[คิมหันต์]

ยายหนูพยายามใช้ภาษาอังกฤษแบบน่าเหนื่อยแทน อาตมาไม่ชอบอะไรยุ่งยากมากความ จึงตัดบทให้เธอแลกเงินให้ก็พอ ที่เหลือเดี๋ยวอาตมาไปเอง รถทัวร์ รถเมล์ รถไฟ รถเช่าเยอะแยะ ตอนนี้ไปส่งอาตมาที่ข้างหลังโรงแรมกันดอจีพาเลซเพื่อถ่ายรูปก็พอ เจอการตัดสินใจง่าย ๆ แบบนี้ เล่นเอาเขางงไปเหมือนกัน...

โรงแรมเขาสวยมาก แต่มีมุมจำกัดเหลือเกิน ถ่ายจนไม่รู้ว่าจะถ่ายอะไรอีกแล้ว จากนั้นควักกระเป๋าคนละ ๕ จั๊ต เข้าไปชมพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ ที่เหลือแต่ปลาสวยงามตัวจิ๋ว ๆ เกือบทั้งหมด ปลาทะเลตายเรียบเหลือแต่ตู้เปล่า บ่อกลางแจ้งก็แห้งขอดทุกบ่อ...

จ่ายอีกคนละ ๒๕ จั๊ต เข้าสวนสัตว์ย่างกุ้ง อาตมายอมเสียเงิน เพื่อขอถ่ายรูป “ตะขิ่น” เท่านั้น เจ้านี่ไม่ใช่ญาติตะเข้ตะโขงอะไรทั้งสิ้น แต่เป็นวัวป่าพันธุ์พิสดารที่มีเฉพาะในพม่าและจีนตอนใต้ เดินจนขาลากก็ไม่เจอตัว ดูป้ายชี้ไปทางหนึ่ง ถามคนชี้ไปอีกทางหนึ่ง กว่าจะได้รูปสมใจ ก็ต้องบังตายาม มุดผ่านลวดหนามเข้าไปถ่ายจนชิดตัวเลย..!

กลับมาสรงน้ำ เก็บข้าวของ กราบลาหลวงปู่วาระ เรียนท่านว่าจะเดินทางไปมัณฑะเลย์คืนนี้ อีก ๕ – ๖ วันจะกลับมารบกวนใหม่ แล้วโดดขึ้นแท็กซี่ไปบ้านหม่องหม่อง พ่อเจ้าประคุณถวายเงินจั๊ตมา ๑๑๕,๐๐๐ จั๊ต บอกว่าที่เหลือน้องสาวติดไปที่ทำงานตอนจองตั๋วเครื่องบิน เอาไว้กลับมาย่างกุ้งแล้วค่อยรับคืนก็แล้วกัน...