สมัยก่อนเวลาอาตมาไปบ้านสายลม เวลาเจอพี่ ๆ น้อง ๆ จะคุยกันมันมาก เพราะว่าเดือนหนึ่งเจอกันที ปรากฏว่าคุยเพลินจนขาดสติ แล้วก็มีเสียงกริ๊งดังขึ้น แต่ละคนวิ่งพรวดพราดกัน เพราะหลวงพ่อท่านจะลงรับสังฆทานและกดกริ่งเรียก เราก็ต้องไปรับท่าน คนนั้นถือย่าม คนนี้ถือยานัตถุ์ คนนี้ถือกาน้ำร้อน พอลงมาก็จัดวางทุกอย่างเข้าที่ อาตมาก็นั่งข้าง ๆ คอยรับใช้ท่าน
ท่านเปิดไมค์ ปรากฏว่าเงียบ ท่านหันมามอง อาตมาก็ร้อนวูบไปทั้งตัวเลย "ใครรับผิดชอบวะ ?" อาตมาตอบว่า "ผมครับ" แล้วก็รีบวิ่งไปเปิด "คราวหน้าอย่าโง่กว่าเครื่องอีกนะ..!" ด้วยความที่โม้มันเกินไป ลืมดูนาฬิกาว่าแปดโมงครึ่งแล้ว ปกติแปดโมงยี่สิบหรือยี่สิบห้า อาตมาจะเปิดเครื่องรอไว้แล้ว
ตอนนั้นรู้สึกตัวพอง หูร้อน หน้าชาหมดเลย เพราะท่านด่าออกไมค์ได้ยินกันทั้งบ้านสายลม ระวัง..พวกเราจะซ้ำรอยเดิม อาตมาโดนมาแล้วอย่าได้โดนต่อ ถ้าโดนก็จะโดนเทศน์กัณฑ์มหาราช..!
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 11-04-2011 เมื่อ 08:04
|