[สุธรรม]

เดินไปเดินมากลายเป็นมุดขึ้นมาจากใต้ดิน..!

กำแพงอิฐที่กระหนาบทั้งสองข้างที่แท้เป็นตึกทั้งหลัง ทำให้กลายเป็นทางเดินแคบ ๆ มีขั้นบันไดให้เดินสูงขึ้นไปเรื่อย ๆ ทำให้รู้ตัวว่าคณะของเรากำลังเดินขึ้นมาจากใต้ดิน เมื่อพ้นจากบันไดก็กลายเป็นตรอกที่ไม่กว้างนัก ตึกทั้งสองฝั่งส่วนมากเป็นสีน้ำตาลอ่อนตัดขอบด้วยสีขาว แม้รูปแบบจะดูเรียบง่าย แต่ก็ใหญ่โตโอ่อ่ามาก...

สุดตรอกเป็นสามแยกที่มีรถราค่อนข้างมากทีเดียว ผู้คนเดินให้ขวักไขว่ไปหมด เกือบทั้งหมดล้วนแต่เป็นนักท่องเที่ยวกันทั้งนั้น คุณโอ๋บรรยายผ่านเครื่องฟังมาว่า “นครรัฐวาติกันเป็นนครรัฐที่เล็กที่สุดในโลก ตั้งซ้อนอยู่ในกรุงโรม ประเทศอิตาลี เป็นที่ประทับของพระสันตะปาปา ซึ่งเป็นประมุขประเทศและประมุขสูงสุดแห่งคริสตจักรโรมันคาทอลิก ปกครองแบบมีพระอำนาจเบ็ดเสร็จอยู่ที่พระสันตะปาปาเพียงผู้เดียว จะหมดวาระก็ต่อเมื่อสิ้นพระชนม์...”

อิลลาเรียรอจนพวกเราตามมากันครบแล้ว ก็พาเลี้ยวซ้ายมือซึ่งมีผู้คนคลาคล่ำไปหมด แต่ก็ยังเห็นยอดมหาวิหารเซนต์ปีเตอร์รูปโดมอย่างถนัดชัดตา รถราวิ่งไปบนถนนที่คนแน่นอย่างกับปลากระป๋อง ถ้อยทีถ้อยอาศัยผลัดกันไป เพราะว่าผู้คนแน่นมาก คุณโอ๋จึงเตือนมาเป็นระยะว่า “พระอาจารย์ทุกท่านระวังกระเป๋าด้วยนะครับ..” ช่างรอบคอบจริง ๆ...