[ธมกร]

อันนี้เป็นเรื่องที่ปู่เล่าให้ฟังนะคะ เกี่ยวกับคดสุนัขที่ปู่ชม (พ่อตาของปู่) กับเพื่อนได้ประสบมา ปู่ชมไปพบคดสุนัขเข้าโดยบังเอิญกับเพื่อนประมาณ ๓-๔ คน สุนัขตัวนั้นตายจนเหลือแต่ซาก แต่สามารถร้องเอ๋งๆ ได้อยู่ ส่วนที่เป็นกะโหลกยังขยับได้ ปู่ชมจึงเอาไม้ทุบดู พบว่ามีคดอยู่หนึ่งชิ้น (จำลักษณะไม่ได้แล้วค่ะ) ยังตกลงกันไม่ได้ว่าใครเป็นเจ้าของ เลยผลัดกันถือ คนแรกถือได้ไม่นานก็ขอเปลี่ยนให้คนอื่นถือบ้าง

คนที่สองที่สามก็เป็นแบบนี้ จนมาถึงปู่ชมซึ่งเป็นคนสุดท้าย ท่านจึงได้รู้ว่าทำไมใคร ๆ ก็ถือคดสุนัขได้ไม่นาน สมัยก่อนนั้นส้วมของชาวบ้านก็คือท้องทุ่ง เมื่อเดินในทุ่งก็ต้องพบปะกับอุจจาระเป็นของธรรมดา แต่ที่ไม่ธรรมดาก็คือ พอเห็นก็เกิดน้ำลายสออยากกินขึ้นมาทันที แต่ก่อนแต่ไรไม่เคยเป็น พอมีเจ้าคดสุนัขก็เกิดอยากจะกิน ปู่ชมกับเพื่อนพิสูจน์กันอีกรอบ ว่าสาเหตุมาจากคดสุนัขจริงหรือไม่ ผลก็คือถ้าไม่ได้ถือคดก็เป็นปกติแต่ถ้าถือคดเดินผ่านกองอุจจาระ จะอยากกินขึ้นมาทันที สุดท้ายจึงต้องโยนคดทิ้งไป เลยไม่รู้ค่ะว่ามีอานุภาพด้านไหน