[เถรี]

โยมทำพระพุทธรูปตก พระอาจารย์จึงกล่าวว่า “โยมจะเห็นว่าตัวเองตกใจ ทำไมพระไม่ตกใจเลย ? แสดงว่าใจพวกเราอยู่นอกตัว ถ้าใจอยู่กับตัว อะไรเกิดขึ้นจะไม่ตกใจ เพราะอาการตกใจก็คือ การที่จิตส่งออกนอกแล้ววิ่งกลับมาเร็วเกินไป กว่าอาตมาจะตายด้านขนาดนี้ได้ก็ฝึกอยู่หลายปีนะ

จะมีความก้าวหน้ามาเป็นลำดับ ๆ เพียงแต่ว่าเราต้องสังเกตให้เป็น อย่างเช่นว่า รถหมุนเป็นลูกข่างบนเขาค้อห่างจากเหวไม่ถึงศอก ปรากฏว่ามีแต่เสียงบอกว่า “เอาอีก ๆ” แล้วคนขับก็บอกว่า “ทำได้ครั้งเดียวโว้ย..!” จะให้หมุนอีก..สนุกดี..!”