[เถรี]

"สมัยก่อนครูบาอาจารย์จะทำวัตถุมงคลให้ลูกหลานญาติโยม วัสดุก็หายาก ส่วนใหญ่ก็เอาตะกั่วถ้ำชา คำว่าถ้ำชาก็คือภาชนะที่ใส่กาน้ำชาโดยมีนวมหุ้มเพื่อไม่ให้เย็นเร็ว สมัยนั้นส่วนใหญ่ทำด้วยตะกั่ว เอามาหลอมมาทุบตีแผ่แล้วก็จารเป็นตะกรุดให้ลูกหลานบ้าง บางคนไม่มีอะไรก็เอาฝาบาตรมาตัดทำตะกรุดบ้าง เรียกกันว่าตะกรุดฝาบาตร

หลวงปู่จันทร์ วัดนางหนูสบายที่สุด ท่านทำตะกรุดไม้ไผ่ ตะกรุดไม้ไผ่สำนักที่ดังมาก ๆ เลยก็คือ หลวงปู่จ้อย วัดบางช้างเหนือ หลวงปู่จันทร์ วัดนางหนู และหลวงปู่ดู่ วัดสะแก หลวงปู่ดู่ทำตะกรุดไม้ไผ่สวยสุด ๆ ใครได้ไปสักดอกหนึ่งถือว่าเป็นความภูมิใจในชีวิต เราจะเห็นได้ชัดจริง ๆ ว่าท่านตั้งใจทำ ไม่ว่าจะการเซาะร่อง เซาะลาย จารอักขระท่านทำออกมาสวยเหมือนพิมพ์เลย"