[วาโยรัตนะ]

๓๑. อะ. อันตังชาติชะราทีนัง อะกาสิทิปะทุตตะโม
อะเนกุสสาหะจิตเตนะ อัสสาเสนตังนะมามิหัง

อะ.นี้ภาวนา หมั่นตรึกตราเป็นมงคล
ศัตรูแม้ไม่ได้ยล กลับยินดีแลปรีดา

๓๒. นุต. นุเทติราคะจิตตานิ นุทาเปติปะรังชะนัง
นุนะอัตถังมะนุสสานัง นุสาสันตังนะมามิหัง

นุต.บทนี้ก็ดีหลาย กันผู้ร้ายดีนักหนา
อีกสรรพโรคา พินาศหายไม่กรายกวน

๓๓. ตะ. ตะโนติกุสะลังกัมมัง ตะโนติธัมมะเทสะนัง
ตัณหายะวิจะรันตานัง ตัณหาฆาฏังนะมามิหัง

ตะ.ภาวนาเสก ใช้ปลุกเลขยันต์หลายขบวน
อีกเสกเครื่องครดควร เมื่อรบศึกเป็นมงคล

๓๔. โร. โรเสนโตเนวะโกเปติ โรเสเหวะนะกุชฌะติ
โรคานังราคะอาทีนัง โรคะหันตังนะมามิหัง

โร.ภาวนาใช้ เมื่อยามใคร่จรดล
เสกลงเครื่องคงทน ทั้งแก้กันสรรภัย

๓๕. ปุ. ปุณันตังอัตตะโนปาปัง ปุเรนตังทะสะปาระมี
ปุญญะวันตัสสะราชัสสะ ปุตตะภูตังนะมามิหัง

ปุ.ภาวนาดับ พิษตะขาบอันเกรียงไกร
แมลงป่องต้องเหล็กใน พิษถอนห่างบางบรรเทา

๓๖. ริ. ริปุราคาทิภูตังวะ ริทธิยาปะฏิหัญญะติ
ริตตังกัมมังนะกาเรตา ริยะวังสังนะมามิหัง

ริ.ภาวนามี อำนาจดียิ่งไม่เบา
ชายหญิงเห็นหน้าเรา นึกเกรงขามครั่นคร้ามกลัว

๓๗. สะ. สัมปันโนวะระสีเลนะ สะมาธิปะวะโรชิโน
สะยัมภูญาณะสัมปันโน สัณหะวาจังนะมามิหัง

สะ.นี้หมั่นระลึก ภาวนานึกไม่ชั่ว
เทวดารักษาตัว ศรีสวัสดิ์สถาพร

๓๘. ทัม. ทันโตโยสะกะจิตตานิ ทะมิตะวาสะเทวะกัง
ทะทันโตอะมะตังเขมัง ทันตินทริยังนะมามิหัง

ทัม.ภาวนาเสก นุ่งห่มผ้าเมื่อยามจร
เจริญศรีนิรันดร ทั้งโพกเศียรคุณอนันต์

๓๙. มะ. มะหุสสาเหนะสัมพุทโธ มะหันตังญาณะมาคะมิ
มะหิตังนะระเทเวหิ มะโนสุทธังนะมามิหัง

มะ.บทนี้ภาวนา เสกมาลาไว้ทัดกรณ์
เป็นศรีสง่านิรันดร เสน่ท์ทั่วทุกตัวคน

๔๐. สา. สารังเทตีธะสัตตานัง สาเรติอะมะตังปะทัง
สาระถีวิยะสาเรติ สาระธัมมังนะมามิหัง

สา.ภาวนากัน ฝังอาถรรพ์แลเวทมนต์
กันอาวุธเมื่อเข้ารณ ณะรงค์ดีมักมีชัย