[เถรี]

ถาม : ตัวผมยังเรียนมัธยมปลายอยู่ ผมเคยมีความคิดว่า ถ้าอยากรวยแบบทางโลก ต้องเรียนสูง ๆ หลังจากนั้นทำงานที่ได้เงินเดือนสูง ๆ ซึ่งใช้เวลานานมาก กว่าจะเรียนจบแล้วทำงานจนรวย แต่ถ้าเราฝึกอภิญญาสำเร็จ เราสามารถเสกทอง แล้วเอาไปขาย หรือดูอนาคต แล้วไปซื้อหวย เวลาที่ฝึกอภิญญาจนสำเร็จ อาจจะไม่ถึง ๓ ปี ถ้าตั้งใจจริง ๆ หรือถ้าอยากมีความรู้ทางโลก ก็เข้าฌานแล้วท่องคาถามงกุฎพระพุทธเจ้า แล้วจับหนังสือวิชาการ นอกเหนือจากนั้น ถ้าผมตายไป อย่างต่ำไปเป็นพรหม ถ้าฝึกวิปัสสนาอีกได้ไปพระนิพพาน และถ้ายังทรงฌานอยู่ จะได้สุขจากฌานสมาบัติอีก

ผมเลยคิดว่า อยากจะเลิกเรียนแล้วไปบวชเพื่อฝึกอภิญญา สัก ๓ ปี แต่มาคิดดูอีกที ถ้าผมฝึกไม่ได้หรือกำลังใจไม่ถึง เรียนผมก็เรียนยังไม่จบ บวชก็ไม่ได้ตามที่หวังไว้ ผมอาจจะเสียเวลาเปล่า ๆ แต่ก็นึกถึงคำสอนของพระ ที่ท่านกล่าวว่า พระท่านก็มีสิบนิ้ว เราก็มีสิบนิ้วเหมือนกัน ทำไมเราจะทำไม่ได้ ถ้าท่านทำได้ เราก็ต้องทำได้ ขอความเห็นและคำแนะนำจากหลวงพ่อได้ไหมครับ ?

ตอบ : ความเห็นคือ ฟุ้งซ่านได้เป็นหลักเป็นฐานเป็นการเป็นงานดีมาก ยังโชคดีที่ตอนท้ายตาสว่างขึ้นมานิดหนึ่ง