[เถรี]

ถาม : ตอนปฏิบัติธรรมที่วัด หนูภาวนาไป จิตหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ แล้วก็มีเสียงท่านเคาะหัว ?
ตอบ : หลายต่อหลายคนที่ไปปฏิบัติธรรม โดนเคาะหัวแล้วชอบใจ ตอนที่เดินอยู่อาตมาจะดูไปเรื่อย ถ้าเห็นว่าสติเริ่มขาดก็จะเคาะสักโป๊กหนึ่ง ถ้ายังไปตามองค์ฌานหรือไปตามการภาวนาได้จะไม่ไปยุ่งด้วย เพราะฉะนั้น..คนไหนที่โดนให้รู้ไว้ด้วยว่าสติขาดแล้ว ไม่รู้เรื่องแล้ว คราวนี้คนที่จะทำอย่างนั้นควรที่จะรู้จริงสักนิดหนึ่ง ไม่อย่างนั้นถ้าเขาทรงฌานตามปกติ แล้วเราไปเคาะให้เขาหลุดออกมานี่..กรรมสาหัสเลยนะ

ถาม : คุยกับพี่อีกคนหนึ่ง เขาก็บอกว่าเกือบโดนเขกเหมือนกัน ?
ตอบ : เพราะเราขาดการฝึกซ้อมให้ชำนาญ เมื่อเราขาดความชำนาญ ถึงเวลาสภาพจิตไม่สามารถจะก้าวล่วงนิวรณ์ไปสู่ความผ่องใสได้เลย หรือไม่ก็พอเข้าสมาธิไปได้หน่อยหนึ่ง เผลอสติขาด..ก็หลุดอีก บางคนก็ตกใจ อยู่ ๆ หลุดก็สะดุ้งขึ้นมา อันนั้นแหละไม่ค่อยดี ถ้าสมาธิมั่นคงหน่อย พอโดนแตะรู้สึกตัว ก็เริ่มภาวนาต่อไปตามปกติ เอาเป็นว่าช่วยเท่าที่ช่วยได้ก็แล้วกัน มากกว่านั้นก็ช่วยไม่ได้หรอก ยกเว้นต้องใช้ไม้หน้าสาม..!