[เถรี]

"คราวนี้งานปิดทองฝังลูกนิมิตก็ต้องมีวัตถุมงคลไว้แจกญาติโยม ท่านจึงนิมนต์อาตมาไปพุทธาภิเษก ไปกัน ๔ รูป ต้องบอกว่าเป็นพระอาจารย์ในท้องถิ่น มีอาตมาต่างถิ่นไปคนเดียว ที่ไปมีหลวงปู่สมบุญ วัดลำพันบอง ท่านอายุ ๙๖ ปีแล้ว หลวงพ่อสมพงษ์ วัดองค์พระ ก็ ๗๐ กว่าปี อีกท่านก็หลวงพ่อป่วน วัดบรรหารแจ่มใส น่าจะประมาณ ๗๐ ปีเหมือนกัน

อาตมาชอบไปที่อย่างนี้เพราะว่าไม่มีคนรู้จัก ไปแล้วสนุกมาก โฆษกเขาก็ประกาศ “พระครูวิลาศกาญจนธรรมมาแล้ว ญาติโยมเข้าไปกราบท่านได้” สักพักก็ออกมาบอกว่า “ขออภัยญาติโยมทุกท่าน มีแต่หลวงปู่สมบุญที่มา ท่านพระครูวัดท่าขนุนยังไม่มา” ทั้งที่อาตมาเดินผ่านหน้าเขาไป ๔ ครั้งแล้ว ถึงบอกว่าชอบไปที่แบบนี้มากเลย เพราะว่าเขาไม่รู้จักเรา จะเล่นอะไรก็ได้


พอได้เวลาอาตมาก็เข้าไปก่อน ๑๐ นาที เข้าไปนั่งประจำที่ ปรากฏว่าทุกคนก็มองแบบงง ๆ ว่า "ไอ้เด็กนี่มาจากไหนวะ ?" อาตมาก็ไม่ได้ใส่ใจหรอก ถึงเวลาก็ดัดเทียนน้ำมนต์ เตรียมตัวจะเข้าพิธีพุทธาภิเษก อีก ๑๐ นาทีให้หลังหลวงพ่อสมพงษ์ตามเข้ามา

หลวงพ่อสมพงษ์ท่านเป็นพระเกจิอาจารย์ท้องถิ่นที่มีชื่อเสียงมาก เพราะว่าเรื่องสมาธิของท่านถือว่าสุดยอด แต่ทีนี้ท่านเก่งแต่เข้า ไม่ถนัดในการออก ถึงเวลานั่งสมาธิท่านก็จะแข็งทื่อเป็นหินไปเลย แบบเดียวกับท่านอาจารย์เตชะของวัดท่าขนุน หลวงพ่อสมพงษ์มาพุทธาภิเษกที่วัดไร่ขิง จนกระทั่งเขาเก็บสถานที่กันหมดแล้วท่านก็ยังนั่งแข็งทื่ออยู่นั่นแหละ จน "ท่านเจ้าคุณแย้ม" บอกว่า “เฮ้ย...ช่วยกันยกท่านไปเก็บด้วย” พวกเราต้องยกกันไปทั้งอาสนะเลย"