ถาม : (ไม่ได้ยิน)
ตอบ : ต้องขนาดนั้นนะ ใจนิ่งเปรี๊ยะเลย ไม่ได้คิดถึงความตาย ไม่ได้คิดถึงความกลัว ในเมื่อไม่ได้คิดอะไรกำลังใจต้องทำได้ขนาดทรงฌาน ฉะนั้นสมัยก่อนที่เขาจะออกรบได้ กำลังใจเขาต้องได้ กำลังใจไม่ได้ไปรบก็ตายเปล่า
ถาม : แล้วคนที่กำลังใจไม่ได้ แต่ไปออกรบมีเยอะไหมคะ ?
ตอบ : เยอะ...ก็ไม่มีอะไร ถึงเวลาตายเขาก็ลากมาสุม ๆ กันแล้วก็เผา
ถาม : แล้วอย่างนั้นเขาจะเกาะพระก่อนตายได้ไหมคะ ?
ตอบ : ก่อนที่จะไปเขาปลุกพระไม่รู้กี่รอบแล้ว กำลังใจเกาะอยู่แล้วละ
ถาม : (ไม่ได้ยิน)
ตอบ : ต้องมีทุกคน แต่ถ้าเป็นแม่ทัพที่มีความสามารถจริง ๆ ในตำราพิชัยสงครามมีวิชาหนึ่งที่เรียกว่าแต่งคน ก็คือสามารถเสกว่านยาหรือน้ำมันให้ลูกน้องกินหรือทาแล้วเหนียวด้วย ถ้าได้แม่ทัพแบบนั้นก็รอด ถ้าไม่ได้แม่ทัพแบบนั้นก็เอาศพลูกน้องถมเข้าไป
ถาม : แล้วสมัยนั้นเขามีพระเครื่องติดตัวกันไม่ใช่หรือครับ ?
ตอบ : สมัยก่อนไม่นิยมพระเครื่อง เพราะถือว่าเป็นของสูง เขาจะใช้พวกตะกรุด พิสมร พวกเชือกถัก
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 02-01-2013 เมื่อ 17:48
|