เก็บตกจากบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนมิถุนายน ๒๕๕๕

[เถรี]

ถาม : น้องชายดูแลงานจนเป็นหนี้เยอะแยะเลย แล้วทำหอพัก... (ไม่ชัด) ?
ตอบ : ไม่ใช่ดวงไม่ดีหรอก ทำงานเราต้องทุ่มเทด้วยตัวเอง คนอื่นเขาไม่มีสำนึกความเป็นเจ้าของ ถ้าเราไปไว้วางใจให้คนอื่นทำ เขาก็สักแต่ว่าทำไปวัน ๆ ในเมื่อเขาไม่ทุ่มเท ผลก็ออกมาก็ไม่ดีเหมือนกับเรา เพราะฉะนั้น..ถ้ารักที่จะทำงานก็ต้องยอมเหนื่อยเอง ไม่อย่างนั้นต่อให้ดวงดีขนาดไหนก็เจ๊ง..!

เข้าใจคำว่าสำนึกความเป็นเจ้าของไหม ? ต่อให้เราจ้างคนอื่นแพงแค่ไหน เขาก็ไม่ใช่เจ้าของ เขาทำเพื่อค่าแรงเท่านั้น ไม่ได้ทำให้งานเจริญขึ้น ฉะนั้น..ต้องยอมเหนื่อยโดดลงไปบริหารเอง

ถาม : ทำหอพัก...(ไม่ชัด) ?
ตอบ : ต้องประเภทนั้นแหละ ถ้าเรื่องการทำหอพักต้องหน้าด้านและใจดำ บางทีพวกที่มาเช่านิสัยแสบสุด ๆ เยอะแยะเลย ประเภทผลัดแล้วผลัดอีก ขนาดฟ้องศาลไล่แล้วยังไม่ไปเลย ต้องรอคำสั่งศาลมาถึงก่อน มีจริง ๆ นะจะบอกให้ พวกนี้เขี้ยวยาวลากดินทั้งนั้น

ถาม : (ไม่ได้ยิน)
ตอบ : ต้องหัดให้เป็น ไม่มีใครเป็นมาตั้งแต่เกิดหรอก บอกแล้วว่างานทุกอย่างถ้าเราทุ่มเทได้ผลทั้งนั้น สำคัญอยู่ที่เราต้องยอมเหนื่อยเอง ลักษณะเหมือนกับเราไม่ไว้ใจคนอื่น แต่ไม่ใช่หรอก..คนอื่นเขาไม่ทุ่มเทเท่ากับเราต่างหาก

ถาม : การเงินที่มีปัญหา คาถาเงินล้านช่วยได้หรือเปล่าคะ ?
ตอบ : ช่วยได้เต็ม ๆ เลย เพียงแต่ว่าเราทำจริงหรือเปล่า ?

ถาม : กี่จบคะ ?
ตอบ : อย่างน้อย ๆ สัก ๑๐๘ จบ ภาวนาแทนคำภาวนาอื่น ๆ ไม่ใช่ว่าสักแต่ท่อง ๆ ให้จบนะ จับลมหายใจเข้าออกพร้อมกับคำภาวนาไปด้วย ทำให้มีคุณภาพผลจึงจะเกิด ไม่ใช่ว่าเร่งให้จบ ๆ ไปแล้วก็มาว่าเราทำ ประเภทเขี่ย ๆ ไปไม่ถือว่าเป็นผลงานหรอก ต้องบรรจงปั้นกันเลย

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "ที่ต่างประเทศมีครอบครัวหนึ่ง เขาทำวิจัยว่าเหตุที่จะเกิดอย่างครอบครัวนี้มีประมาณ ๑ ในล้าน ก็คือ ครอบครัวนี้มีลูกแฝด ๓ คู่ คู่ที่ ๑ เกิดวันเดือนปีนี้ คู่ที่ ๒ เกิดวันและเดือนเหมือนคู่แรก แต่เป็นอีกปีหนึ่ง คู่ที่ ๓ เกิดวันเดือนเหมือนสองคู่แรกแต่เป็นอีกปีหนึ่ง เป็นแฝด ๓ คู่ไม่พอ ยังเกิดวันเดือนเดียวกันหมดเลย ไม่ได้ตั้งใจให้เกิดแต่ก็เกิด

แต่อย่าเหมือนท่านกอล์ฟนะ ท่านกอล์ฟไปหลอกเพื่อน ก็คือ มหาเคเกิดวันเสาร์ พี่สาวก็เกิดวันเสาร์ อีกคนก็เกิดวันเสาร์ ท่านกอล์ฟเลยไปหลอกเพื่อนว่า ความจริงมหาเคจะเกิดวันศุกร์ แต่แม่เขาอั้นไว้ จะได้เหมือนพี่น้อง เพื่อนเขาก็ดันเชื่ออีก ถ้าอั้นได้ก็ดีสิ"

ถาม : เรารู้สึกว่า ทำอะไรไม่ดีกับพ่อแม่ไว้ เป็นเหตุให้การงานเราไม่ดีใช่หรือเปล่าคะ ?
ตอบ : ถ้าหากว่าจะมีก็คือกำลังใจเราไม่ดี ถ้ากำลังใจดีอะไร ๆ ก็ดีหมด ถ้าหากว่าพ่อแม่ยังอยู่ก็ไปกราบขอขมาท่านเสีย กำลังใจเราจะได้ปลดจากจุดนั้นมา ถ้าท่านไม่อยู่ก็ตั้งใจทำบุญไปให้ ขอพ่อแม่อโหสิกรรมให้ลูกด้วย

ส่วนใหญ่ที่ไม่ดีคือเราคิดว่าไม่ดี พอเราไปคิดว่าไม่ดี ๆ ๆ ก็เท่ากับเราไปแช่งตัวเอง อย่าลืมว่ามโนมยา สำเร็จด้วยใจ เพราะฉะนั้น..ต่อไปให้เปลี่ยน อะไร ๆ ต้องดีหมด เขาเรียกว่าคิดบวก

[เถรี]

ถาม : เมื่อประมาณสองเดือนที่แล้ว ผมไปผ่าตัดเพราะว่าเป็นมะเร็งที่ตับ ตอนนั้นผมจับกายคตา และจับภาพพระไว้ ตอนที่ดมยาสลบภาพพระก็อยู่ จนเราสลบภาพพระก็หายไป ถ้าบังเอิญตายตอนนั้นจริง ๆ จะได้ไปที่ดี ๆ ไหมครับ ?
ตอบ : เราตั้งใจจะไปที่ไหน เราจะได้ไปที่นั่น เหมือนกับเราตั้งโปรแกรมคอมพิวเตอร์ล่วงหน้าไว้ ต่อให้ช่วงนั้นขาดสติก็ไม่เป็นไร

ถาม : วันนั้นเหมือนกับไม่ห่วงอะไร แต่พออาการดีขึ้น เราก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม ?
ตอบ : จะเห็นว่าช่วงฉุกเฉินในชีวิตของเรา ความรู้สึกตอนนั้นเราจะรู้สึกเหมือนกับว่าเราพร้อมที่จะไป ถ้ารู้จักสังเกตเราจะรู้ว่าต้นทุนที่เราสั่งสมมา ความจริงพอเพียงแล้ว เพียงแต่ว่าถ้าไม่มีเหตุก็รวมไม่ได้สักที เหมือนเราสะสมน้ำทีละหยด ๆ บางทีได้ครึ่งค่อนโอ่งแล้วแต่เราไม่รู้ จนกระทั่งมีเหตุให้ไปเปิดโอ่งดู เราถึงรู้ว่ามีน้ำตั้งเยอะ

ดังนั้น..สำหรับนักปฏิบัติแล้วถึงบอกว่าการเจ็บไข้ได้ป่วย เป็นการทดสอบที่ดีที่สุด เขาถึงได้ไม่กลัวเรื่องเจ็บเรื่องป่วยกัน เพราะเขาอยากจะรู้ว่าตัวเองมีต้นทุนเท่าไร โดยเฉพาะในตอนช่วงนั้นกำลังใจเราปล่อยวางได้จริงหรือไม่จริง จะรู้ชัดมากเลย

ในเมื่อเป็นเช่นนั้นนักปฏิบัติเวลาเกิดเหตุฉุกเฉินหรือเจ็บไข้ได้ป่วยขึ้นมา เขาไม่ได้กลัวเลย เพราะวัดต้นทุนตัวเองได้

ถาม : บางครั้งผมเดินภาวนาคาถาเงินล้านหรือนะมะพะธะ บางทีรู้สึกเหมือนขาลอย ๆ หน้ามืดเหมือนจะเป็นลม เป็นอาการอะไรครับ ?
ตอบ : บางทีก็เป็นสภาวะที่เกิดขึ้นในช่วงนั้น เราต้องรู้จักสังเกตตัวเอง อาจจะสมาธิทรงตัวมากขึ้น แต่คราวนี้ว่าอยู่ในลักษณะปฐมฌานหยาบ จิตกับประสาทเริ่มแยกออกจากกัน ไม่รับรู้อาการทางร่ายกาย อาจมีลักษณะหน้ามืดหมดสติ แต่ถ้าหากว่าคุณนั่งอยู่ทุกอย่างจะรวมอยู่ข้างใน แต่คราวนี้คุณไปบังคับร่างกายให้เคลื่อนไหวด้วย ถึงเวลาตัวจะไป แต่ใจไม่ไปด้วย เพราะรวมไปแล้ว พอแยกออกจากกันก็เหมือนจะขาดสติไปเลย

ถาม : เราควรจะต้องอยู่กับการภาวนาให้มากใช่ไหมครับ ?
ตอบ : ได้ทั้งวันยิ่งดี

[เถรี]

ถาม : มีครั้งหนึ่งท่านสอนผมว่า ให้มองทุกสิ่งทุกอย่างเสื่อมสลาย ไม่ควรยึดถือมั่นหมาย วิธีนี้จะใช้คู่กับคาถาเงินล้านได้หรือเปล่าครับ ?
ตอบ : ใช้ได้ ท่องจบก็สลายหมด แล้วก็เริ่มต้นท่องใหม่ เห็นไหมว่าไม่เที่ยง ขณะที่ท่องอยู่ก็ทุกข์ด้วย เห็นชัด ๆ อยู่เลย

[เถรี]

ถาม : คำว่า "ร่างกายไม่มีในเรา เราไม่มีในร่างกาย" เราภาวนาท่องไปจะได้หรือไม่คะ ?
ตอบ : ภาวนาเป็นสมถะ เห็นจริงเป็นวิปัสสนา สามารถท่องได้ หลวงพ่อสมชาย วัดเขาสุกิม ท่านบอก "กลัวแล้ว..ไม่เอาแล้ว กลัวแล้ว..ไม่เอาแล้ว" เพราะท่านโดนพ่อปล่อยอยู่กลางศาลาวัดคนเดียวมืด ๆ กลัวไปกลัวมา กายข้างในหลุดออกไปตอนไหนก็ไม่รู้ ท่านคิดอยู่อย่างเดียว "กลัวแล้ว..ไม่เอาแล้ว" จนกลายเป็นสมาธิ จิตหลุดออกไปทั้งตัวเลย

เพราะฉะนั้น..อะไรก็ได้ ถ้าทำให้ใจสงบได้ ได้ทั้งนั้น คำด่ายังใช้ได้เลย ลองไปถามหลวงพ่อเรื่อง วัดใหม่พิณสุวรรณ ท่านขึ้นกุฏิจุดธูปด่าไปสามบ้านแปดบ้านเมื่อไร ชาวบ้านจะหาบข้าวหาบผักมาให้เป็นหาบ ๆ เลย เพราะคาถาเป็นอย่างนั้น

สำนักของท่านสอนปริยัติธรรมเหมือนกัน พระเณรจึงมีจำนวนมาก พอเขามารายงานหลวงพ่อเรื่องว่า ข้าวสารไม่พอเลี้ยงพระเณรแล้ว ท่านก็ขึ้นกุฏิ จุดธูปด่าลั่นไปสามบ้านแปดบ้าน เดี๋ยวชาวบ้านก็หาบของมาให้เป็นหาบ ๆ เลย

หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านเจอมาหลายครั้ง จึงกราบเรียนถามหลวงพ่อเรื่องว่า ทำไมต้องด่าหยาบคายอย่างนั้นด้วย ? ท่านบอกว่า "ก็คาถาเป็นอย่างนั้นเองนี่หว่า" เรื่องคาถานี่ว่าไม่ได้นะ เพราะเขาต้องการความมั่นใจของเรา ดูว่าเรามีวิจิกิจฉา คือ สงสัยในครูบาอาจารย์หรือไม่ คาถาบางบทก็เป็นคำพูดตลก ๆ บางบทก็เป็นคำด่าหยาบ ๆ คาย ๆ แต่ถ้าเราเชื่อมั่นและน้อมจิตทำตาม ย่อมได้ผล

ลองไปถามคาถาเป่าตาแดง ของหลวงพ่อวัดพระพุทธบาทห้วยต้มดูสิ ห้ามหัวเราะด้วยนะ คาถานั้นตั้งใจให้หัวเราะ แต่ถ้าหัวเราะแล้วจะไม่ได้ผล

ถาม : แสดงว่าสมาธิต้องแน่วแน่ ?
ตอบ : ใช่..ต้องเชื่อจริง ๆ เชื่อชนิดทุ่มเทเลย ว่าคาถาห้ามหัวเราะเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นเป่าตาแดงไม่หาย แล้วแหม..คาถาแต่ละคำ...

ถาม : คาถาว่าอะไรคะ ?
ตอบ : บอกไม่ได้ ไปศึกษาเอาเอง

[เถรี]

ถาม : เพื่อนคนหนึ่งในที่ทำงานนิสัยไม่ดี เขาชอบมาหยิบของของเพื่อนคนอื่นไปใช้ พอจับได้ว่าถูกสับเปลี่ยนของไป แล้วเขาให้เราเอาของชิ้นนั้นไปเปลี่ยนคืน ตรงนี้เราผิดหรือไม่คะ ?
ตอบ : จริง ๆ ไม่ผิด แต่ให้เขาจัดการเองดีกว่า ไม่อย่างนั้นเราจะเป็นคู่กรณีไปด้วย กลายเป็นว่าเราไปเดือดร้อนกับเรื่องของคนอื่นเขา เอาไฟมาเผาตัวเอง ต้องระมัดระวังด้วยจ้ะ

[เถรี]

ถาม : ผมอยากฝึกสมาธิครับ ทำอย่างไรครับ ? (เด็กผู้ชายถาม)
ตอบ : ที่เราทำนั่นแหละเป็นสมาธิแล้ว เพียงแต่ทำให้จริงจังสม่ำเสมอต่อเนื่องทุกวันก็พอ ที่เราไปนั่งหลับตานั่นคือสมาธิแล้ว แต่ให้อยู่กับลมหายใจเข้าออกตรงนี้ คิดถึงเรื่องอื่นเมื่อไรก็ให้ดึงกลับมาตรงนี้ ทำทุกวัน

หายใจเข้าพุท..หายใจออกโธ นับ ๑ หายใจเข้าพุท..หายใจออกโธ นับ ๒ เอาให้ได้วันละ ๑๐๐ สมัยนี้ ๑๐๐ ไม่ค่อยพอกินแล้วนะ เพราะของมันแพงขึ้น ทำให้ได้ ๒๐๐ - ๓๐๐ ก็ได้ ให้ทำทุกวัน

เวลาเราทำสมาธิเหมือนว่ายทวนน้ำ ถ้าเราเลิกทำก็จะว่ายตามน้ำไป ฉะนั้น..ต้องว่ายทุกวันถึงจะไปได้เรื่อย ๆ ถ้าสมาธิดีเราจะเรียนเก่งด้วย เราเองนั่งสมาธิ ไปวัดก็ภาวนาเป็น แต่ไม่รู้ว่านั่นคือสมาธิ

[เถรี]

เก็บตกเดือนนี้หมดแล้วค่ะ