เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนสิงหาคม ๒๕๖๐

[เถรี]

ถาม : เศียรพ่อปู่พระฤๅษีของหลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว ที่ได้บูชามานั้น จะตั้งบูชาท่านร่วมกับหิ้งกลุ่มพระเครื่องที่เป็นพระสงฆ์จะเหมาะสมไหมครับ ?
ตอบ : ให้ตั้งไว้ต่ำกว่าพระสงฆ์นิดหนึ่ง

ถาม : เคยได้ยินมาว่า ถ้าเรียกว่า "พระฤๅษี" จะหมายถึงองค์ฤๅษีที่ภายหลังได้ศรัทธาบวชเป็นพระภิกษุแล้วใช่หรือไม่ครับ ?
ตอบ : เขาเชื่อกันไปอย่างนั้นเอง ความจริงคือเขาใช้เรียกฤๅษีที่เข้าถึงความเป็นพระอริยเจ้า เช่น พระโสดาบัน พระอนาคามี เป็นต้น

[เถรี]

ถาม : หากอยากหยอดเงินทำบุญวิระทะโยทุกวัน ต้องหยอดในจำนวนเท่ากันทุกวันหรือไม่ ?
ตอบ : ควรที่จะทำในจำนวนที่เท่ากันทุกวัน เพื่อแสดงออกซึ่งสัจจบารมีของเรา ฉะนั้น...ถ้าคิดจะทำทุกวันก็อย่าทำมาก เดี๋ยวจะเดือดร้อน..!

[เถรี]

ถาม : การฝึกภาวนาเพ่งไส้เทียนให้ขาด มีวิธีการฝึกอย่างไรบ้างครับ ?
ตอบ : ฝึกกสิณไฟให้สำเร็จ เวลาสำเร็จกสิณไฟแค่เพ่งนิดเดียวไส้เทียนก็ขาดแล้ว

[เถรี]

ถาม : เราสามารถที่จะฝึกกสิณสี โดยการเปิดภาพกสิณสีในจอคอมพิวเตอร์ แล้วนั่งเพ่งกสิณผ่านหน้าจอคอมพิวเตอร์ได้ไหมครับ ?
ตอบ : ถ้าเฉพาะกสิณสีก็ได้...เพียงแต่ว่าจดจำภาพเอาไว้ให้ได้ก็แล้วกัน

[เถรี]

ถาม : เนื่องจากกระผมเห็นข่าวที่มีรูปพระสงฆ์กลุ่มหนึ่ง ท่านได้ฉันชาบูจนเป็นที่ถกเถียงกันในโลกโซเชียล กระผมจึงเกิดความสงสัยว่าพระท่านสามารถฉันได้หรือไม่เพราะชาบูต้องนำเนื้อและผักสดไปจุ่มแช่ในน้ำเดือดก่อนจึงจะฉันได้ ?
ตอบ : ถามว่าพระฉันได้หรือไม่ ? ก็ต้องถามกลับว่าวันนั้นฉันหมดไหม ? ถ้าหมดพระก็ฉันได้ แต่ถ้าพระฉันไม่ได้ก็จะเหลือเยอะ...!

ถาม : พระต้องอาบัติในข้อทำอาหารเองหรือไม่ ?
ตอบ : การทำอาหารที่ห้ามนั้น การเตรียมการทุกอย่างจะเป็นของพระ ที่พระพุทธเจ้าท่านห้ามไว้เพราะเกรงว่า พระจะทำอาหารรสที่ตัวเองชอบ แล้วจะกลายเป็นทาสกิเลส แต่คราวนี้การเตรียมการของชาบูน่าจะเป็นโยมนะ ก็เหลือขั้นตอนเดียวคือทำให้สุก ถ้าไม่สุกก็ฉันไม่ได้ ฉะนั้น...ขั้นตอนเดียวที่ทำให้สุกก็ไม่น่าจะนับเป็นการหุงหาอาหาร

ถาม : ก็แค่ทำให้พระลำบาก เพราะต้องทำให้สุกก่อนฉันใช่ไหมคะ ?
ตอบ : ถ้าจะให้ดีก็ทำให้สุกมาเลย เพราะพระห้ามฉันอาหารดิบ พระอีสานจึงน่าสงสารมาก เพราะฉันปลาร้าดิบบ่ได้

ถาม : และโยมที่ถวายจะได้บุญหรือไม่ขอรับ ?
ตอบ : ได้...เพราะโยมตั้งใจถวายให้พระอยู่แล้ว

[เถรี]

ถาม : ได้อ่านเจอในหนังสือธรรมะของวัดท่าซุง ว่ามนุษย์คนแรก ๆ เกิดจากพรหมลงมากินง้วนดินจนกายหยาบ และกลายเป็นมนุษย์ในที่สุด แต่สัตว์ตัวแรก ๆ นี้เกิดจากอะไรครับ ?
ตอบ : สัตว์ก็เกิดจากพ่อแม่ของสัตว์ ถ้าถามว่าไก่เกิดก่อนไข่ หรือไข่เกิดก่อนไก่ ให้ตอบว่าค้างคาวเกิดก่อน เพราะว่าค้างคาวเป็นแม่ไก่...!

[เถรี]

ถาม : ผมเลี้ยงข้าวพ่อแม่ บางทียามมากินข้าวนอกบ้าน พ่อติดเหล้า สั่งเหล้าเบียร์เป็นประจำ ผมก็ต้องเลี้ยงพวกเขา ผมบาปไหมครับ ผิดศีลหรือเปล่า ?
ตอบ : ถ้าเราเองไม่ได้ตั้งใจว่าจะเลี้ยงเหล้าพ่อก็ไม่เป็นไร ถ้าตั้งใจเลี้ยงเหล้าพ่อแสดงว่าเราสนับสนุนให้ผิดศีล แปลว่าเราบาปแน่ ๆ แต่ถ้าท่านสั่งเองกินเอง ปล่อยท่านไปเถอะ ท่านก็คงกินได้อีกไม่นานเท่าไรหรอก

[เถรี]

ถาม : หากว่าเราเคยพลาดพลั้งพูดจาไม่ดีต่อพระสงฆ์องค์หนึ่ง แต่ท่านก็ไม่ได้ยิน ไม่ได้รับรู้ เมื่อเราสำนึกผิดแล้ว จะต้องไปขอขมาต่อหน้าท่านหรือไม่ หรือสวดขอขมาอยู่ที่บ้านได้ ?
ตอบ : ไปขอขมาต่อองค์ท่าน หลังจากนั้นให้ขอขมาต่อหน้าพระอีกครั้งหนึ่ง คำว่า "พระ" ในที่นี้คือพระพุทธรูป เนื่องเพราะว่าอโหสิกรรมนั้นโจทย์และจำเลยต้องอยู่ต่อหน้ากันและเอ่ยปากให้อภัย จึงจะปรากฏเป็นอโหสิกรรมขึ้นมา

[เถรี]

ถาม : กำลังจะจ้างเขียนแบบบ้านชั้นเดียว หน้าบ้านหันไปทางทิศใต้ อยากขอความเมตตาท่านแนะนำว่า ห้องพระควรจัดไว้ตำแหน่งหรือทิศใดตามแบบฉบับพระอาจารย์ ?
ตอบ : แบบฉบับของอาตมาไม่มี แต่ครูบาอาจารย์แนะนำว่า ห้องพระควรหันหน้าไปทิศเหนือหรือทิศตะวันออก เพราะฉะนั้น...ดูให้เหมาะสมก็แล้วกัน ถ้าหน้าบ้านหันหน้าไปทิศใต้ ก็แปลว่าห้องพระควรหันหลังให้กับหน้าบ้าน หรือไม่ก็หันข้างให้กับหน้าบ้าน

[เถรี]

ถาม : ถ้าจิตมาปฏิสนธิตอนไข่กับอสุจิผสมกัน เสพกามเสร็จแล้วไปกินยาคุมกำเนิดชนิดกินหลังร่วม เข้าไปทำลายไข่ที่ผสมแล้ว ถือว่าเป็นการทำแท้งทันทีใช่ไหมครับ ?
ตอบ : วิธีที่ดีที่สุดก็คือไม่ต้องไปยุ่งกับเขา จะได้ไม่ต้องทำอะไรเสี่ยง ๆ แบบนี้

[เถรี]

ถาม : อาบัติสังฆาทิเสสมีผลข้ามชาติหรือไม่ เช่น ถ้าชาติก่อนได้บวชแล้วติดอาบัติสังฆาทิเสส ยังไม่ได้แก้ แล้วลาสิกขาบทออกมาก่อน ชาตินี้มาบวชจะยังติดอาบัติสังฆาทิเสสมาจากชาติก่อนหรือไม่ครับ ?
ตอบ : สบายใจได้ ต่อให้อาบัติปาราชิกก็ไม่ข้ามชาติ เพราะว่ากว่าจะได้เกิดใหม่ คุณก็ต้องไปชดใช้ในนรกมาจนคุ้มแล้ว

[เถรี]

ถาม : สมมติว่าติดอาบัติสังฆาทิเสสแล้วปกปิดไว้ ๑๑ วัน ลาสิกขาบทออกมายังไม่ได้เข้าปริวาสกรรม ถ้าจะบวชเข้าปริวาสกรรมแบบผ่อนส่งเป็นปี เช่น ปีนี้บวชเข้าปริวาสกรรม ๑๐ วัน หลังอัพภานแล้วลาสิกขาบทออกมา ปีหน้าก็บวชใหม่เข้าปริวาสกรรมอีก ๑๐ วัน การเข้าปริวาสกรรมแบบผ่อนส่งโดยลาสิกขาบทออกมาก่อน แล้วค่อยบวชเข้าปริวาสกรรมใหม่เช่นนี้จะถือว่าเป็นการชำระอาบัติสังฆาทิเสสได้ไหมครับ ?
ตอบ : ได้...แต่ลำบากมาก เพราะว่าจะเก็บมานัตต์ไม่ได้ ชดเชยยังไม่ครบไม่ถือว่าเป็นมานัตตารหาบุคคล คือ บุคคลผู้ควรแก่มานัตต์ แปลว่าเราต้องเข้าปริวาสกรรมแล้วลาสิกขาออกมาโดยไม่มีการเก็บมานัตต์ ครั้งต่อไปบวชใหม่แล้วไปเข้าปริวาสกรรมต่อจนกระทั่งครบ หลังจากนั้นค่อยเก็บมานัตต์แล้วเข้ารับการสวดอัพภาน แปลว่าระหว่างนั้นห้ามตายก่อน..!

[เถรี]

ถาม : อาบัติสังฆาทิเสส สิกขาบทที่ ๑๒ เป็นคนว่ายากสอนยาก (ดื้อดึงต่อเจ้าอาวาสครูบาอาจารย์) และสิกขาบทที่ ๑๓ ประจบคฤหัสถ์ ถ้าทำเกิน ๓ ครั้ง แต่ยังไม่มีสงฆ์ตักเตือน ก็ถือว่าต้องอาบัติสังฆาทิเสสใช่ไหมครับ ?
ตอบ : ถ้ายังไม่มีการประกาศท่ามกลางสงฆ์ ก็ยังไม่โดนอาบัติ ประกาศครั้งที่ ๑ ไม่แก้ไขโดนอาบัติทุกกฎ ประกาศครั้งที่ ๒ ไม่แก้ไขโดนอาบัติถุลลัจจัย ประกาศครั้งที่ ๓ ไม่แก้ไขโดนอาบัติสังฆาทิเสส แปลว่าตั้งแต่สิกขาบทที่ ๙ ขึ้นไป ถ้าหากคณะสงฆ์ปล่อยปละละเลย ไม่มีการประกาศท่ามกลางสงฆ์ ก็ยังลอยลำไปได้เรื่อย ๆ

[เถรี]

ถาม : หมากพลูและยานัตถุ์ที่ถวายหลวงพ่อวัดท่าซุง รวมถึงธูปเทียนที่อยู่ตรงกลางของบายศรีต้น หากทำการบวงสรวงเสร็จแล้วจะต้องทำอย่างไรกับหมากพลู ยานัตถุ์ และธูปเทียนจึงจะเหมาะสมเจ้าคะ ? (ขณะนี้เก็บไว้ในพานที่ห้องพระเจ้าค่ะ)
ตอบ : เอาไปถวายวัดที่ท่านคิดจะสร้างวัตถุมงคล จะตัดใจได้หรือเปล่าเท่านั้น

[เถรี]

ถาม : การสวดบูชาพระปัจเจกพระพุทธเจ้า จากวัดเขาวง ที่มีพิธีพุทธาภิเษกเมื่อ ๑๘ มิถุนายน ๒๕๖๐ จะสวดบูชาท่านอย่างไร จึงจะถูกต้องเหมาะสมเจ้าคะ ?
ตอบ : พระคาถาเงินล้านสักวันละ ๒,๐๐๐ จบ...!

[เถรี]

ถาม : หนูเห็นคนทั่วไป เมื่อเขาเห็นคนอื่นตกทุกข์ได้ยากหรือบาดเจ็บ เช่น ดูคลิปที่เขาหกล้ม หรือเห็นคนอื่นเดินสะดุด สำลักอาหาร หรือทำอะไรผิดพลาด แล้วคนทั่วไปมักจะหัวเราะคนที่ตกทุกข์ได้ยากนั้น หนูรู้สึกว่า สิ่งที่เขาเหล่านั้นแสดงออก คล้ายกับว่าจิตของคนเหล่านั้นมักหัวเราะเยาะซ้ำเติมผู้ที่ตกทุกข์ได้ยาก หากหนูมีความรู้สึกแบบนั้นบ้าง หนูควรแก้อย่างไรคะ ?
ตอบ : เลิกรู้สึกได้แล้ว ควรที่จะสงสารเขามากกว่า เพราะการซ้ำเติมผู้อื่น สภาพจิตของเราก็ประกอบไปด้วยกิเลส สภาพจิตเศร้าหมองแล้วตายตอนนั้น โอกาสที่ลงอบายภูมิมีสูงมาก

[เถรี]

ถาม :พระสัทธรรมปุณฑริกสูตรคืออะไร และมีประโยชน์อย่างไรครับ ?
ตอบ : เป็นพระสูตรทางด้านมหายาน เขาเชื่อว่าท่องบ่นพระสูตรนี้เป็นประจำ มีโอกาสจะบรรลุถึงโพธิสัตว์ภูมิได้ ก็แปลว่าอยากจะเกิดใหม่เยอะ ๆ

[เถรี]

ถาม : การช่วยตัวเองผิดศีลข้อ ๓ ไหมครับ หรือจัดเป็นแค่การหมกมุ่นในกามราคะครับ ?
ตอบ : การหมกมุ่นในกามราคะหนักกว่าผิดศีลอีก เพราะสภาพจิตจะห่างไกลจากธรรมมาก โอกาสที่จะเข้าถึงธรรมก็น้อยลง

[เถรี]

ถาม : เรื่องพระเครื่อง, วัตถุมงคล สังเกตเจอ ๒-๓ รายที่พอได้ครอบครองพระเครื่อง, วัตถุมงคลที่ตนมีความเชื่อมั่น จะมีอาการภาษาชาวบ้านคือ “กร่างขึ้น” บางคนเดิม ๆ จะหัวอ่อนยอมหมด กลายเป็นคนมีความมั่นใจในตนเองสูงแบบผิดทาง นำตัวเองเป็นศูนย์กลาง เที่ยวสั่งกำหนดให้คนอื่นทำตามใจ ขาดการพิจารณาไม่พินิจพิจารณาเหตุควรหรือไม่ควร แม้จะเป็นทางบุญกุศล พอไม่ดังใจก็มาคิดปรุงแต่งโกรธ เสียใจ คือถ้าเป็นไสยศาสตร์จะไม่แปลกใจ แต่พอเป็นพระเครื่องหรือวัตถุมงคล จึงสงสัยว่าอาการแบบนี้ เกิดจากกิเลสที่เก็บกดไว้ใช่หรือไม่ ?
ตอบ : มีส่วนอยู่ด้วยกัน ประการแรกเป็นคนขาดความมั่นใจ พวกกิเลสต่าง ๆ อย่างตัวกูของกูก็โดนเก็บกดเอาไว้ พอมีสิ่งที่มาเสริมความมั่นใจก็จะปะทุออกมา

ในเรื่องของกิเลสกับเรื่องของธรรมะ ถ้าจะว่าไปแล้วก็เป็นคนละส่วนกัน แต่ธรรมะนั่นแหละที่จะไปฟอกกิเลสให้เบาบางลง จนท้ายที่สุดก็หมดไป ส่วนหนึ่งเท่ากับเป็นแสงสว่าง ส่วนหนึ่งเท่ากับเป็นความมืด แทนที่เราเองจะรับเอาด้านสว่าง เรากลับเอาไปทำให้ด้านมืดรุ่งเรืองขึ้นมา ก็แปลว่าหาเรื่องลำบากเอง ปล่อยเขาเถอะ...ถ้ามีใครสั่งสอนหนัก ๆ สักที ก็คงจะหูตาสว่างไปเอง

[เถรี]

ถาม : สามเณรรูปหนึ่งเวลามีเหตุไม่พอใจจะย้ายวัดตลอด ไม่สามารถอดทนได้ เช่น เพื่อนเณรทำให้ไม่พอใจ ไปพูดสอนแล้วเพื่อนเณรเถียงกลับ ถึงกลับทนอยู่กุฏิเดียวกับเขาไม่ได้ เที่ยวขอย้ายกุฏิ แต่พระไม่ยอมให้อยู่ ก็จะย้ายวัดเลย ทั้งที่อีกไม่กี่อาทิตย์ก็จะสอบเรียนจบ ม.๓ พระเถระตลอดจนโยมทั้งสอน
ปลอบ ขู่เพื่อให้อดทนก่อน อย่างน้อยเรียนให้จบ ที่สุดทนไม่ได้ทิ้งการเรียนที่อุตสาหะเรียนมา ๒ ปีกว่า สามเณรจะขยันย้ายวัดบ่อย อาการแนวนี้เป็นทิฏฐิมานะหรือวิปัสสนูปกิเลส ?
ตอบ : ไม่ได้เกี่ยวกับวิปัสสนูปกิเลส แต่เป็นกิเลสตรง ๆ เลย คือรับการกระทบไม่ได้

การรับการกระทบไม่ได้ เกิดอารมณ์ขึ้นมา ตัวแรกเลยคือโทสะ แต่ตนเองไม่สามารถที่จะแสดงออกได้ เพราะอยู่ในเพศภาวะของนักบวชอย่างหนึ่ง อยู่ในภาวะที่ต่ำกว่า ไม่สามารถที่จะทำอะไรได้อย่างใจอย่างหนึ่ง ก็จะหลีกหนีจากเหตุนั้นไป เพราะฉะนั้น...เกิดจากกิเลสเต็ม ๆ ส่งไปอยู่วัดท่าขนุนสักพักก็ได้ โดนสักโบ๊ะ..! เดี๋ยวก็สติดีขึ้นเอง