[เถรี]

"มีโยมถวายจักรยานออกกำลังกายไปให้ อาตมาปั่นจนกระทั่งสายพานขาด แล้วก็ให้พระท่านรื้อออกมา ซื้อสายพานมาใส่กันเอง ปั่นใหม่จนใกล้จะขาดอีกแล้ว ก็คือในเมื่อเขาต้องการให้ใช้งาน ก็ต้องเอาจริง ถามว่าปั่นจักรยานไม่เสียเวลาหรือ ? ไม่เสียหรอก ครึ่งชั่วโมง อาตมาปั่นไป อ่านหนังสือไป จักรยานไม่ได้เคลื่อนที่ไปไหนอยู่แล้ว เพราะว่าไม่มีล้อ ก็แค่ปั่นออกกำลังเฉย ๆ พอเหงื่อท่วมตัวดีก็นั่งอ่านหนังสือต่อได้อีก ๒๐ - ๓๐ นาทีกว่าเหงื่อจะแห้งแล้วค่อยไปสรงน้ำ

ดูตัวอย่างในหลวงรัชกาลที่ ๙ พระองค์ท่านทรงงานหนักขนาดไหนก็ตาม ไม่เคยทิ้งการออกกำลังพระวรกาย ถ้าจำไม่ผิด พลตำรวจเอกวศิษฐ์ เดชกุญชร ตอนสมัยเป็นนายตำรวจติดตาม ทูลถามว่า ทำไมถึงต้องทรงออกกำลังด้วย ? พระองค์ท่านตอบว่า "ถ้าร่างกายไม่แข็งแรงก็ดูแลประชาชนได้ไม่ดี"

อาตมาเองก็ไปนึกถึงหลวงปู่มหาอำพัน หลวงปู่อายุ ๘๐ กว่าปี ปั่นจักรยานออกกำลังวันละ ๑ ชั่วโมง อาตมากราบเรียนถามหลวงปู่ว่า "ปั่นไปทำไมครับ ?" ท่านตอบแบบที่อาตมาอึ้งมาก "หมอสั่ง..เป็นคนไข้อย่าดื้อกับหมอ" หลวงปู่ท่านอายุ ๘๐ กว่า ปั่นจักรยานวันละชั่วโมง อาตมานวดให้ท่านนี่ขาท่านแข็งเป๊กเลย กล้ามเนื้อดีกว่าหนุ่ม ๆ เยอะเลย นั่นเป็นเหตุที่ทำให้ท่านโรคภัยไข้เจ็บน้อย อยู่จนอายุ ๘๘ ปี"