เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนสิงหาคม ๒๕๖๑

[เถรี]

ถาม : พระอาจารย์เคยกล่าวถึงขันทีที่ถูกตัดอวัยวะเพศแล้ว กามราคะได้ทำให้บ้าอำนาจ ถ้าเป็นกรณีสภาพกายสังขารไม่สามารถสนองกามราคะได้อีกแล้ว อาทิเช่น คนแก่ชรามาก นอกจากบ้าอำนาจแล้ว กามราคะยังจะสามารถทำให้ผู้ที่อยู่ใต้อำนาจทำอะไรได้อีกและออกมาเป็นรูปแบบใดได้อีกบ้าง ?
ตอบ : หัวดื้อ รั้น ไม่ฟังใคร

[เถรี]

ถาม : การออกรถตามฤกษ์พรหมประสิทธิ์ นับที่การวางมัดจำหรือการรับรถจากเจ้าของเดิมมาไว้กับตัวครับ ?
ตอบ : เอารถมาไว้กับเรา

ถาม : หากอยู่คนละจังหวัดกับรถ เลยฝากคนรู้จักที่อยู่แถบนั้น ไปวางมัดจำและรับรถมาไว้ที่บ้านของคนรู้จักคนนั้น นั่นนับเป็นการออกรถแล้วใช่หรือไม่ครับ ?
ตอบ : นับได้

ถาม : หากจำเป็นต้องออกรถสีดำมา แล้วมาเปลี่ยนสีใหม่ทั้งคันเป็นสีอื่น จะยังคงผิดข้อห้ามหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ไม่ผิดข้อห้ามหรอก แต่ผิดกฎหมาย เปลี่ยนแล้วก็ไปแจ้งกองทะเบียนเขาด้วยว่าเปลี่ยนสีแล้ว

[เถรี]

ถาม : โยมกำลังพักผ่อนนอนกลางวัน แล้วก็จับลมหายใจไปด้วย ขณะนั้น ร่างกายมีทุกขเวทนา ปวดเมื่อยและชาตามแขน พอจิตเริ่มเป็นสมาธิก็เริ่มมีสุขเวทนาปนไปกับทุกขเวทนา แล้วจึงพิจารณาว่าเวทนาไม่ใช่เรา แล้วสุขที่เหนือเวทนาไปคือสุขกว่านั้น แล้วจิตก็เริ่มอยู่เหนือเวทนาจริง ๆ เป็นสภาวะที่เหนือทุกข์เหนือสุข แล้วโยมก็หลับไปเลย พอตื่นขึ้นมาก็รู้สึกว่าไม่น่าหลับไปเลย น่าจะพิจารณาต่อ โยมอยากเรียนถามหลวงพ่อว่า สภาวะที่เกิดขึ้นคืออะไร ?

ตอบ : สภาวะที่เกิดขึ้นคือสภาพจิตเริ่มทรงฌานแล้ว ถ้าเริ่มทรงเป็นฌาน จิตกับประสาทจะเริ่มแยกออกจากกัน ไม่รับรู้อาการต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นกับร่างกาย ถ้าทรงฌานระดับต่ำก็ไม่รับรู้น้อย ถ้าทรงฌานระดับสูงก็ไม่รับรู้มาก วิธีที่ดีที่สุดคือตั้งสติอยู่เฉพาะหน้า ไม่เช่นนั้นแล้วถ้าเผลอเมื่อไรก็หลับ

[เถรี]

ถาม : คนธรรพ์ที่มีวิมานอยู่ตามต้นไม้ มีแต่เพศหญิง ไม่มีเพศชาย เวลาเสพกามจึงต้องออกล่าเหยื่อที่เป็นมนุษย์ ถูกต้องไหมครับ ?
ตอบ :ไปเอาที่ไหนมา ? ที่อยู่กับต้นไม้คือรุกขเทวดา เกี่ยวอะไรกับคนธรรพ์ ? แสดงว่าอ่านการ์ตูนมากไป ที่ว่ามาน่าจะเป็นผีแม่หม้ายมากกว่า ...(หัวเราะ)...

[เถรี]

ถาม : พอเคลิ้มหลับเหมือนมีบทคาถาบทหนึ่งโผล่ขึ้นมา พอจะจับได้ประมาณว่า "จิตติ จิตตัง สัพพะเมโทสัง มหาจิตติ" ค่ะ แต่ไม่ทราบว่าตกหล่นไหม หรือจริงไหม เช้าขึ้นมาจึงไปค้นดูในเว็บ แต่ไม่พบคาถานี้ ?
ตอบ : ถ้าค้นเจออาตมาจะถวายหัวให้ “เฮียกู” เลย ของอะไรที่เป็นของเฉพาะตนจะไปหาที่ไหนมา ถ้าไปหาข้อมูลประเภทนั้นเจอก็บ้าแล้ว

[เถรี]

ถาม : หากมีการนำแผ่นยันต์ที่มีการจารอักขระต่าง ๆ เช่น ยันต์มหาสะท้อน, ยันต์ทำน้ำมนต์, หรือยันต์โสฬส เข้าพิธีพุทธาภิเษกที่วัดด้วยตนเอง เช่น พิธีพุทธาภิเษกที่วัดท่าขนุน, วัดท่าซุง หรือที่ต่าง ๆ โดยมิได้แจ้งขออนุญาตนำเข้าพิธีกับทางผู้จัดพิธี ยันต์ต่าง ๆ เหล่านี้จะมีพุทธานุภาพของยันต์เท่ากับการที่พระท่านสั่งให้ทำหรือไม่ครับ ? หรือจะเป็นวัตถุมงคลหนึ่งชิ้นที่ไม่มีพุทธานุภาพพิเศษตามแบบแผ่นยันต์ที่ได้จัดสร้างครับ ?

ตอบ : เป็นแค่วัตถุมงคลธรรมดาชิ้นหนึ่งเท่านั้น แต่ละอย่างจะให้มีผลพิเศษต้องจัดตามพิธีของเขาให้เต็มพิธี โดยเฉพาะหลายคนมักง่ายเอาของมาเป็นลัง ๆ ให้อาตมาอธิษฐานจิตที่นี่ บอกไปว่าอธิษฐานไปไม่ได้สักสลึงสักเฟื้องก็ไม่ค่อยจะฟังกัน อะไรก็ตามถ้าต้องการเต็มที่ เราก็ต้องจัดพิธีเต็มที่ไปด้วย ไม่ใช่มักง่ายยกมาให้เสกกันเฉย ๆ ง่าย ๆ แบบนั้น

[เถรี]

ถาม : ถ้าเรามีธนบัตรฉบับละ ๑๐๐ บาท แต่จะทำบุญแค่ ๘๐ บาท เราเอาธนบัตรฉบับละ ๑๐๐ บาท นี้ไปติดที่พุ่มกฐินที่อยู่ในตลาดสด แล้วแลกเงินทอนเอาธนบัตรฉบับละ ๒๐ บาท มาหนึ่งฉบับที่พุ่มกฐินมาใช้จ่าย แบบนี้จะมีโทษไหมครับ ? คือบางท่านเขาบอกว่า ถ้าเราแลกธนบัตรจากพุ่มกฐินมาใช้จะมีโทษ เพราะพลังงานบุญ และคำอธิษฐานของคนที่ทำบุญจะติดอยู่กับกระดาษธนบัตร หรือติดอยู่กับโลหะผสมที่เป็นเหรียญหนึ่งบาทครับ หากมีโทษต่อไปจะได้ไม่กล้าแลกอีกครับ
ตอบ : มีโทษอย่างเดียวคือ ถ้าเขาเข้าใจผิดว่าเราขโมยเงินจากพุ่มกฐิน มีหวังโดน "ตื้บ" แน่นอน ส่วนโทษอื่นไม่มี

[เถรี]

ถาม : เมื่อเรายกจิตกราบพระบนพระนิพพาน ขณะที่จิตอยู่บนนั้น เราสามารถวางกำลังใจให้เป็นอรูปฌานได้หรือไม่ เเละวางกำลังใจอย่างไรครับ ?
ตอบ : ถ้าเป็นอรูปฌานจะต้องทิ้งรูปทุกอย่างจนหมด ไม่สามารถที่จะเห็นพระบนพระนิพพานได้

[เถรี]

ถาม : แต่ก่อนภาวนาพระคาถาเงินล้านมาเป็นปีแล้วได้ผลดีมากตอนนี้เลยเปลี่ยนมาภาวนาคาถาโสตัตตะภิญญา ภาวนามา ได้ ๒ เดือนแล้ว ซึ่งหนูวางกำลังใจคือภาวนาไปตามหน้าที่ พยายามให้ได้ตอนเช้า ๑ ชั่วโมง ตอนเย็น ๑ ชั่วโมง มีอาการคือหัวใจเต้นเร็ว ก็คิดว่าตายเป็นตาย แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น รบกวนพระอาจารย์ช่วยแนะนำวิธีที่ถูกต้องให้ด้วยค่ะ
ตอบ : โดยปกติแล้วการที่เราภาวนาอะไรจนเคยชิน ควรที่จะใช้คำภาวนานั้นต่อไป ไม่ใช่นึกอยากที่จะเปลี่ยนก็เปลี่ยน เพราะว่าการที่เราเปลี่ยนคำภาวนา สภาพจิตที่พะวงกับของเดิม ก็เกิดอาการรักพี่เสียดายน้อง อยากจะภาวนาของใหม่ก็อยาก ของเก่าก็ทิ้งไม่ได้ เป็นต้น กว่าจะได้ดีก็ต้องใช้ระยะเวลานาน ส่วนภาวนาแล้วยังไม่เกิดผลอะไรก็แปลว่ายังทำไม่พอ ให้ตั้งหน้าตั้งตาทำต่อไป

[เถรี]

ถาม : ถ้าหากว่าผมใช้โฟมฉีดอัดเข้าไปในแบบหล่อพระพุทธรูปหน้าตัก ๔ ศอกให้ออกมาเป็นพระพุทธรูป ผมจะได้อานิสงส์สร้างพระชำระหนี้สงฆ์และอานิสงส์อื่น ๆ เท่ากับพระที่หล่อด้วยทองเหลืองหรือปูนหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ขอให้ทำขึ้นมาเท่านั้นแหละ จะเป็นวัสดุอะไรก็มีอานิสงส์เหมือนกัน

[เถรี]

ถาม : ผมมีคำถามอยากจะปรึกษา เนื่องจากว่าเมื่อวันที่ ๗ กรกฎาคมที่ผ่านมา กระผมได้ฝันว่าเข้าไปอยู่ในศาลาวัดแห่งหนึ่งซึ่งกำลังมีงานอยู่ ได้เห็นพระรูปหนึ่ง ชื่อ หลวงพ่อกลั่น วัดพระญาติ เรียกตนเข้าไปขึ้นครูกับท่าน โดยมีเงิน ๑๐๐ บาท กับเครื่องบูชา และปรากฏอักษรไทยที่อ่านเป็นบาลีสามบรรทัด แต่ในฝันนั้นสลัวมากจนมองไม่เห็น ท่านจึงกล่าวนำและให้ว่าตาม ผมก็ว่าตามจนเสร็จ สะดุ้งตื่นขึ้นมาก็เลยเอาชื่อนี้ไปหาดูในกูเกิ้ล ปรากฏว่ามีจริง ๆ จึงอยากเรียนถามว่าครูบาอาจารย์ที่ล่วงลับไปเกือบร้อยปี มีการขึ้นครูแบบนี้ด้วยหรือครับ ? ถ้าหากมีผมควรทำอย่างไรต่อครับ ?
ตอบ : ถ้าครูบาอาจารย์มรณภาพไปแล้ว ท่านไปอยู่ในเขตของเทวดา พรหม หรือบนพระนิพพาน บุคคลใดก็ตามถ้ายังมีบุญมีกรรมสัมพันธ์กันมา ท่านก็สามารถสงเคราะห์เขาได้

[เถรี]

ถาม : ต้นโพธิ์ที่ผมปลูกไว้ที่บ้าน รอเวลานำไปปลูกที่วัด มีคนเอาผมที่ตัดมาทิ้งใส่กระถางต้นโพธิ์ กระผมรู้สึกสกปรก ถ้านำไปปลูกวัด ผมจะได้รับกรรมไม่ดีหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ก็แค่เอาออกเท่านั้น หรือเขาตัดผมมาทิ้งแล้วเราไม่มีปัญญาจะเอาออก ?

[เถรี]

ถาม : หลวงพ่อเคยเล่าว่า มีพระที่ตั้งสัจจะว่าถ้าบิณฑบาตกับเทวดาไม่ได้ จะไม่ยอมกินข้าว สุดท้ายท่านก็ไม่ได้เลย ถ้าฟังดูแล้วก็เหมือนจะเป็นกำลังใจที่เด็ดเดี่ยว แต่ทำไมกลับไม่ได้ ขอความเมตตาช่วยขยายความด้วยครับ ?
ตอบ : ไม่เห็นจะต้องมีอะไรขยายความ เขาเรียกว่าตั้งกำลังใจผิด พรหมเทวดาส่วนใหญ่เขาชอบทดสอบเรา ในเมื่อตั้งใจขนาดนั้นเขาก็อยากรู้ว่าเราแน่จริงแค่ไหน ก็แค่ “ขอดูว่ามึงจะอดได้สักกี่วัน ?”

[เถรี]

ในส่วนของบางคำถามจริง ๆ แล้วเป็นเรื่องที่ฟุ้งซ่านเกินไป คำถามเกี่ยวกับเรื่องการปฏิบัติทุกอย่าง ถ้าเราตั้งหน้าตั้งตาทำ ก็จะได้คำตอบอยู่ในตัวอยู่แล้ว เพียงแต่ว่าความอดทนไม่พอ ยังทำไม่ได้ ยังทำไม่ถึง ก็ชิงมาถามก่อน ผลเสียก็มี คือ จะทำให้ฟุ้งซ่าน เหตุที่ฟุ้งเพราะว่าพอถึงเวลาได้รับคำตอบไป ก็พยายามจับดูอาการว่าเมื่อไรจะเป็นอย่างนั้น เมื่อไรจะได้อย่างนั้น ก็ไม่ต้องได้กันเสียที

[เถรี]

ถาม : กลัวเขาปล่อยข่าว ?
ตอบ : จงกลัวต่อไป ก็รู้อยู่เขาปล่อยข่าวดันทะลึ่งไปกลัว ฟันธงไปแล้วว่าเขาปล่อยข่าว ยังจะไปบ้ากลัวตามที่เขาปล่อยอีก

ถ้าเป็นนักปฏิบัติประเภทนี้เขาเรียกว่าวิตกจริต กังวลไปทุกเรื่อง แม้กระทั่งเรื่องไม่เป็นเรื่องก็เอามาแบกไว้ แล้วก็มาบ่นว่าเครียด ประเภทนี้ต้องโยนเรื่องเพิ่มให้แบกให้เข็ด...! คนเราถ้าไม่เข็ดก็ไม่อยากเลิก ต้องเห็นทุกข์เห็นโทษ รู้จักเข็ด

แม้กระทั่งพวกเราส่วนใหญ่ที่เป็นนักปฏิบัติก็ตาม ทุกวันนี้ที่เอาดีไม่ได้เพราะว่ายังไม่เข็ด ปฏิบัติภาวนามาดี ๆ แล้วก็ปล่อยให้อารมณ์ล้มหกคะเมนเก้เค้ พังไปกี่ครั้งต่อกี่ครั้งก็ไม่รู้ ? ถึงเวลาก็จิตตก สมาธิตก กรรมฐานแตก แต่ไม่เคยเข็ด เพราะว่าถ้าเข็ด เราก็จะรู้จักรักษาอารมณ์นั้นไว้ ไม่ยอมให้หลุดไปไหน

เราลองนึกถึงบรรดาหน่วยกู้ภัยที่เข้าไปช่วยนักฟุตบอลทีมหมูป่าที่อยู่ในถ้ำ ต้องมีสายช่วยชีวิต ก็คือวางไลน์เข้าไปก่อน ถึงเวลาจะเข้าจะออกก็เกาะสายกันสุดชีวิต เพราะว่าถ้าพลาดหมายถึงตาย นั่นก็คือ รู้จักกลัว รู้จักเข็ด แต่พวกเราในเมื่อยังไม่กลัวจริง ยังไม่เข็ดจริง ก็ปล่อยให้สมาธิตก จิตตก กรรมฐานแตกกันเป็นระยะ ๆ ไป

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "วันที่ ๑๒ สิงหาคมนี้ ใครไม่กลัวเขื่อนแตกก็ไปทำบุญวันแม่ด้วยกัน อาตมานิมนต์เพื่อนพระที่เป็นสายพระปฏิบัติมาประมาณ ๓๐ รูป แต่ส่วนใหญ่มักจะติดงานกัน ท่านมาเท่าไรก็เอาแค่นั้นแหละ เพราะว่าอย่างไรพระสายปฏิบัติ โอกาสที่เราได้อานิสงส์จากการทำบุญจะมีมากกว่า

อย่างหลวงปู่อำนวยก็อายุร่วมร้อยปีแล้ว ท่านเดินทางมาไกลจาก อ.หาดใหญ่ ท่านไม่ชอบนั่งเครื่องบิน ท่านนั่งรถตู้มา เป็นอาตมาถ้าแก่ขนาดนั้นแล้วยังนั่งรถตู้ได้ก็สุดยอดแล้ว "

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ระยะหลังในส่วนของงานคณะสงฆ์มีมาก แต่ด้วยความที่ไม่มีการประชาสัมพันธ์ ก็เลยทำให้ไม่ค่อยมีคนรู้ว่าพระภิกษุสามเณรทำงานกันขนาดไหน โดยเฉพาะการช่วยเหลือชาวบ้าน ระยะหลังอาตมาก็ต้องเอางานที่ทำแต่ละวันลงไลน์กลุ่ม เพื่อให้เขาแชร์กันออกไปให้ดู ว่าในส่วนของการช่วยชาวบ้านช่วยชุมชน เรามีการทำกันเป็นปกติ จนกระทั่งบางท่านบอกว่า พระอาจารย์เอาเรี่ยวแรงมาจากไหนทำงานขนาดนี้ ก็บอกว่าเป็นเรื่องปกติที่ทำอยู่ทุกวัน เพียงแต่ว่าก่อนนั้นไม่ได้ออกสื่อเท่านั้นเอง

ในเมื่อเรารู้สึกว่าข่าวที่ไม่ดีมีมาก ก็ต้องเอาส่วนที่ดีมาคานกับเขา ต่อให้เป็นน้ำแก้วเดียวไปดับไฟที่กำลังเผาบ้านก็จำเป็นต้องทำ เราจะไปคิดว่าสู้เขาไม่ได้แล้วไม่ทำ...นั่นก็ไม่ใช่ สำคัญตรงที่ว่าเราได้ทำหรือเปล่า ? ถ้าเราได้ทำก็มีคำตอบให้กับตัวเองแล้ว โดยเฉพาะถ้าเราทำอย่างเต็มที่แล้ว"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ช่วงนี้คนที่เมืองกาญจน์ฯ กำลังลุ้นใจจดใจจ่ออยู่ ก็คือเขื่อนจะปล่อยน้ำเต็มที่เมื่อไร ? เพราะว่าทางด้านศรีสวัสดิ์ คือเขื่อนศรีนครินทร์นี่ใหญ่มหึมาเลย แล้วทางด้านทองผาภูมิ เขื่อนวชิราลงกรณก็เป็นแสน ๆ ไร่ ทางด้านทองผาภูมิฝนตกต่อเนื่องกันมาเดือนครึ่งแล้ว...ไม่หยุดเลย ใครที่ไปปฏิบัติธรรมช่วงเข้าพรรษาที่ผ่านมา ก็คงจะรู้รสชาติชีวิต ซักผ้าตากไว้เถอะ...ไม่มีแห้งหรอก วิธีจะทำให้ผ้าแห้งก็คือพอตากหมาด ๆ แล้ว ถ้าจะเดินทางขึ้นรถก็เอาไปด้วย เปิดเครื่องปรับอากาศในรถให้ดูดแห้งไปเอง

คราวนี้ระดับน้ำในเขื่อนก็ขึ้นสูงจนน่ากลัว อย่างเช่นว่าเปิดทิ้งวันละ ๒๘ ล้านลูกบาศก์เมตร แต่น้ำลงไปวันละเกือบ ๑๘๐ ล้านลูกบาศก์เมตร ต้องบอกว่าเข้ากับออกไม่สัมพันธ์กัน มีอยู่ปีหนึ่งที่เขื่อนวชิราลงกรณกับเขื่อนศรีนครินทร์เปิดน้ำพร้อมกัน เมืองกาญจน์ฯ อยู่ใต้น้ำไป ๒ เมตรกว่า เขาด่ากันขรม ไม่เปิดก็ไม่ได้ เพราะว่าเดี๋ยวสภาพเขื่อนรับไม่ไหว แต่พอเปิดพร้อมกันขึ้นมา ญาติโยมก็เดือดร้อน เพราะว่าน้ำระบายไม่ทัน แล้วยิ่งถ้าไปเจอช่วงข้างขึ้นมีน้ำทะเลหนุนด้วย ดันออกปากอ่าวแม่กลองไม่ได้ อย่างน้อย ๆ ก็เดือดร้อนไป ๔-๕ วัน

ตอนนี้ก็เลยมีการบนบานศาลกล่าวเป็นการใหญ่ แต่บนเท่าไรฝนก็ไม่หยุด ช่วงนี้น้ำท่วมสังขละบุรีทางบ้านเกาะสะเดิ่ง สะเหน่พ่อง กองม่องทะ อาตมาเอาของไปช่วยมา ๓ รอบแล้ว ช่วยในนามเทศบาลตำบลทองผาภูมิ ๑ ครั้ง ช่วยในนามเทศบาลตำบลท่าขนุน ๑ ครั้ง และช่วยในนามคณะสงฆ์จังหวัดกาญจนบุรี ๑ ครั้ง ตอนนี้ข้าวของไปกองพะเนินอยู่ที่สำนักงานองค์การบริหารส่วนตำบลไล่โว่กับหมู่บ้านกองม่องทะ เพราะว่าเกินกว่านั้นยังเข้าไม่ได้ เนื่องจากว่าน้ำห้วยหลากแรงมาก ถามว่าแรงขนาดไหน ? ขนาดรถไม่กล้าข้ามสะพานเพราะว่ารถลอย ถ้าฝนหยุดสัก ๒ วัน ระดับน้ำลดให้รถขับเคลื่อนสี่ล้อผ่านสะพานได้ ถึงจะขนของเข้าไปได้

เมื่อหลายปีก่อนที่มีข่าวว่าผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านจะแก เดินทางออกมาประชุมแล้วขากลับโดนเสือลากไปกิน ก็เพราะว่าพอจะข้ามสะพานแล้วน้ำแรงจนข้ามไม่ได้ ท่านก็เลาะลำห้วยไปเรื่อย ๆ กะว่าจะหาช่วงแคบที่น้ำเบาหน่อยแล้วก็ข้าม แต่ลืมไปว่านั่นคือป่าทุ่งใหญ่นเรศวร มัวแต่เลาะหาทางข้ามอยู่ เสือก็คงจะหิวพอกัน เพราะว่าฝนกระหน่ำปานนั้น หาอะไรกินยาก ก็เลยลากเอา ผอ.สาบสูญไป จนทุกวันนี้ยังหาซากไม่เจอเลย"

[เถรี]

"เรื่องของภัยธรรมชาติปีนี้โดนกันทั่วถึง ที่ลาวเขื่อนเซเปียน-เซน้ำน้อยแตก สร้างยังไม่ทันจะเสร็จเลยก็แตกแล้ว หลายหมู่บ้านหายลงใต้น้ำไปในพริบตา ประเทศจีนน้ำท่วมหลายมณฑล ผู้คนทั้งล้มตายทั้งเดือดร้อน ญี่ปุ่นก็น้ำท่วม

ตามมาด้วยคลื่นความร้อน ตอนนี้คลื่นความร้อนไปถล่มเกาหลีต่อ ญี่ปุ่นก็ร้อนตายไปหลายสิบ อินโดนีเซียภูเขาไฟระเบิด ดินถล่ม ต้องบอกว่ารอบ ๆ บ้านเราแค่นี้ก็แย่แล้ว อินเดียยังน้ำท่วมใหญ่ คนไม่มีที่จะอยู่เป็นล้าน ๆ พม่าน้ำท่วมใหญ่ รัฐบาลสั่งอพยพชาวบ้านที่อยู่บริเวณทางน้ำเป็นแสน ๆ คนออก ขนาดสั่งอพยพนี่เดินลุยน้ำไปครึ่งตัวแล้ว ลาวเขื่อนแตก เวียดนามน้ำท่วม

วันก่อนเจอพระเขมร เป็นลูกศิษย์เรียน มจร. อยู่ บอกว่าบ้านคุณโชคดีนะ โตนเลสาบน้ำไม่เคยเต็มเปี่ยมมาหลายปีแล้ว โตนเลสาบเป็นทะเลสาบน้ำจืด ต้องบอกว่าใหญ่เป็นอันดับต้น ๆ ของโลก แล้วก็เป็นแหล่งอาหารเลี้ยงชาวกัมพูชาทั้งประเทศเลย โตนเลสาบต่อเนื่องกับบรรดาแม่น้ำสายต่าง ๆ ที่ออกสู่สามเหลี่ยมดินดอนแม่น้ำโขง โตนเลสาบก็เลยมีน้ำขึ้นน้ำลง ถึงเวลาถ้าน้ำลงบางทีปลาหากินเพลิน ลงตามน้ำไม่ทัน...ตกคาอยู่บนบก คนเขมรเขาแบกหาบเข้าป่า ถามว่าไปหาอะไร ? ไปเก็บปลา ไม่ต้องจับนะ ไปเก็บเอาเลย ปลาตามน้ำลงไม่ทัน เขาอุดมสมบูรณ์ขนาดนั้น

หวังอยู่อย่างเดียวว่าน้ำเต็มทะเลสาบหรือล้นทะเลสาบ แต่อย่าให้เป็นอุทกภัย เพราะว่าคนแถวปากดินดอนสามเหลี่ยมแม่น้ำโขงนี้ เขาเคยชินกับน้ำ นอนในเรือ นอนเรือนแพ เขาไม่ค่อยเดือดร้อนกัน แต่ที่ไม่ค่อยดีก็คือพวกหมู่บ้านที่ต้อนรับท่องเที่ยว เขาเลี้ยงจระเข้ไว้มาก ขังคอกเอาไว้ พูดง่าย ๆ ว่าขังคอกเอาไว้เหมือนขังหมูขังหมา เขาไม่ได้ทำบ่อจระเข้แบบของเรา เพราะว่าลอยน้ำอยู่ คราวนี้ถ้าหากว่าน้ำขึ้นสูง ๆ ไอ้เข้หลุดไปได้นี่เป็นเรื่องเลยนะ ตัวเล็ก ๆ ก็พอไหว ตัวใหญ่ ๆ หาอะไรกินไม่ได้ก็คงจะกินคนกันบ้างแหละ

ทางด้านเราฝนตก น้ำท่วม ทางด้านยุโรปอเมริกาฝนแล้ง ไฟไหม้ เหมือนกับบรรยากาศจะเปลี่ยนทิศแล้ว เพราะว่าอย่างทองผาภูมิช่วงเดือนครึ่งที่ผ่านมานี้หน้าหนาวชัด ๆ ก็คือฝนตกทั้งวันทั้งคืน แล้วมีลมแรงด้วย ลักษณะเดียวกับฝนตกทางยุโรป"

[เถรี]

ถาม : เรื่องถอนโบสถ์ ผมต้องไปดูว่าถอนโบสถ์วันไหนด้วยครับ ?
ตอบ : การถอนโบสถ์นั่นเป็นวันเวลาที่เรากำหนดกันเอง เพราะว่าต้องนิมนต์พระ นิมนต์พระน้อยก็ช้า ต้องสวดถอนกันนาน เพราะว่าต้องยืนกันทุกตารางนิ้วเลย ถ้าหากว่านิมนต์พระมามากก็เร็ว แบบเดียวกับวัดท่านอาจารย์ตี๋ วัดทุ่งกระพังโหม ท่านนิมนต์ ๗๐๐ รูป หมุน ๓ ทีก็รอบโบสถ์แล้ว แต่ถ้านิมนต์น้อยก็สวดนาน แต่ว่าจ่ายน้อย ถ้านิมนต์มาก อย่างน้อย ๆ ก็รูปละ ๒๐๐-๓๐๐ บาท นึกเอาเองก็แล้วกันว่าค่าใช้จ่ายเท่าไร

ที่เขาจำเป็นต้องสวดถอนโบสถ์ก่อน เพราะเขากลัวว่าเรื่องของการผูกโบสถ์ที่อยู่ไปชั่วฟ้าดินสลาย ในเมื่ออยู่ในลักษณะอย่างนั้นต่อให้ไม่มีซากวัดเก่าเหลืออยู่ แต่ถ้าเกิดไปคาบเกี่ยวกันอยู่ ที่เรียกว่า สีมาสังกระ ก็จะมีปัญหา

สมมติว่าโบสถ์ใหม่อยู่อย่างนี้ โบสถ์เก่าเคยอยู่อย่างนี้ พระกำลังทำสังฆกรรมอยู่ โยมดันนั่งกันอยู่ตรงที่โบสถ์เก่านี้เป็นกระจุก เราก็ซวยเลย เพราะถือว่าอยู่ในสีมาเดียวกัน ก็เลยต้องสวดถอนก่อนแล้วค่อยผูก คือเอาให้สะอาดบริสุทธิ์จริง ๆ ว่าตรงนี้ไม่มีเขตสีมาเก่า แล้วค่อยสวดผูกใหม่

เรื่องผูกโบสถ์ถอนโบสถ์อะไรนี่จัดการกันเองได้เลย เพราะว่าส่วนใหญ่เขาก็นิมนต์พระใกล้ ๆ นั่นแหละ มีกี่วัดก็ขนกันมา ไปกันแต่ละทีก็เห็นแล้วใจหาย แต่ละคันนั่งท้ายรถกระบะไป ๑๐ กว่า ๒๐ รูป ถ้าเกิดอุบัติเหตุนี่ยุ่งเลย