[เถรี]

"ถ้าถามว่าเค้าลางนี้มีสิ่งบอกเหตุไหม? มีสิ่งบอกเหตุมาตั้งแต่สมัยพระเทวทัตแล้ว

พระเทวทัตต้องการจะปกครองคณะสงฆ์ ก็เข้าไปยื่นข้อเสนอต่อพระพุทธเจ้า ว่าภิกษุควรอยู่ป่าตลอดชีวิต ภิกษุไม่พึงฉันเนื้อฉันปลาตลอดชีวิต ภิกษุพึงใช้ผ้าบังสุกุลตลอดชีวิต อย่างนี้เป็นต้น พระพุทธเจ้าไม่ประทานอนุญาต บอกว่าใครอยากจะอยู่ป่าก็ให้อยู่ป่า ใครอยากจะอยู่เมืองก็ให้อยู่เมือง เพราะว่าพระพุทธเจ้าท่านเล็งการณ์ไกลว่า ต่อไปจะต้องเป็นคามวาสี อรัญญวาสีอยู่แล้ว ถ้าไปจำกัดว่าต้องอยู่ป่า เกิดไม่มีป่าเหลือ แล้วจะไปอยู่ที่ไหน ?

ส่วนในเรื่องของอาหาร ท่านบอกว่าแล้วแต่โยมเขาจัดถวาย จะได้ไม่สร้างความลำบากให้แก่เขา ในเรื่องของผ้าบังสุกุล ถ้าหากมีคหปติจีวร คือ จีวรที่ชาวบ้านเขาถวายก็ให้รับไว้ได้

พระเทวทัตท่านก็ได้ที ประกาศว่า พระพุทธเจ้ายังเป็นผู้มักมากอยู่ ไม่ยอมอนุมัติตามข้อเสนอที่ว่ามา เพราะฉะนั้น..ท่านก็ไม่ขึ้นกับพระพุทธเจ้า ใครเห็นดีเห็นงามกับท่าน ก็ให้ไปอยู่ร่วมกับท่าน ท่านก็พาบริวารไปเสียเยอะเลย พระพุทธเจ้าก็ให้พระสารีบุตรไปตามกลับ

นับเป็นเรื่องตลก แต่เป็นเรื่องตลกที่หัวเราะไม่ออก พระเทวทัตพาภิกษุบริวารไป ๕๐๐ รูป มีพระเทวทัตและพระโกกาลิกะเป็นผู้นำ ปรากฏว่าพระเทวทัตไปแล้ว ก็เทศนาสั่งสอนภิกษุตามลีลาของตน ก็คงเทศน์กันครึ่งค่อนวัน

พอเห็นพระสารีบุตรเดินมาแต่ไกล พระโกกาลิกะก็บอก "ท่านเทวทัต พระสารีบุตรมาแล้ว ระวังให้ดี เผลอเมื่อไรเขาเอาบริวารท่านไปหมดแน่" พระเทวทัตบอกว่า "ไม่จริงหรอก ก่อนหน้านี้พระโมคคัลลานะ พระสารีบุตร คิดว่าสมณะโคดมเป็นผู้ที่สันโดษ มักน้อย จึงติดตามอยู่ด้วย ตอนนี้เห็นว่าไม่สันโดษแล้วก็เลยมาติดตามเรา เดี๋ยวเราจะตั้งให้เป็นอัครสาวก..!"