[สุธรรม]

ถ่ายรูปอย่างไรก็ไม่เหมือนกับที่ตาเห็น (รูปจากอินเตอร์เน็ต)

"พระอาจารย์ทุกท่านเลือกชมได้เต็มที่นะครับ มหาวิหารหลังนี้มิเคลันเจโลออกแบบและสร้างไว้ตั้งแต่อายุเพิ่งจะ ๒๕ ปี การบรรยายต้องมีรายละเอียดมากเหลือเกิน ว่ากันเป็นวันก็ไม่จบ เดี๋ยวผมเองจะเป็นลมไปเสียก่อน ถ้าพระอาจารย์ท่านใดสงสัยหรือต้องการข้อมูลตรงไหน ให้สอบถามได้เป็นการเฉพาะ ถ้าได้ยินเสียงผมเรียกก็ให้รวมตัวกันทันที ขอนิมนต์ตามสบายเลยครับ"

พวกเราเดินชมสถานที่กันโดย "แหงนคอตั้งบ่า" เสียส่วนใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นเพดานที่อาศัยรูปทรงเรขาคณิตใหญ่ ๆ เล็ก ๆ สลับลวดลายและสีสันเพียงเล็กน้อย ก็งดงามจนตะลึง ผนังที่อาศัยซุ้มโค้งเป็นที่ประดิษฐานรูปหล่อสัมฤทธิ์ รูปแกะสลักจากหินอ่อน และภาพวาดสีสันสดใส ที่งดงามมีชีวิตชีวา เสาค้ำซึ่งเป็นเหลี่ยมเป็นร่อง ที่หัวเสามีลวดลายปูนปั้นอ่อนช้อยจนแทบจะพลิ้วไปตามลม โดมใหญ่มหึมาที่ประกอบด้วยช่องรับแสงและรูปวาดที่แทบจะเคลื่อนไหวได้จริง ๆ อาตมาได้แต่นึกไปถึงผลงานของมหากวี ชิต บุรทัตที่ว่า...

................................................................"ฯลฯ...อำพนพระมณฑิรพระรา........ชนิวาศน์ วโรฬาร์
.............................................................อัพภันตร์ก็ไพจิตรพา........................หิรภาค ก็พึงชม
................................................................เช่นหลั่งชะลอดุสิตเท....................วสถาน พิมานพรหม
.............................................................มารังสฤษดิ์ศิริอุดม..........................ผิวเทียบ ก็เทียมทัน...ฯลฯ"