[เถรี]

กสิณทำแล้วจะสร้างให้เกิดฤทธิ์เกิดเดชขึ้นได้ พอเริ่มทำอะไรเกินชาวบ้านได้ ถ้าคนไม่มองเราว่าเป็นผู้วิเศษ ก็จะมองว่าเราบ้า มีสองอย่าง ถ้าเขาว่าเราบ้าเขาก็จะกระจายความคิดนี้ไปเรื่อย แล้วคนรอบข้างก็จะว่าเราบ้า ตอนนั้นถ้าเราทนเขาพูดไม่ได้ เราก็จะเลิกทำความดี แต่ถ้าเขาเห็นเราเป็นผู้วิเศษ เขาก็จะมากันหัวไม่วางหางไม่เว้น เหนื่อยตายเหมือนกัน

เพราะฉะนั้น..ถ้าทำได้ให้ปิดตัวเอง พยายามอย่าไปยุ่งกับคนอื่น จนกว่าจะผ่านขั้นตอนสำคัญ ก็คือสามารถทรงอารมณ์ในลักษณะที่ต้องการเมื่อไรก็ปรากฏได้ ใช้งานได้ทันที คราวนี้จะไปพบปะพูดคุยกับใครก็ได้ แต่ถ้ายังไม่ถึงตอนนั้นก็จะหลุด เสียเวลาในการปฏิบัติ

เรื่องของกสิณอย่าเป็นคนหลายใจ เคยทำกองไหนให้ตั้งหน้าตั้งตาทำกองนั้นให้สำเร็จไปเลย ถ้าเรายังทำกองนั้นไม่สำเร็จ แล้วไปอ่านเจอกองอื่นว่าคุณสมบัติของกองนี้ดี เราก็เปลี่ยนไปทำอีกกอง อาตมาเคยเปรียบไว้ว่า ขุดบ่อจวนจะถึงน้ำแล้ว เราว่าตรงอื่นดีแล้วก็ไปเริ่มขุดใหม่ ตรงโน้นดีเราก็ไปเริ่มขุดใหม่ เมื่อไรเราจะได้น้ำเสียที ?

กรรมฐานทั้ง ๔๐ กองไม่มีอะไรยาก ถ้าเราตั้งหน้าทำให้ได้สักผลกองหนึ่ง กองอื่นก็ใช้อารมณ์ใจเท่ากัน ไม่เกินฌานสี่ ต่อให้เป็นสมาบัติ ๘ ในอรูปฌานก็ใช้กำลังแค่ฌานสี่ เพียงแค่เปลี่ยนวิธีการของการทรงฌานเท่านั้นเอง ถ้าเต็มที่ได้กองหนึ่ง กองอื่นก็จะง่าย แต่ถ้าไม่ได้สักกองก็จะยากทุกกอง