราบว่าเทวดาที่ไหนสงเคราะห์ เอาพระพุทธรูปบลูไดมอนด์มาให้ ๑ องค์ น้ำหนัก ๙,๐๐๐ กว่ากะรัต" พอเอาไปให้เขาตรวจสอบ สืบราคามาเสร็จสรรพกะรัตละ ๕๐ ล้านบาท ตอนนี้เท่ากับคุณยายแม่ชีถือเงินในมือเกือบ ๕ แสนล้านบาทแล้ว..!

[เถรี]

ถาม : ลูกจะไปสอบเข้าโรงเรียนใหม่ ?
ตอบ : ถ้ารู้จักคาถาท่านปู่พระอินทร์แล้วใช้เป็นก็ได้แน่จ้ะ ลองไปหาดู แต่บางที่ก็มีพิเศษเหมือนกัน วันก่อนตุ๊กตาบอกว่าลูกใบบุญจะสอบเข้าอัสสัมชัญศรีราชา ให้ช่วยสงเคราะห์หน่อย

อาตมาตั้งใจนึกถึงเจ้าที่ ปรากฏว่าเจ้าที่โผล่มาเป็นบาทหลวง พูดไทยได้ด้วยชื่อเทโอฟาน เขาบอกว่าเคยเป็นอธิการบดีอยู่ที่นั่น ด้วยความที่ตัวเองตั้งใจสงเคราะห์เด็กด้วยความเมตตา กำลังบุญจึงสูง ตายแล้วก็เลยยังดูแลรักษาที่นั่นอยู่ อาตมาเลยฝากเขาเอาไว้ บอกว่าเดี๋ยวให้โยมถวายสังฆทานให้ ปรากฏว่าลูกของตุ๊กตาสอบได้จริง ๆ ฝากกับอดีตอธิการบดี เส้นอธิการบดีเก่า

ตุ๊กตาเขาเครียดมาก เนื่องจากสอบแข่งกับเขาก็ไม่แน่ว่าจะชนะ เส้นสายก็ไม่มี จ่ายเงินก็น้อยกว่าเขาอีก แต่ปรากฏว่าได้ เขาก็เลยมาถวายสังฆทานให้ท่านบาทหลวง ฉะนั้นจำชื่อนี้ไว้ดี ๆ ท่านบาทหลวงเทโอฟาน ถ้าใครจะเข้าอัสสัมชัญศรีราชา ก็ถวายสังฆทานให้ท่านล่วงหน้าไปเลย บอกว่าขอมาเรียนกับท่านด้วย ช่วยสงเคราะห์ลูกหลานให้เข้าได้ด้วยเถิด อาตมาไม่เคยไปอัสสัมชัญศรีราชา ไม่รู้ว่าเขามีอดีตอธิการบดีชื่อนี้หรือเปล่า ? แต่คาดว่าต้องมี เพราะผีไม่โกหกเราอยู่แล้ว

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ปีหน้าเรื่องของการเมืองไม่น่ากลัวหรอก วุ่นวายแค่ไหนก็ไม่น่ากลัว กลัวเรื่องของดินฟ้าอากาศนี่แหละ ดูอย่างสหรัฐ อยู่ ๆ พายุเฮอริเคนแซนดี้ไปเยี่ยมถึงมุ้งเลย ยังโชคดีที่โยมเขามารายงานเมื่อวานนี้ ว่าลูกชายอยู่ในเหตุการณ์ บ้านเรือนพังยับหมด แต่ตัวไม่เป็นอะไรเลย บอกแล้วว่าสมเด็จศรีอินทราทิตย์ป้องกันในเรื่องของภัยที่เกิดจากการแปรปรวนของธาตุ ๔ ได้ เพราะทำมาเพื่อเรื่องนี้โดยเฉพาะ

ได้ย้ำกับโยมว่าตั้งใจสวดมนต์ทุกวัน ถ้าใจเรายึดมั่นพระรัตนตรัยอยู่ อย่างไรเสียก็ปลอดภัย คนรอบข้างเขาไม่มีอะไรเกาะ เรามีหลักใหญ่เกาะอยู่ ไม่รอดก็ให้มันรู้ไป คนส่วนใหญ่เหล่านั้นพอฉุกเฉินขึ้นมาจึงจะนึกถึงพระเจ้า นาน ๆ คิดถึงที สนิมกินหมดแล้ว คนไทยเรายังดีหน่อย ห่างบ้านห่างเมืองเมื่อไร ก็ไหว้พระสวดมนต์ แต่อยู่บ้านไม่ค่อยจะทำหรอก"

[เถรี]

ถาม : หมอดูอีทีที่พม่า ?
ตอบ : เรื่องของการรู้เห็น หรือทำนาย หรือคำพยากรณ์ เขาเอาปัจจุบันเป็นหลัก ถ้าอนาคตข้างหน้ามีสิ่งที่เข้ามาเปลี่ยนแปลง คำพยากรณ์นั้นก็จะเปลี่ยนแปลงไปด้วย อย่างที่เคยยกตัวอย่างว่า ถ้าเราขับรถ เหยียบ ๑๒๐ กิโลเมตรต่อชั่วโมง ใช้เวลา ๘ ชั่วโมงเราจะไปถึงเชียงใหม่ ถ้าเพิ่มความเร็วขึ้นเราจะถึงก่อน ถ้าลดความเร็วลงเราจะถึงทีหลัง ฉะนั้น..ตัวแปรที่เปลี่ยนแปลงเข้ามาระหว่างกลางก่อนจะถึงเชียงใหม่นั่นแหละ คือก่อนที่เหตุการณ์นั้นจะเกิดขึ้น ทำให้ผลการพยากรณ์ไม่เป็นไปตามนั้น

ถ้ามีปัจจัยอื่นเข้ามาทำให้เหตุการณ์นั้นเปลี่ยนได้ คำทำนายนั้นก็จะผิด ฉะนั้น..คำทำนาย เขาทำนายกันแค่ปัจจุบันว่า ถ้าเหตุอย่างนี้ ผลจะเป็นอย่างนี้นี้ ถ้าเหตุเปลี่ยน ผลของคำทำนายก็จะเปลี่ยนไปด้วย ไม่ใช่แต่คุณอีที ทุกคนก็เหมือนกัน เพราะว่าทำนายในขณะปัจจุบัน

ถ้าเป็นหมอดูอย่าทำนายอนาคตประเทศไทยยาว ๆ ประเทศไทยเรามีตัวแปรเยอะมาก เมื่อตัวแปรเข้ามาเหตุการณ์จะเปลี่ยนทันที โดยเฉพาะตัวแปรหลัก ๆ ของเราเลยก็คือพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และหลวงปู่หลวงพ่อที่พร้อมจะทิ้งขันธ์เพื่อตัดเคราะห์ตัดกรรมประเทศชาติ เจอเข้าไป ๒ ตัวหลัก ๆ ทายให้ตายอย่างไรก็ผิด..!

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ปีหน้าใครเล่นหุ้นให้ถือยาวอย่างเดียว ถ้าซื้อขายสั้นเจ๊งไม่รู้ด้วยนะ ซื้อวันนี้พรุ่งนี้อาจจะรูดไปกองกับพื้น ถือยาวรอปันผล ถ้าขึ้นเราขาย ถ้าไม่ขึ้นเรารอปันผลสิ้นปี เล่นหุ้นต้องซื้อแบบลุงวอร์เรน บัฟเฟตต์ เขาไม่ตื่นเต้นกับใครหรอก ใครเห่ออะไรลุงไม่เห่อด้วย ท้ายสุดลุงเป็นมหาเศรษฐี เพราะเป็นคนใจแข็ง ไม่ไหลตามกระแส มั่นใจหุ้นตัวไหนซื้อแล้วถือยาวเลย ได้กำไรขาย ไม่ได้กำไรรอปันผล"

ถาม : แล้วท่านมั่นใจหุ้นตัวไหนครับ ?
ตอบ : ไม่เคยเล่น ในเมื่อไม่เคยเล่นเลยไม่รู้ เพียงแต่เตือนให้รู้ไว้ว่าปีหน้าหุ้นแกว่งพอ ๆ กับกราฟหัวใจเลย เมื่อตอนบ่ายใครเขาถามไม่รู้ อาตมาบอกว่า คนจนเล่นหวย คนรวยเล่นหุ้น เล่นแล้วจนเท่ากัน..!

[เถรี]

ถาม : ยันต์มหาพิชัยสงครามที่หลวงพ่อบอกว่าห้ามปลุก หมายถึง ห้ามปลุกเพื่อลอง ?
ตอบ : ห้ามปลุกเพื่อลอง เพราะการทดลองนั้นหมิ่นเหม่มาก ถ้าวางกำลังใจผิดเมื่อไร จะกลายเป็นการปรามาสพระรัตนตรัย และธงมหาพิชัยสงครามท่านทำไว้กำลังสูงมาก หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านเคยเตือนไว้ว่า ถ้าทานไม่ไหวเดี๋ยวคนปลุกถึงตาย ถ้าใครไม่เชื่อทดสอบได้ เผื่อจะไปพระนิพพานเร็วขึ้น..!

ถาม : เวลานำไปใช้ต้องปลุกหรือเปล่าครับ หรือนำไปใช้ได้เลย ?
ตอบ : ปลุกตามปกติ ไม่ใช่ปลุกเพื่อลองของ ธงมหาพิชัยสงครามมีคาถาปลุกเฉพาะ คือ พุท ธะ สัง มิ ไม่ได้ใช้บทอิทธิฤทธิ พุทธะนิมิตตัง ฯ เหมือนกับวัตถุมงคลอื่น

[เถรี]

ถาม : การตั้งโต๊ะหมู่บูชา ตั้งในห้องนอน สมควรไหมครับ ?
ตอบ : ถ้าไม่มีที่อื่น ในห้องนอนก็ตั้งได้ โดยเฉพาะอาตมา ถ้าตั้งโต๊ะหมู่จะเลือกห้องนอนก่อนที่อื่น เพราะนอนอยู่เราได้เห็นพระตลอด จะกราบ จะไหว้ ตื่นนอน ก่อนนอน สะดวกไปหมด

ถาม : ในห้องนอน เรานอนท่าไม่สวย จะเป็นปรามาส ไม่เกรงใจพระหรือเปล่า ?
ตอบ : อย่านอนหันเท้าไปทางพระก็พอ

จะว่าไปแล้วอย่านอนตรงหน้าหิ้งพระเลย เพราะเวลาดึก ๆ พรหมหรือเทวดาที่รักษาเขตนั้น ท่านจะลงมาไหว้พระ ถ้าเราไปนอนขวางอยู่ท่านก็ขาดความสะดวก บางท่านที่ไม่เกรงใจก็บรรจงเขี่ยเราออกไปห่าง ๆ เราก็จะแปลกใจว่าเรานอนดิ้นไกลขนาดนั้นเลยหรือ ? เพราะฉะนั้น..หาที่นอนที่ห่างออกไปจากหน้าหิ้งพระ ยิ่งถ้าเป็นพระพุทธรูปองค์ใหญ่ยิ่งต้องเว้นให้ไกลเลย

ถาม : เพราะอะไรครับ ?
ตอบ : เพราะพรหมเทวดาท่านมาแน่ ๆ ถ้าเป็นโต๊ะหมู่เล็ก ๆ ท่านก็ไปหาองค์ใหญ่ ๆ บริเวณนั้นแทน

ถาม : ถ้าไปนอนที่วัด ตามหน้าองค์พระประธานนี่ไม่ควรเลย ?
ตอบ : โปรดระวังไว้ ถ้าตื่นขึ้นมาเห็นตัวเองนอนไปไกล ก็รู้ไว้ว่าท่านเมตตาเขี่ยให้แล้ว..!

[เถรี]

ถาม : มีดโต้ชาตรีเล่มเล็ก ๆ รุ่นที่เขียนว่า มีดหมอชาตรี ด้านหนึ่ง และวัดท่าซุง ๒๖ ก.ค. ๓๔ อีกด้านหนึ่ง เป็นลายมือของหลวงพี่เล็กใช่ไหมครับ ? จริงหรือไม่ครับ ?
ตอบ : มีลายมืออาตมาไม่มากหรอก ส่วนใหญ่เป็นของหลวงพี่ประทีป แต่ลายมือหลวงพี่ประทีปดูง่าย คำว่าชาตรี ตัวสระอีของท่านจะสะบัดหางมาเหมือนกับเป็นเครื่องหมายบวก สระอีลายมืออาตมาจะตรง ๆ แต่หายากมาก ถ้าได้ถือว่าโชคดีมาก เนื่องจากไม่ค่อยมีเวลาไปนั่งจารให้เขา ส่วนใหญ่แล้วจะหลบไปภาวนามากกว่า

ถาม : สมัยนั้นจารอยู่สองรูปหรือครับ ?
ตอบ : มีอีกท่านคือท่านสมนึก แต่ท่านสมนึกไม่ได้จาร ท่านมักจะใช้วิธีตอกเป็นตัวอักษร จะใช้กับมีดที่เป็นด้ามงาฝักงามากกว่า

[เถรี]

ถาม : โยมได้ใส่บาตรเป็นรถของเด็กเล่นคันเล็ก ๆ มาให้ ตอนโยมใส่มาให้ผมไม่ได้สังเกตจึงไม่เห็น เพราะโยมใส่รวมกับของอื่นมาในถุง ผมไม่รู้จุดประสงค์ที่โยมใส่รถของเด็กเล่นมาให้ ผมจึงอุทิศกุศลผลบุญให้แก่โยมที่ใส่บิณฑบาต และผู้อื่นที่โยมอาจจะอุทิศกุศลผลบุญไปให้ จะเป็นวิญญาณผู้ล่วงลับไป หรือผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ การที่ผมได้อุทิศกุศลผลบุญไปอย่างนี้ ถูกต้องและสมควรหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ส่วนใหญ่ถ้าคนใส่บาตรเป็นของเด็ก เป็นเสื้อผ้าเด็กมา ส่วนมากเขาจะเจาะจงให้กับคนตาย เพราะฉะนั้นอุทิศส่วนกุศลให้ไปถือว่าถูกต้องแล้ว แต่มีบางท่านเชื่อว่า เราต้องใช้ของนั้นคนตายถึงได้รับบุญ ถ้าเป็นอย่างนั้นช่วยเล่นรถเด็กให้เขาหน่อยแล้วกัน เอาไปไส ๆ เล่นสักทีสองทีก็ได้

ถาม : ของเล่นนี้ถือเป็นสังฆทานไหมครับ ?
ตอบ : เป็นหรือไม่เป็นเขาก็ใส่บาตรมาแล้ว ที่แน่ ๆ คือ ปาฏิบุคลิกทานได้แน่ ถ้าไม่แน่ใจก็ถวายเณรไป เดี๋ยวเณรจัดการให้เอง

ถาม : แล้ววิญญาณเด็กจะได้รับเป็นของเล่นไหมครับ ?
ตอบ : ต้องถามเขา ส่วนใหญ่คนตายไปถึงไหนแล้วไม่รู้ คนทำมัวแต่พะวงอยู่

ถาม : เขาได้อานิสงส์ตรงนั้นไปก่อนแล้วใช่ไหมครับ ?
ตอบ : อานิสงส์ที่เขาได้ เป็นอานิสงส์ที่เขาตั้งใจถวายสิ่งของอื่นกับพระ ของเด็กเล่นก็รวมมาด้วยอุปาทานของคนถวายว่าเด็กต้องมีของเล่น อาตมาก็เคยรับน้ำแดงมาเป็นขวด ๆ เขาถวายให้เด็กที่ถูกทำแท้ง..!

[เถรี]

ถาม : การที่ภิกษุใช้ผ้าขนหนูนุ่งแทนผ้าอาบหรือสบงตอนอาบน้ำเสร็จ ผ้าขนหนูที่ภิกษุใช้นุ่งแทนผ้าอาบหรือสบงตอนอาบน้ำเสร็จนั้นจะอธิษฐานเป็นบริขารได้หรือไม่ครับ ?
ตอบ : อธิษฐานเป็นบริขารโจล โจละ แปลว่าบริขารที่เกินมา ถ้าจะใช้จำเป็นต้องอธิษฐานก่อน แต่อาตมาไม่เห็นประโยชน์ ถ้านุ่งผ้าขนหนูอาบน้ำนี่หนักบรรลัย ผ้าอาบสบายกว่าตั้งเยอะ ใช้ อิมัง ปะริกขาระโจลัง อะธิฏฐามิ ก็จบแล้ว

ถาม : ภิกษุไม่ได้อธิษฐานผ้าขนหนูที่ใช้นุ่งแทนผ้าอาบหรือสบงเป็นบริขาร ภิกษุอยู่ปราศจากผ้า ๓ ผืนเพียงระยะชั่วคราว ต้องอาบัติอะไรครับ ?
ตอบ : อาบัติปาจิตตีย์ แต่ถ้าปราศจากผ้า ๓ ผืนจนได้อรุณ ต้องนิสสัคคิย์ปาจิตตีย์ ต้องสละของทิ้งก่อนแล้วค่อยแสดงคืนอาบัติได้ เขาบอกว่าชั่วคราวนี่ ในเมื่อชั่วคราวอาจจะไม่ทันสว่างก็ได้ รีบนุ่งคืนไป แต่ถ้าได้อรุณแล้ว ต้องอาบัตินิสสัคคีย์ปาจิตตีย์ ต้องสละของทิ้งก่อนแล้วค่อยแสดงคืน โทษฐานที่ไม่ดูแลรักษาบริขาร

ถาม : ทำไมพระต้องรักษาผ้าไว้ถึงเช้า ?
ตอบ : จริง ๆ แล้วต้องรักษาตลอดชีวิต ไม่ใช่รักษาแค่เช้า เพียงแต่ช่วงก่อนสว่างจะเป็นช่วงที่เผลอหลับง่ายที่สุด สมัยก่อนเขาจะขโมยกันตอนนั้น หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านเล่าให้ฟังว่า อยู่วัดประยูรฯ ตากผ้าแล้วหันหลังให้เท่านั้นเขากระตุกผ้าไปเลย เพราะช่วงสงครามโลกผ้าหายาก

หลวงพ่อบอกว่า มีอยู่วันหนึ่งไปเทศน์ ดีใจมากเพราะเขาถวายผ้าไตรใหม่เอี่ยมเลย โดยธรรมเนียมก็คือ ถ้าเขาถวายผ้าใหม่มา ต้องห่มผ้าใหม่ขึ้นเทศน์ เพื่อให้อานิสงส์แก่เจ้าของ ท่านบอกว่าห่มเสร็จสรรพ ขึ้นธรรมาสน์เพิ่งจะคุกเข่าลง พอย่อตัวลงเสียงดังแควก..! ตูดขาดยาวเป็นคืบเลย เขาไปเอาผ้าเก่ามาซัก เย็บย้อมเสียใหม่เอี่ยมเลย แต่จริง ๆ เป็นผ้าที่เก่าจนหมดสภาพแล้วเหมือนกัน

[เถรี]

ถาม : พระออกบิณฑบาตเวลา ๐๕.๔๐ น.ตามมติสงฆ์ในวัด แต่เวลา ๐๕.๔๐ น.อรุณยังไม่ขึ้น พระรูปที่ออกบิณฑบาตเวลานี้จะขาดพรรษาหรือไม่ครับ ?
ตอบ : เท่ากับออกจากวัดก่อนสว่าง ถ้ากลับมาไม่ทัน ขาดพรรษาเรียบ..! ยกเว้นว่าออกไปได้สองนาทีแล้วรีบกลับมา ก็ไม่ขาดพรรษาหรอก..!

ถาม : ออกไปได้แต่ต้องกลับมาให้ทัน ?
ตอบ : กลับมาให้ทันก่อนสว่าง แต่มีครูบาอาจารย์บางท่านแนะนำว่า ถ้ามีธุระจำเป็นออกนอกวัดในช่วงพรรษา กลับมาแล้วเข้าวัดไม่ทัน อาจจะเป็นเพราะเขาปิดประตูไปแล้ว ท่านบอกว่าให้เอาชุดครองโยนเข้ามาในรั้ว จะได้ไม่ขาดพรรษา นั่นอย่าไปเชื่อเชียวนะ..เพราะถ้าทำอย่างนั้น ตัวขาดพรรษา ขาดผ้าครอง โดนทั้งขึ้นทั้งล่องเลย สอนกันมาได้ แล้วก็ดันมีคนเชื่อเสียด้วย..!

[เถรี]

ถาม : บริเวณทางเข้าบ้าน มักจะมีกบออกมานั่งขวางทางนับสิบตัว เวลากลับมาดึก ๆ ต้องจอดรถลงมาไล่อยู่ตลอด แต่หลายครั้งไล่แล้ว พอเช้ามาก็เห็นกบถูกทับตายอยู่ แถวนั้นก็มีรถผมคนเดียวที่ผ่าน ก็เลยเอากบออกนอกทาง เอาใบไม้กลบ แล้วใส่บาตรแผ่กุศลให้ อยากจะเรียนถามว่าผมจะทำอะไรเผื่อเขาได้มากกว่านี้อีกไหม ? และเป็นบาปติดตัวไปไหมครับ ?
ตอบ : จริง ๆ ควรจะผัดกะเพราแล้วไปใส่บาตร จะได้อุทิศส่วนกุศลไปให้เขาตรง ๆ เลย เสียดาย..ดันไปทิ้งซะได้ (ฮา..!)

บางอย่างเราทำดีที่สุดแล้ว แต่เราช่วยเหลือเขาได้แค่นั้น ต้องวางอุเบกขาบ้าง ถ้าใครเคยไปอินเดียจะรู้ว่าคนที่นั่นถึงขนาดอดตาย แต่นักเรียนไทยที่ไปอินเดียเจอกบตัวใหญ่กว่าสองฝ่ามืออีก มีเต็มไปหมดเลย คนอินเดียไม่กินกบ เพราะส่วนใหญ่เขาถือมังสวิรัติ

ตอนท่านอาจารย์วศินไปเรียนปริญญาเอก ท่านบอกว่า "มองซ้ายมองขวา พอไม่เห็นคนก็หวดกบ ยัดใส่ย่าม ไอ้ห่..ตัวใหญ่ฉิบหา.. ขาดันยื่นออกมาอีก ต้องรีบยัดใส่เข้าไปใหม่" ถ้าคนฮินดูมาเห็นเดี๋ยวถูกเขาตีตาย เพราะพวกเขาถือมังวิรัติเคร่งครัดจริง ๆ วัวเดินเกลื่อนกลาดไปหมด เวลาฝนตกกบตัวใหญ่ออกมากินแมลงเต็มไปหมด เขาก็ปล่อยไปอย่างนั้นแหละ ตัวเองยอมอดตาย..!

[เถรี]

ถาม : ผมใส่บาตรตอนเช้า จะมีภิกษุรูปหนึ่งมีกิริยาเดินวนไปวนมาอยู่แถวร้านข้าวแกง ไป ๆ กลับ ๆ ดูไม่ค่อยสำรวม สายตาล่อกแล่กไปมา ผมควรวางกำลังใจอย่างไรดีครับ ? ควรใส่ให้ท่านตามปกติ หรือผมควรใส่บาตรต่อพระที่น่าเลื่อมใสมากกว่า จะได้อานิสงส์สูงสุดครับ ?
ตอบ : ถ้าทำใจใส่บาตรท่านได้ จะได้รับอานิสงส์จะสูงสุด เพราะต้องปล่อยวางได้จริง ๆ เรายังเลือกที่รักมักที่ชัง วางอุเบกขาไม่เป็น ถ้าสามารถตัดกำลังใจใส่บาตรให้ท่านได้ แสดงว่ากำลังใจคุณสุดยอดแล้ว จะได้อานิสงส์มากที่สุด

ถาม : อดไม่ได้ครับ มีแนวทางในการพิจารณาไหมครับ ?
ตอบ : ถ้าไม่ถูกใจเราก็ไปหาใส่ที่รูปถูกใจ พอหาใส่ที่ถูกใจก็เป็นปาฏิบุคลิกทานไปแล้ว อานิสงส์ลดน้อยไป ๙๙,๙๙๙ ส่วน

ถาม : จะเอาอานิสงส์แสนส่วนครับทำอย่างไร ?
ตอบ : ต้องใส่ทุกรูปที่มา เพราะถ้าเราใส่โดยไม่เลือก ต่อให้ไม่ครบสี่รูปก็เป็นสังฆทาน แต่ถ้าเราเลือกเจาะจง ก็ต้องใส่ให้ได้อย่างน้อยสี่รูป

[เถรี]

ถาม : เคยได้ยินคนเล่าว่า มีกษัตริย์บางพระองค์มาเกิดเป็นพระอริยสงฆ์ซึ่งได้มรณภาพไปแล้ว แต่ระหว่างที่พระสงฆ์นั้นยังมีชีวิตอยู่ ก็ได้ทรงวิญญาณกษัตริย์นั้นตลอด เป็นไปได้ไหมครับว่า กษัตริย์มาเกิดเป็นพระแล้ว แต่ก็ยังช่วยผู้คนในร่างทรงด้วยสัญญาที่เป็นกษัตริย์ ?
ตอบ : ถ้าอยากได้คำตอบที่แท้จริงให้ไปถามคนสามคน คนแรกคือพระมหากษัตริย์พระองค์นั้น คนที่สองคือหลวงพ่อท่านนั้น คนที่สามคือร่างทรงร่างนั้น ถ้าถามครบสามคนจะได้ของจริงแน่นอน ถามอาตมาไม่ได้หรอก..!

[เถรี]

ถาม : นิพพานและปรินิพพานเหมือนหรือต่างกันอย่างไรคะ ?
ตอบ : นิพพาน แปลว่า ดับ ปรินิพพาน แปลว่า ดับทั่ว , ดับรอบ ขอให้ดับได้ก็แล้วกัน ไม่ต้องคิดมาก
แต่ส่วนใหญ่ คำว่าปรินิพพานเขาหมายเอาพระพุทธเจ้า ถ้านิพพานหมายเอาสาวกทั่ว ๆ ไป แต่จริง ๆ แล้วก็เป็นคำเดียวกัน

ถาม : ปริ แปลว่าอะไรครับ ?
ตอบ : แปลว่า ทั่ว , รอบ

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ช่วงที่หลวงพ่อสมเด็จฯ วัดสระเกศ ยังไม่เข้าโรงพยาบาลประจำอย่างทุกวันนี้ อาตมาจะไปกราบท่านอยู่บ่อย ๆ อย่างน้อยต้องไปให้ได้เดือนละครั้ง หรือไม่ก็ทุกครั้งที่ผ่านไปก็จะแวะกราบท่านก่อน

บางทีกราบเรียนถามท่านว่า “หลวงพ่อสุขภาพเป็นอย่างไรบ้างครับ ?” ท่านบอกว่า “เออ...ดีแบบคนแก่อายุ ๘๐” พอจะเห็นภาพไหม ? สุขภาพดีเหมือนกันนะ ดีแบบคนแก่อายุ ๘๐ ปี ปีนี้ท่าน ๘๕ แล้ว อีกไม่กี่วันก็จะวันเกิดท่านอีกแล้ว"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ชีวิตที่ท่องไปร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำเป็นกำไรชีวิตมาก เพียงแต่ว่าเราจะรู้จักฉวยเอามาใช้งานได้หรือเปล่าเท่านั้นเอง ประสบการณ์พวกนี้อยู่ในทำนองเดียวกับที่คนจีนเขาบอกว่า “เดินทางหมื่นลี้ ดีกว่าอ่านหนังสือหมื่นเล่ม” เพราะเป็นของจริงล้วน ๆ ไม่ใช่ไปจินตนาการเอาว่าเป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้"

[เถรี]

ถาม : ช่วงเวลาตั้งศาลต้องประมาณกี่โมงคะ ?
ตอบ : อย่าให้เกิน ๙ โมงครึ่ง ที่ไม่ให้เกิน ๙ โมงครึ่งเพื่อให้มีอากาศเทวดาท่านสงเคราะห์ด้วย ถ้าเกิน ๙ โมงครึ่งแล้วท่านเข้าเทวสภากันหมด เหลือแต่พระภูมิเจ้าที่อย่างเดียวทำตาปริบ ๆ อาจจะบ่นว่า “เวรกรรมเจ้าของบ้านมันหนัก แล้วผมจะแบกไหวไหมนี่”..(หัวเราะ)..

ถาม : (ไม่ได้ยิน)
ตอบ : ไม่มีอะไรหรอก สักกายทิฐิตัวกูของกู ถึงเวลาก็บ้านกูจะต้องทำให้ดี เพราะเป็นบ้านของกูชัด ๆ เป็นเรื่องของกิเลสที่หลอกเราอยู่ เพราะฉะนั้น..ถ้าเราแยกสมมติออกจากปรมัตถธรรมไม่ได้ พัวพันกันอยู่เราก็ดิ้นไม่หลุด เพราะสมมติก็มีความจริงแบบสมมติ แต่เป็นสมมติสัจจะ แต่ว่าปรมัตสัจจะนี่จริงแท้ ถ้าอยู่ในระหว่างที่เหยียบเรือสองแคมอยู่ ก็ยังมีโอกาสที่จะพลาดได้ ก้าวข้ามไปเสียเลยก็หมดเรื่องหมดราว

[เถรี]

หลายต่อหลายสำนักตำหนิในเรื่องของพิธีกรรมต่าง ๆ โดยที่ไม่ได้ดูถึงภูมิปัญญาคนโบราณว่า เขาแฝงการกระทำความดีไว้ในทุกสิ่งทุกอย่าง เด็กเพิ่งจะหัดเดินไปบอกว่าให้อ่าน ก.ไก่ ข.ไข่ อยู่ทำไม ? ไปเรียนปริญญาเอกเลย..ดีที่สุด..เด็กยังไม่ทันจะเข้าอนุบาลจะเรียนได้ไหม ?

พระพุทธเจ้าท่านเปรียบกำลังใจของคนไว้ว่ามี ๔ ระดับ ระยะหลัง ๆ นี่ระดับเนยยะมีมาก ในเมื่อเนยยะมีมาก เราก็ต้องเอื้ออาทรเขาหน่อย ช่วยกันสงเคราะห์เขาหน่อย

ต้องบอกว่าท่านที่ปรารถนาในปรมัตถธรรมส่วนเดียว โดยที่ยังตำหนิในเรื่องของสมมติอยู่ ยังเข้าถึงธรรมไม่จริง ถ้าเข้าถึงธรรมจริง ๆ จะมองเห็นทั้ง ๒ ฝั่ง ไม่ไปตำหนิเขาว่าไปอยู่ฝั่งนั้นทำไม ถ้าเขาชอบเสื้อเหลืองก็ให้เขาอยู่ไป หรือถ้าเขาชอบเสื้อแดงก็หุบปาก อย่าไปทะเลาะกับเขาสิ หรือไม่ก็เอาเหลืองกับแดงมาผสมกันเป็นสีส้ม ได้สีเดียวกับจีวรพระก็จบแล้ว..!