[เถรี]

"มีอยู่ครั้งหนึ่งเณรหมีโดนตี ๓ ที เณรหมีนี่กินเก่ง ช่วงบ่ายก็มักจะไปฉันไมโล โอวัลติน ก่อนทำวัตร วันนั้นอาตมาไปนั่งรอทำวัตรที่กุฏิหลวงปู่สาย เณรหมีก็ไปนั่งฉันโอวัลตินที่หน้ากุฏิพระครูหน่อย คราวนี้ใกล้เวลาทำวัตรเณรก็รีบร้อนฉัน พอล้างถ้วยเสร็จก็คว่ำ ไม่ทันดูว่าถาดรองถ้วยวางหมิ่น ๆ อยู่ พอคว่ำผิดข้างก็เอียงลื่นลงไป เสียงดังเพล้ง..! อาตมาบอกว่า "นับไว้เลย ใบละที..!" พอทำวัตรเสร็จถามว่ากี่ใบ เณรหมีบอกว่า "๓ ใบครับ" "ไป..ไปเอาสายไฟมา..!"

เณรหมีอยู่วัดด้วยสาเหตุ ๓ ประการด้วยกัน ๑.กินได้เต็มที่ นี่เรื่องใหญ่ของเณรหมีเลย เพราะอยู่บ้านไม่ใช่ว่าจะกินได้เต็มที่ทุกวัน พ่อแม่มีอาชีพรับจ้าง มีงานบ้างไม่มีบ้าง ๒.ตั้งใจมาเรียนต่อ ตอนนี้กำลังเรียนมัธยม กศน.อยู่ ๓.วัดท่าขนุนมีเงินเดือนให้ ที่อื่นเณรไม่มีเงินเดือน และถ้าวัดมีงานพิเศษก็จ่ายให้อีก เพราะฉะนั้น..เสี่ยงกับไม้เรียวหน่อยก็สบาย

เณรมานพทีแรกตั้งใจจะสึกเหมือนเพื่อน พออยู่ไปพักเดียวเณรมานพบอกแม่ว่าไม่สึกแล้ว เดี๋ยวผมเรียนทางพระ เณรมานพแสบแบบคนฉลาด สุดยอดจริง ๆ อยู่พักเดียวเท่านั้นเอง เณรตัวใหญ่ ๆ เป็นลูกน้องเณรมานพหมด กลายเป็นหัวหน้าเณรไปแล้ว"