[เถรี]

"เอาอย่างนี้ ผู้ที่อยู่ด้านหลังลองขยับมานั่งแถวที่แหว่ง ๆ อยู่ให้เต็มก่อน แถวขวาสุดออกมาก่อน พระพุทธเจ้าตรัสว่า สัพเพ ธัมมา นาลัง อภินิเวสายะ แปลว่าสิ่งทั้งหลายไม่ควรยึดมั่นถือมั่น ว่าตรงนี้เป็นที่นั่งของกู ย้ายมาเสียดี ๆ

เมื่อครู่นี้พูดถึงไหนแล้ว ? พูดถึงเรื่องกลับบ้าน...ใช่ไหม ? กับเรื่องของสมาธิว่าเป็นเรื่องเดียวกัน สำคัญอยู่ที่ความตั้งใจ ในเมื่อสำคัญที่ความตั้งใจ ทำอย่างไรที่เราจะซักซ้อมความตั้งใจของเรา ให้มีความมั่นคงและคล่องตัว อาตมาไม่ได้ใช้นาฬิกาปลุกมาเกิน ๒๐ ปีแล้ว เพราะว่าปลุกตัวเองได้ ปลุกตัวเองนี่ไม่ได้หมายความว่าเสกนะ แต่หมายถึงว่าสั่งให้ตื่นได้ เคยทดสอบมาอย่างชนิดที่เรียกว่ากลับถึงวัดตีหนึ่ง แต่ตีสามต้องตื่นไปส่งโยมกลับบ้าน ก็ตื่นได้ไม่ต้องตั้งนาฬิกาปลุก

ของพวกนี้อยู่ที่พวกเราฝึกซ้อมว่ามีความชำนาญเท่าไร ถ้าสามารถฝึกซ้อมจนมีความชำนาญแล้ว เกิดวสี คือความคล่องตัว ตัวนี้ไม่รู้เหมือนกันว่าภาษาอังกฤษจะใช้ว่า Skill ได้หรือเปล่า? ก็คือความคล่องตัวในงานนั้น ภาษาไทยเรียกทักษะ ก็ไม่ใช่ไทยหรอก เป็นสันสกฤต เมื่อมีความคล่องตัว เราสั่งให้ใจทำงาน สั่งให้ร่างกายทำงาน สามารถสั่งได้ แต่สำคัญอยู่ที่ว่าตอนฝึกใหม่ ๆ อาจจะไม่มีความคล่องตัว มีผิดมีพลาดได้บ้าง แต่ต้องขยันซักซ้อมเอาไว้"