[เถรี]

ถาม : แม่ชีช่วยคนเขาไม่รับกรรมหรือครับ เพราะไปขวางกรรมชาวบ้าน ?
ตอบ : สายโพธิสัตว์เขาไม่กลัวเรื่องแค่นั้นหรอก หนักกว่านั้นเขาก็ทำ เพื่อความสุขของคนหมู่มาก ตัวเองจะลงนรกเป็นเรื่องเล็ก เรายังทำกำลังใจไม่ได้อย่างเขาเลย พูดง่าย ๆ ว่าท่านทั้งหลายเหล่านี้ ถึงเวลาพอเห็นคนอื่นลำบากก็ช่วย ไม่เคยคำนึงเลยว่าช่วยแล้วตัวเองจะเดือดร้อนอะไร ไม่เสียเวลาไปคิด

ถาม : พระโพธิสัตว์ท่านเหนื่อยรากเลือดจริง ๆ ?
ตอบ : อยู่ในดีเอ็นเอมานับชาติไม่ถ้วนแล้ว ถึงเหนื่อยก็ไม่เลิกหรอก

ถาม : จริง ๆ ก็ไม่ต้องเป็นพระพุทธเจ้าก็ได้ แค่ช่วยเหลือคนไปเรื่อยก็พอ ?
ตอบ : ก็ไม่ได้คิดจะเป็นหรอก แต่ทำไปทำมากติกาครบก็เลยต้องเป็น

ที่พูดนี่ไม่ใช่ค้านนะ แต่พูดตามปฏิปทาขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ปฐม เพราะท่านก็ทำของท่านไปเรื่อย สมัยนั้นมีใครรู้บ้างเล่าว่าทำแล้วจะได้เป็นพระพุทธเจ้า ? ท่านนึกอยากจะช่วยเขา ท่านก็ช่วยไปเรื่อย แต่ช่วยไปช่วยมาแล้วกติกาครบก็เลยเป็น รุ่นหลัง ๆ ก็อยากช่วยแบบนั้นบ้าง แต่คราวนี้ตัวอย่างมีแล้ว ก็ขอเป็นอย่างนั้นบ้างก็แล้วกัน

ถาม : พอทำไปกำลังใจก็ไม่กลัวอะไร ?
ตอบ : ถ้าท่านกลัว ท่านคงตัดหัวตัวเองถวายพระไม่ได้หรอก