[เถรี]

ให้ทุกคนตั้งกายให้ตรง กำหนดสติคือความรู้สึกทั้งหมดของเราไว้ที่ลมหายใจเข้าออก หายใจเข้า...ให้ความรู้สึกของเราไหลเข้าไปพร้อมกับลมหายใจ หายใจออก...ให้ความรู้สึกของเราไหลออกมาพร้อมกับลมหายใจ จะใช้คำภาวนาอะไรก็ได้ที่เรามีความถนัดมาแต่เดิม

วันนี้เป็นวันอาทิตย์ที่ ๕ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๕๙ สิ่งที่อยากจะบอกกันในวันนี้ ก็คือ ส่วนใหญ่แล้วพวกเราได้ชื่อว่าเป็นนักปฏิบัติพระกรรมฐาน แต่กลับไม่ค่อยจะสามารถเอาผลของการปฏิบัติไปใช้งานในชีวิตจริงได้ ซึ่งถ้าจะว่าไปแล้วก็คือการปฏิบัตินั้นเป็นหมัน ไม่เกิดผล เพราะว่าในชีวิตจริงของเราต้องเผชิญหน้ากับ รัก โลภ โกรธ หลง อยู่ตลอดเวลา แล้วเราไม่สามารถที่จะเอาการปฏิบัติธรรมของเราไปใช้ในชีวิต ประจำวันให้เกิดผล ก็ไม่สามารถที่จะพูดได้เต็มปากเต็มคำว่าเราเป็นนักปฏิบัติธรรม

ความจริงจะว่าไปแล้ว พ่อแม่ ปู่ย่า ตายาย สอนเราให้ใช้หลักธรรมในการแก้ปัญหาชีวิตอยู่ตลอดเวลา แต่เรามักจะไม่เข้าใจหรือปัญญาไม่ถึง อย่างเช่นบางครอบครัวที่บอกว่า “เมื่อเกิดอะไรขึ้นให้หายใจลึก ๆ ไว้นะลูก” ก็คือการที่เรากลับมาอยู่กับลมหายใจเข้าออก กลับมาอยู่กับอานาปานสติ ทำให้เราสามารถตั้งสติได้ ในเมื่อเราตั้งสติได้ ไม่ไหลไปตามกระแสเฉพาะตรงนั้น จิตใจของเราก็ไม่วุ่นวาย ไม่ขุ่นมัว ก็จะเห็นช่องทางในการแก้ปัญหาได้