หลวงพี่เอก ที่บ้านมีนบุรี ๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๓
การปฏิบัติต้องเอาให้มันจริงจัง เวลาหัวเราะก็หัวเราะไป เวลาสนุกก็สนุกไป แต่ไม่หลง
ไม่ใช่ไปนั่งทื่อ.. เพื่อนหัวเราะกัน แต่เรามัวคิดว่า "ไม่ได้ ๆ" อันนี้มันมีอารมณ์อวด
อยากให้เขารู้ว่า ฉันกำลังปฏิบัติ
มันก็เป็นธรรมชาติธรรมดา หัวเราะมาก ๆ ก็ไม่เที่ยง หัวเราะมาก ๆ ก็ทุกข์ อย่างนี้แหละ
จับหยาบ ๆ ก่อน แต่ทำไมต้องหัวเราะ ก็เพื่อให้เป็นยา
หลวงพี่เอก ที่บ้านมีนบุรี ๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๓
__________________
ชีวิตเป็นของไม่เที่ยง แต่ความตายเป็นของเที่ยง
|