[เถรี]

ถาม : ตอนเช้าผมภาวนาจนกลายเป็นสมาธิ แล้วรู้สึกว่าหายใจไม่ออก และไปเห็น..(ไม่ได้ยิน).. แต่ว่าเรายังรู้สึกกลัว ไม่รู้ว่าหูอื้อไปหรือเปล่า หรือท่านมาเจอเราจริง ?
ตอบ : เจอเขาก็ถามเขา ไม่ใช่มาถามคนที่นั่งอยู่ตรงนี้ ส่วนใหญ่แล้วเป็นเสียอย่างนี้ เจอแล้วไม่ถาม ดันมาถามคนที่ไม่เจอ เหมือนกับกินข้าวแล้วมาถามคนอื่นว่าผมอิ่มหรือยัง ?

ถาม : พยายามถามแต่เขานิ่งมาก ได้แต่ยิ้มอย่างเดียว
ตอบ : อย่างนั้นก็รอ...รอเขาตอบเมื่อไรก็จบ