เสียงเตือนที่มองไม่เห็น

[โอรส]

ถาม : พอดีช่วงนี้ก็แปลกเจ้าค่ะ ตัวเองเมื่อเวลาลืมของ หรือว่าต้องเอาของอะไรไป จะมีเสียงเตือนเป็นระยะ ๆ ว่าต้องเอาอะไรไป ต้องเตรียมอะไรไปล่วงหน้า ?
ตอบ : ถ้าอย่างนั้นคาถาท่านปู่พระอินทร์ ไม่ต้องใช้แล้วจ้ะ ใช้ท่านที่มาเตือนแทนไปเลย

ถาม : ไม่ทราบว่าเสียงมาได้อย่างไรเจ้าคะ ?
ตอบ : อย่าลืมว่าตัวเราเองจะมีเทวดาประจำตัวรักษาอยู่

บรรดาเทวดาประจำตัวก็คือ พ่อแม่ ครูบาอาจารย์ หรือว่ามิตรสหายสนิท ที่ในอดีตเคยคบหากันมา เคยมีความสัมพันธ์กันมา ท่านตายไปแล้วท่านก็ยังจำเราได้อยู่ ในเมื่อเห็นเราตั้งใจทำความดี ท่านก็ช่วยส่งเสริมความดีของเรา ในส่วนที่ที่ไม่เกินวิสัยที่ท่านจะสงเคราะห์ได้ ก็ช่วยสักหน่อยหนึ่ง

ถ้าเป็นคนอื่นที่ไม่มี ทิพจักขุญาณ เตือนแทบตายก็ไม่รู้สักที ท่านก็คงไม่เตือนให้เสียเวลาเหมือนกัน

ถาม : เพื่อนเขาอยากได้บ้างเจ้าค่ะ ?
ตอบ : ก็ให้ทำอย่างเราสิ

ถาม : เราก็ไม่รู้ว่าทำอีท่าไหนถึงได้ ?
ตอบ : บอกเขาว่าเกิดบ่อย ๆ เดี๋ยวก็ได้เอง ...(หัวเราะ)... ถ้าไม่ขยันปฏิบัติก็ต้องขยันเกิดหน่อย ในแต่ละชาติก็ต้องสร้างสมไป เดี๋ยวพอถึงวาระ ถึงเวลาก็ได้เอง


สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๔๔