[สุธรรม]

ถึงจะจัดเรียงกลับมาเป็นระเบียงได้เหมือนเดิม แต่รูปก็หมดไปแล้ว

ได้ยินเสียง “แคว้กๆ” คุ้นหูดังลั่นมาตั้งนาน พยายามมองหาเจ้าของเสียงก็ไม่เห็น จน “ผี” ต้องชี้ให้ดู ฮ่วย..มิน่าว่าเสียงคุ้นหูนัก ที่แท้ก็นกแก้วโม่งทั้งฝูง ตัวสีเขียวกลมกลืนกับยอดไม้ ถ้าไม่ขยับก็ยากที่จะมองเห็น สมัยที่อยู่ชายแดนตาพระยา อาตมาเคยเห็นจับฝูงกันเป็นพัน ๆ ตัว บินพร้อม ๆ กันเป็นแพดูมืดฟ้ามัวดิน ไม่รู้ว่าตอนนี้ยังจะพอมีเหลืออยู่หรือเปล่า ?

มัคคุเทศก์ประจำคณะปล่อยให้พวกเราพักเหนื่อยพอสมควร แล้วพาเดินเลาะไปตามระเบียงที่ซ่อมเสร็จแล้ว แม้จะดูสวยสมบูรณ์แข็งแรง แต่รูปตามผนังโดนสกัดทิ้งหมด เหลือเพียงเค้าอยู่ราง ๆ เท่านั้น พลางอธิบายว่า เมื่อกษัตริย์พระองค์ใหม่ขึ้นครองราชย์ ถ้านับถือคนละศาสนา ก็มักจะมีผู้คอยเอาใจ ด้วยการทำลายรูปเคารพนอกศาสนาเสียหมด บางพระองค์ก็สั่งการให้ทำลายเองเลย ปราสาทตาพรหมเป็นปราสาทที่มีร่องรอยของการทำลายมากที่สุด ระเบียงนี้กว่าจะเรียงหินขึ้นมาจนสมบูรณ์อย่างนี้ได้ ใช้เวลาอยู่ตั้งหลายปี...