[เถรี]

ให้ทุกคนตั้งกายให้ตรง กำหนดสติคือความรู้สึกของเราเอาไว้ที่ลมหายใจเข้าออก หายใจเข้า...ให้ความรู้สึกของเราไหลตามลมหายใจเข้าไป หายใจออก...ให้ความรู้สึกของเราไหลตามลมหายใจออกมา จะใช้คำภาวนาอะไรก็ได้ ที่เรามีความถนัด มีความชำนาญมาแต่เดิม

วันนี้เป็นวันอาทิตย์ที่ ๓ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๒ ในเรื่องของการปฏิบัติธรรมนั้น จะว่าไปแล้วก็เป็นเรื่องยาก เป็นเรื่องของบุคคลที่ต้องมีบารมีเข้มแข็ง ถึงระดับที่เรียกว่าปรมัตถบารมี คือสูงสุด เพราะว่าการปฏิบัติธรรมนั้น โบราณาจารย์ท่านเปรียบเอาไว้ว่า เหมือนกับการแลกด้วยชีวิต คือแม้จะต้องตายลงไป เพื่อให้เข้าถึงธรรมในส่วนที่ตนเองต้องการก็ยินดี

ดังนั้น...การที่ญาติโยมทั้งหลายพอประสบอุปสรรคนิดหน่อย เราก็รู้สึกท้อถอย หมดกำลังใจ ขอให้ดูด้วยว่า ตัวเราทั้งหลายนั้น ได้ปฏิบัติตามคำในขณะสมาทานกรรมฐานหรือไม่ ที่ว่าเราขอมอบกายถวายชีวิตต่อองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ถ้าหากว่าบุคคลที่ตั้งใจมอบกายถวายชีวิตจริง ๆ ก็จะทุ่มเทให้กับการปฏิบัติชนิดหัวไม่วางหางไม่เว้น ไม่ได้ห่วงสิ่งต่าง ๆ ที่จะเกิดขึ้นกับตนเอง ไม่ว่าจะยากลำบากแค่ไหน ก็ยอมทุ่มเทเพื่อความสำเร็จที่รออยู่ข้างหน้า

ถ้าหากว่าไม่รู้จะดูตัวอย่างใครก็ดูตัวอย่างสด ๆ ร้อน ๆ ก็คือท่านพระครูประโชติรัตนานุรักษ์ อดีตเจ้าคณะอำเภอสุไหงปาดี อดีตเจ้าอาวาสวัดรัตนานุภาพ ทั้ง ๆ ที่ท่านรู้ว่าอยู่ตรงนั้นเสี่ยงต่อการเสียชีวิตมาก แต่ท่านก็ไม่ถอย ท่านรู้ตัวถึงขนาดระบุไว้ชัดว่า ตราบใดที่ยังไม่ตายก็จะไม่เลิกทำความดี นี่คือกำลังใจของบุคคลที่มอบกายถวายชีวิตต่อพระพุทธเจ้าจริง ๆ ภาษาบาลีกล่าวว่า “พุทธสาสเน อุรัง ทัตวา” ถวายอกไว้ในพระพุทธศาสนา คำว่าอกในที่นี้ก็คือชีวิตนั่นเอง