หลวงตาเล่าเรื่องในบ้านใหญ่(ตอนที่ ๕)

[ทาริกา]

หลวงตา

วันนี้วันที่ ๑๓ ตุลาคม ๒๕๕๑ ขึ้น ๑๔ ค่ำ เตือน ๑๑ และพรุ่งนี้ก็จะเป็นวันออกพรรษาแล้ว วัตรปฏิบัติเฉพาะประเพณีของพระภิกษุสงฆ์ในพระพุทธศาสนา ก็จะปรับเปลี่ยนไปตามความปรารถนาอธิษฐานของแต่ละรูปแต่ละองค์

บ้างก็จะสึกก่อนรับกฐิน ย้ายวัดก่อนรับกฐิน หรือรับกฐินเพื่อความพร้อมเพรียงของหมู่สงฆ์ และความงดงามของสำนักที่ตนได้อาศัยมาตลอด ๓ เดือน .. หรือแยกกันออกจาริกเที่ยวเปลี่ยนสถานที่ เปลี่ยนอารมณ์การปฏิบัติธรรม และก็มีอีกเป็นส่วนมากที่ยังอยู่บริหารรักษาเขตพระศาสนาที่ตนสังกัดอยู่ตามเดิม ปฏิบัติธรรมเพิ่มบารมี หรืออ่อนปวกเปียกเศร้าหมองไปข้างไหนไม่ไหว .. ก็มีปะปนกันไป เรื่องธรรมดา..

แต่พระสงฆ์ในพระพุทธศาสนาองค์หนึ่งที่หลวงตารู้จัก .. จับจ้องศึกษาท่านมานานกว่า ๓๐ ปี ท่านไม่เคยไปไหนเมื่อออกพรรษาท่านเฝ้ารักษา ทำนุบำรุงวัด ปฏิบัติพระคุณอาจารย์ และปฏิบัติธรรมรักษาจิตของท่านพร้อมกันไป พระคุณองค์นั้นก็เพิ่งผ่านวันเกิดครบรอบ ๖๐ ปี มีพรรษา ๔๐ ท่านอาจารย์องค์นี้อยู่ที่วัดท่าซุง อุทัยธานี ชื่อพระครูปลัดอนันต์ พทฺธญาโณ พระกรรมวาจาจารย์ของผู้เขียน..คือหลวงตาเอง !

[ทาริกา]

ก็อย่างที่หลวงตาเขียนเล่า "เรื่องในบ้านใหญ่" เปะปะ เล่าลำดับเหตุการณ์มาถึงตอนที่ ๕ นี้ ก็พอดีมาถึงช่วงครบรอบวันเกิด ๖๐ ปีของท่านพระครูปลัดอนันต์ พทฺธญาโณ เจ้าอาวาสวัดท่าซุงองค์ปัจจุบัน ทำให้นึกถึงเหตุการณ์เรื่องราวย้อนหลังกว่า ๒๐ ปีก่อนหน้านี้ อยากจะบันทึกเล่าไว้เกี่ยวกับท่านอาจารย์โดยตรง

เห็นชัดเจนว่า พระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ ได้ฟูมฟักฝึกฝนท่านอาจารย์มาเพื่อเป็นเจ้าอาวาส ทายาทเจ้าสำนักของท่าน โดยที่คนอื่นพระอื่นสังเกตเห็นไม่ชัดเจน แต่ค่อย ๆ เด่นชัดมาตามลำดับกาลเวลา มารยาทวาสนาของท่านอาจารย์ก็รองรับบทปฏิบัตินั้นมาได้ไม่พลาดพลั้ง .. โดยเฉพาะที่หลวงตาได้สัมผัสผูกพันมาด้วยตัวเอง

ขอเล่าเหตุการณ์สำคัญเมื่อ ๑๕-๑๖ ปีก่อนโน้น..ก่อนพระคุณพ่อจะมรณภาพ ๑ ปี มีพิธีเป่ายันต์เกราะเพชรวันเสาร์ ๕ ค่ำ ในวันศุกร์ ๔ ค่ำก่อนงาน พ่อก็บอกพระอาจารย์และพระภิกษุสงฆ์วัดท่าซุงว่า งานนี้พระ..(พระของพ่อหมายถึงครูบาอาจารย์ มีพระพุทธเจ้าเป็นต้นสุด)..สั่งให้จัดพิธีครอบครูเป่ายันต์เกราะเพชร ก็ให้เตรียมพานครูไปวางไว้ข้างหน้าที่ตนนั่งเข้าพิธีรับยันต์เกราะเพชรที่พ่อจะเป่า

ปรากฏดังนี้ ..

พระอาจารย์ (พระครูปลัดอนันต์ พทฺธญาโณ) บอกว่าท่านไม่ขอครอบเป็นครูเป่ายันต์ เพราะไม่อยากวัดรอยเท้าครูบาอาจารย์ ขอให้จบลงในสมัยชีวิตหลวงพ่อฤๅษีฯ เถิด

พระองค์อื่นก็ไม่กล้าขอเข้าพิธีเพราะพระอาจารย์ไม่เอา

เมื่อท่านผู้อาวุโสสูงและได้รับคำประกาศจากพ่อท่ามกลางสงฆ์ในสังฆกรรมปาติโมกข์ว่าให้ทำหน้าที่เจ้าอาวาสแทนพ่อ และเป็นเจ้าอาวาสเมื่อพ่อตายแล้ว ถ้าองค์นี้ไม่เข้า.. ใครจะกล้าเข้าพิธี

[ทาริกา]

ก็ปรากฏอีกว่า.. มีโยมที่เป็นหัวหน้าช่างทำบายศรีของวัดท่าซุง คือโยมศุภาพร (ธรรมบดี) เข้าไปขอพรจากพระอาจารย์อนันต์ว่า

ขอให้พระสงฆ์ได้โปรดรับเข้าพิธีครอบครูเป่ายันต์เถิด ได้มาแล้วไม่ใช้ก็ไม่เป็นไร ถ้ามีเรื่องต้องใช้จะเสียโอกาสมงคลสูงสุดนี้ โยมจะจัดพานไหว้ครูมาถวายทุกองค์ ..

พระอาจารย์อนันต์ยิ้มรับ พระสงฆ์ทั้งหลายก็เลยได้โอกาสนั้นด้วย

ตกลงว่าทุกองค์ที่มีศรัทธาและเข้าพิธีวันนั้นเป็นครูเป่ายันต์เกราะเพชรทุกองค์ !

พอพ่อสิ้นชีวิต ตั้งศพที่ศาลา ๑๒ ไร่ เจ้าพระคุณสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ วัดสามพระยา (หลวงปู่สามพระยาของลูกหลาน) ปรารภฝากมาว่า อยากให้วัดท่าซุงจัดเป่ายันต์เกราะเพชร เสาร์ ๕ ต่อไป เพื่อเป็นเหตุรวบรวมศิษยานุศิษย์หลวงพ่อฤๅษีฯ ให้เป็นปึกแผ่น ไม่แตกสลายหายหน้าไปเพราะขาดหัวแถว พระสงฆ์ส่วนใหญ่ต้องการให้พระอาจารย์จัดงานเป่ายันต์ พระอาจารย์ก็บอกว่าไม่จัด.. ศพพ่อก็ยังตั้งอยู่ในศาลา ๑๒ ไร่ และยังตั้งใจว่าจะไม่ขอวัดรอยเท้าพ่อ

พระส่วนใหญ่ยืนยันให้จัด ส่วนน้อยคอยมติผลสรุป

หลวงตาก็บอกพระอาจารย์ให้ท่านเตรียมตัว พรุ่งนี้ประชุมที่ศาลา ๑๒ ไร่ ต่อหน้าศพพ่อ จะมีมติส่วนใหญ่ให้เป่ายันต์

พระอาจารย์อนันต์ หันมายิ้มบอก..

"คอยดูวันประชุมก็แล้วกัน.."

อยากรู้ว่าจะเป็นอย่างไร.. อ่านต่อฉบับหน้าแล้วกัน.