เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนกุมภาพันธ์ ๒๕๖๐

[เถรี]

ถาม : เวลาที่โดนกิเลสเล่นงาน แล้วชอบไปหมกมุ่นอยู่กับมัน และถอนออกมายากด้วย เพราะโดนตัวอยากดีเล่นงานซ้ำ ?
ตอบ : รู้ทั้งรู้ใช่ไหม ? รู้ทั้งรู้แล้วยังโดนก็สมควรแล้ว เมื่อคืนก็บอกไปแล้วว่า เมื่อเห็นโทษของร่างกายนี้ ของโลกนี้ ก็พยายามเผ่นหนีให้เร็วที่สุด วิธีที่จะหนีให้เร็วที่สุดก็คือ ต้องกลับมาหาความดีของเรา วิธีที่จะกลับมาหาความดีของเราแล้วมั่นคงที่สุด ก็ต้องกลับมาหาลมหายใจเข้าออก

ส่วนที่พวกเราพลาดเพราะว่า พอปล่อยให้ รัก โลภ โกรธ หลง เกิดขึ้นแล้ว เรามัวไปเสียดายอยู่ ไปเสียดายเวลาบ้าง ไปโกรธตัวเองบ้าง ก็เลยเสียเวลาในการกลับมาหาความดีของเรา ต้องพูดง่าย ๆ ว่าพลาดแล้วก็ลืมไปเลย แล้วรีบเร่งทำความดีใหม่

อาตมาเคยพูดแล้วว่า “แม้แต่การทำความดีก็ต้องหน้าด้าน” มัวแต่ไปนั่งคร่ำครวญอยู่ว่าไม่น่าเลย ทำมาตั้งนานแล้วพลาดเสียได้ นั่นเสียเวลา เหมือนคน ๒ คนหกล้มพร้อมกัน คนหนึ่งลุกได้ก็ไปเลย อีกคนมัวแต่นั่งคร่ำครวญอยู่ แล้วใครจะได้ระยะทางมากกว่า ? ก็ต้องคนที่ลุกแล้วไปเลย ตัดใจเลยว่าแล้วก็แล้วกันไป เริ่มต้นทำความดีตอนนี้ใหม่ สะสมความดีกันใหม่

[เถรี]

ถาม : (เปิดเสียงพระเทศน์)
ตอบ : เปิดแล้วก็ตั้งใจฟัง ไม่อย่างนั้นอาจจะเป็นการปรามาสพระรัตนตรัยก็ได้ อยู่ที่วัดอาตมาสั่งไว้ว่า ถ้าเสียงตามสายขึ้นเมื่อไรให้หยุดงานอื่นหมดเลย เสียงจบเมื่อไรแล้วค่อยทำงานต่อ

[เถรี]

เก็บตกเดือนกุมภาพันธ์ ๒๕๖๐ หมดแล้วค่ะ
ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย ทาริกา คะน้า เถรี และรัตนาวุธ